اعتصابتان را بشکنید!

جمعه, ۲۶ آذر, ۱۳۸۹

چکیده: دوستان جان بر کف؛ امروز دلبستگان به آزادی و عدالت و عظمت ایران، نگران سلامت شما هستند و امید آنکه شما با شکستن اعتصاب غذای خود در این روزهای یاد و یادآوری حماسه‌ی حسینی، خانواده‌ها و همراهان جنبش سبز را از نگرانی نجات دهید. ترکیب کسانی که امروز در زندان‌ها جان بر کف نهاده‌اند، قابل تأمل و عبرت است: زن و مرد و هنرمند و کارگر و حقوقدان و معلم؛ انسان‌هایی فرهیخته از هر صنف و طبقه و گروه و قشر.

میرحسین موسوی در پیامی خطاب به زندانیانی که در اعتصاب غذا به سر می‌برند، از همه‌ی آنها خواست که به اعتصاب غذای خود پایان دهند، چرا که به گفته‌ی وی، امروز دلبستگان به آزادی و عدالت و عظمت ایران نگران سلامت آنها هستند.

موسوی در این پیام کوتاه ابراز امیدواری کرده است که این زندانیان با شکستن اعتصاب غذای خود در این روزهای یاد و یادآوری حماسه‌ی حسینی، خانواده‌ها و همراهان جنبش سبز را از نگرانی نجات دهند.

به گزارش کلمه، نسرین ستوده، محمد نوری‌زاد، غلامحسین عرشی، رضا شهابی و آرش صادقی از جمله زندانیانی هستند که در اعتصاب غذا به سر می‌برند و اوضاع جسمی همه‌ی آنها وخیم گزارش شده است.

متن کامل پیام میرحسین موسوی خطاب به زندانیانی که در اعتصاب غذا به سر می‌برند، به شرح زیر است:

دوستان و همراهان در بند،
طرفداران آزادی و حقوق انسانی و پایبندان پر استقامت ارزش‌های ایرانی و اسلامی

ملت ما امروز بیش از همیشه از رنج‌ها و فداکاری‌های شما آگاه است. پیام ایستادگی شما را نسیم سبز آگاهی دهن به دهن و سینه به سینه به همه‌جای ایران عزیز رسانده است.

امروز دوستداران ملت می‌دانند در این راه زنان و مردانی دلیر آماده‌اند که تا آخرین نفس مقاومت کنند تا همچنان امید برای تحقق زندگی شایسته برای مردم زنده بماند.

ترکیب کسانی که امروز در زندان‌ها جان بر کف نهاده‌اند، قابل تأمل و عبرت است: زن و مرد و هنرمند و کارگر و حقوقدان و معلم؛ انسان‌هایی فرهیخته از هر صنف و طبقه و گروه و قشر.

دوستان جان بر کف

امروز دلبستگان به آزادی و عدالت و عظمت ایران، نگران سلامت شما هستند و امید آنکه شما با شکستن اعتصاب غذای خود در این روزهای یاد و یادآوری حماسه‌ی حسینی، خانواده‌ها و همراهان جنبش سبز را از نگرانی نجات دهید.

میرحسین موسوی

----

محاکمه مجدد ابوالفضل عابدینی، روزنامه نگار خوزستانی

خبرگزاری هرانا: ابوالفضل عابدینی نصر روزنامه نگار و فعال حقوق بشر جهت محاکمه مجدد در خصوص عضویت در مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران به شعبه سوم بازپرسی احضار و مورد بازپرسی قرار گرفت.

بنا به اطلاع گزارشگران خبرگزاری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، کیانمنش بازپرس شعبه سوم مستقر در زندان اوین یک شنبه هفته گذشته ابوالفضل عابدینی را جهت بازپرسی و کسب آخرین دفاعیات در خصوص پرونده 11 اسفند ماه به این شعبه احضار نمود.

این در حالی است که شعبه یکم دادگاه انقلاب اهواز این فعال حقوق بشر را پیشتر در خصوص عضویت در مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران به 5 سال حبس تعزیری محکوم کرده است.

برادر این زندانی سیاسی در گفتگو با گزارشگر هرانا اعلام کرد در ملاقات کابینی که روز یکشنیه با برادرش داشته است این موضوع به وی منتقل شده است وی هم چنین در خصوص آخرین وضعیت جسمی برادرش گفت: پس از انتقال ابوالفضل به زندان اوین وضعیت جسمی ایشان رو به بهبود بوده است اما کماکان از مشکلات قلبی رنج می برد.

