بازگشت به صفحه اول

 

 
 

انتقال زندانی سیاسی محمدعلی منصوری به سلولهای انفرادی بند 1 معرف به سگدونی

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" زندانی سیاسی محمدعلی منصوری به سلولهای انفرادی بند 1 معروف به سگدونی منتقل گردید.

روز گذشته 4 آبان ماه اطلاعات زندان  همراه با گارد زندان گوهردشت کرج به بند 4 یورش بردند و زندانیان سیاسی را مورد اذیت وآزار قرار دادند و دست نوشته های آنها  و سایر وسایل شخصی را با خود بردند. این یورش وحشیانه به مدت  دو ساعت ادامه داشت.

کرمانی و فرجی پس از پایان یورش وحشیانه، زندانی سیاسی محمدعلی منصوری را با خود بردند و برای مدت طولانی او را مورد بازجویی قرار دادند.پس از بازجوی و برخوردهای غیر انسانی او را به سلولهای انفرادی بند 1 معروف به سگدونی که شکنجه گاه زندان گوهردشت کرج می باشد منتقل کردند.

روز دوشنبه 3 آبان ماه زندانیان بند 4 به دلیل پایان یافتن دوران محکومیت و آزادی یکی از همبندیانشان او را با "سرود ای ایران ای مرز پر گهر" همراهی کردند.تعداد زندانیانی که سرود ای ایران را می خواندند بسیار زیاد بود و فریاد سرود آنها زندان گوهردشت کرج  را فرا گرفته بود.

کرمانی و فرجی رئیس و معاون اطلاعات زندان و سایر زندانبانان از این اقدام زندانیان به وحشت افتاده بودند و گفته می شود یورش روز سه شنبه و انتقال آقای محمد علی منصوری بدین خاطر بوده است.

زندانی سیاسی محمد علی منصوری به دلیل شرکت در مراسم نوزدهمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی سال 1367 دستگیر شد و توسط قاضی فرمایشی صلواتی به 17 سال زندان و تبعید به زندان گوهردشت کرج  محکوم شد. او همچنین از زندانیان سیاسی دهۀ 60 می باشد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران یورش به زندانیان بی دفاع و انتقال آنها به سلولهای انفرادی معروف به سگدونی را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار اقدامات عملی برای پایان دادن به جنایت علیه بشریت توسط رژیم ولی فقیه علی خامنه ای در ایران است .

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

05 آبان 1389 برابر با 27 اکتبر 2010

----

زندانی سیاسی زهرا بهرامی نزدیگ به 11 ماه در بلاتکلیفی

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" زندانی سیاسی زهرا بهرامی  پس از نزدیگ به 11 ماه  بازداشت، شکنجه  و بلاتکلیفی در بند مخوف 209 شکنجه گاه وزارت اطلاعات به بند عمومی زنان زندان اوین منتقل شد.

روز سه شنبه 4 آبان ماه زندانی سیاسی زهرا بهرامی شهروند ایرانی- هلندی تبار  از دستگیر شدگان اعتراضات گسترده عاشورا پس از تحمل نزدیگ به 11 ماه بازداشت در بند مخوف 209 شکنجه گاه وزارت اطلاعات به بند زنان زندان اوین منتقل شد.او در طی این مدت تحت شکنجه های جسمی و روحی بازجویان وزارت اطلاعات قرار داشت.

خانم بهرامی علیرغم گذشت نزدیگ به 11 ماه هنوز در بلاتکلیفی بسر می برد و از داشتن وکیل محروم می باشد.پیش از این خانم ستوده وکالت او را به عهده گرفته بود که با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر شد. همچنین وکیل طباطبایی که قصد به عهده گرفتن وکالت خانم بهرامی را داشت قاضی فرمایشی دادگاه انقلاب  صلواتی با پاره کردن وکالت نامه عملا از کار او جلوگیری نمود.بازجویان وزارت اطلاعات و صلواتی با تهدید کردن وکلاء  مانع به عهده گرفتن وکالت خانم بهرامی می شوند.

خانم بهرامی هفته گذشته به نزد قاضی فرمایشی صلواتی رئیس شعبه 15 دادگاه انقلاب برده شد و به او اعلام کرد تا 10 روز دیگر محاکمه خواهد شد.یکی از شیوه های صلواتی علیه  زندانیان سیاسی، زمان دادگاه آنها را در آخرین لحظه چند بار به تعویق می اندازد تا آنها را در بلاتکلیفی و تحت  فشارهای روحی قرار دهد.

