ادامه بازداشت و وضعیتِ وخیمِ شش معلمِ کشور در آستانۀ روز معلم

04/27/2010

ندای سبز آزادی: در آستانۀ روز معلم، چهار فعال جامعه معلمان کشور، در همدان احضار و بازداشت شدند و همزمان گزارش ها از وضعیتِ نگران کننده و نامعلومِ دو معلمِ زندانیِ کشور خبر می دهند. شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان نیز هشدار داده است که در اعتراض به صدور احکام سنگین حبس و اعدام برای معلمان زندانی، از ۱۲ تا ۱۸ اردیبهشت به اعتصاب غذا دست خواهد زد.

به گزارش سامانه خبری کلمه، اداره اطلاعاتِ همدان، از جلال نادری، علی نجفی و محمد خانی و سعید جهان آرا، چهار معلم و فعال مدنیِ آن استان، طی تماس های تلفنی به صورت جداگانه خواسته بود که خود را ساعت ۸ صبح روز شنبه به اداره اطلاعات معرفی نمایند .

بر اساس این گزارش، نامبردگان با حضور در اداره اطلاعات همدان با بازجویی های طولانی مواجه شدند و در نهایت به بازداشتگاه های انفرادی اداره اطلاعات منتقل شدند .

آخرین اخبار حاکیست دوشنبه ششم اردیبهشت، علی نجفی و سعید جهان آرا و اصغر محمد خانی پس از تفهیم اتهام " تبلیغ و فعالیت به نفع گروه های مخالف نظام از طریق صدور بیانیه"، با قرار التزام تا زمان حضور در دادگاه آزاد شدند .

از وضعیت جلال نادری فعلا خبری در دست نیست.

همزمان هاشم خواستار معلم بازنشسته ی مشهدی و رييس کانون صنفی معلمان مشهد علی رغم بيماری قلبی،پس از گذشت ۸ ماه از مرخصی محروم مانده است.

به گزارش منابع مطلع به جرس، در روزهای اخير بيماری قلبی و فشار خون موجب آسيب ديدگی شبکيه ی چشم راست وی شده است و بينايی او تا حد زيادی کاهش يافته است.خانواده و دوستان خواستار تلاش زيادی کرده اند تا با درخواست مرخصی وی موافقت شود و برای معالجه در خارج از زندان اقدام کنند که با رد درخواست از طرف دادگاه انقلاب مشهد و نهادهای امنيتی مواجه شدند.

همزمان گزارشگران هرانا خاطرنشان کرد دادگاه رسول بداقی معلم در بند که قرار بود صبح امروز برگزار شود به زمان دیگری موکول شد.

بر اساس این گزارش، صبح امروز رسول بداقی معلم زندانی و معترض، در آستانه روز معلم جهت محاکمه به دادگاه انقلاب منتقل شد؛ اما به دلیل عدم حضور وکیل در جلسه دادگاه شرکت نکرد و برگزاری دادگاه وی به زمان دیگری موکول شد.

بداقی فعال صنفی معلمان و فعال حقوق بشر است که در تاریخ ۱۱ شهریور ماه گذشته، توسط نیروی های امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. وی در اعتراض به وضعیت بلاتکلیف خود تاکنون دوبار دست به اعتصاب غذا زده و هم اکنون در بند ۳۵۰ زندان اوین نگهداری می شود و بیش از شش ماه است که به صورت بلاتکلیف و در بازداشت موقت بسر می برد.

در آستانۀ ۱۲ اردیبهشت (روز معلم)، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان نیز اعلام کرده است که در اعتراض به صدور احکام سنگین حبس و اعدام برای معلمان زندانی، از ۱۲ تا ۱۸ اردیبهشت به اعتصاب غذا دست می‌زند.

علیرضا هاشمی دبیرکل سازمان معلمان از تمام فرهنگیان دعوت کرد در این حرکت اعتراضی شرکت کنند و نیز از سایر اقشار مردم دعوت کرد تا در روز ۱۲ اردیبهشت، در تهران بر سر مزار ابوالحسن خانعلی معلم شهید شده در حکومت پهلوی، در گورستان ابن بابویه شهر ری و در قم بر سر مزار شهید مرتضی مطهری حاضر شوند.

هم اکنون تعدادی از معلمان کشور مانند فرزاد کمانگر و عبدالرضا قنبری محکوم به اعدام و تعداد دیگری همانند محمد داوری، هاشم خواستار، رسول بداقی و عبدالله مومنی، گرفتارِ حبس و ادامه بازداشت می باشند.

----

فیلتر شدن سایت های صنفی معلمان در آستانه ی روز معلم

سه شنبه 07 ارديبهشت 1389

خبرگزاری هرانا: روز گذشته برخی سایت های خبری وابسته به صنف معلمان منجمله سایت کانون صنفی معلمان ایران، سخن معلم و بسیاری از وبلاگ های خبری این صنف فیلتر شدند.

بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، در حالی در آستانه ی روز معلم دستگاه امنیتی محدودیت های اطلاع رسانی برای این صنف به وجود آورده است که کانون صنفی معلمان ایران به تازگی با انتشار بیانیه ای خبر داده که در روزهای 11 و 12 اردی بهشت ماه در اعتراض به شرایط بد معلان ایران دست به اعتصاب غذا خواهد زد.

شایان ذکر است که هم اکنون در زندان های جمهوری اسلامی دو تن از معلمان به نام های فرزاد کمانگر و عبدالرضا قنبری به جرم دگراندیشی، محکوم به اعدام شده اند و بسیاری از معلمان نیز بعضا در انتظار برگزاری و صدور رای دادگاه می باشند.

----

کارگران و معلمان زندانی را آزاد کنید

دوشنبه, ۶م اردیبهشت, ۱۳۸۹

به نصیحت مخالفان و نقد آنان توجه کنید که به ورشکستگی کشاندن اقتصاد ملی که حاصل آن بیکاری، اعتیاد و در هم ریختن خانواده ها است و بارها هشدار داده اند؛ یعنی کمربندها را محکم کنید، از واردات بی رویه که تراز تجاری کشور را منفی کرده است دست بردارید. بورکینافاسو و زیمبابوه و چین و امثالهم را که تاج سرتان کرده اید، کنار گذارید، تا طومار کارخانه های ورشکسته و شکمهای گرسنه و کودکان چشم انتظار غذا و لباس، و کارگران بیکار، محصول سیاستهای افتصادی غلط است، بسته شود.

جرس، زهرا رهنورد: دراینجا من زهرا رهنورد بعنوان فرد کوچکی از ملت – همانطور که در گذشته بارها اعلام کرده ام – اعلام می کنم که به شخصه ترجیح می دادم که هزار بار خونم ریخته شود، قطعه قطعه شوم، اما قطره خونی حتی از سرانگشت کسی به زمین نریزد. سران جنبش سبز نیز بارها چنین مضمونی را در سخنان خود اعلام کرده اند که از جان خود گشته اند و هیچیک چیزی نمی خواهند جز سرافرازی و سعادت ملت؛ یعنی آزادی، دموکراسی، و قانونگرایی و رفاه ملی.

• اما این چه منتی است که بر سر ما می گذارید که محیطی امنیتی و پلیسی در جامعه برقرار کرده اید؟

• این چه منتی است که بر سر اصلاحات و رهبران آن که جوانان، زنان، و مردان را در خیابانها به گلوله بسته اید، و زندانها را پر کرده اید از انسانهای شریف، انسانهایی که فریادرسی جز خدا را ندارند؟

• این چه منتی است که آزادیخواهان را در انفرادیهای مخوف به غل و زنجیر کشیده اید؟ و عده ای را به بهانه های واهی و من درآوردی اعدام کرده اید؟

• و زنان را که عزت و آبروی ملتند در هلفدونی ها به اقرار وادار می کنید و البته موفق هم نمی شوید؟

ای کاش به جای اینهمه اقدامات بی فایده، با سران اصلاحات و معترضین ملت به گفتگو می نشستید و گره ای را که با دست باز می شود، به دندانهای کند خودتان نمی سپردید.

حالا هم فرصت باقی است. به مبارکی دو روز بزرگ، روز کارگر و معلم می توانید – به طور نسبی – نشان دهید که می خواهید دروغی را، که ادعا کرده اید، به راست و حقیقت نزدیک کنید:

۱٫ همه کارگران و معلمان زندانی را بعنوان مقدمه اولیه آزاد کنید.

۲٫ پس از مقدمه فوق، زنان را آزاد کنید و سپس باقی زندانیانی را که گمنام یا مشهور در سراسر کشور پخش کرده اید آزاد کنید.

۳٫ یک انتخابات آزاد و دموکراتیک را در کشور برگزار کنید

۴٫ به نصیحت مخالفان و نقد آنان توجه کنید که به ورشکستگی کشاندن اقتصاد ملی که حاصل آن بیکاری، اعتیاد و در هم ریختن خانواده ها است و بارها هشدار داده اند؛ یعنی کمربندها را محکم کنید، از واردات بی رویه که تراز تجاری کشور را منفی کرده است دست بردارید. بورکینافاسو و زیمبابوه و چین و امثالهم را که تاج سرتان کرده اید، کنار گذارید، تا طومار کارخانه های ورشکسته و شکمهای گرسنه و کودکان چشم انتظار غذا و لباس، و کارگران بیکار، محصول سیاستهای افتصادی غلط است، بسته شود.

۵٫ مطبوعات را که رکن چهارم نظامهای تفکیک قوا است آزاد کنید.

۶٫ با ایجاد فضای فرهنگی (نه امنیتی) شادی تنفسی فکورانه را به ملت هدیه کنید…

و البته همه اینها، برای اینکه بیش از این در سطح بین المللی و داخلی دروغگو جلوه نکنید، یک قدم از هزار قدمی است که پیش رو دارید.