کروبی: از رفتار وحشیانه با خانواده اسانلو شرمندهام
۱۳۸۹/۰۴/۲۷
رادیو فردا:
مهدی کروبی، از رهبران اصلاحطلب، در دیدار با خانواده
منصور اسانلو، برخوردهای انجام گرفته با این فعال کارگری و
خانودهاش را «وحشیانه» خواند و از آن ابراز «شرمساری»
کرد.
به گزارش سحام نیوز، در این دیدار
که همه اعضای خانواده اسانلو حضور داشتند، فاطمه گل گزی، مادر
وی، ماجرای «سقط جنین» عروس منصور اسانلو در اثر ضرب و شتم
«ماموران امنیتی» را برای مهدی کروبی تشریح کرد.
بنا به
گفته مادر منصور اسانلو، زویا صمدی، عروس منصور اسانلو، روز
دوم تیرماه از سوی ماموران امنیتی ربوده شده و «پس از انتقال
به مکانی نامعلوم توسط چند مامور مرد به شدت مورد ضرب و شتم
قرار گرفت.»
مادر منصور
اسانلو در ادامه به مهدی کروبی گفت: «آنها به شدت وی را کتک
زدند به طوری که بسیاری از نقاط بدن وی کبود شده است و در
ساعات پایانی شب زیر پل سیدخندان از ماشین به بیرون پرتابش می
کنند. شدت ضرب و شتم تا حدی بوده که موجب سقط جنین زویا صمدی
شده است.»
در این
دیدار، مهدی کروبی نیز با ابراز تاسف شدید از وقایعی که بر این
خانواده رفته است، ابراز امیدواری کرد که این فعال کارگری هر
چه زودتر به آغوش خانواده خود بازگردد.
مهدی
کروبی همچنین با یادآوری فعالیت خود در دوران شاه و مقایسه
آن با برخوردهای انجام شده در جمهوری اسلامی گفت: «آن زمانی که
ما مبارزه را شروع کردیم و امام نهضت خود را آغاز نمود، بنای
انقلاب بر این اصل بود که به کسی ظلم نشود. رفتارهای
وحشیانهای که اکنون بر افراد و خانواده هایشان وارد میشود،
ظلمیست که بر مردم وارد میگردد که نظام شاه هم با آنهمه فساد،
اینچنین رفتاری را با خانوادهها انجام نمی داد.»
این رهبر
اصلاحطلب در ادامه تصریح کرد: «من به عنوان عضوی از این نظام
شرمنده شما هستم؛ ولی این رفتارها را به حساب اسلام و امام
نگذارید.»
پروانه
اسانلو، همسر منصور اسانلو، پیشتر به رادیو فردا
درباره ربودن عروسش گفته بود
«هنگامی که عروسم را مورد ضرب و شتم قرار میدادند، به او می
گفتند که بايد تعهد بدهد بعد از اينکه پدر شوهرش آزاد شد، او
نبايد اينجا باشد و بايد از ايران برود و يا اينکه اگر در
ايران ماند، مانع فعاليت های او شود.»
منصور
اسانلو، رئیس هیئت مدیره سندیكای كارگران شركت اتوبوسرانی
تهران و حومه است که هماکنون در زندان به سر میبرد.
آقای
اسانلو پس از اعتراضهای کارگری در دی ماه سال ۱۳۸۴ برای
نخستین بار دستگیر شد و بیش از هشت ماه را در زندان گذراند.
دومین
دستگیری او به آبان ۱۳۸۵ برمیگردد که این بار نیز یک ماه را
در زندان بود؛ این فعال کارگری بار دیگر توسط ماموران امنیتی
در تیرماه ۱۳۸۶ در خیابان دستگیر شد و به اتهام اقدام علیه
امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام به پنج سال زندان محکوم شد؛ او
اکنون در زندان رجایی شهر کرج به سر میبرد.
اتهامهای تازه اسانلو
در همین
حال، بر اساس آخرین گزارشها، دادياری شش دادگاه انقلاب اسلامی
شهر کرج روز يکشنبه منصور اسانلو را متهم به تبليغ عليه نظام
کرد.
