|
مصادره منزل و پلمپ کردن چاه کشاورزی خانواده یکی از زندانیان سیاسی
بنام خدا ؛
طی هفته گذشته در چند مورد تماس تلفنی صمدی رئیس اداره اطلاعات رژیم در
گلپایگان و معاونش فخاری به پدرم تذکر میدهند که منزلش محل تجمع افرادی است که
در گذشته ضد انقلاب بوده ویا بعضا ضد نظام فعالیت می کنند و پدرم را متهم می
کنند که با جمع آوری این افراد از مناطق مختلف مشغول تبلغ علیه نظام است .
صمدی با اشاره به وضعیت این جانب به پدرم می گوید پسر شما با تمام توان مشغول
فعالیت علیه نظام است و این در حالی است که شما نه تنها مانعش نمی شوید که از
خودش و از ضد انقلاب که حمایتش می کنند حمایت و برایشان تبلیغ می کنید . این
اتهامات در حالی صورت می گیرد که پدرم بیمار است و آمد و رفت خانه پدرم جزء برای
عیادت وی نیست و افرادی که آمد و رفت می کنند گر چه از همۀ توده ها اما فعال
یا مبارز سیاسی نیستند. صمدی توضیحات تلفنی پدرم را در این مورد نمی پذیرد و
تهدید می کند تحت فشار نیروهای متعهد به نظام ما مجبور به واکنش خواهیم شد.
تا اینکه سه شنبه گذشته مورخ 15 /2/88 شعبۀ 101 دادگاه گلپایگان به ریاست قاضی
جوادی بنابه خواست دادستان افتخاری طی حکمی دستور به پلمپ چاه آبی کشاورزی پدرم
می دهند از این چاه آب نزدیک به 50 هکتار از اراضی کشاورزی که متعلق به پدرم و
بخش بزرگی از آن متعلق به گشاورزان منطقه است آبیاری می شوند
پس از مراجعه پدرم به شعبه 101 قاضی جوادی اعلام می کند که این چاه بنا به گزارش
و شکایت برادران اطلاعات محل تجمع غیر قانونی است و پسران شما با قرار دادن
بشقاب ماهواره سعی در اغفال مردم در این محل داشته اند و برنامه های شبکه های
ضد انقلاب را پیگیری می کردند. اسرار پدرم مبنی بر خشک شدن محصولات کشاورزی در
صورت پلمپ چاه به نتیجه نمی رسد.
عده ای از گشاورزان هم به اعضای شورای روستای کنجدجان مراجعه می کنند و خواهان
حل مشکل می شوند این اعضا روز پنجشنبه به دیدار امام جمعه گلپایگان نیکونام می
روند و از ایشان کمک می خواهند .نیکونام با اشاره به نام پدرم می گویید اینها
با ضد انقلاب همکاری دارند. و من هم به عنوان نماینده رهبری خواسته ام تا
اموالشان را بگیرند وبه افراد مستحق بدهند. از اینها می گیریم و به بقیه
گشاورزان می دهیم.
رژیم به این هم اکتفا نکرده در میان حیرت و سرگردانی خانواده ام روز شنبه عده
ای از لباس شخصی ها با تعدادی از مامورین نیروی انتظامی رژیم با عنوان ظابطین
دادگستری با در دست داشتن احکام که به خانواده نشان داده نشده به درب منزل
مادرم و یکی دیگر از منازل پدرم مراجعه کرده و خواسته اند تا هر چه سریعتر این
منازل تخلیه شوند.
این حکم تخلیه نیز از طرف شعبۀ 101 صادر شده و در آن پدرم متهم شده که زمین
خواری کرده و اراضی دولتی را که متعلق به منابع طبیعی بوده تصاحب کرده است
.
لازم به ذکر است این منازل بیش از 40 سال است که ساخته شده که حتی اکنون در
اثر وضعیت بد اقتصادی خانواده ام ناشی از فشارهای گاه و بیگاه رژیم روبه ویرانی
میروند و اگر قرار باشد منازل و زمینها ی خانواده این جانب متعلق به دولت باشد
نیمی از منازل روستای کنجدجان که نزدیک به 15000 نفر جمعیت دارد در اطراف منازل
ما جای دارد. این اتفاقات تنها برای قطع آخرین شریانهای اقتصادی خانوادۀ من و
وادار کردنشان به تبعیت از خواست رژیم است .
اینجانب از طرف خودم و خانواده ام از تمامی فعالین، سازمانها و نهادهای حقوق
بشر در سراسر جهان و تمامی انسانهای آزاده عاجزانه درخواست کمک دارم و می خواهم
تا مانع از انجام نیات شوم و پلید رژیم ولایت فقیه علیه خانواده ام شوند .
زندانی سیاسی محمد نیک بخت
زندان مرکزی اصفهان
20 اردیبهشت 1388
انتشار: فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران
----
پرونده
سازی جدید و محاکمه یک زندانی پس از ضرب و شتم وی
بنابه گزارشات رسیده از بند 1 زندان گوهردشت کرج، پرونده سازی جدید علیه
شهرام پورمنصوری
پس از ضرب و شتم او و انتقال به بند 1 زندان گوهردشت کرج.
