همبستگی

حسن اسدی در سلولهای انفرادی و تحت بازجوئیهای طولانی قرار دارد

بنابه گزارشات رسیده به فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، زندانی سیاسی حسن اسدی که در سلولهای انفرادی بند 240 زندان اوین بسر می برد تحت فشار و بازجوئیهای مستمر بازجویان قرار دارد.

حسن اسدی دبیر بازداشت شده کمیته حقوق بشر تحکیم از زمان بازداشت تاکنون در سلولهای انفرادی بند 240 زندان اوین بسر می برد. او در شرایط سختی قرار داده شده و بطور مستمر و به مدت طولانی تحت بازجوئی بازجویان وزارت اطلاعات قرار می گیرد.

خانواده آقای اسدی پس از پیگیریهای مستمر توانستند ملاقات کوتاه کابینی با عزیزشان داشته باشند.هنگام ملاقات با خانواده اش از شرایط سخت سلول انفرادی و فشارهای وارده علیه خودش ابراز می داشت.

حسن اسدی 12 آبان ماه ساعت 20:30 توسط 3 مامور وزارت اطلاعات در منزل بازداشت و به سلولهای انفرادی زندان اوین منتقل گردید.هنگام دستگیری در منزل از وی اقدام به فیلم برداری نمودند.

پرونده این فعال حقوق بشر در شعبۀ 7 بازپرسی دادگاه انقلاب می باشد.این شعبه از گفتن علت دستگیری و ادامه بازداشت به خانواده آنها خوداری می کند .

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،یورش به منازل و دستگیری،انتقال به سلولهای انفرادی و بازجوئیهای مستمرو طولانی برای پرونده سازی علیه زندانیان سیاسی را محکوم می کند و از کمیسر علی حقوق بشر و گزارشگر ویژه دستگیریهای خودسرانه می خواهد برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران اقدام نمایند.

روز سه شنبه مورخ 26/8/1388 وزیر ارشاد دولت نهم حسین صفار هرندی مهمان دانشجویان دانشگاه تربیت معلم تهران(واحد حصارک) بود. انجمن اسلامی دانشجویان مستقل (که در این دانشگاه ملقب به انجمن 68 می باشد)که همچنان بصورت مجعول و غیر قانونی به فعالیت مشغول است، صفار هرندی را در حالی به این دانشگاه دعوت کرد که کمابیش برایش واضح بود که تربیت معلم نیز رنگ اتفاقات رخ داده در دانشگاههای تهران، خواجه نصیر و گیلان را در پی حضور صفار هرندی به خود خواهد دید.

در حالی که دانشجویان آماده می شدند تا در راس ساعت مقرر خود را به سالن شماره 1 دانشگاه، محلی که برای برنامه اعلام شده بود، برسانند ناگهان از گوشه و کنار خبر رسید که گوینده مسجد دانشگاه به همفکران خود گوشزد کرده است که خود را به سرعت به سالن شماره 1 دانشکده ادبیات برسانند.علت این جابجایی از سوی برگزارکنندگان دلایل امنیتی اعلام شد.به هر حال طیف دانشجویان منتقد و معترض که سرانجام خود را با برنامه هماهنگ کرده و به سالن جدید آمده بودند با این صحنه مواجه شدند که نزدیک به 80% از صندلی های سالن توسط اعضای نهادهای حکومتی پر شده است.

دانشجویان در ضمن ورود با سر دادن شعار"مرگ بر دیکتاتور" موجبات خشم میزبان جعلی را فراهم آوردندو با گذشت زمانی اندک تمام گوشه و کنارهای سالن را مملو از جمعیت کردند، بطوریکه تنها با گذشت چند دقیقه ازساعت رسمی شروع مراسم(19:30) به سختی جایی برای ایستادن پیدا میشد.دانشجویان که از همان ابتدا با انرژی بسیار بالایی وارد صحنه شده و جواب کارشکنی های انجمن 68 و بسیج را با خواندن سرود "یار دبستانی" و سردادن شعارهایی چون "حکومت زور نمیخوایم، دولت مزدور نمیخوایم"،"احمدی احمدی استعفا استعفا"،"یا حسین، میر حسین"یا"موسوی زنده باد، کروبی پاینده باد" و... بسیار دندان شکن میدادند،در تمام طول 5/1 ساعت مراسم آرامش را از میزبان گرفته وهمینطور با این کار به صفار اجازه سخنرانی نیز ندادند .

