دنیای وارونه: موکلی در دفاع از وکیل زندانی اش

پرستو فروهر: "نسرین ستوده وکیل من بود. پارسال که مرا ممنوع‌الخروج کردند، دواطلبانه خودش خواست که وکالتم را بپذیرد. من مدت‌هاست که او را می‌شناسم و برای او و وجودش در جنبش زنان و در دفاع از حقوق بشر و حقوق زندانیان سیاسی ارزش فوق‌العاده‌ای قائل‌ام، چون تلاش صادقانه‌ و فوق‌العاده منطقی‌اش را در این راه شاهد بوده‌ام."

شهرزادنیوز: بیش از چهار ماه است که نسرین ستوده وکیل دادگستری و فعال اجتماعی به جرم دفاع از فعالان حقوق بشر در زندان‌ جمهوری اسلامی به سر می‌برد و جدیدا به 11 سال حبس تعزیری، 20 سال ممنوعیت خروج از کشور و 20 سال محرومیت از وکالت محکوم شده است. در این میان وی در دفاع از حقوق شهروندی‌اش به اعتصاب غذای تر و یا خشک دست زده است و بسیاری از فعالان سیاسی ـ مدنی داخل و خارج از کشور نیز به حمایت از او برخاسته‌اند.

چندی پیش برای آزادی نسرین ستوده هفت تن از فعالان زن فراخوانی برای گردهمایی جلوی دفتر سازمان ملل متحد در ژنو در روز 29 آذر امضا کردند که این تحصن سه روز به طول انجامید. در همین رابطه شهرزادنیوز با پرستو فروهر، از شرکت‌کنندگان در این تحصن، به گفتگو نشست.

- خانم پرستو فروهر، چه شد که با شنیدن فراخوان راهی ژنو شدید؟

- نسرین ستوده وکیل من بود. پارسال که مرا ممنوع‌الخروج کردند، داوطلبانه خودش خواست که وکالتم را بپذیرد. در آن مورد مرا راهنمایی حقوقی کرد و پیش از آن هم بارها با هم سر مسائل مختلف، به ویژه سر مسئله‌ی حقوق زنان گفتگو داشتیم. من مدت‌هاست که او را می‌شناسم و برای او و وجودش در جنبش زنان و در دفاع از حقوق بشر و حقوق زندانیان سیاسی ارزش فوق‌العاده‌ای قائل‌ام، چون تلاش صادقانه‌ و فوق‌العاده منطقی‌اش را در این راه شاهد بوده‌ام.

به همین دلیل وقتی که فراخوان این گروه هفت‌نفره اعلام شد، من تصمیم گرفتم همراه این گروه بروم و در این تحصن حضور داشته باشم و بسیار هم خوشحال هستم که این کار را کردم.

به اعتقاد من وظیفه‌ی اخلاقی تک‌تک ما ایرانی‌هاست که از حقوق زندانیان سیاسی که به این شکل تحت فشار قرار می‌گیرند و در زندان هیچ ابزاری جز جسم شکننده‌ی خودشان برای دفاع از حقوقشان ندارند، دفاع کنیم. آنان اعتصاب غذا می‌کنند و به انواع و اقسام راه‌ها برای اعتراض دست می‌زنند، این وظیفه‌ی اخلاقی ما در مقابل آنهاست که صدایشان را به افکار عمومی جهان برسانیم و حمایت خودمان را از آنها به هر شکلی نشان دهیم.

- تحصن چگونه برگزار شد و تأثیر آن بر مردم جهان چگونه بود؟

- برنامه در یک التهاب برنامه‌ریزی شد، چراکه همه سخت نگران وضعیت سلامت نسرین ستوده بودند، خبرهایی که از درون بهداری زندان آمده بود بسیار نگران‌کننده بودند، علارغم این مدت زمان کوتاه که برای برنامه‌ریزی و بسیج وجود داشت، به اعتقاد من موفق بود.

