همچنین گفتنی است "اشکان سهرابی" و "امیر جوادی فر" دو تن از شهدای جنبش سبز از دانشجویان دانشگاه آزاد هستند که جان خود را پس از وقایع مربوط به انتخابات از دست دادند.

در بیانیه صادر شده از سوی دانشجویان دانشگاه آزاد تهران مرکز، که علی رغم جو شدید امنیتی به صورت گسترده و همراه با ویژه نامه ی "کلمه" بین دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز و به خصوص در دانشکده فنی این دانشگاه توزیع شده است، با اشاره به حمایت و یکپارچگی دانشجویان واحد های مختلف دانشگاه آزاد در تجمعات اعتراضی سال گذشته، ضرورت بهره گیری از تجربیات به دست آمده عنوان شده است. همچنین دانشجویان خواستار خلاقیت و نوآوری در ادامه مبارزه  و توجه به راهکار های دیگر مبارزه و مقاومت شده اند.

در این بیانیه آمده است: "راه های مبارزه و مقاومت بسیار است چه آنچه این راه ها فقط به حضور در خیابان نباید ختم شود.تمرین وتفکر و رسیدن به راه حلی جمعی و استقامت و از خود گذشتگی می تواند موجب اعتماد دانشجویان شود و سبب ساز حرکت های اثر گذار شود." در پایان نیز دانشجویان با وعده قرار دادن روز سه شنبه 16 آذر از دیگر همکلاسی های خود خواسته اند که در مقابل گام های ویرانگر استبداد ایستادگی کنند.

متن کامل این بیانیه به شرح زیر می باشد:

آذری دیگر فرارسیده است. آذری که یادآور سال ها مبارزه دانشجویان این سرزمین با استبداد و خفقان است. آذری که نیمه آن را به نام ما دانشجویان نام گذاری کرده اند. آذری که پس از گذشت 57 سال از شهادت یاران دبستانی هنوز تازه است. آذر هر سال تکرار می شود و خاطره اش هر سال زنده تر.

تکرار آذر نه از آن حیث که آخرین ماه پاییز است بلکه از آن روست که هنوز در این سرزمین دانشجو به مسلخ برده می شود. هنوز دانشجو و استادش را به جای کلاس درس به زندان می برند. آذر هر ساله تکرار می شود و ترکه بیداد و ستم زخمش هر ساله تازه تر و هنوز هم به جای مرهم؛ نمک بر زخم هایش پاشیده می شود.

آذر امسال را در حالی سپری می کنیم که بیش از هشتاد تن از دانشجویان و نخبگان این سرزمین همان ها که قرار بود روزی آینده سازان این سرزمین باشند مشق آزادگی و ایستادگی را در کنج کنج دیوارها و سلول های زندان تمرین می کنند. البته دیر نخواهد بود که اینان همان آینده سازان خواهند شد.

بسیارند دانشجویانی که  از سال گذشته در سخت ترین شرایط در سلول های مخوف زندان محبوسند. ما را چه شده؟ و چه بر سر ما آمده است که نه عید و نه بهاری داریم و نه حتی روزی که به اسم خود ماست!!؟ یاران دبستانی ما همچون "اشکان سهرابی" و "امیر جوادی فر" در سینه ایران زمین خفته اند و یا همچون "مهدی خدایی" و "علی ملیحی" و "حسن اسدی زیدآبادی" در بند هستند!!!

بیش از هفده ماه از تقلب گسترده در انتخابات و تاراج رأی و اعتماد مردم می گذرد و در این مدت مردم ایران زخم ها و رنج های بسیاری دیده اند. در طول این مبارزه دانشجویان همواره در صف اول نبرد با استبداد ایستاده اند و آماج بیشترین حملات بوده اند و از پرداخت هیچ هزینه ای دریغ نکرده اند.

سال گذشته سالی نیست که از خاطر ما دانشجویان برود. ورق دیگری از تاریخ این سرزمین است. آنجا که تاریخ از دانشجویان دانشگاه آزاد با افتخار یاد خواهد کرد. آنجا که دانشجویان دانشگاه آزاد همدلانه و شجاعانه در صف اول مبارزه قرار گرفتند. آنجا که بسیج و مزدوران استبداد در دانشکده فنی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز با هماهنگی با ریاست مزدور دانشگاه با باطوم و زنجیر و گاز اشک آور و ... چندین مرتبه وحشیانه به جان دانشجویان حمله ور شدند. آنجا که دوستان ما در دیگر واحدهای دانشگاه آزاد از جمله: تهران جنوب، علوم تحقیقات، کرج، قزوین و سایر دانشگاه ها  به حمایت و یاری ما برخواستند.

در طول جنبش سبز که با یاری دانشجویان پیش رفته و می رود در اخلاق پیروز شدیم. در نهادینه کردن نفی خشونت، در گفتگوی جمعی، در آگاهی بخشی و شکستن انحصار رسانه ای استبداد پیروز شدیم. در این مدت تجربه ها اندوخته شده است که بایستی در ادامه مسیر سرمشق قرار گیرد.

