دیدار جمعی از فعالین دانشجویی و خانواده های زندانیان سیاسی با خانواده مجید دری

عصر دیروز جمعی از فعالین دانشجویی و خانواده های زندانیان سیاسی به دیدار خانواده مجید دری ، فعال دانشجویی دربند در زندان بهبهان رفتند. در این دیدار پدر مجید دری ضمن خوشامدگویی به حاضران از اراده مصمم فرزندش برای ایستادگی در برابر ستمی که بر او روا داشته میشود سخن گفت و تاکید کرد مجید نه ندامت نامه مینویسد و نه کوچکترین جرمی مرتکب شده است. مادر مجید نیز تاکید کرد تبعید مجید دور تازه ای از فشارها را برای ما رقم زد. واقعا تبعید کردن یک زندانی مجازات خانواده اوست وگرنه برای خود مجید که زندان زندان است و فرقی نمیکند تهران باشد یا بهبهان ولی برای ما که در هر ملاقات 18 ساعت راه میرویم آیا مجازاتی بالاتر از این میتواند بوده باشد؟ مجتبی دری بردار مجید نیز صدرالدین شریعتی را خطاب قرار داد و گفت: آیا واقعا او میتواند با بلایی که سر مجید و مهدیه گلرو آورده است شب هنگام آسوده و بدون عذاب وجدان سر به بالین بگذارد؟
در این دیدار پیمان عارف به نمایندگی از فعالین دانشجویی حاضر با توصیف مجید دری و تمامی زندانیان جنبش دانشجویی به عنوان شرف این جنبش مراتب همدلی و همراهی تمامی اجزا و فعالین جنبش دانشجویی فارغ از هر گرایش فکری و سیاسی با عزیزان دربند و خانواده هایشان را اعلام داشت. مرضیه گلرو خواهر مهدیه گلرو نیز با تاکید بر همبستگی خانواده های زندانیان سیاسی از ایستادگی مجید و مقاومت خانواده وی تمجید نموده ،آرزوی آزادی تمامی فعالین سیاسی دربند را شکل دهنده حس مشترکی دانست که تمامی خانواده ها را بهم متصل نموده به تنی یکپارچه و در واقع به یک خانواده بزرگ تبدیل نموده است.

----

زندانی بیمار ۸۰ ساله، ابراهیم یزدی را آزاد کنید

ابراهیم یزدی از تاریخ دستگیری در ۹ مهر، هنوز اتهامات خود را نمی داند

امروز کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، خواستار آزادی فوری ابراهیم یزدی، که در تاریخ ۹ مهر ۱۳۸۹ دستگیر شده و تا کنون هنوز اتهامات خویش را نمیداند، به جهت انجام معالجات پزشکی شد.

یزدی، اولین وزیر امور خارجهء جمهوری اسلامی ایران، در تاریخ ۹ مهر ۱۳۸۹ در یک منزل خصوصی در اصفهان به اتهام شرکت در “نماز غیر قانونی” در حالی که در مراسم ختم فرزند یکی از دوستانش حضور یافته بود دستگیر شد. او سپس به بند ۲۰۹ زندان اوین تهران که تحت نظر وزارت اطلاعات می باشد منتقل شد.

یزدی در دورهء نقاهت پس از عمل جراحی برای سرطان مثانه و همچنین عمل جراحی قلب به سر می برد و خانوادهء وی باور دارد که جان وی به جهت فشارهای جسمی و روحی زندان به دلیل محرومیت از امکانات پزشکی و شرایط غیر بهداشتی در خطر است. همسر یزدی چهل روز پس دستگیری وی برای اولین بار اجازهء ملاقات با او را پیدا کرد.

هادی قائمی، سخنگوی کمپین گفت: “پس از دستگیری خودسرانه، حبس غیر قانونی، و محروم کردن آقای یزدی از حقوق قانونی و امکانات پزشکی، وی اینک می بایست سریعا آزاد شود تا خانواده و پزشکان وی بتوانند به مداوای وی بپردازند. وی همچنین می باید هرچه سریعتر از اتهاماتی که متوجه وی است مطلع شود تا بتواند دفاعیهء لازم را تهیه کند.”