آنجا حضور مطبوعات بسیار خوب بود و مسئله در مطبوعات بین‌المللی انعکاس پیدا کرد. کمیسار عالی حقوق بشر که به هر صورت موظف به دفاع از حقوق زندانیان سیاسی است واکنش نشان داد، این اعتراضات تمرکزی یافت و در پی آن در جاهای مختلف هم همایش‌های اعتراضی انجام شد که به نظر من بسیار مهم بود. مهم پی‌گیری قضیه است و اینکه این صدای اعتراض تداوم یابد و هر کدام از ما در جایگاهی که هستیم ـ به ویژه رسانه‌ها ـ این وظیفه‌ی خبررسانی و مطلع کردن افکار عمومی در مورد وضعیت دشوار زندانیان سیاسی در ایران را از یاد نبریم.

- ابتدا تحصن از سوی شیرین عبادی نامحدود اعلام شده بود. چطور شد که تحصن به پایان رسید؟

- تحصن قصدش این بود که یک تمرکز توجه و نوعی از گشایش در شرایط پدید بیاورد. همانطور که گفتم این تحصن در یک واکنش شاید بسیار هم حسی نسبت به شرایط خطرناک جسمی نسرین ستوده شروع شد و بعد خانم ناوی پیلای کمیسار عالی حقوق بشر نامه را به خانم عبادی نوشتند و به نوعی تأکید دوباره‌ای شد بر اینکه نه‌تنها وضعیت نسرین ستوده، بلکه وضعیت تمامی زندانیان سیاسی که در شرایط بسیار دشواری در زندان‌های ایران به سر می‌برند و به تعداد کسانی هم که برای اعتراض اعتصاب غذا می‌کنند همین‌طور اضافه می‌شود، حتی وقتی این اعتصاب غذاها شکسته ‌می شود، باز هم در یک روندی به نوعی دیگر ادامه می‌یابد.

وقتی که خانم پیلای این نامه را دادند، یک دستاوردی وجود داشت که بشود بر پایه‌ی آن گفت که ما حالا سعی می‌کنیم راه‌های دیگری را هم پیدا کنیم و آنچه که برای همه‌ی ما بسیار مهم بود، خبر تمام شدن اعتصاب غذای نسرین ستوده بود که خوشبختانه او را از آن خطر جانی که برایش وجود داشت رها کرد.

- شما فکر می‌کنید که این فعالیت‌های خارج کشور چه تأثیری روی احکام زندانیان سیاسی داخل زندان می‌گذارد؟

- به نظر من تأثیر می‌گذارد. حالا حتی اگر که در مواردی لج‌بازی‌هایی پدید بیاید که شاید حتی به عینه در یک مورد مشخص نشود، یعنی دستگاه قضایی با آن نوع از برداشت لجوجی که ما می‌شناسیم گاهی واکنش نشان می‌دهد و بعضی وقت‌ها حتی به نظر می‌آید که وضعیت زندانیان سیاسی بهتر نمی‌شود، ولی در درازمدت به نظر من این فشارها حتما مؤثر هستند.

تجربه‌ی من این است که وقتی فعالین سیاسی ـ مدنی در ایران در چهارچوب زندان یا بیرون از زندان در انزوا به سر ببرند، وقتی که صدای اعتراض‌شان انعکاس پیدا نکند، آن‌وقت است که دچار سرخوردگی می‌شوند و یا دچار عصیان‌های درونی. ولی وقتی که این انعکاس صدای درون به بیرون برسد، وقتی که اعتراض از درون به بیرون، از بیرون به درون تداوم یابد، این ارتباط اگر ارتباط پویایی باشد، این به پویا بودن کل روند اعتراض و به فضای امن یا گسترش فضای امن برای فعالین سیاسی ـ مدنی کمک می‌رساند. با توجه به روندهای متفاوتی که در طول سال‌های گذشته با آن مواجه بوده‌ایم این باور من است.

مصادره اموال زندانیان کارگر در رجایی شهر کرج

خبرگزاری هرانا: روز گذشته اموال اکثر زندانیان محبوس در بند2 زندان رجایی شهر کرج از سوی مسئولین زندان مصادره شد.

بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، روز گذشته در پی انتقال برخی از زندانیان به دادگاه و یا احضار ایشان به حفاظت زندان به صورت مخفیانه مسئولین زندان اقدام به مصادره اموال از جمله یخچال، تلویزیون و...کردند که زندانیان با کار شبانه روزی در زندان موفق به خرید آنها شده بودند.