امروز لزوم خلاقیت و نوآوری برای ادامه این راه سبز که برگزیده ایم بیش از پیش به چشم میخورد. در این رابطه باید به حرکاتی توجه شود که تاثیرگذاری بیشتر و هزینه کمتر داشته باشد. راه های مبارزه و مقاومت بسیار است چه آنچه این راه ها فقط به حضور در خیابان نباید ختم شود. تمرین و تفکر و رسیدن به راه حلی جمعی و استقامت و از خود گذشتگی می تواند موجب اعتماد دانشجویان و سبب ساز حرکت های اثر گذار شود. ابتکارات فردی و خلاقیت های گوناگون همه  می تواند ادامه داشته باشد. حرکت های کوچک فردی، چند نفره و جمعی هیچ یک بی ثمر نخواهد بود. استفاده از تمام ظرفیت های موجود و تقویت اخلاق و دوستی ها و کمک رسانی به هم در کنار آگاهی بخشی عبور از این راه سخت را آسانتر خواهد نمود.

اما هیچ گاه صدای گام های ویرانگر استبداد را از یاد نخواهیم برد و به رسم یک تاریخ ایستادگی در مقابلش قدم علم کرده و خواهیم کرد.

باشد که به یاری فرد فردمان ایرانی سازیم آباد؛ دور از دستان استبداد !

وعده ی ما ١۶ آذر ۸٩
جنبش راه سبز آزادی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز

----

بیانیه جمعی از دانشجویان دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی: این کاخ استبداد را ویران خواهیم کرد

دانشجونیوز: این دانشجویان در بیانیه خود اعلام کردند که تا آزادی «ميلاد اسدی، شرف و آبروی دانشگاه خوجه نصير» از پای نخواهند نشست و «تا آخرين نفس در جهت نابودی استبداد دينی و زوال قرائت فاشيستی» خواهند جنگید.

متن این بیانیه بدین شرح است:

میلاد اسدی، شرف و آبروی دانشگاه خواجه‌نصیر است؛ این کاخ استبداد را ویران خواهیم کرد

یک سال و اندی از کودتای انتخابات ریاست جمهوری می‌گذرد انتخابات و حوادث پس از آن بود که چهره واقعی حاکمیت را آشکار کرد. پس از آن همه دروغ و تقلب و خیانت، پس از آن همه بازداشت و سلول انفرادی و شکنجه و تجاوز و جنایت، پس از آن همه سرکوب و لشگرکشی و حکومت پلیسی و قتل و رذالت و پس از آن همه دادگاه های نمایشی و خطبه های ننگین و مصاحبه های دروغین و اعترافات ساختگی و پرونده‌سازی و تهمت‌پراکنی و وقاحت چهره واقعی حاکمیت که در طی سی سال کوشیده بود که در زیر نقاب دین پنهانش نگاه دارد، آشکار شد. این بار نیز حاکمیت دانشگاه را به عنوان اصلی ترین هدف سرکوبهای خود قرار داد. دانشگاه که همواره زنده و زاینده، دانشگاه که همواره روشن ساز و روشن‌گر، دانشگاه که همواره طلیعه‌دار راه آزادی و عدالت، دانشگاه که همواره امید مردم و دانشگاه که همواره کابوس حاکمان خیره‌سر بوده و هست. اقتدارگرایان و انحصارطلبان از هیچ عملی در جهت سرکوب دانشگاه و دانشجو دریغ نکردند از توبیخ و تهدید و تعلیق و ستاره‌دار کردن گرفته تا بازداشت و شکنجه و زندان.

دوستان از بام پرت شده، در و پنجره‌های شکسته، گلوله‌های قاتل دوستان‌مان، باتوم و گاز و آتش و دود، یاران به خون افتاده و مجروح شده، دوستان دربند و شکنجه شده؛ خاطرات ما را می‌سازند. ما 25 خرداد، 18 تیر، 13 آبان، 16 آذر و عاشورا را فراموش نکرده‌ایم که مستبدان، یاران دبستانی‌مان را به جرم فهمیدن به بند کشیدند. 9 آذر را به یاد داریم که بیدادگران آزادمردی را به اسارت بردند که حق است و حقیقت.

٩ آذر سالروز بازداشت میلاد اسدی دانشجوی دانشگاه خواجه نصیر و عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت می باشد. او که برای عدالت و حریت برای صلح و امنیت برای برابری و انسانیت و برای دموکراسی و حقانیت ایستاد و جنگید ولی این بار نیز حاکمیت که اینگونه مبارزات را تهدیدی برای تداوم روند استبداد و خودکامگی خود تلقی می‌کرد میلاد اسدی را به هفت سال حبس تعزیزی محکوم کرد. اکنون که یک سال از بازداشت میلاد اسدی می‌گذرد ما جمعی از دانشجویان همیشه بیدار دانشگاه خواجه نصیر اعلام می داریم تا آزادی میلاد اسدی، شرف و آبروی دانشگاه خواجه نصیر از پای نخواهیم نشست و تا آخرین نفس در جهت نابودی استبداد دینی و زوال قرائت فاشیستی خواهیم جنگید و این کاخ استبداد را ویران خواهیم کرد.

روزی ما دوباره کبوترهامان را پیدا خواهیم کرد
و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت
روزی که آهنگ هر حرف زندگی ست
تا من به خاطر آخرین شعر رنج جستجوی قافیه نبرم
و من آن روز را انتظار می کشم
حتی روزی که دیگر نباشم...