بازگشت به صفحه اول

 

 
 

هشدار 46 سینماگر مستقل: جریانی سرمایه دار مقابل سینمای مستقل ایستاده است

سرمایه: در حالی که مسوولان تازه نفس معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با وعده های رنگین خود خبر از اتخاذ سیاست هایی برای حمایت از سینما می دهند؛ 46 سینماگر در بیانیه مشترک نسبت به حذف سینمای «مستقل» هشدار دادند. در این بیانیه که به عنوان بیانیه شماره سه مجمع فیلمسازان سینمای ایران منتشر شده و نام هنرمندانی چون بهرام بیضایی، عباس کیارستمی، ناصر تقوایی، رخشان بنی اعتماد، احمدرضا درویش، کیومرث پوراحمد، ابوالحسن داودی، علیرضا داودنژاد، پرویز شهبازی و... به چشم می خورد، با اشاره به حذف برخی از فیلم ها از فهرست اکران و انتظار طولانی برای صدور مجوزهای مختلف از محدودیت های فیلمسازان مستقل گله کردند. این سینماگران بیشترشان هنرمندانی هستند که در دهه 60 و 70 که دوران طلایی سینمای ایران بود وارد عرصه تولید شدند و سینمای صاحب سبک ایران را در داخل و خارج از کشور شکل دادند. در بخشی از این بیانیه خطاب به «دوستداران سینمای ایران،» آمده است: «سالن های سینما بعضی از فیلم های ما را نشان نمی دهند و بسیاری از فیلم ها با محدودیت به نمایش در می آیند؛ و هیچ قانونی از ما پشتیبانی نمی کند. جریانی بین ما و شما فاصله انداخته است. این جریان خواستار حاکمیت پول و سرمایه است و هر کس برای این حاکمیت فیلم نسازد، در نمایش عمومی با شگردهای بازاری تنبیه می شود. در شرایط کنونی، ملاک برای نمایش عمومی یک فیلم، فیلمساز آبرودار و فیلم آبرومند نیست. می خواهند سینمای مستقل را حذف کنند یا حداکثر لطف کنند و در گلخانه نگه دارند.» در چند ماه اخیر چندین بیانیه در خصوص سینمای ایران از سوی اهالی سینما منتشر شده است، اما با توجه به برخی از نکاتی که در این بیانیه به چشم می خورد آن را می توان به عنوان یکی از جدی ترین هشدارهای سینماگران مستقل به شمار آورد. شاید مهم ترین دل نگرانی این سینماگران که تعداد امضاهای آن در حال افزایش است؛ انحصارطلبی است که از سوی برخی از نهادهای دولتی به ویژه بنیاد سینمایی فارابی در چند سال اخیر گسترش یافته و یک جریان نازل سینمایی جای سینمای مستقل را گرفته است. از سوی دیگر آنچه موجب نگرانی فیلمسازان مستقل سینمای ایران است حاکم شدن سرمایه سالاری است که رفته رفته در حال حذف کارگردانان از چرخه تولید فیلم و قدرتمند شدن سایر عوامل تولید از جمله تهیه کنندگان و بازیگران است. چنانچه در چند سال اخیر شاهد انتشار شایعاتی مبنی بر بالا رفتن دستمزدهای بسیاری از چهره های سینمایی بودیم که در برخی از موارد تایید شد. جریانی که رفته رفته راه ساخت فیلم های با کیفیت و ارزش خوب را می بندد و در حال پایین آوردن سلیقه مخاطبان نیز شده و باعث بالا رفتن فروش برخی از فیلم ها با کیفیت نازل می شود. نگرانی که با بلاتکلیفی نزدیک به 150 فیلم که بیشتر آنها فیلم های فیلمسازان مستقل و آثار قابل تامل سینمایی است بیشتر می شود. این تعداد نگران کننده فیلم ها در حالی در انتظار اکران شدن هستند که برخی آثار سطحی و بی ارزش با حمایت های دولتی و البته برخی از جریانات پشت پرده بدون آنکه