به نقل از خانوادهء آقای یزدی، با ۸۰ سال سن، رهبر نهضت آزادی ایران “پیرترین زندانی سیاسی ایران” محسوب می شود. از آغاز نا آرامی های پس از انتخابات مورد مناقشه در خرداد ۱۳۸۸، آقای یزدی تا کنون سه بار دستگیر شده است که یک بار آن درحالی بود که وی در بخش مراقبت های ویژهء بیمارستان بستری بود. در طول یکی از این موارد دستگیری، وی ۵۰ روز را در حبس انفرادی گذراند.

از زمان استعفای خویش از مقام وزارت امور خارجه به دنبال اشغال سفارت آمریکا و گروگان گیری در سال ۱۳۵۸، یزدی یکی از رهبران اصلاح طلب ایران محسوب می شود. وی متعاقبا به نمایندگی مجلس انتخاب شد، اما در انتها از انجام خدمات سیاسی منع گردید.

در نامه ای مورخ ۳ آذرماه که توسط هفت ایرانی سرشناس امضاء شده است، شیرین عبادی، برندهء جایزهء صلح نوبل، که وکالت یزدی را در پرونده های مختلف و به دنبال احضار وی توسط دولت به عهده داشته است، از دبیرکل سازمان ملل متحد، بان کی مون درخواست کرده تا در مورد آزاد کردن دکتر یزدی دخالت کند و آزادی وی را از جمهوری اسلامی ایران بخواهد.

بیش از ۵۰۰ زندانی عقیدتی که در پی تظاهرات پس از انتخابات دستگیر شده اند در زندانهای ایران محبوس هستند. بیشتر آنها، مانند یزدی، از حقوقشان در خصوص طی مراحل قانونی و شرایط منطبق با حداقل استاندارد در زندان محروم بوده اند.

در تاریخ ۲۷ آبان ۱۳۸۹، کمیتهء سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد، پیش نویس یک مصوبه در خصوص وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران را تصویب کرد. این مصوبه از جمهوری اسلامی ایران درخواست کرد که در خصوص موارد متعدد، از جمله موارد زیر پاسخگو باشد: “ادامهء آزار و اذیت، ایجاد رعب و وحشت و محاکمه، شامل دستگیری های خودسرانه، بازداشت یا ناپدید شدن، و سرکوب خشونت آمیزافرادی مانند مخالفان سیاسی ، مدافعان حقوق بشر، وکلا، روزنامه نگاران و سایر نمایندگان مطبوعات، شرکتهای خدمات اینترنت، کاربران اینترنت، وبلاگ نویسان، روحانیون، اساتید دانشگاه، دانشجویان، و رهبران کارگری در همه سطوح جامعه، و به خصوص آزار مداوم و بازداشت اعضاء و کارمندان کانون مدافعان حقوق بشر، …”

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از جمهوری اسلامی ایران خواست تا با آزادی یزدی و کلیهء زندانیان عقیدتی به تعهدات بین المللی حقوق بشر خود پایبند باشد.

زندانی سیاسی رضا جوشن 8 ماه در ایزوله کامل، سلول انفرادی و تحت شکنجه های قرون وسطایی

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" زندانی سیاسی رضا جوشن 8 ماه است که در سلول انفرادی، ایزوله کامل و تحت شرایط قرون وسطایی و غیر انسانی قرار دارد.

زندانی سیاسی رضا جوشن 25 ساله از اواخر فروردین ماه بدستور بازجویان وزارت اطلاعات به سلولهای انفرادی بند سپاه زندان گوهردشت کرج منتقل شد. او به مدت یک ماه در سلول انفرادی توسط سربازجو محبی مورد بازجویی و شکنجه های جسمی و روحی قرار گرفت.بعد از آن سربازجو محبی دستور داد او را به فرعی 17 بند 6 منتقل کنند و تا اواخر آبان ماه در این فرعی بصورت ایزوله کامل نگهداری می شد.

زندانی سیاسی رضا جوشن در این طی مدت از داشتن ارتباط تلفنی و ملاقات با خانواده اش محروم بود. شرایط و وضعیت فرعی 17 بند 6 طاقت فرسا و غیر انسانی است.او در کنار چند زندانی که متهم به قتل و دچار ناراحتی شدید روحی هستند نگهداری می شد.آنها از امکانات اولیه انسانی مانند استفاد از بهداری زندان،حق خرید از فروشگاه بند و از امکانات بهداشتی محروم بودند . وضعیت غذایی این فرعی غیر قابل مصرف می باشد .

