اعتصاب کارگران شرکت آونگان اراک ادامه دارد
۱۳۸۸/۱۰/۲۵
آژانس ايران خبر:
کارگران شرکت آونگان اراک به علت عدم دريافت 8 ماه حقوق خود امروز و ديروز در مقابل درب اين کارخانه تجمع و عليه مديران اين شرکت شعار سر دادند.
کارگران شرکت آونگان اراک که طي سالهاي گذشته بنابر اجرايي شدن اصل 44 قانون اساسي حکومت اسلامي به بخش خصوصي واگذار شده بود پس از ماه ها انتظار همچنان به دنبال حقوق و مزاياي عقب افتاده خود در اعتصاب به سر مي برند. گفتني است کارگران اين شرکت 8 ماه هست حقوق خود را دريافت نکرده اند و مديران اين شرکت در پاسخ به در خواست اين افراد اعلام ميکنند هيچ حقوقي ندارند که به آنها پرداخت کنند و حتي در قبال درخواست بازنشستگي اين افراد نيز اعلام ميکنند هيچ پولي براي بازنشستگي آنها ندارند.
به گزارش خبرنامه دانشگاه آزاد اراک اين کارگران که چندي قبل در پي اعتراض خود به عدم دريافت حقوقشان با سرکوب شديد نيروي انتظامي مواجه شده بودند امروز و ديروز در مقابل درب اين کارخانه تجمع و عليه مديران اين شرکت شعار سر دادند.
روز چهارشنبه دوم دي ماه کارگران اين شرکت اعتراضي سراسري را ترتيب داده بودند و در پي اين اعتراض شعارهايي عليه دولت احمدي نژاد سر دادند. اين اعتراض خود جوش با حضور نيروي انتظامي به خشونت کشيده شد و ده ها کارگر اين شرکت بازداشت و صدها تن ديگر نيز مورد ضرب وشتم شديد قرار گرفتند.
روز گذشته نيز کارگران اين شرکت با در دست داشتن پلاکاردي که روي آن نوشته شده بود ما خواهان حقوق قانوني خود هستيم تجمع ديگري را بر پا کردند. يک کارگر اين شرکت با چشماني گريان فرياد ميزد هشت ماه هست گرسنه ايم ديگري نمي توانيم با دست خالي به خانه برويم. انصاف کجاست؟ مگر قرار نبود بر دست کارگران بوسه بزنند چرا بر سرمان باتوم مي کوبيد؟ مگر ما غير از حقوق مان چه چيز طلب کرده ايم؟ يکي به داد ما برسد فرياد ما را به گوش جهانيان برسانيد بگذاريد دنيا بداند ما در اين حکومت اسلامي چه ميکشيم. اي مرگ بر اين دولت اي مرگ بر اين حکومت
سوال اينجاست در حکومتي که خصوصي شدن راهي به بخشش اموال عمومي به سپاه و بسيج ندارد و چيزي که بر باد دادن بيت المال نيست اجرايي شدن اين قانون که سبب بيکاري هزاران کارگر و گرسنگي آنها شده است چه لزومي دارد؟ آيا اين غارت اموال مردم نيست؟ آيا نتيجه اش گرسنگي و فقر هزاران خانواده نيست؟
در حکومتي به نام عدل علي بر سر کارگر گرسنه باتوم مي زنند اصل 44 يعني جان و مال و ناموس مردم را به نام سپاه و بسيج زدن.
خبرگزاري هرانا 23/10/1388 |