از نکات قابل توجه میتوان به تاخیر تقریبا نیم ساعتی صفار اشاره نمود که علی رغم حضورش در دانشکده ادبیات خود را برای این مراسم و احتمالا افتضاح و شکستی دیگر دودل و مردد میدید.

هرندی پس از تاخیری طولانی و معنادار، در لحظه ورود با فرش قرمزی از شعار"ننگ ما، ننگ ما، وزیر فرهنگ ما" مواجه شد که البته بنظر میرسید تجربه گذشته در دانشگاه گیلان و... او را بسیار کمک می نمود.

دانشجویان آزاده شعار"روحانی واقعی: منتظری، صانعی" را در لحظه ورود رئیس نهاد رهبری به سالن، سردادند.

وابستگان به ارگانهای حکومتی مشخصا خود را از پیش برای این مراسم آماده کرده بودند ،کما اینکه در برابر شعارهای دانشجویان، آنها شعارهای جعلی و تقلبی خود را سر میدادند که البته هرگز نتوانستند مانع دانشجویان آزادی خواه شوند.

این مراسم البته همراه با چند درگیری نیز بود که ضروری است تا به این نکته اشاره کرد که این سلسله درگیری ها از آنجا شروع شد که تعدادی از دانشجویان طیف میزبان به صورت خودسر مشغول فیلمبرداری از چهره دانشجویان منتقد بودند و این با اعتراض ای دانشجویان همراه شد که به سرعت و با حمله چندین نفری حامیان دولت و ضرب و جرح پاسخ داده شد.

موج شعارها به حدی به صفار فشار آورده بود که ناگهان از حامیان خود درخواست کرد تا آنها نیز با سر دادن شعار وزنه سنگین تر را در این موازنه مشخص نمایند از همین رو و با ادامه پیدا کردن این موج حامیان دولت انتقادات را برنتافته و چندین بار دانشجویان را مورد حمله غیر انسانی خود قرار دادند.در پی این حملات متواری تعدادی از دانشجویان اصلاحگرا به شدت آسیب دیدند و به این ترتیب دانشجویان مهاجم روحیه سرکوب که از خیابانهای پایتخت و دیگر کلان شهرها آموخته اند را چونان وارد حریم دانشگاه کرده اند که دیگر برخوردهای فیزیکی نیزدر دانشگاه عادی می نماید.

