بيانيه شورايعالی نهضت مقاومت ملی ايران

 به مناسبت درگذشت حسين ملک

يکی از اعضاء موسس و عضواين شورا

  

زندگی علمی و مبارزات سياسی حسين ملک  برای  کسانی که طی نيم قرن گذشته در طيفهای مختلف ملی و چپ عليه خودکامگی و وابستگی در ايران مبارزه ميکرده اند، روايت ناشناخته ای نيست. خصوصيات وی  چون صراحت و سرسختی و پيگيری که درراه  آرمانهايی ملی داشت،  و متبلورترين وجه آن دفاع و مبارزه در راه مصدق بود، به شخصيت مبارز وی ويزگی خاصی می بخشيد.

وی ازسنين جوانی تا لحظه ای که وفات يافت  زند گی و هم و توان خود را مصروف تحقق آرزوهای ملی و عدالت طلبانه خود کرد و در دفاع از  آزادی و عدالت اجتماعی همچون يک ايرانی آزاده،  چنانکه مقتضای يکی از مهمترين آموزشهای فرهنگ و اخلاق ملی بوده است، در برابرمراکز زور و قدرت  عمل نمود. اگر چه اين مبارزات در طول زندگی پر فراز و نشيب وی اشکال مختلفی را بخود گرفت ولی هيچگاه در اساس خود آن اصالت و يکرنگی را که مميزه مبارزين آرمانخواه ميباشد، از دست نداد.               

حسين ملک چه زمانی که با آرمان های سوسياليستي،  در دورانی که، بويژه در دنيای سوم نيروهای چپ در مقابل کرملين و رهبر آن استالين زمين ادب ميبوسيدند وبا وجود نقش فعال خود او و برادرش در تاسيس حزب توده، حاضر نشد اميال ملی خود را فدای ايدئولژی جانبداری از«کشوربرادر»  نمايد و هنگامی که اشغال آذربايجان را بچشم خود ديد و از روزی که بقول خودش «رژه ي» تانکهای شوروی را در خيابانهای تهران مشاهده کرد، راهش را  بدون لحظه ای ترديد ازآن نوع «خاص» « مدافعان طبقه کارگر» جدا کرد و از آن موقع به بعد بدون اينکه لحظه ای از آرمانهای آزادي، استقلال و عدالت اجتماعی دست بشويد، مبارزه خود را در را ه مصدق و پشتيبانی ازسياستهای  وی ادامه داد. همين روحيه و قوه ادراک بود که از وي، برادرش خليل ملکی واز همراهان اين دو، گروهی از عناصر صادق چپ ملی راگرد هم آورد که جدا از خيانتها و «اشتباهات»  حزب توده،  جامعه سوسياليستهای ايران را به  يکی از پايدارترين گروههای هوادار رهبر ملت ايران، دکترمحمد  مصدق، تبديل نمودند.

اين شيوه و رفتارسياسی  زمانيکه  درسال 1357 عصبيت انقلابی فراگير شده بود و هر روزبصيرت سياسی  عده بيشتری را سلب مينمود، خود را به شکل بارز مقاومت سرسختانه حسين ملک با حکومت دينی نشان داد. وی با تکيه به عقل ودرک موقعيت تاريخی با صراحت خود را از موج مرده باد گويانی که کمترين توجهی به فردای ايران نداشتند، بشکلی واضح دورنمود و از مقابله ی صريح با شعارهای نياند يشيده و نسنجيده ای که کشور را دست و پا بسته تحويل مشتی فتنه گر قدرت طلب می داد، نهراسيد!

حسين ملک با شهامتی در خور تحسين خط بطلانی بر چنين انقلاب و انقلابی گری که نابودی مملکت را باعث می شد،  کشيد و تنها شانس نجات جنبش بيداری ايرانيان را در اين ديد که برای آغاز مبارزات ملی دوره بعد به دکتر شاپور بختيارکه علم مبارزه عليه خمينی را برافراشته بود، بپيوندد و با کنار گذاشتن همه اختلاف سليقه های گذشته همدوش با بنياد گذار نهضت مقاومت ملی بر تاسيس اين نهضت اصرار ورزد و تا آخرين لحظه عمر بعنوان عضو شورايعالی اين سازمان مبارزه خود را عليه حکومت جهل و فساد ادامه دهد.

در کامل بودن اين انسان  همينقدر کافيست که سوای مبارزات سياسی او به متن رسالات و کتب بيشماری که در طول عمر از خود بجای گذاشته است نگاهی بيافکنيم. شجاعت در انديشه و صداقت در بيان را ميتوان در سطر به سطر اين کتب مشاهده کرد.

برای ما اعضاء شوای نهضت مقاومت ملی ايران، که انتقاد انديشه و شجاعت هميشگی در بيان افکار و عقايد از حسين ملک ديده ايم، خاطره اين شخصيت مبارز، مقاوم، محقق و صادق همواره پا برجا خواهد ماند.   

 

ايران هرگز نخواهد مرد

شورايعالی نهضت مقاومت ملی ايران

جمعه 15 خرداد 1383

     

www.melliun.org