|
نامه مادرِ محمد داوری به دبیرکل سازمان ملل متحد
آقای بان کی مون
دبیر کل سازمان ملل متحد
کسی که این نامه را می نویسد ماه هاست که در انتظار دیدن و یا آزادی فرزند دلبند خود به سر می برد. پسر من "محمد داوری" یک معلم است که او را در تاریخ هفدهم شهریور ماه سال 1388 در دفتر حزب اعتماد ملی دستگیر کردند .
اما پس از گذشت بیش از 8 ماه حتی اجازه ملاقات با پسرم را به من نداده اند !
آقای بان کی مون!
"محمد داوری" نان آور من و تنها امید من بوده است . او پدر ندارد ! اکنون حقوق معلمی او را قطع کرده و من اکنون مانده ام که چه کار کنم ؟ هر چه نامه نوشته و یا با مسئولان زندان صحبت کرده ام کم تر نتیجه گرفته ام . مسئولان امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران دائما به پسرم فشار وارد می کنند ، او را اذیت و مورد انواع شکنجه و صدمه قرار داده اند و زندگی را بر او و بر خانواده من تنگ کرده اند .
آقای بان کی مون!
امید من تنها خداست ...
فکر کردم اگر این نامه را برای شما بنویسم و تقاضای کمک کنم می توانم نتیجه بگیرم .
از شما به عنوان دبیر کل سازمان ملل متحد می خواهم که به وضعیت پسر من رسیدگی کنید . در ایران تمام راه ها به روی من بسته شده است و امید من به شماست . پسر من یک معلم بوده است و سزاوار این همه ظلم وستم از طرف مسئولان این کشور نیست !
بی صبرانه منتظر پاسخ و رسیدگی شما هستم .
ارادتمند
یک مادر دلسوخته از ایران
"محمد داوری"
----
احضار
حامیان مادران عزادار به دادگاه انقلاب
بنابه گزارشات رسیده به فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،3 تن از حامیان
مادران عزدار که چندین هفته در بند مخوف 209 اوین تحت شکنجه های روحی قرار
داشتند روز گذشته به بازپرسی شعبه 3 امنیت فراخوانده شدند.
روز پنجشنبه 2 اردیبهشت ما طی احظاریه ای که از شعبه 3 امنیتی دادگاه
انقلاب مستقر در زندان اوین به 3 تن از حامیان ماردان عزادار ابلاغ شد.آنها
موظف شدند که ظرف 3 روز خود را به این شعبه معرفی کنند. رئیس شعبه 3 امنیت
فردی بنام بیگی است او در بازجوئیها بند 209 زندان اوین شخصا حضور دارد و
عملا نقش یک بازجوی وزارت اطلاعات را ایفا می کند . این فرد در فشارهای
روحی و تحت فشار قرار دادن زدانیان سیاسی برای وادرا کردن آنها به پذیرفتن
اتهامات نسبت داده شده نقش کلیدی دارد.
حامیان مادران عزدار که روز گذشته به شعبه 3 امنیت دادگاه انقلاب مستقر در
زندان اوین احضار شدند عبارتند از؛ خانم ها فاطمه رستگاری،دکتر لیلا سیف
الهی و ژیلا کرم زاده مکوندی می باشند هنوز از احضار سایر حامیان مادران
عزادار به دادگاه انقلاب اطلاع دقیقی در دست نیست.
لازم به یاد آوری است که حامیان مادران عزادار در طی یورشها گسترده وشبانه
مامورین وزارت اطلاعات به منازلشان در غروب 19 بهمن 1388 دستگیر و به بند
مخوف 209 زندان اوین منتقل شدند. آنها در طی چند هفته ای که در بازادشت بسر
بردند با بازجوئیهای طولانی و فشارهای روحی شدید مواجه بودند.بدلیل
حمایتهای گسترده سازمانهای حقوق بشری بین المللی و مادران آرژنتینی میدان
می بازجویان سعی کردند که اتهامات را تغییر داده و اتهامات واهی دیگری را
به آنها نسبت دهند.حامیان مادران عزدار تحت فشارهای شدید روحی بودند که تن
به مصاحبه های تلویزیونی و تعهدی کتبی دهند .
