بازگشت به صفحه اول

 

 
 

درخواست ۱۰۹ سازمان حقوق بشری برای محکوم کردن «نقض حقوق بشر» در ایران

۱۳۸۸/۰۸/۲۵

رادیو فردا: قرار است به زودى کانادا قطعنامه‌اى را در مجمع عمومى سازمان ملل متحد در مورد نقض حقوق بشر در ایران به راى‌گیرى بگذارد.

بیش از یکصد سازمان طرفدار حقوق بشر در سراسر جهان با ارسال نامه‌اى به هیات‌‌هاى نمایندگى و وزراى امور خارجه کشورهاى عضو سازمان ملل متحد، از آنها خواسته‌اند که از قطعنامه مجمع عمومى در محکومیت نقض حقوق بشر در ایران پشتیبانى کنند.

بر اساس گزارش «کمپین بین‌المللى حقوق بشر در ایران»، ۱۰۹ سازمان مستقل طرفدار حقوق بشر و فعال در حوزه جامعه مدنى از سراسر جهان روز بیستم آبان ماه با ارسال نامه‌اى خطاب به هیات‌هاى نمایندگى و وزراى امور خارجه کشورهاى عضو سازمان ملل با اشاره به «نقض گسترده حقوق بشر» در ایران به ویژه پس از انتخابات ریاست جمهورى خرداد ماه خواستار توصیه آنها به جمهورى اسلامى ایران «براى رعایت حقوق مردم ایران در چارچوب قوانین بین‌المللى» شده‌اند.

علاوه بر سازمان‌هاى سرشناس طرفدار حقوق بشر در جهان مانند سازمان عفو بین‌‌الملل، دیده‌بان حقوق بشر و کمیسیون بین‌المللى قضات، سازمان‌ها و گروهاى فعال از چهل کشور جهان نامه مورد اشاره را امضا کرده‌اند.

انتظار مى‌رود، شمار دیگرى از سازمان‌ها و گروه‌هاى طرفدار حقوق بشر این نامه را امضا کنند.

قرار است به زودى کانادا قطعنامه‌اى را در مجمع عمومى سازمان ملل متحد در مورد نقض حقوق بشر در ایران به راى‌گیرى بگذارد.

در این قطعنامه که سازمان‌هاى طرفدار حقوق بشر خواستار حمایت کشورها از آن شده‌اند، موارد گوناگون نقض حقوق بشر در ایران از جمله اعدام‌ها و به ویژه اعدام نوجوانان، سنگسار، سرکوب فعالان حقوق زنان، تبعیض علیه اقلیت‌ها، و محروم ساختن شهروندان ایرانى از حقوق اولیه مدنى و سیاسى، مورد به مورد ذکر شده است.

اغلب سازمان‌ها و گروه‌هاى حقوق بشرى که خواستار محکومیت نقض حقوق بشر در ایران شده‌‌اند، از کشورهاى خاورمیانه و آفریقا مانند مصر، فلسطین، لبنان، سوریه، آفریقاى جنوبى، کنگو، اوگاندا و نیجریه هستند.

در بخشى از نامه این سازمان‌ها خطاب به هیئت‌ هاى نمایندگى کشورهاى عضو سازمان ملل با اشاره به وخامت وضعیت حقوق بشر در ایران آمده است: «این امر فورى ترین موضوع اخلاقى و یک وظیفه براى جامعه بین الملل است که به دولت ایران تاکید کند که معیارهاى مشترک حقوق بشرى باید رعایت شود.»

در این نامه همچنین نسبت به «کشتار مردم در تظاهرات مسالمت آمیز، ‌بازداشت‌هاى خودسرانه، تجاوز، و بدرفتارى در زندان، و برگزارى دادگاه‌هاى نمایشى» ابراز نگرانى شده است.

یاپ سو سنگ، مدیر اجرایى مجمع آسیاییى حقوق بشر و توسعه با اشاره به درخواست سازمان‌هاى طرفدار حقوق بشر براى محکومیت نقض حقوق بشر در ایران گفته است: «ما از دولت ایران مى خواهیم که تمایل واقعى خود را براى بهبود وضعیت نشان داده و به دعوتنامه خود از گزارشگران ویژه سازمان ملل احترام بگذارد وشرایط را براى بازدید ناظران مستقل به منظور تحقیق و تفحص در مورد همه ادعاهاى مربوط به نقض حقوق بشر فراهم کند».

آیولان اوبزدچیکووا از فعالان جنبش حقوق بشر جوانان در روسیه نیز در این باره گفته است: «ما از دولت‌هاى خود مى‌خواهیم که به دولت ایران براى پایان دادن به خشونت‌ها علیه مردم خود پایان دهد.»