دادياری شش دادگاه انقلاب اسلامی
کرج ضمن آنکه در احضاريهای به منصور اسانلو، او را برای شرکت
در دادگاه احضار کرد، اين فعال کارگر زندانی را از اتهام
ارتباط با معاندين نظام، مبرا دانست.
اتهام جدید
علیه آمنصور اسانلو در حالی وارد شده که نمایندگی جمهوری
اسلامی ایران در سازمان بینالمللی کار، آی ال او، خبر داده
بود که قوه قضاییه با «عفو» وی موافقت کرده است.
----
اعمال فشار بر اعضای سندیکای کارگران هفت تپه
يكشنبه 27 تیر 1389
خبرگزاری هرانا: حراست شرکت
نیشکر هفت تپه از خانواده یک فعال کارگری خواسته است که خانه ی سازمانی
این شرکت را تخلیه نماید و همچنین سایر کارگرانی که به اعضای اخراجی
سندیکای هفت تپه کمک مالی می نمودند نیز تهدید کردند.
اقای فریدون
نیکوفر از اعضای سندیکای کارگران شرکت کشت و صنعت هفت تپه از سوی
نیروهای حراست این شرکت تهدید شد ، در صورتی که به زودی خانه سازمانی
این شرکت را ترک نکند تمامی وسایل خانه اش را به خیابان خواهند ریخت و
به شدت با وی برخورد خواهند کرد.
در همین حال در
اقدامی جداگانه حراست این شرکت با احضار و تهدید فعالین کارگری این
شرکت که در خصوص جمع اوری کمکهای مالی به اعضای اخراجی سندیکای هفت تپه
فعالیت میکردند را تهدید کردند در صورتی که به این کار ادامه دهند انها
را به اداره اطلاعات این شهرستان ارجاع خواهند داد.
فریدون نیکوفر از
جانبازان جنگ ایران و عراق است که پس از عضویت در سندیکای کارگران هفت
تپه به یک سال محکومیت به صورت شش ماه تعلیق و شش ماه تعزیری محکوم شد
که پس از سپری کردن ایام محکومیتش به همراه دیگر اعضای این سندیکا از
کار اخراج شدند.
----
اعتراض اتحادیههای کارگری به بازداشت سعید
ترابیان و رضا شهابی
بهروز کارونی
رادیو فردا:
کنفدراسيون بينالمللی اتحاديههای کارگری و فدراسيون جهانی
کارگران حمل و نقل در نامههايی به سازمان بينالمللی کار، آی ال
او، به بازداشت فعالان کارگری در ايران اعتراض کردهاند.
اين دو اتحاديه بينالمللی کارگری در اين نامهها، به ويژه به
بازداشت سعيد ترابيان و رضا شهابی، دو عضو زندانی هيئت مديره
سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، اعتراض کرده و
خواستار آزادی آنها و ساير فعالان کارگر زندانی شدهاند.
آقای ترابيان در روز ۱۹ خرداد و آقای شهابی در روز ۲۱ خرداد توسط
مأموران امنيتی جمهوری اسلامی ايران در تهران بازداشت شدند.
مهدی کوهستانینژاد، مشاور کنفدراسيون بينالمللی اتحاديههای
کارگری، در گفتوگو با راديو فردا میگويد: «نامههای اعتراضی که
به طور جداگانه و يا مشترک نوشته شده، درباره اعتراض به
دستگيریهای دو ماه گذشته، و به طور مشخص، دستگيری سعيد ترابيان و
رضا شهابی بوده است».
وی ادامه میدهد: «کنفدراسيون
بينالمللی اتحاديههای کارگری و فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل
در اين نامهها از مشخص نبودن دليل دستگيری و محل نگهداری آقای
ترابيان ابراز نگرانی کرده اند، آنهم در شرايطی که طبق قوانين
ايران، بايد دليل بازداشت و نيز محل نگهداری بازداشتشدگان بايد
اعلام شود. در هر حال، تاکنون از سوی جمهوری اسلامی ايران به اين
نامهها پاسخی داده نشده است».
