بازگشت به صفحه اول

 

 
 

نامه ۱۲۰ آکادمیسین و دانشجوی ایرانی خارج از کشور خطاب به رئیس قوه قضائیه: محمدرضا جلایی‌پور را آزاد کنید!

جمعه، 9 مرداد 1388

۱۲۰ آکادمیسین، المپیادی و دانشجویان ایرانی خارج از کشور، طی نامه‌ای به آیت‌الله شاهرودی، رئیس قوه قضائیه خواستار آزادی زندانیان سیاسی شدند. در این نامه، چهر‌ه‌های آکادمیکی که اکثرا اساتید و دانشجویان بهترین دانشگاه‌های جهان هستند، به طور مشخص خواستار آزادی زودهنگام محمدرضا جلایی‌پور به عنوان یکی از دانشجویان المپیادی دانشگاه آکسفورد شده‌اند.

موج سبز آزادي: گفتنی است محمدرضا جلایی‌پور، ۴۵ روز پیش در فرودگاه امام‌خمینی تهران در حالی‌که قصد بازگشت به انگلستان به منظور پیگیری امر تحصیلش بود بدون هیچ حکمی بازداشت شد و همچنان در انفرادی به سر می‌برد.

حضرت آیت‌الله هاشمی شاهرودی دام عزه
ریاست محترم قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران
«جمهوری اسلامی» نه یک کلمه بیش نه یک کلمه کم، میثاق ملت بزرگ ایران در رستاخیز مردمی و عدالت‌خواهانه‌ی ۱۳۵۷ بود. آنان در آرمان‌های انقلاب‌شان جمهوریت و اسلامیت را به پاسبانی هم گماشتند تا هیچ کس به اسم اسلام بنای استبداد دینی را پی نیافکند و هیچ کس به اسم جمهوریت و رای اکثریت، اسلام عدل و اعتدال را نفی نکند. اکنون با گذشت سی سال از این جنبش آزادی و عدالت، مشارکت گسترده و بی‌سابقه‌س ملت آگاه ایران، نزد اهل بصیرت، بیش از هرچیز به معنا و سودای تقویت جمهوریت و پاس‌داشت اسلام عدل و اعتدال بوده است. چه بسیار جان‌های مشتاقی که از حوزه‌ها و طبقات اجتماعی با این دغدغه‌ی خجسته در ماه‌های اخیر به میدان آمدند و در گسترش آگاهی مردم و تشویق آنان به مشارکت مدنی پس از دوره‌ای فترت و دلسردی کوشیدند. فعالان عرصه‌ی حمایت از نامزدهای انتخابای، علی‌الاغلب، فازغ از تفاوت موضع و رایشان، قهرمانان اشتی ملی‌اند. به لطف کوشش همینان و به گواه میزان مشارکت مردمی در انتخابات اخیر، اکنون اکثریت هشتاد و پن درصدی شهروندان ایران پذیرفته‌اند که برای هرگونه تغییر یا تیثبیت وضع موجود راهی عادلانه‌تر و معتدل‌تر از صندوق آرا وجود ندارد.
اما دریغ که نتیجه‌ی پرسش‌انگیز شمارش آراء و صحنه‌آرایی اعتمادزدای قبل و بعد از انتخابات، در اقدامی بی سابقه، با موجی از دستگیری و سرکوب و استخفاف مخالفان همراه شد و بر  تردیدها و دغدغه‌های افکار عمومی دامن زد. ما امضاکنندگان این نامه به عنوان بخشی از جامعه‌ی دانشگاهی ایرانیان مقیم اروپا و آمریا نگرانی شدید خود را از رویه‌های فاقد وجاهت قانونی موجود اعلام می‌داریم.
وجدان بیدارایرانیان در هر جای جهان، ستم بر هیچ یک از این عزیزان دربند را برنمی‌تابد و  بهانه‌های مسوولان خلاف آئینی را که مخالفان خود را «خس و خاشاک» و «اراذل و اوباش» می‌بینند مقبول نمی‌یابد. دفاع از این مظلومان و پی‌جویی سرنوشت آنان وظیفه اخلاقی و شهروندی ماست، وظیفه‌ای که گاه به واسطه‌ی عهد دوستی با برخی از این عزیزان دربند سنگین‌تر می‌نماید. به احترام همه‌ی دربندشدگان اخیر و برای نمونه‌ دانشجوی دانشور، جناب آقای محمدرضا جلایی پور، دانشجوی دکترای جامعه‌شناسی دین در دانشگاه آکسفورد اشاره می‌کنیم که بدون ارائه‌ی توضیحات کافی و تفهیم اتهام به هنگام بازگشت از ایران برای دفاع از پایان نامه‌ی خود در فرودگاه امام‌خمینی بازداشت شده است. بی‌خبری از وضعیت او و دیگران و سابقه‌ی خودسری‌های خطرخیز صورت‌گرفته در جریان بازپرسی از متهمان سیاسی بر مراتب نگرانی‌های ما می‌افزاید.
محمدرضا جلایی‌پور نه تنها از نخبگان و سرمایه‌های عملی این مرز و بوم است و افتخاراتی چون رتبه‌ی اول کنکور سراسری علوم انسانی، طلای المپیاد کشوری و تحصیل در یکی از معتبرترین مراکز علمی جهان را در کارنامه‌ی درخشان علمی خود دارد، بلکه برخاسته از خانواده‌ای است که سه برادر شهید تقدیم اسلام و ایران داشته است. او و دیگر فعالان سیاسی و اجتماعی بازداشت‌شده، بدون در نظر گرفتن تمامی افتخاراتی که در کارنامه خود دارند، شهروندان ایرانند و مطابق قانون اساسی برخوردار از حقوق مسلمی هستند که در این فرصت آشوبناک از آنان دریغ داشته شده می‌شود. دستگاه محترم قضا بیش از هر زمان به هنگام هیجان و آشوب و کین‌کشی باید که پاسدار کلمه‌ی طیبه عدل و مجری قانون و بازدارنده‌ی زیاده خواهی تمامیت‌خواهان قانون‌گریز باشد. هیچ اعتماد از دست‌رفته‌ای با ارعاب و استخفاف باز نمی‌گردد و هیچ آتش ظلمی جز به آب عدالت خاموش نمی‌شود.
بر این اساس امضاکنندگان این دادنامه از جنابعالی به عنوان عالی‌ترین مقام پاسبان عدالت در جمهوری اسلامی می‌خواهند که هر چه زودتر اسباب رسیدگی دقیق و عادلانه به پرونده ی بازداشت‌شدگان اخیر و آزادی بی‌گناهان را فراهم آورید.
  اساتید:
۱- علی انصاری، استاد تاریخ، دانشگاه سنت اندروس
۲- هاله افشار، استاد دانشگاه  یورک، انگلستان
۳- رضا بهشتی معز، استاد پیشین دانشگاه تهران، محقق و عضو انجمن فلسفه فرانسه 
۴- علی پایا،  استاد مرکز مطالعات دموکراسی، دانشگاه وست مینستر، انگلستان  
۵- رحمت توکل، استاد جامعه‌شناسی، دانشگاه  نیوجرسی، آمریکا  
۶- عبدالکریم سروش،  روشنفکر، محقق و استاد دانشگاه منهتن، آمریکا
۷- دکتر ابوالقاسم فنایی، استاد موسسه مطالعات اسلامی المهدی - انگلستان  
۸- محمود صدری، استاد جامعه شناسی، دانشگاه تگزاس
۹- محمدمهدی مجاهدی، استاد دانشگاه لندن
۱۰- آرش نراقی، استادیار دپارتمان دین و فلسفه، مراویان کالج، پنسیلوانیا، آمریکا
۱۱- مهری هالیدی، استاد مطالعات  فرهنگی، دانشگاه کانتبری، بریتانیا
۱۲- هما هودفر، پروفسور انسان شناسی، دپارتمان جامعه شناسی و انسان شناسی، دانشگاه کنکوردیا، مونترال