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، دستگیری،شکنجه های روحی و نسبت دادن
اتهامات واهی و دروغین بازجویان وزارت اطلاعات و احضار بی شرمانه مجدد
حامیان مادران را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر،گزارشگر ویژه زنان
سازمان ملل متحد خواستار اقدامی عملی برای پایان دادن به سرکوبهای
سیستماتیک و سازمان یافته علیه مردم ایران است.
فعالین حقوق بشر و
دمکراسی در ایران
03 اردیبهشت 1389 برابر با 23 آپریل 2010
----
انتقال یک زندانی سیاسی به بیمارستان
جمعه 03 ارديبهشت 1389
خبرگزاری هرانا: علی محمدی مقدم از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین در پی مسمویت دارویی به بیمارستانی در خارج از زندان منتقل شده است.
بنا بر اطلاع گزارشگران هرانا، علی محمدی مقدم زندانی سیاسی محبوس در سالن 3 اندرزگاه 7 زندان اوین که از سوی دادگاه انقلاب به تحمل 15 سال حبس تعزیری محکوم شده است در پی مسمومیت دارویی به بیمارستانی در خارج از زندان منتقل شد.
نامبرده در روزهای اخیر تحت فشار روانی فزاینده ای قرار داشته و به دلیل مصرف زیاد دارو برای کاستن از این فشارها دچار مسمویت دارویی شده و به حالت بی هوش به بهداری اوین و سپس به بیمارستانی در خارج از زندان منتقل شده است.
پیشتر زندانی سیاسی دیگری به دلیل مسمویت دارویی و عدم توجه مسئولین بهداری به درمان در این زندان جانباخته است.
----
وضعیت بد زندان اوین گریبان سه آمریکایی را هم گرفت: افسردگی شدید، درد معده و
تصمیم به اعتصاب غذا
روز پنج شنبه اعضای سفارت سوییس در تهران برای سومین بار طی ده ماه گذشته با سه آمریکایی جوانی که ماه ژولای گذشته در مرزهای غربی کشور دستگیر شدند ملاقات کردند. در این ملاقات مقامات سوییسی ( این کشورحافظ منافع دولت آمریکا در ایران است) به صورت مفصل با این سه تن گفت و گو کرده اند. یکی از نزدیکان به خانواده این سه تن به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت آنچه که آنها توصیف کرده اند بسیار نگران کننده است. طی این مدت هشت ماه، این سه تن به دلایل مختلف وضعیت سلامتشان به خطر افتاده است و از نظر روحی نیز به دلیل بلاتکلیفی در شرایط افسردگی بسیار بدی به سر می برند.»
مادر این سه آمریکایی جاش فاتال، سارا شورد و شان بایر طی ماه های گذشته برای دریافت ویزا تلاش کرده اند. مقامات ایرانی در ۶ ژانویه اعلام کردند که ویزابه خانواده ها داده خواهد شد. اما از آن پس تا کنون هیچ خانواده ها موفق به دریافت ویزا نشدند. منبع یاد شده به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: « مقامات ایرانی با اینکه گفته اند ویزا صادر شده است اما تا کنون به بهانه های مختلف از جمله یک بار گفته اند عکس ها درست نیست و یک بار دیگر بهانه دیگری آورده اند از دادن ویزا خودداری می کند. این باعث شده است که والدین پیر این جوان به شدت غمگین و افسرده باشند چون در طی این هشت ماهه خانواده ها سعی کرده اند به مثبت ترین شکل در بیانیه های خود با دولت ایران ارتباط برقرار کنند اما هم اکنون می بینند که در پاسخ آن چه دریافت کرده اند هیچ بوده است.»
وی افزود:» اینکه شنیده ایم این سه تن قراراست اعتصاب غذا کنند خانواده ها را شوکه کرده است. آنها از خود می پرسند در زندان چه گذشته است و چه می گذرد که آنها چنین تصمیمی گرفته اند؟ با توجه به اینکه آنها هیچ تماسی با دنیای خارج از زندان دارند و بعد از هشت ماه نیز وضعیت سلامتی شان نیزبسیار ضعیف شده، ما واقعا نمی دانیم که چگونه از وقوع چنین امری مطلع خواهیم شد.»
خانواده این سه تن با انتشار بیانیه ای از دولت ایران خواستار آزادی فرزندان خود شده اند. آنها همچنین گفته اند که به آنها اجازه سفر به تهران داده شود. خانواده ها در بیانیه خود اشاره کرده اند که سارا در سلولی جدا از زندانی های دیگر نگهداری می شود و روزی دو بار با جاش و شین دیدار می کند. به گفته آنها این دو تن نیز از بقیه زندانیان جدا نگهداشته می شوند.