زندانی سیاسی رضا جوشن پس از چند ماه ایزوله کامل و شرایط قرون وسطایی در فرعی 17 بند 6 به سلولهای انفرادی بند1 معروف به سگدونی زندان گوهرداشت کرج منتقل شد تا فشارها و اذیت و آزارها را بر او تشدید کنند.

سلولهای انفرادی بند 1 معروف به سگدونی شکنجه گاه زندان گوهردشت کرج می باشد که در آنجا زندانیان سیاسی و عادی را تحت شکنجه های وحشیانه قرار میدهند که منجر به شکستن دست و پای و دنده های زندانیان می گردد.زندانیان هر چند هفته یک بار حق استفاده از حمام را دارند و در 24 ساعت 3 بار حق استفاده از سرویسهای بهداشتی را دارا هستند.زندانیان در سلولهای قرار داده می شوند که فاقد امکانات اولیه است و پاسداربندها برای شکنجه زندانی شب هنگام کف سلول را با آب سرد خیس می کنند تا مانع استراحت آنها شوند.زندانیان حق استفاد از بهداری را ندارند و غذای آنها در حد زنده ماند می باشد. تا به حال تعدادی از زندانیان عادی در این سلولها به قتل رسیده اند و یا دچار معلولیتهای شدید جسمی شده اند.

زندانی سیاسی رضا جوشن 10 آذر ماه با یورش مامورین وزارت اطلاعات در منزل دستگیر و به سلولهای انفرادی بند سپاه منتقل شدو پس از 2 ماه از بند سپاه به بند 4 انتقال یافت.مامورین وزارت اطلاعات همچنین در روز16 آذرماه به منزل خانواده جوشن یورش بردند و خانم زهرا اسدپور گرجی مادر این خانواده را دستگیر و به سلولهای انفرادی بند سپاه منتقل کردند و پس از چند هفته بازجویی و شکنجه های جسمی و روحی به بند زنان زندان گوهردشت کرج منتقل کردند. زندانی سیاسی زهرا اسد پور گرجی و فرزندش( فاطمه جوشن) پیش از این بدلیل دیدار خانوادگی با فرزندش در قرار گاه اشرف در عراق دستگیر و 14 ماه در زندان گوهردشت کرج بسر بردند و پس از پایان محکومیت غیر انسانی خود آزاد شدند. خانم زهرا اسدپور گرجی و فرزندش رضا جوشن 19 بهمن ماه 1388 در شعبه 1 دادگاه انقلاب توسط فردی بنام عاصف حسینی رئیس این شعبه به حکم سنگین و غیر انسانی 1 سال تبعید به زندان زنجان و 4 سال تبعید به روستای قیلار زنجان محکوم شدند.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ،قرار دادن این زندانی سیاسی به مدت 8 ماه در ایزوله کامل و سلول انفرادی و شکنجۀ او که در حال طی محکومیت غیر قانونی و غیر انسانی خود می باشد را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار اقدامات لازم برای نجات جان این زندانی سیاسی است.

چکیده: تاکید همسرم این است که مصرانه پیگیر شکایت خود از سردار مشفق هستند و خواستار رسیدگی به این شکایت از سوی مراجع قضایی هستند. مسئولان قضایی به جای آنکه به شکایت همسرم و 6 اصلاح طلب دیگر رسیدگی کنند، آنها را بازداشت کرده اند. در چهار ماه گذشته، امین زاده از ملاقات حضوری و هم چنین تماس تلفنی با خانواده اش منع شده است. فقط هفته ای یک بار، آن هم به اندازه پانزده دقیقه ملاقات کابینی وقت داریم و همیشه نگرانیم که به موقع به ملاقات کابینی نرسیم و فرصت ملاقات پانزده دقیقه ای از پشت شیشه را هم از دست بدهیم.

همسر محسن امین زاده خواستار احقاق حقوق همسرش و برخورداری او از حداقل حقوق یک زندانی عادی شد.

“مهناز اصغرزاده” در گفت و گو با خبرنگار کلمه، با ذکر اینکه حتی از ملاقات حضوری و تماس تلفنی با همسرش منع شده اند، می گوید: فقط هفته ای یک بار، آن هم به اندازه پانزده دقیقه ملاقات کابینی وقت داریم و همیشه نگرانیم که به موقع به ملاقات کابینی نرسیم و فرصت ملاقات پانزده دقیقه ای از پشت شیشه را هم از دست بدهیم.