ادامه اعتراضات در دانشگاه خواجه نصیر نسبت به بازداشت علی پرویز و سهیل محمدی

خبرنامه اميرکبير: در ادامه اعتراضات هفته گذشته دانشجویان خواجه نصیر به بازداشت علی پرویز و سهیل محمدی، دیروز سه شنبه 26 آبان دانشجویان دانشکده مکانیک دست به اعتصاب غذا زده و تجمع اعتراضی گسترده ای برگزار نمودند.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر دانشجویان دانشکده مکانیک دانشگاه خواجه نصیر پس از آنکه با عدم تحقق وعده مسئولین دانشگاه مبنی بر پیگیری وضعیت این دو دانشجو و آزادی قریب الوقوع آنان رو به رو شدند، به صورت خودجوش دست به اعتصاب غذا زدند. دانشجویان با چیدن ظرفهای غذا در تمام محوطه دانشکده و ساختمان آن مسئولین حراست را غافلگیر کردند. بنا به گفته دانشجویان این اعتصاب چنان بی سابقه بود که ظرفهای غذا از درب سلف تا درب حراست دانشکده کشیده شد.
دانشجویان سپس در محوطه دانشکده تجمع کرده و با سر دادن شعارهایی در حمایت از هم کلاسیهای در بند خود خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط آنان شدند. "دانشجوی زندانی آزاد باید گردد" ، "ایران شده بازداشتگاه، اوین شده دانشگاه"، "مرگ بر دیکتاتور" و ... از جمله شعارهای دانشجویان در تجمع امروز بود. حضور مردم در خیابان و تجمع آنان رو به روی دانشکده در حمایت از دانشجویان مانع اعمال خشونت از سوی مامورین حراست دانشگاه نسبت به دانشجویان شد.
در سایر دانشکده های دانشگاه خواجه نصیر نیز دانشجویان با نصب پوسترهای علی پرویز و سهیل محمدی در نقاط مختلف دانشکده ها اعتراض خود را نسبت به تداوم بازداشت غیرقانونی همکلاسی هایشان نشان دادند.
لازم به ذکر است که مسئولین دانشگاه و حراست پس از آنکه در هفته گذشته با اعتراضات گسترده و غافلگیرانه دانشجویان مواجه شدند، با دعوت نمایندگان دانشجویان قول پیگیری مسئله و آزاد نمودن این دو دانشجو را دادند. این در حالیست که دو هفته پیش پس از اعتراضات دانشجویان به سخنان هتاکانه صفار هرندی نیز جلسه مشابهی در روز 12 آبان به دعوت ریاست دانشگاه برگزار شده بود که در آن جلسه علی پرویز و سهیل محمدی به عنوان نمایندگان سایر دانشجویان صحبت کرده بودند. این دو دانشجو در روز حضور صفار هرندی نیز برای جلوگیری از بروز خشونت با مسئولین حراست دانشگاه مذاکره کرده بودند. پس از آن جلسه و همان شب این دو دانشجو در منازلشان توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.

اعتصاب غذا و اعتراض دانشجویان دانشگاه علم و صنعت

خبرنامه اميرکبير: دومین اعتصاب غذای دانشجویان دانشگاه علم و صنعت در اعتراض به بازداشت یار دبستانی شان "پویا شریفی" دیروز سه شنبه انجام شد.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر اعتصاب غذای دیروز با استقبال دانشجویان مواجه شد و در انتها به تجمعی چند صد نفری تبدیل گشت.
دانشجویان اعتصاب کننده ابتدا ظرف های غذای خود را از درب سلف تا ساختمان ریاست دانشگاه چیدند و سپس در اطراف ظرف های غذا تجمع کردند.

دانشجویان معترض شعارهایی مانند "شریفی شریفی حمایتت میکنیم"، "کیانوش عزیزم راهت ادامه دارد"، "ما اشک تمساح نمی خواهیم دولت مصباح نمی خواهیم"، "نه بسیج نه سپاه نه جنتی نه مصباح"، "سپاهی بی غیرت تشنه به خون ملت"، " کروبی بت شکن بت بزرگ رو بشکن"، "یا حسین میرحسین"، "دانشجوی زندانی آزاد باید گردد"، "روحانی واقعی منتظری صانعی" و ... سر می دادند.
اعتصاب غذا و تجمع دانشجویان در با خواندن سرود یار دبستانی پایان یافت.

لینک فیلم های اعتراضات دانشجویان دانشگاه علم و صنعت در روز 26 آبان

سرود یار دبستانی من
ما بچه‌هاي جنگيم
كرّوبي بت شكن، الله اكبر
محمود خائن
روحاني واقعي منتظري صانعي

اولین بیانیه کمیته همبستگی با دانشجویان زندانی

اعلامیه جهانی حقوق بشر ، میثاقی انسانی و جهانشمول است که از حقوق انسان محق، خودمختار و دارای اراده و اندیشه‌ای خودبنیاد سرچشمه می‌گیرد و بازتاب اعتلای اخلاق انسانی است که ارزش‌های جهانی را فارغ از عقیده‌، دین‌، مذهب‌، مرز و نژاد پاس می‌دارد و پرستاری می‌کند. ایران نیز هرچند از امضا کنندگان کنوانسیون بین المللی حقوق بشر است، اما در نقض آن با کشورهای خودکامه‌ای در سطح سودان و کره شمالی رقابتی تنگاتنگ دارد. اما این مساله موجب وهن ملت بزرگ ایران است چرا که فرهنگ و تمدن دیرپا و شکوفای ایرانی زادگاه نخستین اعلامیه حقوق بشر در جهان است و رسالتی برای پاس‌داشت و نگاهبانی از آن و حقوق پایمال شده افراد را بر دوش همه ایرانیان می‌نهد.

