زنان، پیشگام در حرکتهای اعتراضی جنبش سبز
مژگان مدرس علوم
۱۹ آبان ۱۳۸۸
با یک نگاه تاریخی، می توان گفت مساله حضور و مشاركت زنان ايراني در عرصه های عمومی و اجتماعی از زمان انقلاب مشروطیت جدی می شود و از آن زمان تا كنون در فرآیندی پر افت و خیز زنان ايراني اگر چه آرام و كم شتاب به موقعيتهايي دست يافته اند كه امكان باز پس گيري آنها تقريبا وجود ندارد.
بررسی و مطالعه فعالیت زنان در تاريخ معاصر ايران حکایت از فراگیر شدن موج جنبش زنان و دختران از تمامی طیف های سنتی و مدرن و مذهبي و سکولار در عرصه های سیاسی و عمومی دارد و علی رغم تمام تلاش حاکمان برای به حاشیه راندن زنان، همواره شاهد حضور گسترده این بخش از جامعه در صحنه مبارزات آزاديخواهانه بوده ايم.
در جریان اعتراضها به نتایج انتخابات اخير ریاست جمهوری در ایران ، زنان و دختران حضور چشمگیری در صحنه مبارزات مسالمت جویانه داشتهاند که این بار نه برای دستیابی به حقوق برابر با مردان بلکه در اعتراض به نقض قانون اساسی و بازپس گیری آراي خود پا به صحنه مبارزه با بدعت هاي نارواي زمامداران گذاشتند. زنان و دختران در برخي موارد نه در صفوف جدا و نه همدوش مردان بلکه در صفوف اول تظاهرات مسالمت آمیز حضور پیدا کردند و موتور محرک جنبش سبز بودند . حرکت و حضور بی وقفه زنان در مبارزات پیگیر و مسالمت جویانه چیزیست که حاکمان خودراي نمی توانند تحمل کنند و با برخوردهای خشونت آمیز سعی به حاشیه راندن آنان را دارند.
در میان فیلم ها وعکس های منتشر شده از تظاهرات گسترده مردم علیه حکومت، حضور گسترده و شجاعانه زنان در جنبش دموکراسی خواهی بخصوص در تظاهرات سیزدهم آبان بسیار چشمگیر بود. در این روز شاهد برخوردهای گاه بی رحمانه و خشن ماموران حکومتی ونيروهاي انتظامی با زنان و دختران حاضر در صف مقدم این اعتراضات بوده ایم. صحنه هایی چون باتوم زدن و ضرب وشتم دختران توسط ماموران پلیس و همچنین درگیر شدن زنان با ماموران امنیتی برای جلوگیری از کتک زدن و دستگیری مردان معترض نشان از آن دارد كه به حاشیه راندن جنبش میلیونی زنان تقريبا محال است.
همچنين در صحنه هایی از تصاوير تجمعي در دانشگاه تهران که دختران دانشجو با زنجیرکردن دستهایشان مقابل صفوف دانشجویان پسر صف کشیده اند تا مانع مضروب شدن و دستگیری آنان شوند ودر پي آن دستگیری و زخمی شدن تعداد زیادی از دختران و زنان توسط پليس ضد شورش و یگان ویژه و نیروهای انتظامی و بسیجی برگی دیگر از تاریخ را به نام این قهرمانان شجاع ثبت کرده است.
مریم یک دانش آموز شرکت کننده در راهپیمایی روز سیزده آبان است که علی رغم مخالفت ناشي از ترس پدرش به صفوف تظاهرات کنندگان پیوسته و از شوروهیجان روز حضورش در کنار مردم می گويد: "در آغاز وقتی پليس ضد شورش و نيروهای بسيجی را دیدم که باتوم به دست و سواربر موتورسيكلت در حال قدرت نمایی و ایجاد رعب و وحشت بودند کمی ترسيدم و عقب رفتم اما وقتی علامتهای سبز را در میان دختران و جوانان دیدم نیروی عجیبی يافتم و با قدم های محکم جلورفتم. غوغایی بر پا بود. زن و مرد، همه در کنارهم بودیم، با نوارها و شالهای سبز اعتماد به نفس پیدا کرده بودیم و شعارها را فریاد می زدیم ومن درمیان صفوف مردم دیگر از چیزی نمی ترسیدم. تنها عزم و اراده مردم به خصوص حضور زنان و دختران همسن و سال خودم را می دیدم که حتی هنگام یورش نیروهای امنیتی خود را سپر بلای مردان می کردند و سعی در نجات دادن مردها از دست نیروهای بسیجی داشتند حتی به قیمت کتک خوردن و دستگیری خودشان. وقتی نيروهای بسيجی به طرف مردم حمله می کردند و دختر ها را باخشونت می زدند وسپس با توسل به زور به داخل خودروهاي مخصوص می انداختند مردم با تلفن هاي همراه از این صحنه ها فیلم می گرفتند و من مطمئن بودم که اگر اتفاقی برايم بیافتد فیلمش به سرعت پخش می شود. روزعجیبی بود. با وجود برخوردهای وحشیانه نیروهای مسلح امنیتی دیگر احساس ترس نداشتم و در انعکاس رنگ های سبز حس غرور و اعتماد به نفس خاصی پيدا كرده بودم."
