انعکاس اعتراض ایرانیان در سازمان ملل

پیوستن چهره های مشهور آمریکایی به اعتصاب غذا

لیلا طیری

پنجشنبه ۱ مرداد ۱۳۸۸

روز: جمعی از روشنفکران سرشناس ایرانی از صبح روز گذشته در مقابل مقر سازمان ملل در نیویورک دست به اعتصاب غذا زدند.

این اعتصاب غذا که با پیشنهاد اکبر گنجی، روزنامه نگار سرشناس ایرانی انجام شده، مورد حمایت نویسندگان، هنرمندان و چهره های سرشناس ایرانی و خارجی قرار گرفته است و چهره های شاخصی چون نوام چامسکی، رابرت رد فورد و خوزه کازونوا و شون پن از این حرکت حمایت کرده اند.

تعدادی از روشنفکران مشهور جهان نیز با انتشار بیانیه‌ای از اعتصاب غذای روشنفکران ایرانی حمایت کرده اند که در میان آنان نام جوشوا کوهن (استاد حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه استنفورد)، مارتا نسبام (استاد حقوق، دانشگاه شیکاگو)، تامس اسکانلون(استاد فلسفه، دانشگاه هاروارد)، الیزابت اندرسون (استاد حقوق، دانشگاه میشیگان)، جاشوا اوبر (استاد علوم سیاسی، دانشگاه استنفورد)، اندی اسکات(مدیر گوگل)، کیک اسکات(مدیر گوگل)، میشل بری(استاد دانشکده پزشکی، دانشگاه استفورد)، فیروزه دما (نویسنده)، جول رابرتس( استاد حقوق، دانشگاه ویسکانسون) و عباس میلانی(رئیس گروه ایرانشناسی دانشگاه استنفورد) نیز به چشم میخورد. رضا براهنی، عضو کانون نویسندگان ایران نیز از حامیان این اعتصاب است.

اعتصاب غذای روشنفکران ایرانی به مدت 3 روز ادامه خواهد داشت و آنان فقط آب و چای خواهند خورد. بر اساس گزارش تلویزیون بی بی سی، 500 نفر از ایرانیان که اغلب پیراهن سبز بر تن دارند و یا مچ بند و سربند سبز بسته اند در روز اول اعتصاب حضور داشته اند. گوگوش (فائقه آتشین)، خواننده و شهره آغداشلو، بازیگر ایرانی نیز در مقابل مقر سازمان ملل متحد به اعتصاب کنندگان پیوسته اند. پیشتر ابراهیم حامدی، شهیار قنبری، بهروز وثوقی و فرامرز اصلانی، هنرمندان ایرانی از این اعتصاب غذا حمایت کرده بودند.

علی  دباشی، استاد دانشگاه کلمبیا و از امضا کنندگان این بیانیه که در محل برگزاری اعتصاب حضور داشت به بخش فارسی بی بی سی گفت: نهضت سبز، نهضتی فراگیر است که فقط طرفداران موسوی را در برنمی گیرد و اعتصاب کنندگان در اینجا به نمایندگی از همه ایرانیان در سراسر جهان دست به اعتراض زده اند و خواهان آزادی همه زندانیان سیاسی هستند.

اکبر گنجی نیز ضمن درخواست آزادی زندانیان سیاسی گفت: خواست همه ما یک نظام دمکراتیک ملتزم به حقوق بشر است.

 گنجی همچنین از حضور دهها نفر در ساعت هشت صبح در برابر سازمان ملل گفت و از کسانی یاد کرد که برای شرکت در این جمع، به سفرهای طولانی از استرالیا، کانادا، اروپا یا ایالت‌های دیگر آمریکا پرداخته اند.

شیرین نشاط، هنرمند مقیم نیویورک از کسانی است که صبح زود به این جمع پیوست. او به دویچه‌وله گفته است: "با شرکت در این اعتصاب غذا از جوانانی که در زندان هستند، حمایت می‌کنیم. فکر می‌کنم هرچه توجه عموم را جلب کنیم، امکان آزادی دستگیرشدگان بیشتر می‌شود".

شهرنوش پارسی پور، نویسنده ساکن کالیفرنیا در مورد حضور خود در نیویورک می‌گوید: "من دارم دنبال مردم ایران می‌روم که ثابت کردند چقدر انسان و متمدن هستند. اینجا نشسته‌ام به این امید که سازمان ملل دخالت کند و جلوی ظلم جاری در ایران را بگیرد و زندانیان آزاد شوند".