دانشجویان المپیادی و برگزیدگان جایزه خوارزمی داخل و خارج از کشور
۱۳- محسن امیری، مدال نقره المپیاد کشوری شیمی سال ۱۳۷۸، دانشجوی دکتری بریتیش کلمبیا
۱۴- آرمان اکبریان کلجاهی، مدال طلای جهانی المپیاد فیزیک سال 2003، مدال طلای کشوری المپیاد فیزیک سال 1381
۱۵- علی زارع، مدال نقره کشوری المپیاد دانشجوی فیزیک سال 1385
۱۶- امین امین‌زاده، مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی و دانشجوی دکتری مهندسی الکترونیک، دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، آمریکا
۱۷- امید حجازی، مدال طلای المپیاد ادبی ۱۳۷۷، دانشجوی فلسفه دانشگاه کویین، کانادا
۱۸- ایمان ستایش، مدال نقره المپیاد جهانی ریاضی،  فارغ‌التحصیل رشته ریاضی، دانشگاه پرینستون
۱۹- علی شريفی زرچی، مدال طلای المپیاد جهاني کامپیوتر سال 1379، دانشجوی دکتری بیوانفورماتیک دانشگاه تهران
۲۰- فاطمه شمس، مدال نقره المپیاد ادبی سال ۱۳۷۸،  دانشجوی دکتری رشته جامعه‌شناسی، دانشگاه اکسفورد، انگلستان
۲۱- سید فخرالدین ترابی، دارنده مدال طلای کشوری شیمی‌ در سال ۱۳۷۹ و دانشجو دکتری بیوشیمی، آمریکا
۲۲- بابک فرزاد، مدال برنز المپیاد جهانی کامپیوتر سال ۱۳۷۴ و دو طلای کشوری دکترای کامپیوتر
۲۳- صالحه قاسمپور، دارنده رتبه اول جشنواره خوارزمی در سال ۱۳۷۸ و دانشجو دکتری بیوشیمی، آمریکا
۲۴- فرشيد قاسمي، برنز کشوري المپياد رياضي دانش‌آموزي سال 1380، نقره جهاني المپياد فيزيک دانش‌آموزي سال 1382، دانش‌جوي مهندسي برق، دانشگاه رايس - هوستون، تگزاس، آمريکا
۲۵- سینا صادقیان صادق‌آباد، مدال طلای المپیاد کشوری کامپیوتر ۸۵، مدال نقره المپیاد جهانی کامپیوتر سال ۲۰۰۷ 
۲۶- سپهر فدایی، مدال طلای المپیاد جهانی شیمی سال ۱۳۸۰ و طلای کشوری، کارشناسی ارشد شیمی، دانشگاه استنفورد
۲۷- مهدي كاظمي، طلاي المپياد فيزيك كشوري، دانشجوي كارشناسي ارشد مديريت دانشگاه صنعتي شريف
۲۸- سلیمه مقصدلو، دانشجوی ادبیات تطبیقی، دانشگاه سوربن، فرانسه
۲۹- محمد مهینی، مدال طلای کشوری المپیاد کامپیوتر 1383، مدال نقره جهانی المپیاد کامپیوتر جهانی 1384، دانشجوی لیسانس مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف
۳۰- محمد مهدیان، مدال طلای المپیاد بین‌المللی ریاضی در سال ۱۹۹۳ و دارنده دو مدال نقره المپیاد بین‌المللی انفورماتیک سال ۱۹۹۲-۳  دانشجوی دکتری علوم تحقیقات، دانشگاه تورنتو، کانادا
دانشجویان ایرانی خارج از کشور
۳۱- آرزو آزاد، دانشجوی دکتری شرق‌شناسی، دانشگاه آکسفورد، انگلستان