زندان مخوف "خورین"، "کهریزک" ی دیگر
گفتنی است بر اساس شواهد موجود از جمله فیلم های منتشر شده صدها تن در جریان تظاهرات سیزده آبان بازداشت شده اند که اکثریت آنان را زنان و دختران تشکیل می دهند و نگرانی از وضعیت زنان و دختران بازداشت شده از آن رو بیشتر شده که روز سیزدهم آبان برخورد بسیار خشن نیروهای امنیتی و بسیج با مردم گزارش شده و تصاویر ویدیوئی منتشر شده نيزنشان می دهد بخش بزرگی از این خشونت ها علیه بانوان صورت گرفته است. همچنین کمیته گزارشگران حقوق بشرخبر می دهد که تقریبا تمامی زنان و دختران دستگیر شده را به زندان مخوف و بدون کنترل خورین در اطراف ورامین منتقل نموده اند.
لازم به ذکر است بند "متادون"،كه پيش از اين براى زندانيان معتاد استفاده مىشده است، در جريان اعتراضات گسترده مردمى در تهران پس از انتخابات، به محل نگهدارى بازداشتشدگان اعتراضهاى خيابانى مبدل شده است. اين سالن، بصورت يك سوئيت در بند زنان زندان اوين واقع شده است و زندانيان نگهدارى شده در اين بند با ديگر زندانيان هيچگونه ارتباطى نداشته و در حالت قرنطينه به سر مىبرند.
این در حالی است که خانواده های دختران بازداشت شده با وجود پیگیری های بسيار هنوز اطلاعی از محل نگهداری عزیزان خود ندارند.
نگرانی از "سرکوب شدید" فعالان زن
چندی پیش گزارشگران بدون مرز و برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر در اطلاعیه های جداگانه ای نسبت به صدوراحکام برای فعالین زنان اعتراض کرده بودند
برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر، به عنوان برنامه ای مشترک از "سازمان جهانی مبارزه با شکنجه" (OMCT) و "فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر" (FIDH) مراتب نگرانی عمیق خود را نسبت به صدور احكام مجازات برضد مدافعان حقوق زنان اعلام می دارد كه همچنان نشان دهنده ادامه سرکوب های شدید از سوی دولتمردان جمهوری اسلامی در قبال مدافعان حقوق بشر، به ویژه فعالان حقوق زنان است.
در همین زمینه برنامه نظارت خاطرنشان می سازد که طی دو سال گذشته بیش ازصد تن از فعالان حقوق زنان دستگیر شده، مورد بازجویی قرار گرفته ویا محکوم شده اند و اینکه دولت با حبس این فعالان و قرار وثیقه های هنگفت برای آزادی آنان بیش از یک میلیون یورو دریافت کرده است.
برنامه نظارت در این اطلاعیه از دولتمردان جمهوری اسلامی خواسته است که به هرگونه اقدام تهدیدآمیز و آزاردهنده در قبال تمامی مدافعان حقوق بشر در ایران پایان دهند و براساس مواد اعلامیه مدافعان حقوق بشر، تصویب شده توسط مجمع عمومی سازمان ملل در 9 دسامبر 1998، عمل کنند.
برنامه نظارت مصرانه بر روی این حقیقت تأکید می کند که ایران با ارائه نامزدی خود در انتخابات شورای حقوق بشر سال 2006 متعهد شده "بالاترین سطح استانداردها را در ارتقاء و حمایت از مقوله حقوق بشر رعایت و حفظ کند". قابل ذکر است که ایران مصرانه روی این نکته تأکید نمود ه است که "تلاش هایی را به طور مستمر در زمینه حفظ شئونات انسانی و ارتقاء و حمایت از مقوله حقوق بشر و آزادی های اصلی انجام خواهد داد". برنامه نظارت به منظور اطمینان بخشیدن به واقعیت ادامه این تلاش ها، از جمهوری اسلامی ایران می خواهد تا براساس عهدنامه های بین المللی حقوق بشر عمل کند.
زنان در جنبش سبز ایران "پیشتاز" بودهاند
این در حالبست که زهرا رهنورد در بند کردن زنان را جفای بزرگی در حق آزادی و آرمانهای اسلامی خوانده و خواهان آزادی فوری و بیقید و شرط همه زنان زندانی شده است.
خانم زهرا رهنورد که چندی پیش بهمراه میرحسین موسوی به دیدار اعضای خانواده فیضالله عربسرخی رفته بود در سخنانی با بیان این که زندانی کردن وجهه بسیار بدی از نظام جمهوری اسلامی به مردم ارائه میدهد افزود: "در بند کردن زنان آزاد اندیش چه آنان که برای رفع تبعیض مبارزه کرده و زندانی شدهاند و چه آنانکه در جنبش سبز پیشتاز بودهاند ، جفای بزرگی در حق آزادی و آرمانهای اسلامی است . لذا همینجا، خواهان آزادی بی قید و شرط همه زندانیان، بخصوص آزادی فوری زنان زندانی هستم."
وی همچنین در ادامه با تاکید بر حضور گسترده زنان ایرانی در جنبش سبز افزود: "در شرایط فعلی زنان ایران از پتانسیل بالای فکری، علمی، اجرایی و مبارزاتی برخوردارند و در جنبش سبز نیز پیشتاز بودهاند. زنان نه تنها به منافع ملی کشور خود میاندیشند و در راه تحقق آن و آرمانهای دموکراتیک فعالیت میکنند، بلکه در رابطه با رفع تبعیض نیز مطالبات خود را پیگیری میکنند."
|