همبستگی

20 آبان 1389

مدرسه فمینیستی: امروز پنج شنبه 20 آبان ماه، همسر و خواهر و برادر نسرین ستوده برای ملاقات با وی به زندان ا وین مراجعه کردند و توانستند با وی 10 دقیقه ملاقات کابینی داشته باشند.

رضا خندان، همسر نسرین ستوده، که پس از دو ماه و نیم توانست برای اولین بار همسرش را ملاقات کند به مدرسه فمینیستی گفت: نسرین ستوده در این ملاقات به ما اعلام کرد که به درخواست دوستان و وكلايش اعتصاب خشك اش را شكسته ولی تا رسيدن به خواسته‌هايش، اعتصاب غذايش را به صورتي كه فقط از آب استفاده كند ادامه داده و خواهد داد.

رضا خندان سپس افزود: «همسرم هنوز در اعتصاب غذاست و فقط پس از 9 روز اعتصاب خشک، به تقاضای وکلایش فقط آب می خورد ولی غذا نمی خورد».

نسرین ستوده در این ملاقات به همسرش گفته است: تاكنون جمعا 3 مقام قضايي و امنيتي قول داده‌اند كه ايشان را با تبديل قرار آزاد خواهند كرد ولي هيچكدام به وعده‌هايشان عمل نكرده‌اند. بنابراین من اعتصاب غذایم را به صورت اعتصاب غذای تر، ادامه می دهم.

رضا خندان در بازگشت از این ملاقات گفت: «من اصلا نسرین را نشناختم، چون چهره اش آنقدر تکیده شده بود که نمی توانستم تشخیص دهم او همسرم است. نسرین که قبل از زندان 57 کیلو بیشتر وزن نداشت در این مدت زندان حدود 13 کیلو لاغر شده بود و دیگر چهره اش قابل تشخیص برایم نبود.» سپس او افزود: «نسرین گفت که در این مدت اعتصاب غذایش 2 بار زیر سرم رفته است».

نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال جنبش زنان، از روز 13 شهریورماه بازداشت و از روز 3 مهرماه در اعتصاب غذا به سر می برد که 9 روز از این مدت را در اعتصاب خشک بوده است.

11.11.2010

دویچه وله: دولت آلمان با ابراز نگرانی از وضعیت نسرین ستوده در زندان، خواهان آزادی سریع وی شده است. از نظر دولت آلمان، رفتار کنونی با وی نمونه‌ای از بازداشت‌ها و فشارهای جاری علیه مدافعان حقوق بشر در ایران است که باید پایان یابد.

مارکوس لونینگ مسئول امور حقوق بشر در دولت آلمان روز چهارشنبه (۱۰ نوامبر / ۱۹ آبان) از دولت ایران خواست که نسرین ستوده را آزاد کند.

ستوده کارشناس ارشد حقوق بین‌الملل است و در فعالیت‌های حقوقی خود رویکردهای حقوق بشری دارد. وی از بیش از دو ماه پیش در زندان به سر می‌برد و تا کنون دوبار در اعتراض به بازداشت خود و برای بهبود شرایط زندان دست به اعتصاب غذا زده است.

اعتصاب غذای دوم نسرین ستوده که اوایل همین هفته پایان یافت، به صورت خشک بود و ۹ روز به طول انجامید. اعتصاب غذای اول وی ۲۸ روز طول کشید. هر دو بار خانم ستوده تنها پس از تقاضای بسیاری از فعالان مدنی و حقوق بشری به اعتصاب خود پایان داد.

لونینگ در ادامه اظهارات خود بازداشت نسرین ستوده را نمونه‌ای از برخورد سیستماتیک دولت ایران علیه مدافعان حقوق بشر در ماه‌ها‌ی اخیر توصیف کرد. او با تصریح این‌که با نگرانی اخبار مربوط به وخامت وضعیت سلامتی این حقوقدان ایرانی را دنبال می‌کند، دولت ایران را فراخواند، به تعهدات بین‌المللی خود در زمینه رعایت حقوق سیاسی و شهروندی مردم ایران عمل کند.

نسرین ستوده در سال‌های اخیر، دفاع از بسیاری از بازداشت شدگان سیاسی و مطبوعاتی و عقیدتی را عهده‌دار بوده است. این فعالیت‌ها در ماه‌های پس از انتخابات ریاست جمهوری در خرداد سال گذشته تشدید شده‌اند.

ستوده وکیل مدافع شماری از زندانیان سیاسی از جمله عیسی سحرخیز، محمد صدیق کبودوند و حشمت‌الله طبرزدی بوده است. وی علاوه بر دفاع از زندانیان سیاسی، در دفاع از متهمان به قتلی که پیش از رسیدن به سن بلوغ مرتکب این جرم شده‌اند نیز بسیار فعال بوده است.

شیرین عبادی، وکیل دعاوی و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل صلح یکی دیگر از موکلان ستوده است.

ستوده به خاطر فعالیت های حقوق بشری خود در سال ٢٠٠٨ میلادی برنده‌ی جایزه‌ی حقوق بشر "سازمان حقوق بشر بین‌الملل" بوده است.

خانم ستوده که دارای دو کودک خردسال است، از سوی مقام‌های جمهوری اسلامی ایران به "تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت کشور" متهم شده است.

اعتراض‌های وسیع داخلی و بین‌المللی به ادامه بازداشت نسرین ستوده

در ۶۷ روزی که از بازداشت نسرین ستوده می‌گذرد، بسیاری از سازمان‌ها، نهادها و چهره‌های مدافع حقوق بشر و آزادی‌های مدنی در ایران و جهان خواهان آزادی وی شده‌اند.

سازمان عفو بین‌الملل، گزارشگران بدون مرز، دیده‌بان حقوق بشر، کمیسیون بین‌المللی حقوقدانان، واسلاو هاول، مدافع حقوق بشر در رژیم کمونیستی چکسلواکی و رئیس‌جمهور پیشین جمهوری چک، شیرین عبادی، حقوقدان ایرانی و برنده جایزه صلح نوبل، زهرا رهنورد و نزدیک به ۹۰۰ نفر از فعالان مدنی و سیاسی در ایران از جمله‌ی نهادها و افرادی بوده‌اند که در بیانیه‌های جداگانه یا مشترک ضمن ستایش از کارنامه حقوق بشری نسرین ستوده، آزادی فوری او را خواستار شده‌اند.

۳۸ نفر از موکلان نسرین ستوده که عمدتاَ از مدافعان حقوق زنان، فعالان حقوق بشر و یا روزنامه‌نگار هستند نیز با نوشتن نامه‌ای تقاضای مشابه‌ای را مطرح کرده‌‌اند.

جمهوری اسلامی ایران تا کنون در برابر اعتراض‌ها و تقاضاهای داخلی و خارجی برای آزادی نسرین ستوده بی‌تفاوتی نشان داده است.