يکشنبه ۴ ارديبهشت ۱٣۹۰ - ۲۴ آوريل ۲۰۱۱ 

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران امروز گفت که قوه ی قضاییه و وزارت اطلاعات ایران باید فورا وکیل حقوق بشر برجسته، محمد سیف زاده را آزاد کنند. کمپین در خصوص حبس بی اساس سیف زاده و گزارش بیماری و سلامتی وی ابراز نگرانی کرد. محمد سیف زاده از دسترسی به وکیل مدافع خویش و حداقلِ حقوق آیین دادرسی بین المللی محروم شده است. 
هادی قائمی، سخنگوی کمپین گفت: "دستگیری محمد سیف زاده حمله ی غیر قانونی دیگری علیه جامعه ی حقوق بشرِ ایران است." وی گفت: "سیف زاده به دلیل پایبندی به استانداردهای اخلاقی حرفه ای و دفاع تحسین برانگیزش از افرادی که از حقوق بشر خود محروم شده اند تحت پیگرد قرار گرفته است." 
محمد سیف زاده وکیلی است که در سطح بین المللی شناخته شده است و یکی از اعضاء موسس مرکز مدافعان حقوق بشر می باشد. یک دادگاه بدوی وی را در آبانماه ۱٣٨۹ به ۹ سال زندان و ۱۰ سال محرومیت از فعالیت های حقوقی محکوم کرد. پرونده ی وی در حال حاضر توسط شعبه ی ۵۴ دادگاه تجدید نظر تحت بررسی است. اتهامات وی در این پرونده، "تبانی و اجتماع به قصد برهم زدن امنیت داخلی،" "فعالیت تبلیغی علیه نظام" و نیز "تاسیس کانون مدافعان حقوق بشر" عنوان شده است. 
در مصاحبه ای با کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، مرضیه نیک آرا، وکیل مدافع محمد سیف زاده گفت که وی به اتهام تلاش برای خروج غیر قانونی از کشور ظرف دوهفته ی گذشته در اداره ی اطلاعات شهر ارومیه بوده است. نیک آرا به کمپین گفت که سیف زاده برای انجام یک پروژه ی تحقیقاتی به ارومیه رفته بود و افزود که از زمان بازداشت و چگونگی دستگیری موکلش اطلاعی ندارد. 
مرضیه نیک آرا به کمپین گفت: " متاسفانه روز سوم اردبیهشت ماه که همراه با پسر آقای سیف زاده به اداره اطلاعات ارومیه رفتیم به من اجازه ملاقات با موکلم را ندادند. حتی نمی دانم که چه روزی و دقیقا در کجا دستگیر شده است،اجازه مطالعه پرونده ایشان را هم نداشتم. فقط پسرش توانست او را به اندازه دو دقیقه ببیند که گفت پدرش خیلی لاغر شده، یکی از پاهایش می لنگیده و کاملا مشخص بوده که تحت فشار است." 
مرضیه نیک آرا درباره اینکه چطور متوجه حضور محمد سیف زاده در اداره ی اطلاعات ارومیه شدند به کمپین گفت: "دو هفته از آقای سیف زاده بی خبر بودیم. ظاهرا ایشان برای پروژه تحقیقاتی روز ۱۷ فروردین ماه به ارومیه رفته بودند. تا اینکه ایشان روز اول اردیبهشت ماه با منزلش تماس می گیرد و خبر می دهد در اداره اطلاعات ارومیه است. اما چیزی که بازپرس پرونده گفت این بود که آقای سیف زاده در تاریخ ۲۲ فروردین ماه بازداشت شده است. بازپرسش گفت که وقتی روز ۲۲ فروردین پرونده اش به شعبه آمده به بازجویش گفته است اجازه بدهند او همین امروز با خانواده اش تماس بگیرد که این اتفاق تا روز اول اردبیهشت نیفتاده است." 
بسیاری از وکلاء مدافع حقوق بشر ایران مانند نسرین ستوده و محمد اولیایی فرد ماهها در زندان بوده اند. وکلای برجسته ی دیگری مانند محمد علی دادخواه، عبدالفتاح سلطانی، و خلیل بهرامیان نیز با محاکمه روبرو بوده اند. 
از زمان انتخابات مورد مناقشه ی خرداد ۱٣٨٨، محمد سیف زاده از قبول پرونده های سیاسی منع شده است. چندین زندانی عقیدتی به کمپین گفته اند که مقامات قوه ی قضاییه تقاضای آنان مبتنی بر انتخاب محمد سیف زاده به عنوان وکیل خویش را رد کرده است. قوه ی قضاییه و دستگاههای اطلاعاتی ایران به صورت سیستماتیک و غیر قانونی سیف زاده و سایر وکلای برجسته را از انجام فعالیتهای حقوقی منع کرده اند. سیف زاده به کمپین گفته بود که ساعتها توسط نیروهای اطلاعاتی مورد بازجویی قرار گرفته است و آنها از وی خواسته بودند که موکلان سیاسی را نپذیرد. 