 ۳۲- سلمان ابوالفتح بیکی دزفولی، دانشگاه ام.آی.تی، آمریکا
۳۳- ثمین احمدی، دانشجوی مهندسی شهری، دانشگاه ریرسون، تورنتو، کانادا
۳۴- مهدی اشجعی، دانشجوی مولتی مدیا، دانشگاه مولتی مدیا، مالزی
۳۴- علی اکبری، دانشجوی فیزیک، دانشگاه دل پایس واسکو، اسپانیا 
۳۵- علی اکبرزاده، دانشجوی جامعه‌شناسی، دانشگاه ماربورگ، آلمان
 ۳۶- حجت آخوندی اصل - دانشجوی دوره دکتری - دانشگاه امپریال کالج - مهندسی برق، گرایش مخابرات
۳۷- محمدجواد اردلان، دانشجوی دکترای تاریخ، دانشگاه آکسفورد، انگلستان
۳۸- مهرداد بابادی، دانشجوی جامعه‌شناسی دین و اخلاق، دانشگاه کمبریج، انگلستان
۳۹- علیرضا بختیاری، دانشجوی فوق لیسانس علوم کامپیوتر، دانشگاه لاوال، کانادا
۴۰- حسین بنایی، دانشجوی دکترای علوم سیاسی، دانشگاه براون، پراویدنس، آمریکا
۴۱- کمال‌الدین بورقانی، دانشجوی علوم کامپیوتر، دانشگاه ریرسون، تورنتو، کانادا
۴۲- اطلس تربتی، دانشجوی فوق لیسانس  روابط بین‌الملل، دانشگاه سوث همپتون، انگلستان 
۴۳- مرجان توفیقی، دانشجوی فوق لیسانس تجارت بین‌الملل، دانشگاه بین‌المللی فلوریدا، میامی، آمریکا
۴۴-تارا جاویدی،  استادیار دانشگاه، رشته الکترونیک و کامپیوتر، دانشگاه کالیفرنیا، سان‌فرانسیسکو 
۴۵- زهرا جلایی پور، دانشجوی فوق لیسانس انسان شناسی مدرسه علوم سیاسی و اقتصادی (ال.اس.ای)، انگلستان
۴۶- لیلا حیدرپور، دانشجوی ادبیات فرانسه و انگلیسی، دانشگاه نوشاتل، سوئیس
۴۷- رضا حدیثی، دانشجوی فلسفه، دانشگاه شفیلد، انگلستان
۴۸- مرتضی‌ حکیمی سیبنی، دانشجوی دکتری در رشتهٔ مهندسی‌ مکانیک، دانشگاه پنسیلوانیا، آمریکا
۴۹- امیرحسین حسینی، دانشجوی فوق لیسانس اقتصاد دانشگاه بیربک لندن، انگلستان
۵۰- سجاد خوشرو، دانشجوی حقوق، دانشگاه هاروارد، آمریکا
۵۱- رضا خیابانی، دانشجوی حقوق بین الملل، دانشگاه سواس، انگلستان
۵۲- محمد ربانی، دانشجوی دکتری دانشگاه شرق لندن
۵۳- مهسا روحی، دانشجوی دکتری روابط بین‌الملل دانشگاه کمبریج، انگلستان
۵۴- حسن رحمانی، دانشجوی فوق لیسانس اندیشه سیاسی و اجتماعی، دانشگاه ساسکس، انگلستان
۵۵- بیژن روحانی، دانشجوی دوره دکترای حفاظت از بناهای تاریخی، دانشگاه لاساپینزای رم، ایتالیا
۵۶- امیرحسین سام، دانشجوی دکتری دانشگاه امپریال کالج، لندن
۵۷- علیرضا سپهسالاری، دانشجوی دکتری اقتصاد، دانشگاه سیتی، انگلستان
۵۸- بشیر سجاد، دانشجوی دکتری علوم کامپیوتر، دانشگاه واترلو، کانادا

