اين زندانيان گفته اند روز گذشته وقتی به اين شرايط اعتراض کرده اند، ماموران زندان با باتوم آنها را کتک زده اند که اين ماجرا موجب شکستن ناخن چند تن از اين زندانيان شده است .

زندانيان اين زندان شرايط اين زندان را با يک” مرغدانی “مقايسه کرده و گفته اند اگر اين شرايط تا فردا پايان نيابد و اين زندانيان به زندان ديگری منتقل نشوند و يا به وضعيت شان رسيدگی نشود دست به اعتصاب غذای نامحدود خواهند زد.

شبنم مددزاده و جمع ديگری از زندانيان سياسی زن در رجايی شهر از جمله زندانيان انتقال يافته به زندان قرچک هستند.اين زندان همچون زندان کهريزک در حاشيه تهران واقع است و با توجه به وضعيت نامناسب و نگهداری زندانيانی با جرايم سنگين از قبيل اعتياد و توزيع مواد مخدر، سرقت و تخلفات اجتماعی، شرايط سختی را برای زندانيان سياسی که به آنجا منتقل می شوند به وجود می آورد.

خانواده های زندانيان سياسی زندان رجايی شهر نيز پيش از اين با انتشار نامه‌ای نسبت به شرايط دهشتناک و غيرانسانی موجود در بند زنان زندان رجايی شهر اعتراض کرده بودند ، اما به جای رسيدگی به اين شرايط اکنون اين زندانيان به زندانی به مراتب بدتر از زندان رجايی شهر منتقل شده اند ، زندانی که استانداردهای لازم برای زندانی کردن افراد را ندارد و به بازداشتگاه کهريزک شباهت دارد.

آنها در اين نامه نوشته بودند : «طبق آيين‌نامه سازمان زندان‌ها و قوانين موجود، مسئوليت جان زندانی، با سازمان زندانها و تمامی نهادهای مرتبط با‌ آن است، در زندان رجايی‌شهر کرج، تنها چيزی که ارزش نداشت جان آدميزاد بود. دسترسی به امکانات پزشکی و بهداری در اين زندان به شدت محدود بوده و در مواردی غيرممکن بود. زندانيان در صورت ابتلا به بيماری، نه تنها از سوی تيم پزشکی مستقر در زندان مورد معالجه قرار نمی‌گرفتند بلکه در مواردی به بخش قرنطينه منتقل می‌شده تا خودشان بهبود پيدا کنند.»

آنها در اين نامه از رياست قوه قضاييه ، صادق لاريجانی پرسيده بودند :«آيا هدف از تبعيد زندانيان سياسی و به خصوص زنان به زندان​های خارج از محل زندگی​شان، ايجاد شرايطی برای مرگ تدريجی آنان است؟ آيا قصد دستگاه قضايی بر اين است که اين افراد پس از بازگشت دوباره به جامعه، دچار بيماری‌های مختلف جسمی و روحی باشند و هرگز در قامت يک انسان سالم به جامعه بازنگردند؟ زنان و دختران محبوس در تبعيدگاه​ها نيز، مادران امروز و فردای جامعه هستند، آيا آنچه در در اين زندان​ها بر عزيزان ما می‌گذرد، ناديده گرفتن جزئی‌ترين اصول انسانيت نيست؟»

آنها تاکيد کرده بودند :«هيچ​گونه اطلاعی از سرنوشت عزيزان شان ندارند و تصور انتقال آنان به زندانی بدتر از زندان رجايی​شهر، بر نگرانی​های آنها افزوده است. »

اکنون اين تصور خانواده ها به واقعيت پيوسته است و عزيزان شان به زندانی که به بازداشتگاه کهريزک شباهت دارد منتقل شده اند آيا اين زندان مانند کهريزک قربانيان جديدی خواهد گرفت؟

شایان ذکر است که در کل سالن تنها یک تلفن وجود دارد و با این شرایط امکان ارتباط زندانیان با خانواده هایشان بسیار محدود می شود.

هم چنین آب آشامیدنی و غذای روزانه ی زندانیان هم با بی نظمی داده می شود و شب ها صدای بوق ممتد و آژیر مانع خواب زندانیان می شود.

گفته می شود علاوه بر شبنم مددزاده، مهموش ثابت و فريبا کمالی از سران جامعه بهائيت نيز غروب سه شنبه به زندان قرچک ورامين منتقل شده اند. با اين حال هنوز از نام زنان زندانی سياسی که به زندان قرچک ورامين منتقل شده اند اطلاع دقيقی در دست نيست.

عبدالعلی مدد زاده در خصوص صحبت های دخترش گفت:« فقط يک دقيقه حرف بود. گفت ۲۰۰ نفر را آورده اند زندان قرچک، گفت حمام و توالت درست نداريم. در يک جا هم ظرف شسته می شود، هم لباس، هم حمام می کنند. توالت هم درست نيست. گفت هيچی نداريم. چاقو کش، قاتل ، زندانی سياسی ، تيغ زن ، ترياکی همه را يک جا جمع کرده اند.»
پدر شبنم مدد زاده درباره علت اين جابه جايی گفت: « مگرقانون اجرا می شود! هر جا دلشان بخواهد می برند. بچه من که فقط نيست، ۲۰۰ نفر را از زندان رجايی شهر کرج برده اند قرچک.»

عبدالعلی مدد زاده گفت: « وقتی دکتر بهداری زندان به او بگويد ما شما را آورديم اينجا که شکنجه بدهيم نه اينکه معالجه کنيم ديگر چه انتظاری می توانم داشته باشم. بچه من الان آنجا مريض است. نه فقط شبنم همه زندانی ها حالشان بد است. من دو زندانی دارم که نمی دانم از کدامشان بگويم. فرزاد هم الان زندان رجايی شهر کرج است. چند ماه بود که خواهر و برادر هم در آنجا يکديگر را نديده بودند حتی شبنم قبل رفتن هم برادرش را نتوانسته ببيند.»

شبنم مددزاده، دبيرسابق سياسی انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه تربيت معلم تهران که در تاريخ ۱ اسفند ۱۳۸۷ بازداشت شد و در تاريخ۲۰ بهمن ۸۸ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به تحمل ۵ سال حبس تعزيری همراه با تبعيد به زندان رجايی شهر کرج محکوم شد. که اين حکم در تاريخ ۱۲ خرداد ۸۹ عينا تاييد شد. با انتقال او به زندانی ديگر شانس ملاقات گهگاهی با فرزاد، بردارش نيز از بين رفت. فرزاد مدد زاده نيز که به دنبال دستگيری خواهرش بازداشت شد به زندان رجايی شهر کرج منتقل شده بود که به همين علت می توانستند يکديگر را ملاقات کنند.