هفته گذشته 26 روشنفکر ایرانی با انتشار نامه ای اعلام کرده بودند: برای اعلام پشتیبانی از جنبش سبز مردم ایران، محکوم کردن تقلب گسترده درانتخابات، سرکوب بی رحمانه اعتراضات مردمی، و بازداشت غیرقانونی صدها شهروند و فعال سیاسی و اجتماعی در ایران به مدّت سه روز از ۳۱ تیر تا ۲ مرداد ماه (۲۲ تا ۲۴ جولای) در برابر مقر سازمان ملل متحد در نیویورک دست به اعتصاب غذا خواهیم زد تا صدای مظلومیت مردم شریف ایران زمین را به گوش جهانیان برسانیم، و از اعضای مسؤول جامعه جهانی بخواهیم که مصرانه و بجدّ از دولت جمهوری اسلامی بخواهند که تمامی بازداشت شدگان را بسرعت و بدون هیچ قید و شرطی آزاد نمایند. با توجه به وضعیت نگران کنندهٔ در معرض خطر بودن جان و سلامتی بازداشت شدگان اخیر، خواستار دیدار نمایندهٔ دبیر کل سازمان ملل متحد با بازداشت شدگان و آزادی فوری نامبردگان هستیم.

عبدالعلی بازرگان، محمد برقعی، حسین بشیریه، علی بنوعزیزی، نیره توحیدی،  فاطمه حقیقت جو، حمید دباشی، مصطفی رخ صفت، علی رضایی، احمد صدری، محمود صدری، کاظم علمداری، عبدی کلانتری، رضا فانی یزدی،  نهضت فرنودی،  منصور فرهنگ، احمد کریمی حکاک، حسین کمالی، مهرانگیز کار، اکبر گنجی،  ابراهیم سلطانی،  علی میر سپاسی، مجید محمدی، مهرداد مشایخی،  آرش نراقی و نادر هاشمی امضا کنندگان این نامه بودند. طاهر احمدزاده،  یرواند آبراهامیان،  ژانت آفاری، مهرزاد بروجردی، شهرنوش پارسی پور،  عبدالکریم سروش، معصومه شفیعی، محسن قائم مقام،  علی قدسی، علی کشتگر، محسن مخملباف،  رضا معینی، موسوی خوئینی‌ها، محمد رضا نیکفر، سهیلا وحدتی و حسن یوسفی اشکوری هم بعدا به جمع حامیان نامه پیوستند.

تحصن و اعتصاب غذا در وین

در اروپا، جمعی از فعالان حقوق بشر در اتریش که  از روز سه شنبه، 9 تیر در برابر مقر سازمان ملل در شهر وین دست به تحصن زده اند، اعلام کرده اند که همزمان با اعتصاب غذای ایرانیان در نیویورک، آنها نیزدست به اعتصاب غذا خواهند زد. آنان با انتشاربیانیه ای گفته اند برای پشتیبانی از جنبش مردم ایران برای برقراری دموکراسی و تأمین حقوق بشر در ایران، محکوم کردن تقلب گسترده در انتخابات، سرکوب بی‌رحمانه اعتراضات مردمی و بازداشت غیرقانونی صدها شهروند و فعال سیاسی و اجتماعی در ایران، ضمن تداوم تحصن خود در برابر مقر سازمان ملل متحد در شهر وین، به مدت سه روز از ٣۱ تیر تا دو مردادماه اعتصاب غذا خواهند کرد "تا صدای مظلومیت مردم ایران را به گوش جهانیان برسانند".

امضا کنندگان این نامه از ایرانیان مقیم اروپا دعوت کرده اند "برای اعلام حمایت خود از جنبش مردم ایران در راه دموکراسی و تأمین حقوق بشر و نیز اعلام همبستگی با بازداشت‌شدگان اعتراضات هفته‌های اخیر در ایران در تاریخ‌های یاد شده به این همایش اعتراضی در برابر مقر سازمان ملل متحد در شهر وین بپیوندند، و سفیر و صدای رسای هم‌وطنان خود در این روزهای حساس و دشوار باشند".