 ۵۹- سید موسوی، دانشجوی  دکتری دانشگاه شرق لندن

۶۰- علي سرزعيم. دانشجوي دكتراي اقتصاد. دانشكده ي اقتصاد دانشگاه ميلان. ايتاليا
۶۱- مریم سعیدی،  دانشجوی دکتری اقتصاد، دانشگاه مینه‌سوتا
۶۲- سیدمحمدمهدی سجادیه، دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی علوم نانو، دانشگاه ملی فناوری سئول، کره جنوبی 
۶۳- غلامرضا سلیمی خورشیدی، دانشجوی دکتری نورولوژی دانشگاه آکسفورد، انگلستان
۶۴- سحرناز سماعی‌نژاد، دانشجوی فوق لیسانس مطالعات بین رشته ای دانشگاه نیویورک، آمریکا
۶۵- محمدصادق شهرایینی، دانشجوی دکتری ژئوفیزیک، دانشگاه ادینبورو، انگلستان
 ۶۶- صالح صحابه تبريزی، دانشجوي دكتراي اقتصاد بين الملل. دانشكده اقتصاد ِدانشگاه ِ ماگدبورگ و موسسه ي اقتصاد ِجهان ِ كيــل - آلمان

۶۷- رضا ضیاء ابراهیمی، دانشجوی دکترا، تاریخ اندیشه در ایران، دانشگاه آکسفورد، انگلستان

۶۸- بابک طاعتی، محقق پسادکترا،  مرکز توانبخشی تورنتو، کانادا
۶۹- حسین طارمی، فوق‌لیسانس مهندسی مکانیک، دانشگاه منچستر، انگلستان
۷۰- مرضیه طالب‌زاده، دانشجوی فوق لیسانس معماری، دانشگاه کارلسروهه، آلمان
۷۱- پگاه ظهوری حقیان، دانشجوی دکتری شرق شناسی، دانشگاه آکسفورد، انگلستان
۷۲- هادی علی‌اکبریان، دانشجوی دکتری دانشگاه بلژیک
۷۳ علی علیزاده، دانشجوی دکتری مرکزفلسفه مدرن اروپایی، دانشگاه میدل سکس، لندن
۷۴- سمیرا عزتی نیک، دانشجوی دندانپزشکی، دانشگاه لندن، انگلستان
 ۷۵- زهرا عزیزی، دانشجوی طراحی شهری، دانشگاه یو.سی.ال، انگلستان
۷۶- علی‌ غفاری، دانشجوی رشته حقوق، لندن ، بریتانیا
۷۷- سحر فومنی، دانشجوی حقوق، دانشگاه کینگز کالج لندن، انگلستان.
۷۸- علی قاضی‌زاده، دانشجوی دکتری مهندسی، دانشگاه کالیفرنیا، سان‌فرانسیسکو، آمریکا
۷۹- مهدی قربانی،  دانشجوی فناوری اطلاعات، ساوث بنک، انگلستان
۸۰- حامد قدوسی، دانشجوی دکتری فاینانس، مدرسه عالی فاینانس وین، اتریش
۸۱- فرهاد قدوسی، دانشجوی دانشگاه واین، دترویت، میشیگان، آمریکا
۸۲- محمد قنبری،  دانشجوی علوم کامپیوتر، دانشگاه واترلو، کانادا
۸۳- محمود قندی، دانشجوی مهندسی پزشکی، مدرسه داروسازی جانز هاپکینز، آمریکا
۸۴-  الهام کاشفی، استادیار دانشگاه، دانشگاه ادینبرو، انگلستان-
۸۵- یاسر کراچیان، دکترای فیزیک از دانشگاه تورنتو، کارشناس انتقال تکنولوژی در دانشگاه ویلفرد لوریه کانادا
۸۶- علی کرباسی، دانشجوی دکتری علوم مادی و مهندسی، دانشگاه میامی، فلوریدا، آمریکا
۸۷- محمدعلی کدیور، دانشجوی دکترای جامعه شناسی، دانشگاه کارولینای شمالی، آمریکا
۸۸- کیان کمالیان، دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد، دانشگاه پوتسدام، آلمان
۸۹- لادن کریمی، دانشجوی فوق لیسانس روزنامه‌نگاری، دانشگاه مالزی، دانشگاه پوترا، مالزی
۹۰- کوثر کریمی‌پور، دانشجوی جامعه‌شناسی، دانشگاه رجینا، کانادا
۹۱- لیلا کفایی، دانشجوی پزشکی، دانشگاه کوئین مری، انگلستان 
۹۲- منصور طالب‌پور، دانشجوی دکتری حقوق، دانشگاه سواس، انگلستان
۹۳- مهدي گنجي‌پور، دانشجوي دكتري ادبيات، سوربون، دانشگاه پاريس، فرانسه 
۹۴- سید عمادالدین طباطبایی، دانشجویی فوق لیسانس حقوق، دانشگاه آلبرت لودویگ فرایبورگ، آلمان
۹۵- سمیه مردانه، دانشجوی اقتصاد، دانشگاه لستر، انگلستان
۹۶- سیدعلی مدنی‌زاده، دانشجوی دکتری اقتصاد، دانشگاه شیکاگو، آمریکا
۹۷- احسان مجتهدی،  دانشجوی مهندسی شیمی، دانشگاه منچستر، انگلستان
۹۸- مصطفی مجیدپور، دانشجوی دکتری مهندس الکترونیک، دانشگاه یو،سی،ال،ای، آمریکا
۹۹ امیررضا محسن‌زاده کرمانی، دانشجوی دکتری اقتصاد، دانشگاه ام.آی.تی، آمریکا 
۱۰۰- داريوش محمدپور، دانشجوی دکترای علوم سياسی و مطالعات اجتماعی، دانشگاه وست‌مينستر، انگلستان
۱۰۱- یاسر مسعودنیا، دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی دانشگاه کرانفیلد، انگلستان
۱۰۲- خزر معصومی، دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق محیط زیست، دانشگاه روبرت شومان، استراسبورگ فرانسه
۱۰۳- آرشام مظاهری،  دانشجوی امنیت دریایی، دانشگاه هلسینکی، فنلاند
۱۰۴- محمدمهدی مقیمی، دانشجوی مهندسی طراحی صنعتی، دانشگاه دلف، هلند
 ۱۰۵- حامد مهلوجی،  دانشجوی مدیریت بازرگانی، دانشگاه مولتی مدیا، مالزی
۱۰۶- سید یاسر میردامادی، دانشجوی فرهنگ‌های مسلمان، موسسه مطالعه تمدن‌های مسلمان، انگلستان
 ۱۰۷- بابک مینا، دانشجوی جامعه‌شناسی، دانشگاه لیون، فرانسه
۱۰۸- مریم میکانیکی، دانشجوی کارشناسی ارشد زیست‌شناسی و روزنامه‌نگاری، دانشگاه نیویورک، آمریکا
۱۰۹- فاطمه موید، دانشگاه مولتی مدیا، دانشگاه سایبرجایا، مالزی 
 ۱۱۰- فرزانه نجفی، دانشجوی دکتری بیولوژی، دانشگاه پنسیلوانیا، آمریکا
۱۱۱- حمید ناظرزاده، دانشجوی مقطع فوق دکتری موسسه تحقیقاتی مایکروسافت، استنفورد، آمریکا
۱۱۲-  فرزانه نام‌آور، دانشجوی رشته کامپیوتر، دانشگاه منچستر، انگلستان 
۱۱۳- پیمان نورافزا، دکترای مهندسی نفت، امپریال کالج، لندن، انگلستان
۱۱۴- ابوالحسن واعظی، دانشجوی دکتری فیزیک، دانشگاه ام آی تی، آمریکا
۱۱۵- یاسر ولی بیگ، دانشجوی آی.تی، دانشگاه کوئین مری، انگلستان
۱۱۶- احمد هاشمی، دانشجوی فرهنگ‌های مسلمان، موسسه مطالعه تمدن‌های مسلمان، انگلستان
۱۱۷- جواد هاشمی، دانشجوی فیزیک، دانشگاه هلسینکی، فنلاند
۱۱۸- هیلا هاشمی، دانشجوی دکتری تکنولوژی، دانشگاه ماساچوست، آمریکا
۱۱۹- محمدرضا هاشمی‌طبا، دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی، دانشگاه کمبریج، انگلستان
۱۲۰- حامد یوسفی، دانشجوی فوق لیسانس فلسفه، دانشگاه میدل‌سکس، انگلستان