وی روحیه همسرش را خوب توصیف کرده و می افزاید: تاکید همسرم این است که مصرانه پیگیر شکایت خود از سردار مشفق هستند و خواستار رسیدگی به این شکایت از سوی مراجع قضایی هستند.

خانم اصغرزاده با انتقاد از رویه موجود در بازداشت همسرش، می افزاید: مسئولان قضایی به جای آنکه به شکایت همسرم و ۶ اصلاح طلب دیگر رسیدگی کنند، آنها را بازداشت کرده اند.

او همچنین خاطرنشان می کند که در چهار ماه گذشته، امین زاده از ملاقات حضوری و هم چنین تماس تلفنی با خانواده اش منع شده است.

مهناز اصغرزاده می گوید: مسئولان قضایی باید زمینه برخورداری همسرم از حداقل حقوق یک زندانی عادی را فراهم کنند و ما بتوانیم ماهانه یک بار ملاقات حضوری با او داشته باشیم.

محسن امین زاده، چهره برجسته سیاست خارجی و معاون وزیر امور خارجه در دولت سید محمد خاتمی، یک روز بعد از انتشار شکایتنامه هفت فعال اصلاح طلب از سردار مشفق به عنوان یکی از عوامل کودتای انتخاباتی، به زندان اوین بازگردانده شد .

محسن امین زاده، مصطفی تاج زاده، عبدالله رمضان زاده، فیض الله عرب سرخی، محسن صفایی فراهانی، محسن میردامادی و بهزاد نبـوی چندی پیش در شکواییه ای، به ظلم ها و دخالت های عده ای از فرماندهان سپاه در امور سیاسی کشور اعتراض کردند و با اشاره به اظهارات فردی موسوم به “سردار مشفق” این اظهارات را سند مهمی در جهت روشن شدن مسائل پشت پرده انتخابات ریاست جمهوری دهم و حوادث بعد از آن دانسته بودند.

امین زاده قبل از بازداشت اخیر هم، صبح روز سه شنبه ۲۶ خرداد در جریان بازداشت‌های پس از اعلام نتایج انتخابات دهم ریاست جمهوری بازداشت شد. او در تاریخ ۱۹ بهمن ۸۸ در دادگاه بدوی به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد که دادگاه تجدیدنظر این حکم را به ۵ سال زندان کاهش داد.

این زندانی سیاسی در روز ۲۱ بهمن سال گذشته، بعد از ۲۳۸ روز بازداشت، با قرار وثیقه ۷۰۰ میلیون تومانی به مرخصی آمد، اما در پی اعلام شکایت از سردار شفق به رئیس قوه قضاییه، دوباره به زندان اوین بازگردنده شد.

انتقال پیمان کریمی به سلول انفرادی پس از ضرب و شتم توسط پزشک زندان

پیمان کریمی از بازداشت شدگان حاضر در بند 350 در شب عید غدیر به سلول انفرادی بازداشتگاه 240 اوین منتقل شد.

پیمان کریمی در شرایط وخیم و اضطراری جسمی به سر می برد به طوری که در ماهای اخیر به دفعات از بند 350 اوین به بهداری داخل زندان و بیمارستان طالقانی تهران منتقل شده است در شب عید غدیر به دلیل شکایت مسئولان بهداری زنذان اوین جهت تنبیه به بازداشتگاه 240 و سلول انفرادی منتقل شد.

مراجعات مکرر پیمان کریمی به بهداری اوین به دلیل افت فشار پی در پی فشار خون و تزریق 108 واحد انسولین در طول شبانه روز سبب بی تفاوتی و عدم رسیدگی به بیمار شده که این رفتار غیرمسئولانه پزشک و بهیاران موجب اعتراض پیمان کریمی واقع شده که در پی این اعتراض مسئولان بهداری به جای اصلاح رفتارخود شروع به ضرب و شتم وی نموده و وی را آماج حملات مشت و لگد خود قراردادند و سپس در اقدامی پیش دستانه از وی شکایت نموده و و درشب عید غدیر در حالیکه وی در شرایط اضطراری پزشکی قرار داشت به زندان انفرادی منتقل کردند.

شایان ذکر است که در پی انتقال وی به سلول انفرادی وی مسئولان زندان را تهدید به اعتصاب غذا و دارو نموده است که باعث افزایش نگرانی ها درخصوص اوضاع جسمی ایشان گشته است.