- آقای کوهستانینژاد؛ آيا شما خبر
داريد که آقايان ترابيان و شهابی الان در چه وضعيتی به سر میبرند؟
آقای شهابی دو بار
تماس گرفته و گفته که حالش خوب است و خانوادهاش نگران نباشند. ولی تا
همين امروز، ما اطلاعی نداريم که آقای ترابيان در کجا هست و چه شرايطی
دارد. اين نکته را هم بايد خاطر نشان کنم که آقای ترابيان از بيماری
قلبی رنج میبرد و سال گذشته نيز سکته کرد و بايد دارو مصرف کند، اما
ما نمیدانيم که آيا داروهای او در مدت اين پنج هفته به دستش میرسد يا
نه.
رفتاری که با سعيد ترابيان صورت گرفته و
میگيرد، در شرايطی است که طبق قوانين ايران، بايد تا ۲۴ ساعت با
خانواده تماس بگيرد و در ضمن، اتهام او بايد اعلام شود و در عين حال،
خانوادهاش بدانند که در کجا زندانی است.
اين در حالی است که
آقای پرويز خورشيد، وکيل مدافع آقای ترابيان، تا امروز نتوانسته ايشان
را ببيند و به او هم گفتهاند که تا بازجويی تمام نشود، پروندهای به
دست وکيل نمیدهند. اين برخلاف قوانين که وکيل بايد در تمام روند
بازجويی شرکت بکند و بداند که آيا اين روند قانونی است يا نه.
به هر حال، تا اين
لحظه هيچ اطلاعی از آقای ترابيان نيست و نه تنها خانواده، بلکه همکاران
و بسياری از همطبقههای او در جهان نگران وضعيتش هستند.
در عين حال، مسئوليت هر نوع اتفاقی که برای
آقای ترابيان بيفتد، به طور مشخص، متوجه قوه قضائيه و مسئولان
زندانهای کشور است.
باز هم تأکيد
میکنم که آقای ترابيان با بيماری قلبیاش نياز به رسيدگی پزشک دارد و
اگر هر گونه اتفاقی در اين زمينه بيفتد، ما اقدام به پيگرد قانونی
بينالمللی خواهيم کرد.
در ماههای اخير،
شاهد تشديد برخوردهای امنيتی - قضايی با فعالان کارگری هستيم که
گزارشهای متعددی هم در اين رابطه انتشار يافته است و آقايان ترابيان و
شهابی، تنها فعالان کارگری نيستند که بازداشت شده اند و يا با آنها
چنين برخوردهايی صورت گرفته است.
- به نظر شما، چرا اين روش از سوی
جمهوری اسلامی ايران در مقابل فعالان کارگری در پيش گرفته شده است؟
علی رغم اينکه در گزارش سازمان بينالمللی کار، آی ال او، در
ارتباط با ايران، از جمهوری اسلامی خواسته شده بود که از چنين
برخوردهايی خودداری کند.
فشار بر روی جنبش
کارگری در ماههای اخير هم بسيار زياد شده است و اگر به سايت عدالت
برای کارگران ايران برويد، خواهيد ديد که اسم ۵۲ فعال صنفی، از جمله
فعالان کارگری را در آن نوشتهايم.
اين برخودها نشان
از وحشت حکومت از جنبش کارگری دارد و هر روز اين فضای امنيتی بدتر شده
و شاهديم که در چند سال گذشته فشارها بيشتر شده و حتی خانوادههای
فعالان کارگر زندانی را اذيت و آزار میکنند.
البته اين
نشاندهنده شکننده وضعيت برای خود حکومت است که اين رفتار را در قبال
جنبش کارگری در پيش گرفته است.
موضوعی که برای ما
به طور مشخص مهم است و آن را دنبال و پيگيری میکنيم، آزادی بیقيد و
شرط تمام کارگران زندانی و در کل، زندانيان مدنی در ايران است. اين
فعالان بدون هيچ مدرک و جرمی تحت اذيت و آزار قرار میگيرند، فقط به
واسطه اينکه حقوق پايه خود را دنبال میکنند.
ما از هر کوششی در سطح بينالمللی برای کمک
به اين فعالان زندانی دريغ نخواهيم کرد.
|