----

جهنمي به نام كهريزك

۱۳۸۸/۵/۹

آژانس ايران خبر: نامه دريافتي:
زندان كهريزك جهنمي به معناي واقعي است , من روز 18 تير دستگير شدم و مدتي است كه آزاد شده ام .
برخوردهاي و حشيانه اي كه دراين زندان اعمال ميشود غيرقابل تصور است, زندانبانان كه بويي ا ز انسانيت نبرده اند 165 نفر را در يك اتاق 50 متري به مدت 5 شبانه روز بدون غذا نگه داشتند ,حتي جايي براي نشستن هم نداشتيم و مجبور بوديم سراپا بايستيم , شبها در اتاق دود گازوييل مي فرستادند. تمام لباسهاي مارا در آورده بودند .
ساعت 2 بعد از ظهر در حاليكه دما ببن 55 تا 60 درجه بود مجبورمان ميكردند كه روي آسفالت داغ كلاغ پر برويم , همه پاهايمان درب و داغان شده و آسيب هاي جدي ديده ايم , بعضي ها در خود روز 18 تير هم زخمي شده بودند و نه تنها هيچ مرحمي از بابت زخمهايشان در يافت نكردند بلكه بيشتر مورد آزار واذيت قرارگرفتند. روزي سه , چهار بار به بهانه سر و صدا مارا با لوله هاي پلاستيكي قطوري مورد ضرب و شتم قرار ميدادند .
به خاطر همين رفتارها ي و حشيانه در همين گروه 165 نفر ه سه نفر از ما كشته شدند و جسد هايشان را به اوين منتقل كردند , ماهم كه اساسي كتك خورده وزخمي بوديم و كبودي تمام بدنمان را پوشانده بود 12 روز بيشتر نگهمان داشتندتا آثار جرم و جنايتشان از بين برود . اما مگر ميتوانند جناياتي را كه انجام دادند و ما شاهد وناظر آن بوديم را از مغز ما پاك كنند ؟ جنايات آنها در اذهان ما ثبت شده و بيرون نخواهد رفت . ازشما عاجزانه درخواست ميكنم كه فجايع كهريزك را به اطلاع همه برسانيد.

----

عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر نگران درگیری‌های اردوگاه اشرف

سازمان عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر، با انتشار بیانیه‌هائی جداگانه، خواستار تحقیق مستقل درباره حمله پلیس عراق به اردوگاه اشرف شدند. در این حمله دست کم ۷ نفر کشته شده‌اند. ورود روزنامه‌نگاران به اردوگاه ممنوع است.