زندانیان شهرام و فرهنگ پورمنصوی 14 اردیبهشت ماه که با یورش گارد زندان
مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و سپس آنها را به بند 1 زندان گوهردشت کرج منتقل
کردند. شهرام پورمنصوری در اثر ضربه ای که عباس سعیدی رئیس بند 6 زندان گوهردشت
کرج به گوش سمت چپ وی وارد کرده است. باعث پارگی پرده گوش او شده است و تا به
حال از درمان کردن وی خوداری می کنند.
از طرفی دیگر شورای زندان پس از ضرب وشتم و انتقال به بند 1 طی حکمی که به
شهرام پور منصوری ابلاغ شده و در آن قید گردیده که برای مدتی از داشتن ملاقات
با خانواده اش محروم و همچنین محرومیتهای سنگین دیگر را علیه وی به اجرا گذاشته
اند. یکی از پاسدار بندها به نام بای که در ضرب وشتم آقای پور منصوری شرکت
داشت علیه او شکایت نموده.
در طی روز های اخیر 2 بار سالاری رئیس شعبه 13 دادگاه انقلاب کرج در زندان
گوهردشت حاضر شد و شهرام پور منصوری را مورد محاکمه قرار داد.اتهاماتی که به
این زندانی نسبت داده شده فحاشی و توهین به پرسنل زندان می باشد. هنگامی که
زندانی شهرام پورمنصوری از خود دفاع می کرد و آنچه را که اتفاق افتاده بود
تشریح می کرد ،به سالاری گفت من باید شاکی باشم چونکه بدون دلیل مورد ضرب وشتم
قرار گرفتم و در اثر این ضرب وشتم ها پرده گوشم پاره شده است. سالاری ضمن قطع
دفاعیات آقای پور منصوری او را مورد اهانت قرار داد و به او گفت :که ما فقط
حرف پرسنل خود را قبول داریم و نه حرف ترا.
فرهنگ پور منصوری که از 14 اردیبهشت ماه پس از ضرب وشتم از بند 6 به
سلولهای انفرادی بند 1 منتقل شده بود روز دوشنبه 21 اردیبهشت ماه به بند 5
منتقل شد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، یورش به زندانیان بی دفاع،مورد ضرب
وشتم قرار دادن آنها ،انتقال به سلول انفرادی ،پرونده سازی و مورد محاکمه قرار
دادن آنها را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سازمانهای حقوق بشری
خواستار اقدامات عملی برای پایان دادن به شکنجه زندانیان در ایران است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
22 اردیبهشت 1388 برابر با 12 می 2009
----
از فرزندانام بیخبرم، نامهی پدر مددزادهها به ریاست قوهی قضاییه
دوشنبه ، 21 ارديبهشت 1388
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران:
آنچه در ذیل می آید نامه عبدالعلی مددزاده، پدر دو زندانی، فرزاد و شبنم مددزاده به ریاست قوه قضائیه است.
20/ 2/ 1388
خدمت آیت الله هاشمی شاهرودی
ریاست محترم قوه ی قضاییه
با سلام
به استحضار می رساند که فرزندان اینجانب، شبنم و فرزاد مددزاده بیش از 80 روز است که در بازداشت موقت به سر می برند. از آن جا که در این مدت طولانی اجازه ی هیچ گونه ملاقات و یا آگاهی از وضعیت فرزندانم را به من نداده اند و مراجعات هر روزه ی بنده و وکیل فرزندانم تا کنون بی نتیجه مانده است؛ به شدت نگران سلامتی روحی و جسمی آن ها هستم.
جناب آقای شاهرودی؛ در کدامین عرف و فرهنگ و مذهب، پدری را بدین سان از فرزندان بی گناهش که حتی اتهامشان در هیچ دادگاه صالحه ای به اثبات نرسیده است، جدا می کنند و هر بار که این پدر داغدار برای دیدن فرزندانش و آگاه شدن از وضعیت شان مراجعه می کند، این چنین بی ادبانه و گستاخانه با او برخورد می شود؟
با توجه به آن چه در حضرت عالی سراغ دارم و پیگیری های مکرری که برای رعایت حقوق انسانی تک تک شهروندان این مرز و بوم انجام داده اید، از شما تقاضا دارم همانند گذشته دستور رسیدگی هرچه سریع تر برای روشن شدن وضعیت فرزندانم را صادر فرمایید.
با احترام
عبدالعلی مددزاده
* لازم به یادآوری است شبنم مددزاده از فعالان دانشجویی دانشگاه تربیت معلم هستند که از تاریخ اول اسفندماه به همراه برادر خود به دلایل نامعلومی بازداشت و به بند 209 زندان اوین منتقل شده اند.
----
چهار ماه محرومیت زندانیان سنندج از ملاقات حضوری
دوشنبه ، 21 ارديبهشت 1388
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران:
زندانیان زندان مرکزی سنندج بیش از چهار ماه است از حق ملاقات حضوری با خانواده های خود محروم هستند.
این زندانیان به بهانه ساخت و ساز و تغییراتی در سالن مربوط به ملاقات حضوری زندانیان، از حق قانونی خود بی بهره مانده و تنها امکان ملاقاتهای کابینی (پشت شیشه) برای آنان وجود دارد که بعلت حجم بالای زندانیان و فعال نبودن سالن ملاقات، این ملاقاتها نیز با زمان بندی محدودتری صورت میگیرد. این مهم باعث افزایش نارضایتی زندانیان و خانواده های آنان شده است.
|