در پیگیری های صورت گرفته از سوی مال باختگان مسئولین زندان پاسخ روشنی به ایشان نداده اند و با توهین و تهدید به انفرادی ایشان را به بند خود بازگرداندند.

پدر حامد روحی نژاد: پسرم بیمار است، آزادش کنید

ما امیدمان اول به خدا است و امیدوارم مسوولان قضایی و اطلاعاتی کشور با توجه به وضعیت بیماری سخت پسرم و جوانی اش او را از زندان آزاد کنند .نمی دانید چقدر در این مدت به ما فشار آمده است . هر کس هم به ما می رسد فقط با سوالات تکراری داغ دلمان را تازه می کند ولی در عمل هیچ کاری برای بهبود شرایط مان انجام نمی دهد و تاکنون هیچ اثری دربهبود وضعیت حامد به وجود نیامده است.

کلمه: حامد روحی نژاد ، زندانی سیاسی، یکی از جوانان دانشجو است که در ماه های اخیر به زندان در تبعید فرستاده شده است. او چند ماه قبل، از زندان اوین به زندان زنجان منتقل شد تا حکم ده سال زندانش را بگذراند . او مبتلا به بیماری ام . اس است و شرایط روحی و جسمی بسیار نامناسبی را در این زندان می گذراند .حامد وقتی در زندان اوین بود با کمک دوستان و هم بندانش در بند ۳۵۰ با بیماری سختش کنار می آمد . آهم بندانش که آنها نیز زندانی سیاسی بودند، دستش را می گرفتند و برای بهبود حالش هر کاری می کردند.او را به حمام و هواخوری می بردند . با این وجود پزشکان بارها هشدار داده بودند که نگهداری او در این وضعیت در زندان اوین خطرناک است . اما با این همه حامد به زندان زنجان منتقل شد .

شرایط نامناسب احامد اکنون بر روحیه خانواده هم تاثیر گذاشته و روزهای سختی را می گذرانند.

پدر حامد در مصاحبه کوتاهی که با خبرنگار کلمه داشت بارها تاکید کرد که به دلیل شرایط حامد ، خانواده او هم وضعیت روحی نا مناسبی دارند و رفتار برخی رسانه های خارجی نیز بیشتر بر اعصابشان فشار وارد کرده است .او اعلام کرد که تنها حاضر است با کسانی که در داخل کشور کار می کنند ،مصاحبه کند و به همین دلیل در خواست خبرنگار کلمه را برای اطلاع رسانی درباره وضعیت پسرش پذیرفت . وی با اصرار از خبرنگار کلمه خواسته که حتما از قول او بنویسد از این پس فقط با خبرنگاران در داخل کشور مصاحبه می کند و فقط از مراجع داخلی درخواست کمک خواهد کرد.

پدر حامد روحی نژاد اعتقاد دارد که در مدت زمان زندانی بودن پسرش، هیچ یک از نهادهای بین المللی کاری برای بهبود وضعیت فرزندش انجام نداده اند .او در طول صحبت با خبرنگار کلمه بارها از این موضوع گلایه کرد . پدر حامد همچنین در این مصاحبه از آخرین وضعیت پسرش سخن گفت و از مسوولان قضایی کشور بار دیگر در خواست کرد که با دیدن شرایط حامد و بیماری سختش در زندان شرایط آزادی او را فراهم کنند و یک خانواده را از ناراحتی و رنج نجات دهند.

این مصاحبه کوتاه را در ادامه می خوانید :

آقای روحی نژاد ! از آخرین وضعیت حامد برایمان بگویید؟ آیا او همچنان در زندان زنجان به سر می برد ؟

بله. حامد همچنان در زندان زنجان است و ما هر هفته به ملاقاتش میرویم و داروهایش را به او می رسانیم تا شاید حالش ثابت بماند .

