ارسال به:
بالاترین ::
دنباله ::
تویتر ::
فیس بوک ::
دیگران
|
|
|||
|
یورش نیروهای سرکوبگر به
تعدادی از مادران پارک لاله
بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در
ایران" یورش وحشیانۀ نیروهای سرکوبگر ولی فقیه به تعدادی از
مادران عزادار در چهار راه امیر آباد و مورد
اهانت و تحت
تعقیب قرار دادن
آنها برای مسافتهای
طولانی.
روز سه شنبه 17 اسفند ماه حوالی ساعت 16:30 تعدادی از حامیان
مادران پارک لاله (عزادار) در حال نزدیک شدن به چهار راه امیر
آباد بودند که نیروهای سرکوبگر بسیج با باتون به سوی آنها یورش
بردند و در حالی که با باتون یکی از حامیان مادران عزادار را
تهدید به ضرب و شتم می کردند اقدام به اهانت به آنها نمودند .
بسیجیها که سن آنها بین
14 الی 16 سال بود به مدت طولانی به تعقیب
یکی از مادران پارک
لاله پرداختند.
از طرفی دیگر محل اعلام شده توسط
مادران پارک لاله مملو
از نیروهای سرکوبگر بود و به هر کسی که مظنون می شدند به سوی
او یورش می بردند. نیروهای سرکوبگربه
مادرانی که بصورت 2 الی 3 نفره بودند و با همدیگر حرکت
می کردند یورش می بردند و آنها را پراکنده می کردند . به هیچ
کس اجازه ایستادن حتی برای چند لحظه را نمی دادند.مادران پارک
لاله برای مدت طولانی در آن محل سعی داشتند تا مراسم اعتراضی و
گرامیداشت روز چهانی زن را برگزار کنند ولی حضور گسترده
نیروهای سرکوبگر و برخوردهای وحشیانۀ آنها امکان هر حرکتی را
از آنها گرفته بود. 17 اسفند 1389 برابر با 08 مارس 2011 ----
وضعیت حاد جسمی دانشجوی زندانی علی
عجمی
در زندان گوهردشت کرج بنا به گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دموکراسی در ایران "بازجویان وزارت اطلاعات از درمان دانشجوی زندانی علی عجمی که مبتلا به سینوزیت حاد است ممانعت می کنند.
علی عجمی دانشجوی رشته حقوق دانشگاه تهران در جریان اعتراضات
گسترده مردم ایران با یورش مأمورین وزارت اطلاعات به منزلشان
دستگیرو در حال
حاضر در سالن کاملا ایزوله شده 12 بند 4 زندان گوهردشت کرج زندانی است. او چند هفته است که از
بیماری حاد سینوزیت ( عفونت سینوس ها) رنج می برد . علائم این
بیماری شامل درد شدید در تمام ناحیه صورت به خصوص چشم ها ،
تورم صورت ، تب و لرز می باشد.علیرغم شرایط حاد و دردهای شدید
بازجویان وزارت اطلاعات مانع درمان وی هستند.
از طرفی دیگر این دانشجوی زندانی از داشتن ملاقات با خانواده
اش بدلیل مسافت طولانی و محدودیتهای قرون وسطایی موجود محروم
است و ارتباط تلفنی آنها با
خانواده هایشان همچنان قطع می باشد ، عدم اطلاع خانواده از
عزیزشان باعث نگرانی شدید آنها شده
است.
لازم به یادآوری است علی عجمی دانشجوی حقوق دانشگاه تهران
در20 بهمن سال 88 با یورش وحشیانه مأمورین وزارت اطلاعات به
منزل پدری اش در سبزوار دستگیر و به اداره اطلاعات مشهد برده
شد. در اداره اطلاعات مشهد مورد شدیدترین شکنجه های جسمی و
روحی قرار گرفت.