وی در ادامه افزود: تماس های تلفنی وی به مانند سایر زندانیان محبوس در بند 350 قطع است و امکان ملاقات حضوری با وجود هفت درخواست تا کنون میسر نبوده است.

وی هم چنین در خصوص وکلای برادرش گفت: وکلای ابوالفضل آقایان جهانگیر محمودی و محمد اولیایی فرد نیز همچنان تحت فشار و یا در بازداشت هستند و مسئولین قضایی از وارد شدن وکیل سوم به پرونده وی مخالفت کردند.

ابوالفضل عابدینی، مسئول سابق روابط عمومی مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در پی یورش سازمان یافته اطلاعات سپاه پاسداران به فعالان حقوق بشری در 11 اسفند در شهر اهواز بازداشت شد وی در زمان بازداشت از سوی شعبه یکم دادگاه انقلاب به اتهام عضویت در مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، تبلیغ علیه نظام و ارتباط با دول متخاصم در مجموع به 11 سال حبس تعزیری محکوم شده است.

خبرگزاری هرانا: "هاشم كریمی" پدر "حسین كریمی" از نوكیشان مسیحی توسط ماموران لباش شخصی در خانه خود بازداشت شد.

بنا به اطلاع گزارشگران خبرگزاری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران(هرانا)، ماموران امنیتی در روز دوشنبه ۱۵ آذرماه ۱۳۸۹ با ورود به خانه آقای "هاشم كریمی" در كرج ضمن تفتیش و بازرسی كامل خانه نامبرده را بدون هیچ توضیحی بازداشت و وی را به مكان نامعلومی انتقال دادند.

به گزارش " محبت نیوز" ماموران پس از ورود به خانه گویا قصد بازداشت فرزند ایشان حسین كریمی از نوكیشان مسیحی را داشتند و هنگامی كه موفق به یافتن وی نشده و متوجه شدند حسین از كشور خارج شده است پدر 63 ساله ایشان را بازداشت نمودند.

پس از بازداشت نامبرده همسر و فرزندان وی جهت اطلاع از وضعیت سلامت و محل نگهداری ایشان با مراجعه به اداره اطلاعات و سازمانهای مربوطه تاكنون موفق نشدند اطلاعاتی در این مورد كسب نمایند و مسئولین در این خصوص حاضر به جوابگویی نبوده و همچنان اطلاعی از وضعیت ایشان تا كنون در دسترس نیست.

حسین کریمی در گفتگو با گزارشگر هرانا دستگیری پدر خود را نوعی گروگانگیری دانسته تا از این طریق ضمن فشار بر ایشان وی را مجبور سازند به ایران بازگردد و خود را به نیروهای امنیتی معرفی كند.

به گزارش محبت نیوز، در روز ۹ آذر ماه ۱۳۸۹ درست ۶ روز پیش از بازداشت پدر ایشان ماموران امنیتی كرج با اطلاع از محل یك كلیسای خانگی كه وی سرپرستی آنجا را برعهده داشت ضمن هجوم به آنجا و بازداشت یكی از ساكنان آن كلیه وسیله از قبیل كتاب مقدس ، ارگ، جزوات مسیحی و یكدستگاه كامپیوتر را ضبط و با خود بردند .

این شهروند نوكیش مسیحی افزود: پس از این حادثه و با خبر شدن از هجوم ماموران به كلیسای خانگی كه سرپرستی آن را عهده دار بود و همچنین نظر به اینكه ایشان پرونده ایی با حكم دادگاه در وزارت اطلاعات داشت اقدام به خروج از كشور نمود.

لازم به ذكر است "حسین كریمی" از نوكیشان مسیحی ساكن كرج تا كنون بدفعات بخاطر اعتقاد و باورهای مسیحی خود بازداشت شده است . وی یكبار در تاریخ ۲۶ آبانماه ۱۳۸۷ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از انگشت نگاری و اخذ تعهد مبنی بر عدم فعالیت های مسیحی پس از چهار روز آزاد شد.