زندانی سیاسی زهرا بهرامی 45 ساله  و دارای 2 فرزند است. او دارای ملیت ایرانی- هلندی است و به قصد  دیدن فرزندش به ایران مسافرت کرده بود که در اعتراضات گسترده  عاشورا دستگیر و تحت شکنجه های جسمی و روحی قرار گرفت. بازجویان وزارت اطلاعات در بند سپاه زندان گوهردشت کرج و در بند 209 زندان اوین او را  تحت شکنجه ها و فشارهای قرون وسطائی قرار دادند و وی را وادار به اعترافات تلویزیونی  علیه خود نمودند.این اعترافات دورغین از تلویزیونهای دولتی پخش گردیده است.بازجویان وزارت اطلاعات اعترافات دروغین تلویزیونی را پرونده سازی  وعلیه او بکار بردند وقصد دارند که او را بر مبنی محاربه محاکمه کنند.صلواتی رئیس شعبه 15 دادگاه انقلاب در احضار اولیه به دادگاه به خانم بهرامی گفته بود که محکوم به اعدام و یا حبس ابد خواهد شد. بازجویان وزارت اطلاعات ابتدا او را متهم به شرکت در تظاهرات روز عاشورا ، ارسال گزارشهای خبری اعتراضات به رسانه های خارج کشور و عضویت در انجمن پادشاهی  و اتهامات دیگر نمودند. ولی بعد از اعتراض وزارت امورخارجه و توجه رسانه های جمعی هلند نسبت به  این موضوع اتهامات دیگری به آن افزوده شد که از جمله آنها داشتن مواد مخدر و جعل پاسپورت بود.خانم بهرامی نزدیگ به 11 ماه است که در بند مخوف 209 شکنجه گاه وزارت اطلاعات زندانی است

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،ماه ها در بلاتکلیفی نگه داشتن زندانیان سیاسی  و نسبت دادن اتهامات دروغین  به آنها را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی  خواستار اقدامات عملی برای پایان دادن به جنایت علیه بشریت در ایران است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

06 آبان 1389 برابر با 28 اکتبر 2010

----

جامعه جهانی بهائیان خواهان آزادی سه بهایی زندانی در شیراز شد

جامعه جهانی بهایی خواهان آزادی سه ایرانی بهایی شده است که از حدود سه سال پیش در یک بازداشتگاه موقت در شیراز زندانی بوده اند.

بی بی سی: هاله روحی، رها ثابت و ساسان تقوا در ماه نوامبر ۲۰۰۷ به جرم تبلیغ علیه جمهوری اسلامی، به چهار سال زندان محکوم شدند.

دیان علایی، نماینده جامعه جهانی بهایی در مقر سازمان ملل متحد در ژنو سوئیس، به بی بی سی فارسی گفت که این سه نفر هنوز در بازداشتگاه موقت بسر می برند و تلاش خانواده هایشان برای انتقال آنان به زندان عمومی بی نتیجه بوده است.

خانم علایی گفت: "اینها در واقع کاملا بیگناه هستند و نمی بایست در زندان باشند."

او گفت که این سه نفر در چند ماه اول حبس در سلول خود تخت نداشتند و روی زمین می خوابیدند.

مقام های امنیتی ایران در ماه مه ۲۰۰۶ بیش از ۵۰ بهایی را در شیراز به اتهام فعالیت های تبلیغی دستگیر کردند.

بر اساس گزارش ها، بیشتر این افراد در نهایت به یک سال حبس تعلیقی محکوم شدند، اما دادگاهی در نوامبر ۲۰۰۷ برای هاله روحی، رها ثابت و ساسان تقوا چهار سال زندان در نظر گرفت.

به گفته خانم علایی، این بهائیان در محله ‌های فقیر‏نشین شیراز کلاس هایی برای رفع اشکالات درسی و آموزش مهارت های زندگی به کودکان و نوجوانان خانواده های کم بضاعت دایر کرده بودند.

اما مقام های قضایی ایران فعالیت این افراد را تبلیغ کیش بهائی ارزیابی کرده و آنها را مجرم شناخته اند.