یکی از آسیب پذیرترین گروه‌های اجتماعی از چشم‌انداز حقوق بشری و جریانی که در نیم قرن اخیر ایران‌، همواره از گزند تمامیت‌خواهی برقدرت نشستگان، آرامش و امنیتی مناسب را تجربه نکرده است دانشگاه و دانشجو به معنای اعم آن است. دانشجو از سویی در برهه‌ای از زندگانی به سر می‌برد که آرمانگر است و بی‌مماشات پی‌جوی حقوق صنفی و اجتماعی خود و ملتش است، از دیگر سوی به دلیل آن‌که در حلقه‌ی تنگ مادی‌گرایانه وارد نشده، محافظه‌کار نگشته و در منظومه قدرت سیاسی اعتبارش در حق‌گویی و بی‌طرفی است و چون در مطالباتش پی‌جوی دستیابی به قدرت سیاسی نیست، هرگز حقیقت را قربانی مصلحت نگری اجتماعی و سیاسی خویش نمی‌سازد و بی‌محابا بر سر ارباب قدرت بانگ حق طلبی را بلند می‌دارد، و به این دلیل که پشتیبانی جدی در ساختار قدرت ندارد همواره هزینه‌های بسیاری را به جان خریده است.

تاریخ جنبش دانشجویی ایران از بدو تاسیس دانشگاه تا به امروز بیانگر آن است که در برهه‌های سکوت سنگین استبداد و خفقان، این دانشجویان بوده‌اند که آذرخش‌وار به دامان شب ستم و خودکامه‌گی درآویختند و با جان خویش فروغ و گرما به جامعه بخشیده‌اند. هنوز ایستادگی‌های بانوی شعر پارسی، فریادهای حق‌طلبانه پروانه دانشجویی و جوشش سه قطره خون اهورایی از آزردگی یادها نکاسته که انقلاب مخوف فرهنگی خیل عظیمی از دانشجویان را از حق تحصیل باز می‌دارد و هجوم همه جانبه به دانشجو و دانشگاه چنان در دستور کار قرار می‌گیرد که حوادثی چون کوی دانشگاه و به بند کشیدن آنان بارها و بارها بی محابا از سوی تنگ نظران و قدرتمداران برای فرو بردن کلام حق دانشجو تکرار می‌شود و شهیدانی بر شهدای آزادی خواهی و حق طلبان دانشجویی افزون می‌شود، گویی این سلسله خونین و این به بند کشیدن مرغ خوش الحان آزادی و آزادی‌خواهی را پایانی نیست.
این رویدادهای تلخ و ناگوار، این به بند کشیدن دانشجویان و یاران دبستانی، این محرومیت‌های پی در پی از تحصیل و نادیده گرفتن حقوق بدیهی صنفی و اجتماعی... ما فعالان دانشجویی و حقوق بشر را بر آن می دارد تا رسالتی را که همواره بر دوش داشته‌ایم را به صورت جدی پی گرفته و تا حصول نتیجه دست از فعالیت باز نداریم. بنابراین بی آن‌که بر معرفی این نهاد یا اعلام موجودیت آن اصرار ورزیم بی‌مقدمه و در اولین گام گزارش نقض حقوق بشر در عرصه دانشجویی را در دستور کار قرار داده، و پی‌جویی‌های مکرر خود را برای آزادی دانشجویان در بند و بازگشتن محرومان از تحصیل به دانشگاه ادامه خواهیم داد.

دانشجویان زندانی
1 - کاظم رضایی، سجاد بهنام‌، احسان هاشمی و بیست دانشجوی دیگر دانشگاه شیراز در روز سیزده آبان در حمله نیروهای لباس شخصی و گارد ویژه به داخل دانشگاه بازداشت شدند .

2- علی اسداللهی دانشجوی دانشگاه علم و صنعت در روز سیزدهم آبان ماه بازداشت وبه زندان منتقل شد.