همچنین در نوبت دیگر در مورخه ۱۱ بهمن همان سال نیز بار دیگر بازداشت شد كه در نهایت به اتهام عضویت در كلیساهای خانگی ، بشارت انجیل ، برپایی جلسات كلیسایی درخانه ، در مورخه ۲۵ اسفند ماه ۱۳۸۷ در دادگاه انقلاب اسلامی شعبه ۱۹ دادیاری كرج ایشان به دو سال حبس تعلیقی محكوم گردید.

بر این اساس بازداشت هاشم كریمی پدر حسین كریمی به منزله فشار بر این پدر سالخورده و خانواده وی می باشد تا از این طریق فرزند ایشان "حسین كریمی" را كه در حال حاضر در خارج از كشور بسر می برد وادار كنند تا به كشور بازگردد.

در خواست خانواده زندانیان رجایی شهر کرج از کمیسر عالی حقوق بشر برای بررسی وضعیت زندانیان: خانواده جمعی از روزنامه نگاران و فعالان سیاسی زندان رجایی شهر کرج طی نامه ای به کمیسر عالی حقوق بشر خواستار دیدار و گفتگوی مستقیم و بدون واسطه خانم پیلار با این زندانیان شدند.
جرس/مسیح علی نژاد
به گزارش جرس متن این نامه در نشستی تحت عنوان "روزنامه نگاری در ایران"، که روز سه شنبه ۱٤ دسامبر در مدرسۀ مطالعات شرقی آفریقایی دانشگاه لندن (سواز) برگزار شد برای حاضران در جلسه قرائت شد.

همسر مسعود باستانی: مجامع بین المللی به وضعیت زندانیان تبعیدی ایران رسیدگی کنند
مهسا امر آبادی، همسر مسعود باستانی روزنامه نگاری که پس از حوادث انتخابات دستگیر شده و تاکنون نزدیک به یک سال و نیم بدون حتی یک روز مرخصی در زندان رجایی شهر کرج به سر می برد به جرس گفت: انتقال برخی از روزنامه نگاران و فعالان سیاسی از اوین به زندان رجایی شهر کرج در واقع به این منظور صورت می گیرد که این زندانیان فراموش شوند تا آنجا که خود این دربندان نیز از زندان رجایی شهر به عنوان« دیار فراموش شدگان» یاد می کنند.

خانم امرآبادی که خود نیز پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران، چندین ماه زندانی بوده است می گوید: شاید مجامع حقوق بشری و سازمان های بین المللی تصور شان این است که زندانیان سیاسی و روزنامه نگاران دربند فقط در اوین به سر می برند و اگر دیداری هم قرار باشد صورت بگیرد احیانا فقط به بازدید از اوین خلاصه می شود که اگر چه این هم یکی از خواسته های ماست و مورد تقدیر است اما به هر حال خواسته دیگر ما این است که مجامع حقوق بشری نسبت به وضیعت زندانیانی که به زندان رجایی شهر کرج و زندان های دیگر در شهرستانی کوچک منتقل شدند حساسیت نشان دهند.

وی تاکید کرد: اگر نماینده هایی از سازمان ملل قصد سفر به ایران و بررسی وضعیت حقوق بشر را دارند باید بدانند که بسیاری از زندانیان سیاسی حوادث بعد از انتخابات به شهرهایی تبعید شده اند که وضیعت شان بسیار تاسف بار است لذا اگر چه ما در نامه مان به وضیعت زندانیان رجایی شهر اشاره کرده ایم، اما به نظرم حتی دیدار مجامع حقوق بشری با زندانیانی که به زندان های بهبهان و اهواز و شهرهای دیگر تبعید شده اند، واجب تر است.
همسر مسعود باستانی معتقد است: علاوه بر اینکه زندان اوین هم مشکلات زیادی دارد اما وضعیت زندانیانی که به شهرستانی کوچکی مثل اهواز و بهبهان تبعید شده اند، واقعا سخت است و باید کسانی این وضعیت را رسیدگی کنند.
لذا امیدواریم صدای ما به گوش مراجع بزرگتر برسد و به وضیعت این زندانیان رسیدگی شود.