راهپیمایی در 50 شهر جهان

در حرکتی هماهنگ، مدافعان حقوق بشراعلام کرده اند سوم مرداد ماه، در ۵۰ شهر جهان در مقابل سفارتخانه‌های جمهوری اسلامی ایران گرد هم می‌آیند تا همبستگی خود را با ایرانیان معترض نسبت به نتایج انتخابات ریاست جمهوری در ایران ابراز کنند.

شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران، فدراسیون بین المللی جامعه‌های حقوق بشر، کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، دیده بان حقوق بشر، گزارشگران بدون مرز، عفو بین الملل، و ابتکار زنان برنده جایزه صلح با دادن فراخوانی خبر از این راهپیمایی ها و تجمع در مقابل سفارت های ایران داده اند.

سیمین بهبهانی، شاعر و چهره شاخص کانون نویسندگان ایران، که یکی از حامیان این فراخوان به شمار می‌رود، با اشاره به اینکه خود در انتخابات اخیر ریاست جمهوری در ایران شرکت نکرده است، به رادیو فردا گفته است: وقتی که انتخابات بطور نادرست انجام شد و به نظر مردم ناصحیح آمد و آن‌ها قیام کردند برای گرفتن حق و حقوق‌اشان، در خیابان‌ها ریختند، صدای خود را به آسمان رساندند، من از صمیم قلب با آن‌ها همراه و همدل شدم. الان هم از آن‌ها حمایت می‌کنم. خودم هم تا پای جان حاضرم در این راه قدم بگذارم و امیدوارم که پیروزی با مردم باشد و بتوانند که از حقوق خودشان دفاع کنند و بتوانند نمایندگانی را که خودشان انتخاب کردند، به مجلس بفرستند.
به باور رضا معینی، از مسئولان ایرانی سازمان گزارشگران بدون مرزنیز این همبستگی جهانی می‌تواند تاثیر مثبتی بر عملکرد دولت جمهوری اسلامی ایران داشته باشد.

هادی قائمی، سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران درباره این فراخوان به رادیو فردا گفته است: این فراخوان تجمع خودجوش و از سوی شهروندان جهان شروع شد. بعد از اتفاقات ایران پس از انتخابات و مشاهده صحنه‌ها و جنایت‌هایی که همه را تکان داد، از دور دنیا با کمپین ما تماس گرفته می‌شد که در اقصا نقاط اشخاص عادی می‌خواستند نوعی به طور همگام و همزمان اعتراض شان را نسبت به این وقایع ابراز کنند.

از سوی دیگر دروئری دایک، پژوهشگر مسائل حقوق بشر و متخصص امور خاورمیانه و شمال آفریقا در سازمان عفو بین الملل تاکید کرده است: ما فکر می‌کنیم که بیشتر از همه، مردم ایران تنها هستند، تنها روبه‌روی فشارهای مختلف ایستاده‌اند. ما فراخوانی علیه خونریزی داده‌ایم؛ نباید خونریزی دیگری ببینیم. دوم اینکه زندانیان عقیدتی را آزاد کنند و سوم اینکه برگزاری تظاهرات مسالمت‌آمیز یک حق است و باید این حق به رسمیت شناخته شود. چهارم اینکه بسیجی‌ها نباید دیگر در عملیات پلیسی شرکت کنند و فراخوان آخر این است که سازمان ملل باید وضعیت حقوق بشر در ایران را بررسی کند و همینطور دولت ایران نمایندگان سازمان ملل را قبول کنند.

دوچرخه سواری برای حمایت از جنبش مردم ایران

تعدادی از جوانان دانشجوی ایرانی و غیرایرانی نیز اعلام کرده اند چهارصد و پنجاه کیلومتر فاصله‌ مرکز شهر تورنتو تا شهر اوتاوا پایتخت کانادا را با دوچرخه طی خواهند کرد. آنان گفته اند در خاتمه این سفر،  طوماری که توسط هزاران ایرانی و غیرایرانی امضاء شده و در آن از مسوولان خواسته شده حقوق بشر در ایران را رعایت و زندانیان سیاسی را آزاد کند، به دست مقامات سفارت جمهوری اسلامی در اوتاوا خواهند رسانید.

 بر اساس گزارش رسانه ها، دوچرخه‌سواری چهارصد و پنجاه کیلومتری جوانان ایرانی و غیرایرانی روز شنبه، چهارم مردادماه همزمان با آغاز راهپیمایی بزرگ ایرانیان کانادا در روز حمایت جهانی برای رعایت حقوق بشر در ایران آغاز خواهد شد.