31.07.2009

دویچه وله: عفو بین‌الملل در بیانیه بامداد روز جمعه (۳۱ ژوئیه) خود از کشته شدن ۸ نفر و مجروح شدن ۴۰۰ نفر در اردوگاه اشرف خبر داد.  دیده‌بان حقوق بشر، بعد از ظهر همین روز، تعداد کشته‌شدگان را ۷ نفر اعلام کرد. سازمان مجاهدین خلق قبلا اعلام کرده بود که در این درگیری‌ها ۱۲ نفر به قتل رسیده‌اند.

 

خطر استرداد به ایران

 

در حالی که علی الدباغ، سخنگوی دولت عراق، تعداد مجاهدین دستگیر شده را تا روز پنجشنبه ۳۵ نفر اعلام می‌کرد، سازمان مدافع حقوق بشر عفو بین‌الملل اعلام کرد که دست کم ۵۰ نفر از مجاهدین دستگیر شده‌اند. عفو بین‌الملل نگران آن است که عراق دستگیرشدگان را تحویل ایران دهد. این نهاد، از دولت عراق خواست که محل نگهداری دستگیرشدگان را اعلام کند و اطمینان دهد که آنان را آزار نخواهد داد و به ایران باز نخواهد فرستاد.

 

روز پنجشنبه، سخنگوی دولت عراق که تا پیش از آن حمله ارتش به پایگاه اشرف را تکذیب می‌کرد، اعتراف کرد که در درگیری‌های سه شنبه و چهارشنبه ۶ عضو سازمان مجاهدین خلق ایران در اردوگاه اشرف به قتل رسیده‌اند. علی الدباغ ضمنا گفت که ۳۵ مامور پلیس عراق نیز در این درگیری‌ها زخمی شده‌اند.

 

ورود خبرنگاران ممنوع

 

برپایه گزارش عفو بین‌الملل، پلیس عراق اجازه ورود خبرنگاران را به اردوگاه اشرف نمی‌دهد و به این دلیل تهیه گزارش مستقل درباره اوضاع این اردوگاه عملی نیست.

 

به گزارش خبرگزاری‌ها، پلیس عراق قصد داشت پایگاهی در اردوگاه اشرف ایجاد کند، اما گروهی از اعضای سازمان مجاهدین، در واکنش به این اقدام سر به شورش برداشتند و کار به درگیری انجامید. الدباغ، سخنگوی دولت عراق، مدعی شده است که دو نفر از اعضای مجاهدین از پشت هدف گلوله قرار گرفته‌اند و ممکن است به وسیله افراد مسلح خودشان کشته شده‌باشند. اما منابع بی‌طرف این خبر را تایید نکرده‌اند.

 

سابقه اردوگاه اشرف

 

در بیانیه عفو بین‌الملل آمده است که در حال حاضر بیش از ۳۴۰۰ عضو سازمان مجاهدین خلق ایران در اردوگاه اشرف سکونت دارند. اردوگاه اشرف، در سال ۱۹۸۶ میلادی، از سوی صدام حسین در اختیار مجاهدین خلق قرار گرفت و به سلاح‌های سبک و سنگین تجهیز شد. اما در جریان اشغال عراق به وسیله ارتش آمریکا و متحدانش، مجاهدین مجبور شدند سلاح‌های سنگین را تحویل دهند و تنها بخشی از سلاح‌های انفرادی خود را حفظ کنند. در مقابل، ارتش آمریکا به نیروهای مجاهدین، مشروط به عدم دخالت در اوضاع عراق، تامین داد.

 

اردوگاه اشرف در شرق استان دیاله عراق و در نزدیکی مرز ایران قرار دارد.

در پی درگیری‌های اخیر، علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی، ضمن تروریست خواندن مجاهدین، از اقدام دولت عراق استقبال کرد.

----

این کدام دین است که چنین اجازه‌ای به پیروان ولایت می‌دهد؟

جمعه، 9 مرداد 1388

چند نمونه از برخورد‌های غیر اسلامی و غیر انسانی با منتقدان

موج سبز آزادي: رفتارها و برخوردهای نه تنها غیر اسلامی، بلکه غیر انسانی ماموران رسمی و غیر رسمی با منتقدان و مخالفان حکایت می‌کند. هرچند برخی از این گزارش‌ها به دلایل اخلاقی و یا امنیتی قابل انتشار نیست، ولی چند مورد زیر را برای نمونه از ما بپذیرید و حق بدهید که بپرسیم: این کدام دیانت، کدام انسانیت، کدام ولایت و کدام سیاست بیگانه با عدالت است که اجازه‌ی چنین رفتارهایی را با منتقدان می‌دهد.

1. آقای علوی از اعضای مسن نهضت آزادی است. او دیشب در حالی از زندان آزاد شد که برادر خود را چند روز قبل از دست داده بود. در این مدت وکیلش بارها تلاش کرد تا این فعال سیاسی زندانی بتواند برای آخرین بار با برادرش که در آستانه‌ی مرگ بود، دیدار کند. اما این دیدار مجاز نبود، چرا که آقای علوی در بازجویی‌ها مقاومت کرده و به خواسته‌های بازجویان تن نداده بود. نیاز به گفتن نیست که این مقاومت، آزار و اذیتی ناگفتنی را برای این پیرمرد زندانی در پی داشت.