به عنوان یکی از برجسته ترین وکلاء ایران، محمد سیف زاده با شهامت از گروه بزرگی از زندانیان عقیدتی-سیاسی ایران در دادگاه دفاع کرده است. وی به اصرار به اجرای قانون و مخالفت با معاملات سیاسی که به موکلانش لطمه بزند اشتهار دارد. ظرف سالهای گذشته، محمد سیف زاده موارد وسیعی از نقض حقوق بشر توسط قوه ی قضاییه و وزارت اطلاعات ایران را فاش کرده است. 
مرضیه نیک آرا درباره دلیل بازداشت واتهام آقای سیف زاده گفت: "اتهام ایشان اقدام علیه امنیت ملی از طریق خروج غیر قانونی اعلام شده است و با قرار بازداشت موقت در اداره اطلاعات است. تا الان دلیلی برای قصد خروج از کشور آقای سیف زاده عنوان ارائه نشده است. اگر دلایلی را ارائه کنند آنوقت من هم بر اساس آنها رسیدگی خواهم کرد وگرنه قرار بازداشت موقت ایشان را به قرار وثیقه تبدیل می کنم." 
وکیل سیف زاده در خصوص دلیل اتهام خروج از کشور در حالیکه موکلش در ارومیه بوده است، گفت: "دقیقا بحث ما همین است اما بازپرس پرونده استدلالش این است که ارومیه شهر مرزی است و مرزی با ترکیه دارد. و همه استدلالش این است که چرا آقای سیف زاده به شهرهای مرکزی برای کارهای تحقیقاتی نرفته و در ارومیه کار تحقیقاتی می کرده است." 
مرضیه نیک آرا افزود: "در شرایطی که فعالیت وکالت آقای سیف زاده محدود شده بود، ایشان بیشتر کارهای تحقیقاتی می کردند.آقای سیف زاده در بازجویی های خود عنوان کرده اند که من در ارومیه کارهای تحقیقاتی می کردم. حالا پروژه تحقیقاتی درباره چه بوده من نمی دانم چون هنوز موکلم را ندیدم اما چیزی که از میان کلام بازپرس پرونده مشخص بود این بود که آقای سیف زاده در بازجویی های خود اعلام کرده اند برای پروژه تحقیقاتی تقریبا از ۲۰-۳۰ نفر افغانی در ارومیه تحقیق کرده اند." 
مرضیه نیک آرا در اعتراض به اتهام موکلش گفت: "مطلب مهم این است که موکل من برای پروژه تحقیقاتی به ارومیه رفته بوده است و ارومیه هم جزء خاک ایران است و هیچ محدودیتی برای هیچ تبعه ایرانی برای ورود به هیچ شهری از خاک ایران وجود ندارد. اینکه چطور این برخورد پیش آمده جای سوال است." 
نیک آرا در خصوص اینکه آقای سیف زاده در ملاقات کوتاهش با پسرش چه گفته است ، گفت: "پسر ایشان در فضای کاملا امنیتی با ایشان حرف زده است . بازجویش در اتاق حاضر بوده است و نتوانسته اند راحت حرف بزنند و فقط در حد احوالپرسی بوده است اما اما وقتی پسرش بیرون آمد به من گفت که ریش های پدرش بلند شده بوده ، خیلی وزن کم کرده و لحظه ای که برای بغل کردن پسرش بلند می شود ، یکی از پاهایش می لنگیده ، من پرسیدم که آیا نشانه ای در صورت یا دست هایش به علامت آزار جسمی دیده است که گفت چیزی روی صورت و دست هایش نبوده اما یکی از پاهایش می لنگیده است." 
نیک آرا با اظهار اینکه همسر آقای سیف زاده فکر می کرده که رای دادگاه همسرش قطعی شده و لابد او را به زندان فرستاده اند که او این همه مدت از او بی خبر است، گفت : "حالا مهم این است که موکل من بیمار است، ناراحتی قلبی دارد و اگر این وضع بخواهد ادامه پیدا کند جان ایشان در خطر است." 
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران خواستار آزادی فوری محمد سیف زاده می باشد و از اداره ی کمیساریای عالی حقوق بشر می خواهد تا جهت محافظت از حقوق و سلامتی جسمی وی دخالت کند.