همسر زید آبادی: هیچ مرجعی در ایران صدای مظلومیت ما را نشنید، مراجع بین المللی کاری بکنند
مهدیه محمدی همسر احمد زید آبادی نامه به کمیسر عالی حقوق بشر را به نوعی واکنش خانواده های زندانیان به درخواست های بی پاسخ مانده این خانواده های در داخل ایران می داند و می گوید: اگر مجامع حقوق بشری پیگیر وضیعت حقوق بشر هستند، خب ما هم بشر هستیم که در ایران درمانده ایم و واقعا نمی دانیم چه باید بکنیم.

خانم محمدی با بیان این نکته که «ما هرچه به مراجع داخلی ایران مراجعه کرده ایم کسی پاسخ ما را نداده است»، تصریح کرد: ما نمی دانیم چگونه باید بگوییم که همسران ما بی گناه هستند، یعنی حتی از لحاظ قانون جمهوری اسلامی هم بیگناه هستند.
وی ادامه داد: به ما می گویند این زندانیان «امنیتی» هستند، ما نمی دانیم اقدام علیه امنیت ملی چگونه از طریق روزنامه نگاری رخ می دهد؟ ولی واقعا در داخل ایران به هر مرجعی که به فکرمان رسید برای دادخواهی مراجعه کردیم ولی کسی صدای مظلومیت ما را نمی شنود.
خانم محمدی با تاکید بر اینکه صدای خانواده های زندانیان به هیچ جایی نمی رسد گفت: برای همین ما فکر کردیم خانم پیلار وقتی می خواهد به ایران بیاید، طبیعتا حتما باید صدای ما را بشنوند، وگرنه صدای حکومت را آن سوی مرزها می شنوند، آقای محمد جواد لاریجانی می رود در خارج از ایران رسما حرف هایش را می زند، در صدا و سیمای جمهوری اسلامی دیدگاهش را مطرح می کند، ولی این ماییم که صدایمان به جایی نمی رسد، چطور ما باید ثابت کنیم که خانواده های ما بیگناه هستند و یک سال و نیم بی دلیل هم در زندان هستند،
ما واقعا از مجامع بین المللی می خواهیم که رسیدگی کنند تا مشخص شود که آیا واقعا حق خانواده های ما این است که در زندان باشند یا اینکه باید در زندان باشند.

نامه خانواده های زندانیان رجایی شهر کرج به کمیسر عالی حقوق بشر
متن کامل نامه خانواده های زندانیان رجایی شهر کرج در پی می آید:
سرکار خانم پیلار
کمیسر عالی حقوق بشر
با سلام و آرزوی بهروزی برای شما
بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران از سوی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد بار دیگر احتمال و زمینه‌های سفر شما به تهران را قوت بخشیده است.
ما خانواده‌های تعدادی از زندانیان سیاسی و روزنامه‌نگاران زندانی حوادث پس از انتخابات سال 88 که در حال حاضر از زندان اوین به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شده‌اند صمیمانه آرزو می‌کنیم تا در پی این سفر فرصت دیدار و گفتگوی مستقیم و بدون واسطه اغلب زندانیان سیاسی از جمله عزیزان ما با شما فراهم شود.
همانطور که چندی پیش هم در نامه‌ای به آقای «بان‌کی‌مون» دبیرکل محترم سازمان ملل متحد تاکید کرده‌ایم به شما هم می‌گوییم که همسران، پدران و فرزندان ما در شرایطی نامساعد و همراه با اعمال فشار و تهدیدهای مختلف بازداشت، بازجویی و محاکمه شده‌اند و پس از صدور احکام سنگین حبس‌های طولانی به دلایل نامعلوم از زندان اوین به زندان رجایی‌شهر تبعید شده‌اند تا شاید در حاشیه قرار گرفته و توجه کمتری به سوی آنان جلب گردد.
از شما نیز انتظار داریم تا نسبت به عدم رعایت حقوق قانون و شهروندی و استانداردهای حقوق بشری درباره این زندانیان حساسیت نشان دهید.
در پایان از شما تقاضا می‌کنیم تا با دقت و جسارت کامل به ایران سفر کنید و بدانید که زندانیان سیاسی در همه جای ایران هستند، پس به دنبال شرایطی باشید تا بدون هیچ‌گونه دخالت یا نظارت دولتی امکان ملاقات و گفت‌وگو با همه زندانیان سیاسی از جمله تبعیدشدگان و خانواده‌های آنان که شاهد و قربانی عدم رعایت حقوق بشر در ایران هستند برایتان فراهم شود.
با سپاس