2. عبدالفتاح سلطانی، از وکلای سرشناس دادگستری است. چند سال قبل او دستگیر شده بود، مدتی طولانی در زندان انفرادی بود و سعید مرتضوی به طور علنی او را متهم به «جاسوسی» کرد. اما این جاسوس ساختگی و البته اعتراف نکرده، همچون دیگر جاسوسان دست‌ساخته‌ی جمهوری اسلامی نظیر رکسانا صابری، سیامک پورزند و ...، چیزی نگذشت که از زندان آزاد شد؛ چون اتهام وی تنها هدفی تبلیغاتی است. و اما حالا؛ او این بار هم زندانی شده است، به اتهامی نامشخص. خواهر این وکیل زندانی، روز چهارشنبه از دنیا رفت. اما او حتی اجازه نیافت برای لحظه‌ای در مراسم تدفین خواهرش حضور پیدا کند. ماموران امنیتی زندان اوین که از سعید مرتضوی دستور می‌گیرند، به وی اجازه‌ی حضور در این مراسم را ندادند. هرچند این احتمال هم وجود دارد که در میان 50 زندانی سیاسی باشد که گفته می‌شود قبل از سر رسیدن نمایندگان مجلس برای بازدید از اوین، به اصفهان منتقل شده‌اند.

3. مصطفی تاج زاده دیروز برای اولین بار بعد از 45 روز با همسرش تماس گرفت. آنطور که خانم محتشمی‌پور در وبلاگش نوشته، یکی از مهمترین دغدغه‌های تاج‌زاده در این صحبت کوتاه چند دقیقه‌ای، حال برادرزاده‌اش المیرا بوده است. المیرا از مدت‌ها قبل درگیر بیماری بود و تاج‌زاده قبل از رفتن به زندان، خبر داشت که پزشکان گفته‌اند المیرا رفتنی است. او این جمله را شب آخر قبل از دستگیری، از پزشک المیرا شنید؛ شبی که از بیمارستان به منزل آمد و ساعتی بعد دستگیر شد. او در تماس دیروز با همسرش از حال المیرا پرسیده، و جواب شنیده: نگران نباش، جایش خوب است، و گفته: می‌دانم که فوت کرده، من نگران برادر داغدارم هستم ...

4. چندی پیش میرحسین موسوی با گروهی از استادان دانشگاه جلسه داشت. بلافاصله پس از این جلسه و در همان محل، بیش از 70 تن از استادان دانشگاههای تهران و اعضای انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه ها دستگیر شدند. چند نفر از خانم‌هایی که در این جمع حضور داشتند، پس از دستگیری، در اعتراض به بازرسی کیف ها و اموالشان توسط نیروهای مرد، تذکر می‌دهند و خواهان بازرسی کیف هایشان توسط ضابط زن می‌شوند. اما ماموران جمهوری اسلامی - با تاکید بر روی واژه‌ی اسلامی - در پاسخ به این اعتراض، خطاب به این خانم‌ها می‌گویند: اگر لازم باشد، شما را خودمان بازرسی بدنی هم می‌کنیم.

5. چندی پیش قرار بود مراسم ختم محسن روح‌الامینی در مسجد بلال صدا و سیما برگزار شود، هرچند برنامه از ترس حضور سبزها منتفی و با حاضران در محل نیز با خشونت تمام برخورد شد. در آن زمان برخی از اهالی خیابان ولیعصر در حوالی صدا و سیما، به «موج سبز آزادی» خبر دادند که برخی نیروهای لباس شخصی و بسیجی در تعقیب کسانی که قصد داشتند در مجلس ختم محسن روح الامینی در مسجد بلال شرکت کنند، به صرف یک احتمال و با این بهانه که این افراد در منزل ساکنان این محل پناه گرفته‌اند، بدون اجازه، از دیوارها و بالکن منازل وارد خانه‌ها شدند و در شرایطی که برخی خانه‌ها متعلق به خانم‌های متشرعی بود که در آن زمان در منزل خود بی‌حجاب بودند و لباس خانه به تن داشتند، حضور لباس شخصی‌ها برای ایشان ایجاد مزاحمت و وحشت کرد و شرایطی پیش آمد که می‌توان حدس زد.

6. ...

حالا حق نداریم این اسلام بی‌سلام و این ایمان ضد انسان و این ولایت بری از عدالت و این نظام بی‌نظم و نظام را بیگانه بپنداریم و خود را با آن غریبه بدانیم؟ آیا این بود آنچه از مرام علی به ما می‌آموختند، و آیا از آن مرام، اکنون جز نام و کلام، چیز دیگری هم باقی مانده است؟

----

اولیایی‌فرد: بازداشتگاه‌های دیگری هم هست که بعدها افشا می‌شوند

برخورد نیروهای امنیتی و معترضان در خیابان‌های تهران؛ برخی معترضان پس از بازداشت به بازداشتگاه‌هایی از قبیل کهریزک منتقل شدند. بازداشتگاهی که به اعتراف مقامات ایران، از استانداردهای لازم برخوردار نبوده است

۱۳۸۸/۰۵/۱۰

میر علی حسینی

رادیو فردا: در پی بسته شدن بازداشتگاه کهریزک، و افشای خشونت‌های اعمال شده درآن، محمد خاتمی رئیس جمهوری پیشین، در دیدار با فراکسیون اقلیت مجلس، این اعمال را جنایت دانست و تأکید کرد که تعطیلی یک بازداشتگاه برای توجیه رفتاری که با زندانیان شده کافی نیست.

محمد خاتمی، همچنین با انتقاد از اعتراف‌گیری در بازداشتگاه‌ها و کشته شدن شهروندان در آنها گفت: «اگر یک قطره خون هم ریخته شود، فاجعه است، چه رسد به آنچه که تا کنون در بازداشتگاه‌ها رخ داده است».

