پسر سحر خیز در فیس بوک و تویتر: پدرم را بازداشت کرده اند

یکشنبه ۱۴ تير ۱۳۸۸

روز: گفته می شود عیسی سحرخیز روزنامه نگار و عضو انجمن دفاع از آزادی مطبوعات روزگذشته در منزلش بعد از ضرب و شتم  بازداشت شده است.

مهدی سحرخیز پسر عیسی سحرخیز شب گذشته با اعلام این خبر در دو سایت فیس بوک و تویتر خبر از دستگیری پدرش داد. در پی گیریهایی که صورت گرفت معلوم شد این روزنامه نگار با سابقه، روز گذشته در خانه اش  بازداشت شده

عیسی سحرخیز که فعالیت مطبوعاتی اش را در خبرگزاری جمهوری اسلامی آغاز کرده بود، در نخستین دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی، و بعد از اینکه احمد بورقانی به معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رفت، مدیرکل مطبوعات داخلی این وزارتخانه شد؛ دوره ای که به گواه بسیاری از روزنامه نگاران و کارشناسان رسانه، "بهار مطبوعات" نام گرفت. اما این بهار دیری نپایید و با خزان زود آمد توقیف و تعطیلی مطبوعات و دستگیری روزنامه نگاران، نه احمد بورقانی در معاونت مطبوعاتی باقی ماند و نه سحرخیز در مقام مدیرکلی.

سحرخیز از آن پس تنها به نوشتن روی آورد و در روزنامه های مختلف اصلاح طلبان به نقد و تحلیل وضعیت موجود نشست. جسارت و بی پروایی او در نوشتن و در مصاحبه هایش، گاه حتا دوستانش را به واکنش وا می داشت تا او را به ملاحظه کردن و اندکی محافظه کاری تشویق کنند، صفاتی که تا این اواخر نیز در یادداشت هایی که در سایت روز منتشر می کرد، در او دیده نشد.

سحرخیز همچنین از بانیان انجمن دفاع از آزادی مطبوعات است که هر سال به یک روزنامه نگار که راه قلم  و آزادی بیان هزینه پرداخت کرده، قلم بلورین و جایزه ای اهدا می کند.

----

تجمع خانواده های دستگیر شدگان در مقابل زندان اوین و دادگاه انقلاب

بنابه گزارشات رسیده از مقابل زندان اوین و دادگاه انقلاب تهران، تعداد زیادی از خانواده های دستگیر شدگان اخیر صبح امروز در مقابل زندان اوین و دادگاه انقلاب تجمع کردند و خواستار مطلع شدن  از وضعیت و شرایط  عزیزان خود شدند.

صبح امروز یکشنبه 14 تیرماه  از ساعت 08:00 صبح  خانواده های دستگیر شدگان اعتراضات اخیر همزمان در 2 نقطه تجمع کردند. صدها نفر ازآنها در مقابل دادگاه انقلاب و زندان اوین جمع شده اند. تعداد زیادی از خانواده از سرنوشت عزیزانشان از زمان دستگیری تا به حال بی خبر هستند. دادگاه انقلاب و زندان اوین از دادن هر گونه خبری از وضعیت و شرایط عزیزانشان مانند ( آیا در بازداشت آنها   بسر می برند؟ در کجا بسر می برند و چه شرایط دارند)  خوداری می کند. همچنین تعداد زیاد دیگری از دستگیر شدگان که محل بازداشت آنها مشخص شده است ولی خانواده های آنها از وضعیت وشرایط عزیزانشان هنوز بی خبر هستند .

در میان اجتماع کنندگان تعدادی از آقایانی که با در بغل داشتن  فرزندان کوچک خود در مقابل زندان اوین تجمع کرده اند و در انتظار مطلع  شدن از وضعیت همسران بازداشت شدۀ خود بسر می برند. کودکان خردسال آنها  با چهره های مضطرب و چشمان معصومانۀ  خود مادرانشان  را  در جمعیت جستجو می کنند.

همچنین تعدادی از خانواده های که از شهرستانهای مختلف آمده اند در بین تجمع کنندگان بسر می برند و شرایطی مشابه با سایرین دارند.

این تجمعات تقریبا روزانه در مقابل زندان اوین و دادگاه انقلاب بر پا می شود. که معمولا از ساعت 08:00 صبح تا ساعت 15:00 بعد از ظهر ادامه می یابد.

نیروهای لباس شخصی در هر دو محل حاضر هستند و خانواده ها را زیر نظر خود دارند.

فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران، بازداشت ، شکنجه و در  بی اطلاعی نگه داشتن  خانواده ها از وضعیت عزیزانشان را محکوم کردن  وخواستار آزادی فوری و بی قید وشرط تمامی زندانیان سیاسی است همچنبن از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر سازمانها حقوق بشری خواستار اقدامات بین المللی  برای آزادی تمامی دستگیر شدگان اعتراضات اخیر است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
14 تیر 1388 برابر با 5 ژولای 2009

----

گزارشی از تجمع مادران عزادار در پارکهای مختلف تهران

گزارش ارسالی از تجمع مادران عزادار که روز شنبه 13 تیرماه در پارکهای مختلف تهران برگزار شد را به اطلاع عموم می رسانیم.

از ساعت 5 بعد از ظهر امروز 13 تير نيروهاي گارد و ضد شورش و لباس شخصي با ماشين و موتوربا فاصله 4 متر به 4 متر در ميدان هاي اصلي تهران مانند ميدان انقلاب و خيابان آزادي جلوي وزارت كار و به خصوص ولي عصر ( پارك ملت ) پارك لاله و انديشه مستقر شده بودند و هلي كوپتر بالاي تهران گشت مي زد تا مناطق شلوغ تر را تحت كنترل داشته باشند.كليه خطوط هاي موبايل در اين مناطق بهم ريخته بود

از ساعت 5 بعد از ظهر نيروهاي گارد كه حدود 100 نفر بودند پارك ملت را تخليه كردند و با دادن فحش هاي ركيك به مردم و بخصوص جوانان و حتي ضرب و شتم آنان كل محوطه پارك ملت  را تخليه كردند و حتي ميدان ولي عصر و خيابانها و كوچه هاي منتهي به پارك را محاصره كردند و از ورود جوانان به داخل پارك جلوگيري مي كردند .از ساعت 18:30 دقيقه رفته رفته به تعداد مادراني كه لباس سياه بر تن داشتند و وارد محوطه پارك مي شدند افزوده مي شد.به جوانان نه تنها اجازه ورود داده نمي شد بلكه  از انها خواسته مي شد كه نايستند و از محدوده ولي عصر دور بشوند از ساعت 19:10 دقيقه تنها صدايي كه در ميدان ولي عصر شنيده ميشد صداي اعتراض مادران به ظلم وستمی که در حق آنها روا داشته که منجر به شهادت ،زخمی شدن و یا اسارت فرزندان آنها در شکنجه گاههای این رژیم است. به گفته شاهدان بيش از 150 مادر البته از گروه سني 40 به بالا  در پارك ملت حضور داشتند.البته چنين كنترلي نيز در پارك هاي ديگر همچون پارك لاله و پارك انديشه نيز وجود داشت .در پارك لاله در حدود 100 مادر و در پارك انديشه در حدود 50 مادر حضور داشتند.لازم به ياداوري است كه تنها به افراد بالاي 40 سال اجازه ورود داده مي شد و از ورود جوانان جلوگيري مي شد. مراسم در پارك ملت  بدون درگيري  ساعت  20:15 در پارك انديشه در ساعت 20: 10 و در پارك لاله در ساعت 20:25 با خروج مادران به اتمام رسيد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

14 تیر 1387 برابر با 5 ژولای 2009

----

روز گذشته در پارک لاله تهران، زینب پیغمبرزاده دستگیر شد

یکشنبه ۱۴ تير ۱۳۸۸

روز: روز گذشته زینب پیغمبرزاده، فعال زنان و دانشجویی، درپارک لاله تهران، که یکی از چهار قرارگاه مادران عزادار برای سوگواری کشته شدگان خردادماه امسال بود، دستگیر شد.

به گفته یکی از عابرانی که در محل حاضر بوده، دیروز زینب پیغمبرزاده فعال کمپین یک میلیون امضا، که همراه دو تن از دوستانش در پارک لاله در حال راه رفتن بوده اند، توسط ماموران حاضر در پارک صدا زده شده اند. او از اینکه وی را به نام خوانده اند یا نه اظهار بی اطلاعی می کند و می گوید از حرفهای بعدی که زده شد دانستیم که فقط یک نفر از آن سه نفر را خواسته و بعد سوار ماشینش کرده اند.