----
فروش منزل
پلمپ شده یک زندانی سیاسی توسط حسن زارع دهنوی متهم اردوگاه مرگ کهریزک
بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" منزل شخصی
زندانی سیاسی ارژنگ داودی که به دستور حسن زارع دهنوی معروف به حسن حداد و
از متهمین اردوگاه مرگ کهریزک پلمپ و سپس آنرا به فروش رسانده است.
منزل و مجتمع آموزشی پرتو حکمت که از اموال شخصی زندانی سیاسی ارژنگ داودی
می باشد در سال 1386 بدستور حسن زارع دهنوی معروف به حسن حداد پلمپ و سپس
به فروش رسانده شد.هنگام پلمپ کردن منزل به خانواده آقای داودی اجازه بردن
وسائل شخصی به آنها داده نشد و آنها تنها با لباسهایی که بر تن داشتند از
منزل خارج شدند. در طی این مدت همسر آقای داودی به دلیل پلمپ بودن منزل
شخصی آنها در آوارگی و شرایط سخت بسر می برد.خانواده داودی در طی این مدت
مستمرا پیگیر آزادی زندانی سیاسی ارژنگ داودی و بازپس گیری منزل خود بودند
ولی از پاسخ دادن به خواستهای به حق آنها خوداری می کردند.
فردی با نام مستعار مصطفوی بازجوی سپاه پاسداران در بند 2- الف زندان اوین
که در دست سپاه پاسداران می باشد. خانواده آقای داودی را از منزل بیرون می
کند و تمامی اسناد و مدارک این خانواده را ضبط و با خود می برد که از جمله
آنها مدارک تحصیلی،شناسنامه و مدارک متعدد دیگر که بیش از 2 سامسونیت حجم
داشته است با خود می برند.ولی تا مدتی موفق به ضبط سند منزل نشده بودند. در
سال 1386 آقای داودی از زندان بندر عباس به مرخصی می آید. هنگامی که او در
مرخصی بسر می برد. فردی بنام علی صلاحی سردار سپاه پاسداران و مدیر عامل
باشگاه ورزشی پیام مشهد و فرد دیگری بنام مهدی عالم راستی به آقای داودی
پیشنهاد می دهند که منزل شخصی اش که در پلمپ می باشد را به آنها اجاره
بدهد. آنها به آقای داودی گفته بودند که ابتدا سند مالکیت منزل را باید
ببینند تا بتوانند قرار داد اجاره را تنظیم کنند .پس از مشاهده سند منزل از
آنجا خارج می شوند و لحظاتی بعد آقای داودی دستگیر و سند منزل همراه با
سایر اسناد ضبط می گردد.
روز چهارشنبه 25 فروردین ماه زندانی سیاسی ارژنگ داودی و همسرش را به
دادیاری شعبه 3 دادگاه انقلاب فراخوانده شدند. رئیس شعبه3 دادگاه انقلاب
فردی بنام نمازی به آنها اعلام می کند که منزل آقای داودی از پلمپ شدن
خارج شده است و آنها می توانند منزل را پس بگیرند و در آن زندگی کنند.
نمازی رئیس شعبه 3 دادیاری دادگاه انقلاب به پلیس امنیت اطلاع دادکه منزل
پلمپ شده را تحویل خانواده آقای داودی بدهند. پلیس امنیت منزل را تحویل
آنها میدهد و آنها در حال آماده سازی منزل برای سکونت در آن بودند.ولی روز
بعد هنگامی که به منزل مراجعه می کنند متوجه می شوند که قفل های درب منزل
عوض شده است.گفته می شود که به دستور حسن زارع دهنوی برکنار شده از سمت خود
و متهم کهریزک صورت گرفته است . فردی بنام محمود زارع بیدکی ادعای مالکیت
منزل را می کند.این در حالی است که این منزل در پلمپ بوده است.در اینجا
مشخص می شود که حسن زارع دهنوی معروف به حسن حداد از جمله کسانی است که
جوانان دستگیر شده را به اردوگاه مرگ کهریزک منتقل می کرد . اقدام به تشکیل
گروهی نموده است که اموال گرفته شده از مردم را تحت عنوان فروش به نامهای
دیگری ثبت می کند تمامی این افراد از مامورین وزارت اطلاعات ،سپاه و حراست
قوه قضائیه می باشند. نام 3 نفر از آنها که به قرار زیر می باشد . خانمی
بنام نسرین کیانی که واسط اصلی حسن زارع دهنوی است و توسط این فرد اموال
مردم که پلمپ شده است به نامهای دیگری به ثبت رسانده می شود . فرد دیگری که
کامران راه پیما از عناصر اطلاعاتی و از زمین خوار معروف تهران می
باشدبعضی از اموال غیر منقول توسط این فرد به فروش می رسد. او به خاطر
رقابت بین باندهای مختلف در حال حاضر تحت تعقیب می باشد. منزل آفای دوادی
توسط نسرین کیانی که از نزدیکان و معتمدین حسن زارع دهنوی است ابتدا در
اختیار کامران راه پیما قرار می گیرد و او آن را به نام فرد دیگری بنام
محمود زارع بیدکی است ثبت می کند.گفته می شود تا به حال صدها مورد از فروش
اموال پلمپ شده توسط حسن زارع دهنوی صورت گرفته است.