----

• به مناسبت روز جهانی اقدام برای حمایت از حقوق بشر مردم در ایران در روز سوم مرداد ماه، ۴۲ سازمان مدافع حقوق بشر از منطقه عربی و از کشورهای فلسطین، لبنان، عراق، سوریه، تونس، بحرین،یمن، مصر، مراکش، اردن امروز در بیانیه مشترکی، همبستگی خود را با مردم ایران ابراز کردند ...
اخبار روز: www.akhbar-rooz.com
پنج‌شنبه  ۱ مرداد ۱٣٨٨ -  ۲٣ ژوئيه ۲۰۰۹

ما، سازمان ها و مدافعان حقوق بشر امضاء کننده از منطقه عربی، انزجار شدید خود را از همه اشکال سبعانه سرکوبی که مقامات ایرانی علیه جمعیت وسیعی از مردم ایران در تظاهرات و اعتراضات مسالمت آمیزبه روند انتخابات و نتیجه اعلام شده آن، بکار برده اند، اعلام می داریم. این سرکوب ها منجر به مرگ ده ها نفر و بازداشت هزاران نفر از مخالفان سیاسی، روزنامه نگاران، کارگران، اعضای جامعه مدنی و مدافعان حقوق بشر شد. بازداشت شدگان تحت اشکال مختلف بدرفتاری و شکنجه قرار می گیرند تا آنها را مجبور کنند که اعلام انزجارکرده و به اشتباه خود اعتراف کنند، یا بیانیه های مشخصی را برای انتشار به رسانه های دولتی بفرستند تا تصویر وارونه ای از خیزش مردمی ارائه کنند.دولت ایران از این بیانیه ها برای پشتیبانی از ادعای فریبنده خود استفاده می کند مبنی بر اینکه هر مخالفتی با نتیجه انتخابات و یا خیزش علیه آن صرفا نتیجه توطئه خارجی ها علیه ایران است.
سازمان های حقوق بشر امضاء کننده این بیانیه بر نگرانی های عمیق خود از "دادگاه های فرمایشی" بازداشت شدگان که احتمال دارد به احکام ناعادلانه اعدام منجر شود، تاکید می کند. جنبش اخیر مردم علیه انتخاباتی که به گمان بسیاری مهندسی شده و تقلبی است، شاید بزرگترین چالش حکومت ایران در این سی سال باشد. اساس حکومت ایدئولوژیک دینی در ایران بنابر ولایت مطلقه فقیه به گونه ای است که قدرت بطورمتمرکز در اختیار رهبر انقلاب اسلامی است. بنا براین همه قضاوت ها و اقدامات رهبر، مقدس، غیر قابل پرسش و چالش ناپذیر تلقی می شود. از آنجا که با اقدامات رهبری آیت الله خامنه ای مخالفت فراوان شده و بخاطر تهدیدی که این جنبش مردمی علیه دولت فعلی در پیش گرفته، ما نگران مجازات خشن و ناعادلانه علیه دگراندیشان هستیم.
سازمان های امضاء کننده این بیانیه متاسفند که مردم ایران که برای خلاصی از حکومت مستبدانه سابق، ایثار فراوان کردند، یکبار دیگر باید برای خلاصی از حکومت ظالمانه جمهوری اسلامی باز هم به همان اندازه ایثار کنند. بدترین خشونت ها که از نقاط تاریک دوره قبلی بوده بطور مرتب از نو بکار برده شده است، و از آن جمله می توان به شکنجه، بازداشت های خودسرانه، کشتارهای فرا قانونی، و سرکوب مخالفت های سیاسی و آزادی های اجتماعی و فرهنگی اشاره کرد که تحت لوای مفاهیم و اقتدار مذهبی که روحانیون وابسته به قدرت از آن حمایت می کنند، صورت می گیرد.
سازمان های امضاء کننده این بیانیه به منطقه ای تعلق دارند که مردم آن همواره گرفتار حکومت های مستبدانه بوده اند. این حکومت ها اعمال ظلم توسط حکام را بعنوان واکنشی ضروری در وضعیت جنگ با اسرائیل یا خصومت و دشمنی غرب توجیه می کنند. به همین گونه، آنها در جستجوی این هستند که برای اجرای پروژه های نخ نما شده سیاسی خود، پنهان کردن مشکلات عمیقا ریشه دار، یا سد کردن مسیر به سوی آزادی و حقوق بشر در جهان عرب، از مذهب استفاده کنند. چنین سیاست های فاجعه باری فقط باعث عمیقتر شدن مداخلات خارجی و تبدیل شدن بسیاری از کشور های ما به میدان جنگ داخلی می شود.
ما از مقامات ایرانی می خواهیم که از درس های تلخ منطقه بیاموزند. ما چشم به راه روزی هستیم که دولت ایران حقوق همه شهروندان خود را برای بیان آزادانه عقاید خود و تجمع مسالمت آمیز رعایت کند. باید برای مهار بحران فعلی فورا اقداماتی صورت گیرد. ما بطور خاص بر این اقدامات تاکید داریم:
•         دولت باید همه بازداشت شدگا نی را که در جریان بحران بعد از انتخابات دستگیر شده اند، فورا آزاد کند، و تحقیق وتفحص عادلانه ای باید در مورد شکنجه و بدرفتاری ها صورت بگیرد. مقصران خشونت های اعمال شده علیه حقوق بشر مردم باید در دادگاه های ایران محاکمه شوند.
•         نیروهای نظامی بسیجی یا گروه های خود گمارده لباس شخصی که بطور وسیعی توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای ایجاد وحشت و خشونت علیه مردم بکار گرفته می شود تا مردم را به تسلیم وادار کنند، باید منحل شود.
•         تحقیق و تفحص مستقلی در مورد احتمال احکام اعدام و کشتارهای فراقانونی باید انجام شود. بعنوان اولین گام برای مقابله با مصونیت یا بخشودگی با توجه به جنایاتی که انجام شده، باید به هئیت های بین المللی حقوق بشر اجازه ورود به ایران داده شود.
•         روزنامه نگاران و مدافعان حقوق بشر باید آزادانه به کار خود ادامه دهند و مداخلات دستوری دولت، و کنترل مکالمات تلفنی و مکاتبات اینترنتی باید متوقف شود.