بهائیت در ایران به عنوان یک دین به رسمیت شناخته نمی شود و پیروان آن از بسیاری از حقوق اجتماعی مانند حق تحصیل در دانشگاه ها و نیز حضور در مشاغل دولتی محرومند.

این در حالیست که هفت تن از سرپرستان سابق جامعه بهائیان ایران نیز در حال حاضر در زندان بسر می برند.

فریبا کمال آبادی، جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضایی، بهروز توکلی، وحید تیزفهم و مهوش ثابت در ماه اوت امسال به ۲۰ سال زندان محکوم شدند اما پس از مدت کوتاهی، مجازت آنان به ۱۰ سال حبس تقلیل یافت.

آنها به جاسوسی، اقدام علیه امنیت ملی و محاربه متهم شده بودند.

وکلای آنها و جامعه بهائیان این اتهامات را بی اساس دانسته اند.

----

به جای فقر ،فقیران را ریشه کن ننمایند

بهروز جاوید طهرانی

دیدگاه زندانی سیاسی بهروز جاوید طهرانی در مورد عمل وحشیانه و ضد بشری قطع دست که هدفی جز ایجاد رعب و وحشت در جامعه ای که خواهان آزدی است   برای انتشار در اختیار "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" قرار داده شده است که به قرار زیر می باشد:

فقرزدائی،گزار از مهر و عطوفت ایران،

چند وقتی است گزارشات فراوانی از سمت زندانیان که از آگاهی به زندان منتقل می شوند در مورد قطع دست سارقان  در محوطۀ ادارۀ آگاهیهای مناطق مختلف بدستم می رسد و همواره مترصد موقعیت بودم تا این موضوع را به گوش مردم ،دست اندرکاران حقوق بشر و همچنین مسئولینی که گوش شنوا دارند و هنوز اندکی وجدان برسانم.

آخرین نمونه آن همین هفته گذشته در اداره آگاهی  شاپور تهران بود که دست دو تن از اتباع افغان را به جرم سرقت قطع نمودند (با تاسف اسامی ایشان تاکنون بدستم نرسیده است).

بگویم دولت و فوۀ قضاییه ایران به تازگی در امر پنهان کاری و لاپوشانی جنایات موارد نقض حقوق بشر که مرتکب آن می شوند ید طولا و تبهر خاصی حاصل نموده اند که این خود امعان نظر و ریزبینی هر چه بیشتر  گزارشگران و فعالان حقوق بشر را طلب می کند (در این اثنا استفاده از گزارشات مردمی و دادن آموزشهای همگانی امری واجب است که نباید به ورطه فراموشی سپرده شود).

چیزی که بهانه نوشتن و قلمی کردن این مقال را به من داد خبری بود که در صفحۀ یکی از روزنامه ها از زیر دست ممیزان و سانسورچیها در رفته بود و البته مایۀ شرمندگی و تاثر فراوان من شد خبر این بود (صدور حکم قطع دست سارق یک مغازه  شیرینی فروشی توسط یکی از شعب کیفری مجتمع قضایی بعثت تهران).

بگذریم که انتشار همین  خبر نیز با اعتراض و تهدید شدید دادگستری کل استان تهران روبرو شد و اقدام روزنامه مذبور را محکوم نمود.

مسئلۀ قطع دست سارقین به هیچ وجه یک  موضوع عارضی و حاشیه ای نمی باشد در نظر بگیرید اجرای این حکم دلخراش و حضیض نه تنها مغایر تمام موازین مسرح حقوقی می باشد، در دراز مدت یک جامعه ناقص و معلول را برای ما به ارمغان می آورد در ضمن یک دست یعنی یک نیروی کار را در دوره ای که جمعیت ایران رو به پیری گذارده  از گردونه خارج می نماید.در حالی که مشکلی از جامعه حل نمی شود ،زیرا فردی که به دلیل گرسنگی ، فقر ،بیکاری و مهاجرت توعن و کراهن از بد روزگار دست به دزدی (مثلا از یک شیرینی فروشی !) از این لحظه به بعد یک معلول جسمی است و دیگر قادر به کار کردن نیست ،پس از این آیا راهی برای این به غیر از دزدی برای سیرکردن شکم باقی می ماند؟

مطالبی که در گزاره بالا بیان کردم تنها بخشی از مشکلات اجتماعی که این پادافرۀ بدوی در پی دارد ،مشکلات فردی،شخصیتی و خانوادگی فراوانی  پس از اجرای این حکم موحش پدید می آید که از آن قبیل به افسردگی،ناامیدی ،تحقیر شدن توسط جامعه ،شخصیت ضد اجتماع متهم پس از اجرای حکم، روی آوردن به جرایم خشن تر ،جری تر شدن متهم و غیره می توان اشاره کرد .