سازمان‌هاى طرفدار حقوق بشر همچنین خواستار آن شده‌اند که مسئله نقض حقوق بشر در ایران به ویژه پس از انتخابات ریاست جمهورى و سرکوب تظاهرات آرام معترضان نسبت به نتایج آن به طور ویژه مورد بررسى قرار گیرد.

موآتاز ال‌فیجرى، مدیر کل موسسه مطالعات حقوق بشر قاهره، با اشاره به «نقض گسترده حقوق بشر» در ایران گفته است: «باید دانست، هنگامى که از ایران صحبت مى‌شود، دنیا تنها نگران برنامه هسته‌اى این کشور نیست. ما عمیقاً نسبت به بدرفتارى دولت ایران با مردم این کشور نگرانیم و از دولت ها و سازمان ملل متحد مى خواهیم، بیشتر به این امر توجه کنند.»

در بخشى از نامه سازمان‌هاى طرفدار حقوق بشر در این زمینه آمده است: « جامعه بین الملل در حالى که توجه خود را به سایر موضوعات نگران کننده در رابطه با ایران معطوف کرده است، باید نشان دهد که مردم ایران که از حقوق بنیادین بشر محروم هستند، فراموش نخواهند شد.»

۱۰۹ سازمان و گروه طرفدار حقوق بشر در جهان در پایان نامه خود خطاب به هیئت ‌نمایندگى‌هاى کشورهاى عضو سازمان ملل چنین آورده‌اند: «از شما مى‌خواهیم، از قطعنامه مجمع عمومى که در آن مسیر رعایت ارزش ها و معیارهاى حقوق بشر که سازمان ملل متحد به خاطر آن بوجود آمده، به ایران نشان داده شده است، حمایت کنید.»

----

همسر احمد زيدآبادی: زندان اوين اين قدرت غيرقانونی را از کجا آورده که مانع آزادی همسرم می شود؟

چند روز پس از توديع وثيقه برای احمد زيد آبادی ، وی همچنان در زندان اوين به سر می برد و آزاد نشده است. به گفته مهديه محمدی ،همسر زيد آبادی پيرعباس ، قاضی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب در اين باره به او گفته که تاکنون سه بار حکم آزادی زيد آبادی را به زندان فرستاده است.

مهديه محمدی می گويد :"قاضی شعبه بيست و شش به من و وکيل مدافع احمد زيد آبادی گفته است که تاکنون سه بار نامه آزادی زيد ابادی را برای مسوولان زندان اوين ارسال کرده است اما زندان آزادش نمی کند. من می خواهم بدانم اين " زندان "کيست و چيست که می تواند حکم قاضی را اجرا نکند و مانع آزادی همسرم شود.اينها چه کسانی هستند که قانون را به راحتی زير پا می گذارند؟زندان اين قدرت غيرقانونی را از کجا آورده است؟

او می افزايد ":قاضی پرونده از هفته پيش تاکنون چند جور حرف زده اند.يکشنبه هفته پيش به ما گفتند وثيقه بياوريد.دوشنبه وقتی نامه کارشناسی سند را به دادگاه ارائه داديم گفتند که فعلا دست نگه داريد!سه شنبه به ما گفتند شرمنده هستيم تا فردا دست نگه داريد.چهارشنبه گفتند که هنوز نامه از ثبت نيامده است.شنبه اين هفته گفتند نامه از ثبت آمده است و نامه آزادی اش را هم همين امروز می فرستيم.قاضی اين پرونده يا استقلال ندارد و يا آدم متزلزلی است که چنين رفتار می کند."

----

وضعیت مبهم دو دانشجوی زندانی در سلولهای انفرادی بند 209

بنابه گزارشات رسیده به فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،2 دانشجوی زندانی علی پرویز و سهیل محمدی از دانشجویان خواجه نصیرالدین طوسی در شرایط مبهمی در سلولهای انفرادی بند 209 زندان اوین بسر می برند.

دانشجویان زندانی علی پرویز و سهیل محمدی 2 دانشجوی خواجه نصیر الدین طوسی هستند که  در سلولهای انفرادی بند مخوف 209 زندان اوین در شرایط مبهمی  بسر می برند.از زمان دستگیری تا به حال آنها فقط توانسته اند یک مکالمۀ کوتاه و کنترل  شده تلفنی 2 دقیقه ای با خانواده های خود  داشته باشند و حرفهای دیکته شده بازجویان وزارت اطلاعات  مبنی بر اینکه حال ما خوب است و نگران نباشید را اظهار دارند. خطر جدی وجود دارد که بازجویان وزارت اطلاعات برای توجیه دستگیری خودسرانه دانشجویان اقدام به شکنجۀ غیر انسانی و پرونده سازی علیه آنها نمایند. 