سازمان های امضا کننده:
1. Cairo Institute for Human Rights Studies.
2. Alnadim Center for Treatment and Psychological Rehabilitation for Victims of Violence - Egypt.
3. Alternative Development Studies Center - Egypt.
4. Amman Center for Human Rights Studies.
5. Andalus Institute for Tolerance and Anti-Violence Studies.
6. Arab Penal Reform Organization - Egypt.
7. Association for Human Rights Legal Aid – Egypt.
8. Association Tunisienne des Femmes Démocrates – Tunisia.
9. Bahrain Center for Human Rights.
10. Committees for the Defense of Democracy Freedom and Human Rights - Syria.
11. Conseil National Pour Les Libertés En Tunisie – Tunisia.
12. Damascus Center for Human Rights Studies.
13. Democratic Development Foundation – Egypt.
14. Egyptian Child's Rights Center.
15. Egyptian Organization for Human Rights.
16. El-Khiam Rehabilitation Center – Lebanon.
17. Filastiniyat Organization – Palestine
18. Group for Human Rights Legal Aid - Egypt.
19. Hesham Mubarak Law Center - Egypt.
20. Human Rights Information and Training Center – Yemen.
21. International Institute for Women's Solidarity – Jordan.
22. Land Center for Human Rights – Egypt.
23. Libyan League for Human Rights.
24. National Observatory for the Freedom of Press, Publishing and Creation – Tunisia.
25. National Organization for Human Right – Syria.
26. New Women Research Center – Egypt.
27. Organisation marocaine des droits de l'homme – Morocco.
28. Palestinian Human Rights Organization – Lebanon.
29. Sisters Arab forum for Human Rights – Yemen.
30. Syrian Organization for Human Rights
31. The Arab Center for the Independence of the Judiciary and the Legal Profession - Egypt.
32. The Arab Network for Human Rights Information – Egypt.
33. The Arab Program for Human Rights Activists
34. The Bahrain Human Rights Society
35. The Centre for Trade Union and Workers' Services – Egypt.
1. The Egyptian Association for Community Participation Enhancement.
2. The Egyptian Center for Economic and Social Rights.
3. The Egyptian Initiative for Personal Rights
4. The Human association for Human Rights – Iraq.
5. Treatment and Rehabilitation Center for Victims of Torture – Palestine.
6. Yemeni Observatory for Human Rights.
7. Yemeni Organization for Defending Rights and Democratic Freedom.

----

آغاز اعتصاب غذا در برابر سازمان ملل