سپس به بند 209 زندان
اوین منتقل و تحت بازجویی و شکنجه های جسمی و روحی بازجویان
وزارت اطلاعات قرار
گرفت. او بیش از 2 ماه در سلولهای انفرادی بند 209 و ماهها
بلاتکیف در بند 350 زندان اوین زندانی بود. پس از 8 ماه
بلاتکلیفی در شعبه 15
دادگاه انقلاب توسط صلواتی معروف به قاضی مرگ
محاکمه و به 4 سال
زندان و تبعید به زندان گوهردشت کرج محکوم گردید. اتهامات وی
تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت نظام عنوان شده بود. حکم 4
سال زندان وی در شعبه
54 دادگاه تجدید نظر توسط موحد به دو سال حبس تقلیل
یافت.
در حال حاضر تعدادی از زندانی سیاسی که در شرایط حاد جسمی
بسر می برند به دستور بازجویان وزارت اطلاعات از درمان محروم
هستند که از جملۀ آنها بازاری زندانی محسن دکمه چی،منصور
اسالو،ماشالله حائری،شیرمحمد رضایی را می توان نام برد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،شیوۀ قرون وسطایی و غیر
انسانی قوۀ قضاییۀ ولی فقیه علی خامنه ای و بازجویان وزارت
اطلاعات مبنی بر عدم درمان زندانیان سیاسی که در شرایط وخیم
جسمی بسر می برند به عنوان جنایت علیه بشریت محکوم می کند و از
کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار اقدامات
عملی برای ارجاع پرونده رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به شورای
امنیت سازمان ملل جهت گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران 17 اسفند 1389 برابر با 08 مارس 2011 ----
هاله
صفرزاده در روز زن بازداشت شد کمیته دانشجویی دفاع از
زندانیان سیاسی: هاله صفرزاده، از یاران کانون مدافعان حقوق
کارگر، روز سه شنبه هفده اسفند برابر با هشت مارس 1389، حدود
ساعت شش عصر، در چهار راه نواب توسط نیروهای امنیتی بازداشت
شد. به گزارش کمیته دانشجویی دفاع
از زندانیان سیاسی از منابع مطلع ، هاله صفرزاده همکار کانون
مدافعان حقوق کارگر عصر سه شنبه 17 اسفند در چهار راه نواب
دستگیر و سپس به بازداشتگاه خیابان وزرا انتقال یافت. پس از
گذشت تنها چند ساعت، ماموران امنیتی حدود ساعت یازده شب، به
منزل وی مراجعه کردند و پس از بازرسی تمام خانه، دو عدد کیس
کامپیوتر، رسیور ماهواره و چند کتاب و سی دی را به همراه
بردند. ---- سید مصطفی تاج زاده: زندان‌ها را هم مثل بقیه ی ایران سراسر سبز خواهیم کرد چهارشنبه, ۱۸ اسفند, ۱۳۸۹ در ادامه انتشار پاسخ های سید مصطفی تاجزاده به پرسش های خوانندگان صفحه فیس بوک وی، پاسخ وی به یکی دیگر از سوالات کاربران در خصوص احکام سیاسی صادر شده از سوی دادگاه های نمایشی برای دستگیرشدگان پس از انتخابات در اختیار سایت تحول سبز قرار گرفته است. به گزارش تحول سبز، مصطفی تاجزاده در پاسخ به این سوال صدور چنین احکامی را سیاسی ، غیرقانونی و از پیش مشخص شده می خواند و تاکید می کند: “جسم من در اختیار آنها است، اما روحم، ایمانم، امیدم و آزادی‌ام هرگز. من آزاد زندگی کرده‌ام و به لطف پروردگار آزاد زندگی خواهم کرد؛ در اوین یا بیرون از آن.” متن کامل این پرسش و پاسخ در پی می آید: پرسش: شما در دادگاه بدوی به ۶ سال حبس تعزیری و ۱۰ سال محرومیت از فعالیت‌های سیاسی و مطبوعاتی محکوم شده‌اید. نظرتان دربارة صدور چنین احکامی چیست؟ برنامه خودتان چیست؟ پاسخ مصطفی تاجزاده: این احکام سیاسی و غیرحقوقی است و در دادگاه چه دفاع بکنید و چه نکنید حکم شما از پیش مشخص است. من در دادگاه دفاع نکردم و حکمم با بقیه دوستانی که دفاع کردند یکسان صادر شد. ظاهراً قرار بوده است که به طور فله‌ای در دادگاه بدوی به ما ۶ سال حبس تعزیری بدهند و در تجدید نظر هم فوقش ۶ سال را بکنند ۵ سال. بنابراین همان‌طور که در دادگاه از خودم دفاع نکردم، درخواست تجدید نظر هم نکردم و به محض ابلاغ حکم به زندان خواهم رفت. برائت ما از اتهاماتی که وارد کردند برای هر قاضی منصفی روشن است و برخورد ظاهراً قضایی‌ای که با ما می‌شود در واقع کاملاً سیاسی است و بنابراین ارائة دفاعیه و درخواست تجدید نظر را ضروری نمی‌دانم و توصیه می‌کنم هر کس می‌تواند در دادگاه از خود دفاع نکند. ما بدهکار ملت هستیم و نه بدهکار بازجوها در اوین. در هر حال هدف حزب پادگانی از صدور چنین احکامی این است که یک شمشیر دموکلیتوسی بالای سرمان نگاه دارند تا بیرون زندان دست از پا خطا نکنیم و منفعل بمانیم. من با همین تن رنجور آمادگی زندان را دارم. ولی هرگز از حق خداداد خودم برای اندیشیدن، سخن گفتن و کار جمعی و حزبی کردن صرف نظر نمی‌کنم و مادام که زنده‌ام به یاری حق احدی در کسوت فقاهت یا مسند قضاوت نخواهد توانست این حق را از من سلب کند. جسم من در اختیار آنها است، اما روحم، ایمانم، امیدم و آزادی‌ام هرگز. من آزاد زندگی کرده‌ام و به لطف پروردگار آزاد زندگی خواهم کرد؛ در اوین یا بیرون از آن. بنابراین زیر بار این بخش از حکم قرون وسطایی دادگاه که مرا می‌خواهند از حقوق مسلم و خدادادی‌ام محروم کنند نخواهم رفت. پیرو دینی هستم که کلام خدایش با بخوان و اقرأ آغاز شده و به قلم سوگند خورده است. من هم به قلم سوگند می‌خورم که با عنایت الهی هرگز در دفاع از حقوق محرومان و مظلومان کوتاهی نکنم. البته نمی‌دانم بر چه اساسی تصور می‌کنند که می‌توانند ۱۰ سال خفقان ایجاد کنند که به امثال من حکم ۱۰ سال سکوت و انفعال داده‌اند. یعنی واقعاً فکر می‌کنند تا ۱۰ سال دیگر می‌توانند به چنین وضعی ادامه بدهند و چنین احکامی را اجرا کنند؟ از سوی دیگر صدور همین احکام نشانگر این است که در کشور یک کودتای واقعی اتفاق افتاده است که به علت حضور آگاهانة مردم افشا شد. این احکام نشانة رفتار یک دولت کودتایی نامقتدر و نامشروع است، نه یک دولت ۲۴ میلیونی مقتدر و مشروع. انشاالله زندان‌ها را هم مثل بقیه جاهای ایران سراسر سبز خواهیم کرد. ما پیروزیم؛ نه فقط به دلیل این‌که بی‌شماریم بلکه چون بر حقیم و خدا با ما است و اخلاقی عمل می‌کنیم و به پیمان خود با مردم وفاداریم. به مسئولان پرونده‌ام هم صراحتاً گفته‌ام که سکوت نخواهم کرد و فعالیت‌های قانونی و اصلاح‌طلبانه خود را به جد دنبال خواهم کرد، چه در زندان و چه خارج از آن. البته آنان به تجربه دریافته‌اند که دایره نفوذ سخنان ما در زندان بسیار بیشتر از خارج زندان خواهد بود.
|
||||
ارسال به:
بالاترین ::
دنباله ::
تویتر ::
فیس بوک ::
دیگران