----

انتقال ۵۰۰ نفر از زندانیان قزل‌حصار به زندان رجایی شهر

يكشنبه 04 ارديبهشت 1390

خبرگزاری هرانا: در پی تقسیم زندان‌های غرب تهران بین سازمان زندان‌های تهران و البرز، بیش از ۵۰۰ زندانی محبوس در زندان قزل حصار با جرایم سنگین به زندان رجایی شهر کرج منتقل شدند.

بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ساعت ۱۱ صبح روز سه شنبهٔ هفتهٔ گذشته بیش از ۵۰۰ تن از زندانیان قزل حصار که در اسفند ماه سال گذشته در این زندان دست به اعتراض زده بودند، به زندان رجایی شهر منتقل شدند.

مسئول زندان رجایی شهر پس از ورود این ۵۰۰ زندانی تونل انسانی (تونل وحشت) از سربازان و گارد ایجاد کرده و تک تک زندانیان را در حین ورود به این زندان به شدت ضرب و شتم کردند؛ این در حالی بود که اکثر زندانیان مسن و یا بر اثر سرکوب خونین در زندان قزل حصار مصدوم بودند.

این زندانیان که اکثرا دارای حکم اعدام هستند در اواخر اسفند ماه سال گذشته در پی اجرای حکم اعدام ۱۰ تن از زندانیان دست به اعتراض زده که در نتیجه مداخله زندانبانان و گارد ویژه بیش از ۱۵۰ تن از زندانیان کشته و مجروح شدند.

نقل و انتقال زندانیان بین زندان‌های استان البرز و تهران در پی تاسیس سازمان زندان‌های استان البرز و تفکیک زندان‌های تحت پوشش تهران و البرز صورت می‌گیرد که در طی هفته‌های اخیر بسیاری از زندانیان با جرایم سنگین به زندان رجایی شهر منتقل می‌شوند.

----

یورش گارد زندان به زندانیان بی دفاع بند 3 زندان گوهردشت کرج

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"گارد زندان گوهردشت کرج به زندانیان بی دفاع بند 3 یورش بردند و آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند.

روز یکشنبه 4 اردیبهشت ماه گارد زندان به زندانیان بی دفاع  سالن 7 بند 3 زندان گوهردشت کرج یورش برد و آنها را مورد ضرب و شتم و اذیت و آذار قرار دادند. یکی از زندانیان که آماج ضربات باتون و شوکر برقی گارد زندان قرار گرفت زندانی افشین عزیزی بود. او از چند ناحیه دچار آسیب دیدگی گردید.آنها همچنین حداقل وسایل زندانیان بی دفاع را تخریب نمودند و یا با خود بردند . گارد زندان پرده های سلولها که توسط زندانیان از فروشگاه زندان با قیمت زیادی خریداری شده بود را کندند و با خود بردند.

 در این یورش وحشیانه و غیر انسانی بیش از 20 نفر از گارد زندان شرکت داشتند. این یورش از ساعت 09:30 آغاز و تا مدت طولانی ادامه داشت.

یورشهای وحشیانه و غیر انسانی علیه زندانیان سیاسی و سایر زندانیان بطور مستمر صورت می گیرد و از این طریق سعی دارند که زندانیان را مرعوب کنند تا نسبت به شرایط قرون وسطایی و طاقت فرسای زندان اعتراض نکنند.

از طرفی دیگر از روز گذشته زندانیان نوجوانی که در ماه های اخیر از بند ویژه خود خارج کرده بودند  و به سایر بندها منتقل شده بودند. به آنها اطلاع داده شد که قرار است که تمامی زندانیان نوجوان را به بند 7 که معروف به بند زنان می باشد منتقل نمایند.