3- علی مشمولی از اعضای شورای عمومی انجمن اسلامی صنعتی اصفهان توسط نیروهای امنیتی بازداشت و همچنان در زندان به سر می‌برد.

4- علی بیکس دانشجوی رشته جغرافی دانشگاه باکو از روز بیست و سوم خرداد همچنان در زندان اوین بسر می‌برد.

5- سعید نورمحمدی و احسان حسین‌خانی از جمله دانشجویان بازداشت شده در مراسم دعای کمیل همچنان تحت بازداشت قرار دارند.

6- افتخار بزرگیان دانشجوی دانشگاه فردوسی بیش از دو ماه است که هنوز در زندان بسر می‌برد.

7- علی پرویز و سهیل محمدی، دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر، در تاریخ 12/8 و پس از یورش نیروهای امنیتی به منازل آنان بازداشت و به زندان منتقل شدند همچنین وسایل شخصی آنان پس از بازرسی منزلشان ضبط شد.

8 ـ عباس حکیم زاده عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت که نیمی ازعمر دولت مهرورز را در بند سپری کرده است.

9 ـ میثم احمدی دانشجوی دانشگاه شریف رشته معماری که در 13 آبان بازداشت شده و پس از استعلام از دانشگاه اسم وی به عنوان محروم از تحصیل از طرف اموزش اعلام شده

10 – پیمان عارف، ضیا نبوی و مجید دری، دانشجویان ستاره‌دار و محروم از تحصیل ماه‌ها است که در زندان اوین تحت بازداشت قرار دارند.

11 – سلمان سیما، دانشجوی دانشگاه آزاد در تاریخ 13/8 توسط نهادهای امنیتی بازداشت و به زندان منتقل شد.

12 – حامد روحی نژاد، دانشجوی دانشگاه بهشتی از تاریخ 14 اردیبهشت تحت بازداشت است.

13 – شبنم مدد زاده و روناک صفارزاده دانشجویانی که ماه‌ها است به دلایل واهی در زندان به سر می‌برند.

14 رها ثابت دانشجوی‌، هاله روحی و ساسان تقوی از دانشجویانی که بر اساس برنامه یونیسف و با نظارت این سازمان مشغول سواد آموزی در مناطق محروم شیراز بودند در سال86 بازداشت و به 4 سال زندان محکوم شدند.
15- محمد صادقی، نفیسه زارع کهن و حسن اسدی زید آبادی از اعضای سازمان ادوار که از شبل قبا 13آبان بازداشت شده و خبری از آن‌ها در دست نیست.
و بسیاری ازدانشجویان بی نام و با نشانی که اطلاعاتی از آن‌ها نداریم در بازداشت به سر می‌برند و هر روز بر تعداد آن‌ها افزوده می‌شود.

دادگاه انقلاب از روند تحقیقات پرونده مرتضی اسدی پس از گذشت بیش از یک هفته اظهار بی اطلاعی نموده است.

خبرگزاری هرانا - حقوق زندانیان : به گزارش واحد زندانیان مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران ، مرتضی اسدی دانشجوی فوق لیسانس مطالعات فرهنگی دانشگاه علامه طباطبایی که در روز 18 آبان ماه توسط مامورین وزارت اطلاعات بازداشت شده بود در وضعیت نامعلومی بسر می برد.

قاضی شعبه سوم بازپرسی پس از مراجعه خانواده وی به دادگاه انقلاب به ایشان اعلام نمود که پروسه تحقیقات و بازجویی ایشان در یک فرصت 10 روزه به اتمام خواهد رسید که پس از گذشت چند روز با مراجعه مجدد خانواده برای پیگیری وضعیت پرونده ، دادگاه انقلاب و قاضی از روند تحقیقات اظهار بی اطلاع نموده است.

این در حالی است که طبق (اصل 132) قانون اساسی کشور وزارت اطلاعات می بایست موضوع اتهام را با ذکر دلایل به متهم ابلاغ نموده و تفهیم اتهام صورت گیرد و ظرف مدت 24 ساعت پرونده مقدماتی به مراجع صالح قضایی ارجاع شود .