از طرفی دیگر یکی از مسئولین دادگاه انقلاب که در حال حاضر در دفتر حسن
زارع دهنوی معروف به حسن حداد مستقر می باشدوامیر خانی نام دارد به خانواده
آقای داودی گفته است که حداد تخلف کرده است ولی ما قادر به انجام کاری
نیستیم.نمازی رئیس شعبه 3 دادیاری دادگاه انقلاب که پرونده را از ابتدا در
دست داشته است می گوید که حسن زارع دهنوی خلاف کرده است ولی هیچ کدام از
آنها جرائت مقابلعه با این خلاف کاریهای او را ندارند.
خانواده آقای داودی به دفتر حقوق شهروندی مراجعه کرده اند و شکایتی دراین
رابطه تنظیم کرده و خواستار رسیدگی به آن شدند. دفتر حقوق شهروندی اعلام
کردند که معاونت امنیت حسن زارع دهنوی تخلف کرده است. دفتر حقوق شهروندی
پرونده ای علیه حسن زارع دهنوی به شماره 50/88/92566 تشکیل و در مورخه 14
/11 /88 به دادسرای انتظامی قضات ارسال کرده اند. به خانواده آقای داودی
گفته شده است که در اردیبهشت ماه دادگاه وی تشکیل خواهد شد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، شکنجه و فشارهای غیر انسانی علیه
زندانیان سیاسی و خانواده ها آنها و پلمپ کردن و فروش منازل آنها را محکوم
می کند و از کمیسر عالی سازمان ملل و سایر مراجع بین المللی خواستار
اقدامات عملی برای پایان دادن به فشارهای قرون وسطائی علیه مردم ایران است.
فعالین حقوق بشر و
دمکراسی در ایران
03 اردیبهشت 1389 برابر با 23 آپریل 2010
----
محکومیت یک شهروند بهایی اهل سمنان به زندان و تبعید
جمعه 03 ارديبهشت 1389
خبرگزاری هرانا: یک شهروند بهایی ساکن سمنان به نام شعله طائف، که در آذرماه سال گذشته بازداشت و پس از مدتی آزاد شده بود؛ بر اساس رای دادگاه انقلاب سمنان به تحمل یک سال حبس تعزیری در تهران و دوسال زندگی خارج از سمنان محکوم شده است.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، اتهامات شعله طائف، اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام به نفع بهائیت عنوان شده است.
شایان ذکر است پرونده ی خانم طائف به دادگاه تجدید نظر ارسال شده است.
----
سی و هشت قرن زندان و ۳۹ اعدام / لیست زندانیان
محکوم و محکومان به زندان سال ۱۳۸۸
پنجشنبه 02 ارديبهشت 1389
آنچه که در پی می آید، اسامی و مشخصات 575 زندانی عقیدتی در ایران است که به عنوان زندانیان سیاسی یا با حکم محکومیت به اعدام یا حبس در زندان به سر می برند و یا به حبس تعزیری یا اعدام در سال 88 محکوم شده اند.در این لیست علاوه بر 39 زندانی عقیدتی محکوم به اعدام، مجموع حبس های تعزیری در حال اجرا یا در شرف اجرا نیز 3793.6 سال زندان (حدود 38 قرن) برآورد شده است.
| 
بالاترین ::
دنباله ::
تویتر ::
فیس بوک ::
دیگران