از زمان انتصاب مردانی به عنوان رئیس زندان گوهردشت کرج شرایط  این زندان بشدت غیر انسانی تر شده است. این فرد به ایجاد محدودیتها و اعمال غیر انسانی علیه زندانیان شدت بیشتری بخشیده است. جیرۀ غذایی زندانیان را تا حد زیادی کاهش داده است و کیفیت جیره غذای به حدی بد است که قابل مصرف نمی باشد و اکثر زنذانیان که فاقد امکانات مالی هستند در کرسنگی و سوء تغذیه شدید بسر می برند. مردانی به همین نسبت حداقل امکانات  بهداشتی ،درمانی و غیره را تا حد زیادی  کاهش داده است.این فرد از طرفی دیگر بر شدت سرکوب و اعمال قرون وسطایی علیه زندانیان در زندان گوهردشت کرج افزوده است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،یورش وحشیانه به زندانیان بی دفاع ، مورد ضرب وشتم وتخریب حداقل امکانات شخصی آنها و همچنین کاهش شدید جیرۀ غذایی و سایر حداقل امکانات اولیۀ زندانیان را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به دادگاه های بین المللی جهت رسیدگی به این جنایتها است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

05 اردیبهشت 1390 برابر با 25 آوریل 2011

----

درگیری خونین در زندان ندامتگاه کرج منجر به زخمی شدن ده ها نفر گردید

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"در گیری خونین در زندان ندامتگاه کرج منجر به زخمی شدن ده ها نفر گردید.

روز شنبه 3 اردیبهشت ماه درگیری خونینی در زندان ندامتگاه کرج روی داد که منجر به زخمی شدن ده ها نفر گردید. در حدود 30 نفر از زخمی شدگان این درگیری به بهداری زندان گوهردشت کرج منتقل شدند. حداقل یکی از آنها مورد اصابت گلوله قرار گرفته است.

در پی نقل و انتقالهای تعداد زیادی از زندانیان در طی هفته های گذشته از زندان گوهردشت کرج  به زندان قزل حصار و زندان ندامتگاه و بلعکس. زندانیان منتقل شدند از زندان گوهردشت کرج به زندان ندامتگاه بدلیل نبود مکان استراحت و سایر شرایط طاقت فرسا اقدام به اعتراضات گسترده نمودند که ابتدا منجر به درگیری بین زندانیان در درون زندان ندامتگاه گردید و سپس این اعتراضات به سایر نقاط زندان گسترش یافت و بسرعت اعتراضات بر علیه مسئولین زندان تبدیل گردید.

مسئولین زندان بجای رسیدگی به خواستهای به حق زندانیان اقدام به وارد کردن گارد زندان همراه با پاسداربندها برای سرکوب زندانیان نمودند که در اثر این سرکوب خونین و مقاومت زندانیان ده ها نفر از زندانیان زخمی شدند .بعضی از گزارشات تایید نشده حاکی از شلیگ گلوله بسوی زندانیان می باشد که حداقل یک نفر از آنها در حال حاضر در بهداری زندان گوهردشت کرج بستری است.

در طی ماه های گذشته هر گونه اعتراض به شرایط طاقت فرسا و غیر انسانی در زندانهای ولی فقیه با شلیگ گلوله (زندان قزل حصار) ،باتون و شوکر برقی ، انتقال به شکنجه گاه ها و بکار بردن شکنجه های قرون وسطایی پاسخ داده شده است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ،درگیریهای خونین در زندان ندامتگاه کرج را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی برای پایان دادن به سرکوب خونین زندانیان بی دفاع خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه به شوارای امنیت سازمان ملل متحد برای گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

05 اردیبهشت 1390 برابر با 25 آوریل 2011

----

احضار و تهدید محمدرضا مقیسه، افشا کننده گورهای کشته شدگان حوادث بعد از انتخابات

 

دوشنبه, ۵ اردیبهشت, ۱۳۹۰

محمد رضا مقیسه، روزنامه نگار ز ندانی به خاطر انتشار نامه مادرش در سایتهای خبری توسط دادستان تهران به دادسرای مستقر در زندان اوین احضار شد و مورد بازجویی قرار گرفت.

کلمه: محمدرضا مقیسه مسوول کمیته پیگیری امور بازداشت شدگان و آسیب دیدگان حوادث پس از انتخابات است که به صورت مشترک توسط میر حسین موسوی و مهدی کروبی تاسیس شده بود . در این کمیته اسامی همه اسیب دیدگان حوادث پس از انتخابات چه کسانی که دراین حوادث جان خود را از دست داه بودند و چه زندانیان و مجروحان تهیه شده بود ، آقایان موسوی و کروبی به کمک این خانواده ها رفته و در مواردی با خانواده های آنان دیدار هم داشتند . در روزهای بحرانی تابستان ۸۸ این دفتر توسط نیروهای امنیتی بسته و همه مدارک آن مصادره شد.