این رهگذر که خودش نیز برای دعوت گروهی به نام مادران عزادار به پارک لاله رفته بود می گوید: در مدتی که من در پارک لاله بود نیروهای انتظامی و لباس شخصی ها در همه جای پارک دیده می شدند. اما نه زدو خوردی را خودم دیدم و نه بازداشتی به جز همین یک مورد که بعد دانستیم نامش زینب پیغمبرزاده است صورت گرفت.

وی ادامه می دهد: او را در حالی که همراهانش به شدت نگران و شاکی بودند و با آنها برخورد تهدید آمیزی می شد، بردند و تا جایی که من فهمیدن کسی خبر نداشت به کجا برده شد. این رهگذر همچنان از وضعیت پارک لاله در روز گذشته می گوید: مردم آمده بودند و حضور زنان در پارک چشمگیر بود و می شد فهمید که خیلی ها برای مراسم آمده اند . اما نشان یا شعاری با کسی نبود که آنها را از مردم عادی متمایز کند و تنها چیزی که بارز بود این بود که ماموران به هیچ کس حتا افراد تنها اجازه نشستن دور آبنمای پارک را نمی دادند.

از سایر پارکهایی نیز که قرار بود روز گذشته میعادگاه مادران عزادار باشد، خبرهای مشابهی از حضور افراد و بویژه زنان رسیده است. "مادران عزادار" گروه مستقلی هستند که خود را با نام مادرانی که  فرزندانشان در حوادث بعد از انتخابات 22 خردادماه 88 در ایران آسیب دیده، گم شده یا "شهید" شده اند معرفی می کنند .  مریم ک. که در پارک گفت و گو حضور داشته در مورد دعوت کنندگان این گروه می گوید: آنها را نمی شناسم و مهم هم نیست که نامشان چیست. دعوت آنها حرف دل همه ما بوده است. امروز دهه شصت نیست که حتا اجازه  سوگواری برای عزاداران  داده نشود. مردم راه خودشان را پیدا می کنند.

این زن که می گوید از فعالیتهای اجتماعی تاکنون فقط بیانیه کمپین یک میلیون امضا را امضا کرده، تصریح دارد: از ساعت حدود 6 به پارک گفت و گو رفتم. از گیشا (نخستین ورودی بعد از کانال) وارد شدم. با این که پارک شلوغ نبود و هوا خیلی گرم بود، اما تمام فضا پر از ماموران بود. چشم که می چرخاندی ، ماموران سبز پوش نیروی انتظامی و چند نفر لباس شخصی تعدادشان از مردم عادی بیشتر بود. وارد پارک که شدم دیدم داخل پارک هم هر گوشه و کنار ، ماموران دیده می شدند. حتا به داخل پارک هم ماشین پلیس را برده بودند. دو ماشین ون پلیس هم در ضلع شمالی پارک قرار داده بودند که به طور عادی قابل دیدن نبود اما از زاویه های خاصی می شد آن را دید. از همان ماشینهایی که در تجمع های این روزها مردم را سوارش می کردند و می بردند.

مریم ک. ادامه می دهد: مردم کم کم آمدند. می شد در بین جمعیت دختران و زنانی را دید که با بطری های آب و کفش کتانی مشخص بود که برای حضور در مراسم آمده اند. اما هیچ نشانه دیگری نبود. نه شعاری، نه نوشته ای ، نه رنگ سبزی. همه سعی می کردند عادی باشند و انگار برای گذراندن یک روز معمولی آمده اند. همین طور هم شد. خیلی از افراد واقعا خبر از چنین مراسمی نداشتند و با خانواده هایشان برای گذراندن وقت آمده بودند و برای همین با تعجب از پلیسها می پرسیدند شما برای چه اینجایید؟ و آنها هم گاهی جواب سربالا می دادند. کم کم حضور پلیس و مردم در کنار هم چنان عادی شد که پلیسها را می توانستی گوشه و کنار پارک ببینی که روی چمنها با باتومهای کنارشان نشسته اند. طوری که به دوستم گفتم ببین آنها هم برای اعتراض با سکوت روی چمنها نشستند!

مریم ادامه می دهد : ما خبر امروز را در اینترنت و سایتها دیدم و با دوستانمان قرار گذاشتیم هریک به پارکی برویم. البته هنوز از پارک ملت خبر نداریم ولی از پارک اندیشه خبر رسیده که وضعیت مشابهب داشته است. یعنی مردم و ماموران در کنار هم مراسم سوگواری را در آرامش و سکوت برگزار کرده اند!

----

حسن اسدی: واهمه از توان تحلیل و شجاعت سیاسی دکتر زیدآبادی علت اصلی بازداشت اوست