محمد اولیایی‌فرد وکیل دادگستری، به پرسش‌های رادیو فردا در زمینه شرایط این قبیل بازداشتگاه‌ها پاسخ گفته است.

رادیو فردا: آقای اولیایی‌فرد، دلیل وجودی بازداشتگاه کهریزک چیست؟

محمد اولیایی‌فرد: در ابتدا اين بازداشتگاه مخصوص افراد معتاد بود و يک مکان غيربهداشتی، فاقد بهداری و پزشک بود. بعد اين بازداشتگاه را از معتادين خالی کردند و به تدريج فعالان سياسی، دانشجويی و مدنی را به آنجا انتقال دادند و اين مسئله به طور پنهانی انجام شد.

تا آن زمان شايد به عنوان «بازداشتگاه معتادان» معروف بود، اما حدود سه سال است که به طور پنهانی زندانيان سياسی را به آنجا منتقل می‌کردند و هيچ گزارشی هم از اين موضوع نمی‌دادند.

پيش از افشاگری‌های اخير، آيا از رفتاری که در اين بازداشتگاه با بازداشت‌شدگان می‌شد خبری به بيرون درز می‌کرد؟

چون اين بازداشتگاه برای نگهداری زندانيان سياسی و عقيدتی محل مناسبی نبود، همه چيز پنهانی صورت می گرفت و به همين دليل اخبار موثقی در دست نداريم.

اما اکنون خود مسئولان به وجود چنين بازداشتگاهی قرار کرده‌اند و افرادی هم که در آنجا به سر برده‌اند افشاگری می‌کنند که چه فجايعی در آن بازداشتگاه رخ داده است.

اين بازداشتگاه بسيار نمور، کوچک و فاقد پزشک، آب آشاميدنی و مواد غذايی بوده و چون اين محل پنهانی بوده هر نوع شکنجه، بدرفتاری و ضرب و شتم که می‌خواستند سر متهمين سياسی و عقيدتی در می‌آوردند و اخبار آن هم به بيرون درز نمی‌کرد.

آقای اوليايی فرد، قائم مقام دادگستری تهران روز چهارشنبه گفته اين بازداشتگاه زير نظر سازمان زندان‌ها نبوده، در حالی که فرمانده نيروی انتظامی تهران گفته که بازداشتگاه کهريزک زير نظر مراجع قضايی اداره می‌شده است.

به هيچ عنوان اين بازداشتگاه تحت نظارت سازمان زندان‌ها نبوده و نظارتی روی آن انجام نمی‌شده است. به طور پنهانی زندانيان را به آنجا منتقل می‌کردند و شکنجه می‌دادند، همان طور که اکنون بند ۲ الف سپاه پاسداران در زندان اوين زير نظر سازمان زندان‌ها نيست و اگر متهمی به آنجا برده شود نامش در ليست کامپيوتری زندان اوين وجود ندارد.

می توانم بگويم هم اکنون بازداشتگاه‌های ديگری هم وجود دارد که افشا نشده و بعدها افشا خواهد شد.

پس صحبت فرمانده نيروی انتظامی تهران مبنی بر اين که اين بازداشتگاه زير نظر مراجع قضايی بوده، يک حرف کلی است و مشخص نيست تحت نظارت کدام مرجع بوده است؟

نه مشخص نيست. البته شايد مراجع قضايی به طور پنهانی اطلاع داشته‌اند، اما مهم اين است که سازمان زندان‌ها مطلع باشد.

مهم اين است که وقتی متهمی بازداشت می‌شود و خانواده يا وکيلش به زندان مراجعه می‌کنند، به آنها اعلام کنند اين متهم در چنين روزی به اين زندان تحويل داده شده است.

آيت‌الله منتظری گفته مسئله بستن ساختمان بازداشتگاه‌ها مهم نيست، مهم اتفاقاتی است که آنجا رخ می‌دهد. آيا با بسته شدن اين بازداشتگاه خشونت در زندان‌ها تمام می‌شود؟

مهم اين است که حقوق انسانی يک متهم که در قانون اساسی و اعلاميه جهانی حقوق بشر و ساير قوانين آمده بايد رعايت شود و با بستن يک بازداشتگاه غيرقانونی مسئله حل نمی‌شود. ما می‌دانيم حتی در بند ۲۰۹ زندان اوين هم که مخصوص متهمين امنيتی، سياسی و عقيدتی است فجايع بسياری رخ می‌دهد.

 بايد از خشونت، شکنجه و اعتراف‌گيری جلوگيری شود. دراين صورت ما خواهيم دانست اولاً بازداشت‌شدگان در کجا هستند و دوماً سالم از اين بازداشتگاه بيرون می‌آيند.

ما طی روزهای اخير بسياری از فجايع را داشتيم که در بازداشتگاه‌هايی که آشکار است انجام شده، به نظر من بايد کمپينی به نام «شکنجه ممنوع» به راه بيفتد تا مقامات بدانند کوچکترين شکنجه نسبت به متهمين بايد تحت تعقيب قضايی قرار گيرد.

همان طور که در اصل ۳۸ تصريح شده، اگر کسی مبادرت به شکنجه کند بايد مورد تعقيب قضايی قرار گيرد.

 

 
 
بازگشت به صفحه اول

رجوع به مطالب مشابه