مثلا کودک یا همسر آن فرد گرسنه را مجسم کنید که تا آخر عمر از نوازشهای پدر یا همسر خود محروم می باشند حال فکر می کنید کودک این فرد در ذهن خود و دوستانش چه پاسخی به قطع دست پدر می دهد و این مجازات پدر چه تاثیری در آینده کودک می تواند داشته باشد القصار .

پس ملاحظه می کنید که این یک مشکل مقطعی نبوده و در نسلهای آینده تسری می یابد. امروز که فصل و حال و موقعیت جاکم بر ایران یک جمله و آن تورم،فقر ،گرسنگی و نگرانی مردم از آینده بدتر از حال است ،آویزان شدن به احکام ناهنجار ،منزجر کننده و وحشیانه هم به محکوم ،هم به خانواده وی و هم به جامعه ضرر می رساند و هیچ یک از اهداف یک قانون  مدنی خوب یعنی تامین جامعه و تربیت فقر را در پی دارد چه بهانه ای می تواند داشته باشد ؟

به راستی برنده این قوانین چه کسی است ؟ امیدوارم حاکمان فعلی ایران که با خلع ید امپریالیسم و کوتاه کردن دست استکبار قدرت را غصب نمودند . دست فقیران و گرسنگان را اشتباها قطع نکنند و همچنین به اشتباه به جای فقر ،فقیران را ریشه کن ننمایند.

بهروز جاوید طهرانی

زندان رجایی شهر کرج بند 2 سالن 4

4 آبان 1389      

----

قصد بازجویان وزارت اطلاعات برای پرونده سازی علیه زندانی سیاسی ارژنگ داودی

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" بازجویان وزارت اطلاعات قصد پرونده سازی علیه زندانی سیاسی ارژنگ داودی را دارند.

روز دوشنبه 3 آبان ماه زندانی سیاسی ارژنگ داودی برای  محاکمه به دادگاه انقلاب منتقل شد ولی بنابه دلیل نامعلومی از  میان راه او را بازگرداند و دادگاه وی را  به زمان دیگری موکول کردند.هنگام بازگشت از دادگاه انقلاب منشی علی حاج کاظم رئیس زندان گوهردشت کرج  خطاب به آقای داودی گفت :شما بر علیه علی حاج کاظم شکایت کرده اید و این کار عواقبی دارد.

بازجویان وزارت اطلاعات با پرونده سازی جدید قصد دارند که محکومیت جدیدی علیه او بکار ببرند. اتهاماتی که به آقای داودی نسبت داده شد عبارتند از؛ توهین به مقامات مملکتی،اخلال در نظم زندان و غیره می باشد.  

زندانی سیاسی ارژنگ داودی مدتی پیش در اعتراض به رفتارها و برخوردها و محدودیتها غیر انسانی  74 روز در اعتصاب غذا بسر برد و یکی از خواسته های او رسیدگی به شکایتی که علیه علی حاج کاظم رئیس زندان گوهردشت کرج کرده بود می باشد.آقای داودی پس از برآورده شدن خواسته هایش و از جمله رسیدگی به شکایت علیه علی حاج کاظم پیروزمندانه   اقدام به پایان اعتصاب غذا نمود.

بازجویان وزارت اطلاعات حتی علیه زندانیان سیاسی که در اسارت بسر می برند اقدام به پرونده سازی و صدور حکم می نمایند تا به حال علیه منصور رادپور،منصور اسالو و افشین بایمانی اقدام به پرونده سازی نمودند و محکومیتهای غیر قانونی و غیر انسانی علیه آنها بکار برده اند.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، پرونده سازی بازجویان وزارت اطلاعات علیه زندانیان سیاسی که در اسارت بسر می برند را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه به شورای امنیت سازمان ملل متحد برای گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

05 آبان 1389 برابر با 27 اکتبر 2010

 

 
 

بازگشت به صفحه اول

مطالب مشابه 

 

ارسال به: Balatarin بالاترین :: Donbaleh دنباله :: Twitthis تویتر :: Facebook فیس بوک :: Addthis to other دیگران