آخرین بارچه زمانی او را ملاقات کردید؟ در این ملاقاتها وضعیت روحی اش را چطور دیده اید ؟ در آخرین مصاحبه تان می گفتید اصلا شرایط روحی و جسمی مساعدی ندارد ؟

آخرین بار هفته گذشته به ملاقاتش رفتیم که این ملاقات هم به صورت کابینی انجام شد . از نظر روحی اصلا شرایط خوبی ندارد اما ما سعی می کنیم در این دیدارها به او روحیه بدهیم. چون استرس و ناراحتی برای بیماریش اصلا خوب نیست.همانطور که می دانید حامد بیماری ام.اس دارد و از یک طرف نگران بیماری اش است و از طرفی هم تحمل زندان خصوصا محیط زندان زنجان، برایش سخت و دشوار است .اما از نظر جسمی چون داروهایش را به موقع به او می رسانیم، بیماری اش کمی در حالت ثابت مانده است و خیلی علائم جدیدی بروز نمی دهد وگرنه همه می دانند بیماری حامد به این راحتی خوب شدنی نیست.

تا این لحظه چه اقداماتی را برای گرفتن مرخصی پزشکی حامد انجام داده اید و به چه جاهایی مراجعه کرده اید؟می خواهم بدانم این پی گیری هایتان به نتیجه هم رسیده است و آیا ممکن است حامد به زودی به مرخصی بیاید ؟

به هر جایی که فکر می کردیم می توانسته موثر باشد مراجعه کرده ایم، نامه نوشته ایم. ما تنها امیدمان اکنون به مسئولان و فعالان داخلی است نه سازمانهای حقوق بشری و نه احدالناسی در خارج از کشور.چون در این مدت هیچ کار مفیدی نکرده اند .واقعیت این است که در حال حاضر و جدا از مجازات حامد و به حق بودن یا نبودنش و اینکه آیا حامد اشتباه کرده یا نکرده، تنها به این نتیجه رسیده ایم که باید وضعیت حامد را از طریق مراجع داخلی و رسانه های داخل و مسوولان داخل کشور حل کنیم و به همین خاطر هم با هیچ رسانه ای خارج از ایران گفتگو نمی کنم .

پس به آزادی حامد امیدوارید ؟

بله. کاملا. ما امیدمان اول به خدا است . امیدوارم مسوولان قضایی و اطلاعاتی کشور با توجه به وضعیت بیماری سخت پسرم و جوانی اش او را از زندان آزاد کنند .نمی دانید چقدر در این مدت به ما فشار آمده است . هر کس هم به ما می رسد فقط با سوالات تکراری داغ دلمان را تازه می کند ولی در عمل هیچ کاری برای بهبود شرایط مان انجام نمی دهد و تاکنون هیچ اثری دربهبود وضعیت حامد به وجود نیامده است.

و در پایان اگر صحبتی دارید بفرمایید ؟

من فقط از مسوولان قضایی و همه فعالان داخلی کشور می خواهم یک بار دیگر وضعیت حامد را بررسی کنند وبرای آزادی اش تلاش کنند . پسرم در زندان زنجان اصلا شرایط روحی و جسمی مناسبی ندارد و این موجب نگرانی هر روز و هر شب ماست .بویژه از رییس قوه قضاییه و دادستان تهران که همه از حسن رفتار و قانونگرایی اش سخن می گویند انتظار کمک دارم تا با توجه به اینکه توان تحمل کیفر را ندارد،به آزادی و یا مرخصی استعلاجی اش کمک کند.

آقای رئیس دانا ساعتی پس از مصاحبه با بی‌بی‌سی فارسی توسط مأموران امنیتی در خانه‌اش بازداشت شد

آزاده فرقانی، همسر فریبرز رئیس دانا، اقتصاددان ایرانی که در بازداشت به سر می برد، در گفت و گو با بی‌بی‌سی فارسی اتهاماتی را که علیه آقای رئیس دانا مطرح شده است، برشمرد.