در انتظار بمانند بلافاصله بعد از ساخت راهی پرده نقره ای می شوند. نکته ای که در بخش دیگری نیز از این نامه آمده است؛ آنجایی که بار دیگر این سینماگران مستقل خطاب به مخاطبان خود گفته اند: « ما این فیلم ها را برای شما و به عشق شما می سازیم. رودررویی مستقیم با مردم حق هر سینماگر حرفه ای است و نیز حق مردم است که فیلم های متفاوت ببینند؛ اما انحصارطلبی راه را بسته است.» مهم ترین هشداری که در این نامه به چشم می خورد حذف سینمای مستقل ایران است که به اعتقاد این فیلمسازان در صورت عدم تغییر برخی قوانین در آینده ای بسیار نزدیک رخ خواهد داد: «اگر ساز و کار تولید و پخش و نمایش در این سینما اصلاح نشود و اگر در نمایش فیلم ها عدالت اقتصادی و فرهنگی اعمال نشود، باید شاهد حذف سینمای ایران باشیم.» این نامه به امضای 36 تن از کارگردانان سینمای ایران رسیده است که اسامی آنها به ترتیب حروف الفبا عبارتند از: «سعید ابراهیمی فر، محمد احمدی، سعید اسدی، سیروس الوند، محسن امیریوسفی، علیرضا امینی، محمد بزرگ نیا، رخشان بنی اعتماد، فریال بهزاد، حبیب الله بهمنی، بهرام بیضایی، کامبوزیا پرتوی، کیومرث پوراحمد، ناصر تقوایی، قاسم جعفری، محمد حسین حقیقی، منیژه حکمت، عزیزالله حمیدنژاد، اکبر خواجویی، علیرضا داودنژاد، ابوالحسن داودی، احمدرضا درویش، امیرشهاب رضویان، عباس رافعی، علی ژکان، محمدعلی سجادی، سیامک شایقی، پرویز شهبازی، یدالله صمدی، کیانوش عیاری، ناصر غلامرضایی، مهدی فخیم زاده، اصغر فرهادی، ابراهیم فروزش، مهرداد فرید، مجید قاری زاده، رهبر قنبری، ایرج کریمی، عباس کیارستمی، عبدالرضا کاهانی، منوچهر مصیری، خسرو معصومی، نادر مقدس، محمد متوسلانی، اصغر هاشمی و محمد رضا هنرمند.
البته این سومین هشدار این فیلمسازان در چند ماه گذشته است. مجمع فیلمسازان سینمای ایران با انتشار بیانیه ای نسبت به روند تشکیل شورای صنفی نمایش اعتراض کردند و با طرح این سوال که «چرا مجمع فیلمسازان سینمای ایران به وجود آمد» آوردند: «اگر کارگردان هایی که فیلم خود را تهیه می کنند در اکران تارومار نمی شدند و پرستش پول بر سالن داری و پخش حاکمیت بلامنازع پیدا نمی کرد، نه مجمع فیلمسازان پا می گرفت و نه کانون تهیه کنندگان به وجود می آمد و نه انجمن تهیه کنندگان مستقل شکل می گرفت،»
در بیانیه دوم نیز مانند این بیانیه با ابراز این نگرانی که در سراسر سال جاری قرار است فیلم هایی اکران شوند که اکثراً فاقد امتیازهای لازم برای رکوردشکنی های تاریخی هستند؛ آمده بود: «ما در مقابل نهادهایی که ظرفیت های نمایشی را در اختیار دارند و هر روز به اشتهایشان برای درآمد بیشتر افزوده می شود و محدودیت هایی که مبتلا به اکثریت تهیه کنندگان و فیلمسازان است نگران هستیم. فیلمسازی برای عوام با عوام زدگی در فیلمسازی تفاوت دارد. آنها که می کوشند اهل فرهنگ را به رعیتی اربابان سرمایه درآورند جزء خدمتگزاران سینمای ملی ما نیستند. ما از هیات مدیره خانه سینما و اکثریت اعضای شورای مرکزی کانون کارگردانان توقع داریم در مواضع این نهادهای صنفی با تامل بنگرند و از غلبه منافع محفلی بر فعالیت های صنفی جلوگیری کنند.»

 

 
 
بازگشت به صفحه اول

رجوع به مطالب مشابه