علی پرویزو سهیل محمدی  در دستگیریهای گسترده در سطح تهران در آستانه 13 آبان دستگیر شدند.مامورین وزارت اطلاعات در تاریخ 12 آبان حوالی ساعت 23:45  به منزل علی پرویز یورش بردند و او را دستگیر و به بند 209 زندان اوین منتقل کردند.مامورین وزارت اطلاعات همچنین منزل آنها را برای مدت طولانی مورد بازرسی قرار دادند.

گفته می شود که دستگیری علی پرویز و سهیل محمدی بخاطر اعتراضات گسترده که دانشجویان علیه حضور صفار هرندی و بیرون راندن او از دانشگاه توسط دانشجویان صورت گرفته است و نوعی انتقام گیری از دانشجویان آزادیخواه می باشد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، یورش به منازل ، دستگیری،  انتقال آنها به سلولهای انفرادی و شکنجه برای گرفتن اعترافات جهت پرونده سازی و توجیه بازداشت خود سرانه را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و گزارشگر شکنجه و دستگیریهای خود سرانه می خواهد برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران اقدام فوری نمایند.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

26 آبان 1388 برابر با 17 نوامبر 2009

----

به تعویق انداختن دادگاه زندانی سیاسی ارژنگ داودی برای چهارمین بار

بنابه گزارشات رسیده  به فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،دادگاه زندانی سیاسی ارژنگ داودی برای چهارمین بار پی در پی به تعویق افتاد.

زندانی سیاسی ارژنگ داودی روز شنبه 23 آبان ماه  توسط صلواتی قاضی دادگاه فرمایشی ولی فقیه به شعبۀ 15 دادگاه انقلاب فرا خوانده شد، ولی در آخرین لحظات و بدون اطلاع قبلی به آقای داودی ،وکیل او و خانواده اش دادگاه را به تعویق انداخت.وقتی که خانواده آقای داودی با دادگاه تماس گرفتند  و علت به تعویق افتادن را جویا شدند به دروغ به آنها گفته شد که روز دوشنبه دادگاه برگزار خواهد شد. از طرفی همان روز به وکیل  آقای داودی گفته شد که دادگاه به تعویق افتاده و زمان تشکیل آن نامشخص است.

این چهارمین باری است که دادگاه زندانی سیاسی ارژنگ داودی بدون دلیل توسط صلواتی قاضی فرمایشی دادگاههای ولی فقیه به تعویق می افتد.تاریخ دادگاههایی که تا به حال به تعویق افتاده به قرار زیر می باشد: اولین دادگاه قرار بود که در تاریخ 25 دی 1387 تشکیل شود ولی در آخرین لحظات و بدون دلیل به تعویق افتاد ، دومین  دادگاه  31 فروردین 1388 به بهانۀ عدم حضور نماینده دادستان به تعویق انداخته شد ، سومین دادگاه 18 مرداد 1388 به بهانۀ در مرخصی بودن صلواتی به تعویق افتاد، چهارمین دادگاه  23 آبان ماه  جاری بدون دلیل به تعویق افتاد.

 به تعویق انداختن دادگاه و بلاتکلیف نگه داشتن زندانیان سیاسی  از شیوه های ضدبشری و کینه  توزانه این فرد نسبت به زندانیان سیاسی است و از این طریق سعی دارد که فشارهای روانی را علیه زندانی سیاسی و خانواده های آنها وارد کند  و پروسه بلاتکلیفی را هر چه بیشتر طولانی کند.

لازم به يادآوري است که زنداني سياسي ارژنگ داودي در آبان ماه 1382 دستگير و 16 ماه بعد توسط حسن زارع دهنوي معروف به قاضي حداد مورد محاکمه قرار گرفت و به حکم سنگين و غير انساني 15 سال زندان و 70 ضربه شلاق محکوم شد. ولي هيچوقت محکومیتش  به او کتبا اعلام نشد. عليرغم گذشت سالها از بازداشتش هنوز حکم قطعي وي در ابهام است و در انتظار تشکيل دادگاه بسر مي برد.آقای داودی در طی مدت بازداشت به زندانهای مختلفی تبعید شد از زندان اوین به زندان بندر عباس و سپس به زندان گوهردشت کرج تبعید گردید. او  در حال حاضر در بند 4 زندان گوهردشت کرج در کنار مجرمین عادی و خطرناک زندانی است.

فعالین حقوق بشر ودمکراسی در ایران،به تعویق انداختن مکرر دادگاههای زندانیان سیاسی و در بلاتکلیفی قرار دادن آنها توسط صلواتی قاضی دادگاههای فرمایشی ولی فقیه را محکوم می کند و از وجدانهاي بيدار و انساندوستان جهان براي پايان دادن به جنايتهاي روزانه در زندانهاي قرون وسطائي ولي فقيه علي خامنه اي استمداد مي طلبد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

25 آبان 1388 برابر با 16 نوامبر 2009

 

 
 

بازگشت به صفحه اول

رجوع به مطالب مشابه