خانم فرقانی گفت که روز پنجشنبه گذشته، ۱۹ روز پس از بازداشت آقای رئیس دانا، برای اولین بار اجازه ملاقات کابینی با او را یافته است.
به گفته خانم فرقانی، آقای رئیس دانا ده روز اول بازداشت خود را در سلول انفرادی گذرانده و در این مدت "تفهیم اتهام" شده است.
بر این اساس، یکی از اتهامات آقای رئیس دانا "توهین" به رئیس جمهوری ایران است.
خانم فرقانی گفت: "اگر مصاحبه های ایشان را نگاه کنید، می بینید که ایشان هیچ وقت شخص خاصی را مورد اشاره قرار نداده اند و به کسی توهین نکرده اند".
او اتهام دوم آقای رئیس دانا را "نقد ایشان به طرح هدفمند کردن یارانه ها" عنوان کرد و گفت: "ایشان اقتصاددان هستند و بدیهی است که باید در مورد مسائل اقتصادی مملکت خودشان نظر بدهند".
خانم فرقانی گفت که آقای رئیس دانا بر همین اساس مخالفت خود را با طرح هدفمند کردن یارانه ها اعلام کرده است.
همسر آقای رئیس دانا اتهام سوم او را هم "عضویت در کانون نویسندگان ایران" عنوان کرد و گفت که چنین اتهامی در تمام دوران فعالیت این کانون مطرح بوده است.
او وضعیت جسمی و روحی آقای رئیس دانا را در هنگام ملاقات کابینی پنجشنبه گذشته، "خوب" توصیف کرد، هر چند گفت که او مقداری لاغر شده است.

آقای رئیس دانا پیش از بازداشت در گفت و گو با تلویزیون فارسی بی بی سی گفته بود: "دولت آقای احمدی نژاد از طریق شوک درمانی وارد نشده و از طریق توهم درمانی وارد شده است. به تدریج و قطعه قطعه یارانه ها را حذف کردند مقداری هم پول به حساب ها ریخته اند و از توهم پولی مردم محروم استفاده کردند."
او سیاست اعمال شده توسط دولت آقای احمدی نژاد را "آرزوی قلبی" دولت های آقای هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی عنوان کرد و گفت که "این دولت ها همه عاشق این کار بودند، اما توان و نیروی نظامی را نداشتند."
آقای رئیس دانا گفت که طرح هدفمند کردن یارانه ها پیامد مثبتی برای رفاه همگانی ندارد.
عباس جعفری دولت آبادی، دادستان تهران، چندی پیش در مورد ارتباط میان بازداشت آقای رئیس دانا با مخالفت او با طرح هدفمند کردن یارانه ها، به خبرنگاران گفت: "پرونده این شخص در دستور کار نیروهای اطلاعاتی و قضایی بود که مصاحبه او با رسانه های بیگانه، دستگیری او را تسریع کرد؛ زیرا وقتی در آستانه اجرای طرح بزرگی هستیم، حق نداریم در آن اخلال ایجاد کنیم".

خودداری مسئولان قضایی اهواز از پاسخ دادن به خانواده ابوالفضل طبرزدی

کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی: ابوالفضل طبرزدی فعال مدنی و برادر زاده مهندس حشمت الله طبرزدی است که با گذشت 25 روز از دستگیری وی توسط اداره اطلاعات اهواز، همچنان با دلایل نامعلومی در بازداشت به سر می برد.

به گزارش کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی: دادستان اهواز به خانواده این فعال مدنی گفته است که تا زمان اثبات جرم ابوالفضل طبرزدی هیچ پاسخی به خانواده وی نخواهند داد .همچنین مقام های امنیتی از اعلام دلایل بازداشت وی سر باز می زنند.

ستاد خبری اداره اطلاعات اهواز در پاسخ به خانواده طبرزدی گفته است که "ما نمی توانیم اتهامات ودلایل بازداشت وی را به شما اعلام کنیم و بایستی تا روز برگزاری دادگاه منتظر بمانید".

شعبه 12 دادیاری اهواز که به پرونده های امنیتی رسیدگی می کند، به خانواده طبرزدی گفته است که وی مرتکب جرم شده و بایستی این امر اثبات شود.

در حالی که تا کنون تفهیم اتهامی در خصوص ابوالفضل طبرزدی صورت نگرفته است، گفته های مسئولان امنیتی و قضایی نشانگر آن است که در حال پرونده سازی برای وی هستند.

ابوالفضل طبرزدی که 18 روز را در سلول انفرادی به سر برده است، هم اکنون در بند 6 زندان کارون اهواز نگهداری می شود.