مقیسه به اتهام همکاری در این کمیته و همچنین اطلاعاتی که درباره گورهای  شهدای بعد از انتخابات به دست آورده بود در مهر ماه سال ۸۸ توسط ماموران وزارت اطلاعات در منزلش بازداشت شد، طبق اطلاعات کسب شده توسط این زندانی سیاسی و تعداد دیگری از فعالان حقوق بشر در ایران مشخص شد که تعدادی از کشته شدگان حوادث بعد از انتخابات توسط دولت به صورت مخفیانه در بهشت زهرای تهران و در گورهای جمعی و بدون نام و نشان دفن شده اند.

مادر محمد رضا مقیسه چندی پیش رنجنامه ای را برای پسر زندانی اش در یکی از سایتهای خبری منتشر کرد ، نامه ای که در آن این مادر نسبت به دوری پسرش احساس دلتنگی خود را بیان می کرد و از مسوولان می خواست که به حقوق این زندانی هم مانند سایر زندانیان عادی توجه کنند و او را از حق ملاقات حضوری و مرخصی محروم نکنند .

براساس خبرهای رسیده به کلمه، نامه این مادر دردمند موجب خشم دادستان تهران جعفری دولت آبادی شده است و به همین دلیل دادستان ، مقیسه را در تاریخ ۲۱ فروردین ماه به دادسرای مستقر در زندان اوین احضار کرد و مورد بازخواست قرار داد .

طبق گزارش خبرنگار کلمه، دادستان تهران در این دیدار از محمد رضا مقیسه خواست نامه مادرش را تکذیب کند که مقیسه در پاسخ به وی می گوید او مدتها زندانی است و از جزییات این موضوع هیچ گونه اطلاعاتی ندارد.

وی همچنین خطاب به جعفری دولت آبادی می گوید که دلیل این نوع حساسیتهای بی مورد را از سوی دادستان تهران در حالیکه که حقوق صدها زندانی سیاسی پایمال می شود درک نمی کند و چرا دادستان تهران به جای رسیدگی به مشکلات زندانیان از انتشار رنجنامه یک مادر دردمند که از زندانی بودن پسرش که سالها ی طولانی از زندگی اش را در جبهه های جنگ و دفاع از کشورش گذرانده ناراحت است ، و به آن واکنش نشان می دهد.

این اعتراض مقیسه به دادستان تهران به مشاجره بین این دو و تهدید بیشتر محمد رضا مقیسه توسط دادستان منجر می شود تا جایی که دادستان تهران اعلام می کند که بازگرداندن مجدد مقیسه به زندان پس از آنکه مدتی وی با قید ضمانت به مرخصی آمده بود خواسته مسوولان امنیتی برای فشار مجدد بر این زندانی سیاسی بوده است و خانواده وی حق انتشار هیچ مطلبی را ندارند .

دادستان تهران در حالی نسبت به انتشار دردنامه مادر یک زندانی سیاسی این گونه واکنش نشان می دهد و این زندانی را به باز شدن پرونده جدیدی تهدید می کند که نسبت به خواسته ها ، درخواستها و نامه های خانواده های زندانیان سیاسی و خود زندانیان سیاسی کاملا بی اعتنا شده است.

در ماه های اخیر زندانیان سیاسی همچون عبدالله مومنی، حمزه کرمی و … و همین طور خانواده هایشان درباره رفتار خشن بازجویان و شکنجه توسط آنها نامه های سرگشاده ای را خطاب به دادستان تهران منتتشر کردند آنها از رفتار بازجویان شکایت کردند و از دادستان تهران خواستند به این رفتارهای خلاف قانون رسیدگی کند، اما دادستان به هیچ یک از این موارد تاکنون توجهی نشان نداده است . خانواده های زندانیان سیاسی نیز بارها در این مدت خواستار ملاقات با دادستان تهران شده اند اما همواره دادستان نسبت به این درخواست ها ، شکواییه ها و تظلم خواهی ها بی تفاوت بوده است و هیچ واکنشی به آنها نشان نداده است .

اکنون بیش از ۱۷۵ زندانی سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین بدون کوچکترین امکانات رفاهی همچون امکان تماس تلفنی و ملاقات حضوری با خانواده هایشان در این بند نگهداری می شوند، اما دادستان تهران بی توجه به این مشکلات یک زندانی سیاسی را به خاطر انتشار نامه مادرش مورد تهدید و بازخواست قرار می دهد.