رژیم منصوره بهکیش را دستگیر کرد

ماموران امنیتی رژیم جمهوری اسلامی، منصوره بهکیش را روز یکشنبه ٢٢خرداد به همراه چند نفر دستگیر کردند. به گزارش مادران پارک لاله، به گفته  شاهدان عینی یک مامور اطلاعاتی زن ساعت هشت شب منصوره را در تقاطع یوسف آباد- فاطمی شناسایی و دستگیر می کند و پس از انتقال به  پلیس امنیت، به عنوان مورد خاص به زندان اوین منتقل می شود.  

رژیم جمهوری اسلامی شش عضو مبارز خانواده بهکیش؛ چهار برادر و یک خواهر منصوره و همسر خواهرش را در دهه شصت در زندان اوین به جوخه مرگ سپرد.

منصوره، از آن پس زندگی اش را وقف مبارزه برای نگه داری و حفظ خاوران و مادری کرد که زندگی اش را برای دیدار با فرزندان مبارزش در مقابل زندان های دو رژیم شاه و شیخ سپری کرد و در نهایت جانیان جمهوری اسلامی آن ها را همراه هزاران زندانی سیاسی دیگر در دهه شصت به دار جهل و جنایت آویختند. منصوره به دلیل پایداری و مقاومت اش در رابطه با خاوران، همواره تحت فشار دستگاه امنیتی رژیم بود و به دفعات احضار و دستگیر شد.

کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)، دستگیری این زن مبارز را قویا محکوم می کند و خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط وی است. به گفته مادران پارک لاله، منصوره نباید یک لحظه در زندان بماند. نگذاریم که جانیان حاکم، آخرین ضربه را براستقامت و پایداری خانواده بهکیش وارد کنند. منصوره بهکیش باید فورا آزاد شود!

کانون زندانیان سیاسی ایران (در تبعید)

٢۶خرداد۱٣۹٠ برابر با ١۶ ژوئن ٢٠١١

----

فعال حقوق بشر منصوره بهکیش را فورا آزاد کنید

http://www.fidh.org/Release-Mansoureh-Behkish-immediately?var_mode=calcul

برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه مشترک «فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر» (FIDH)  و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، از شما درخواست می کند فورا در باره مساله زیر در ایران اقدام کنید.

شرح وضعیت:

برنامه نظارت از منابع موثق در باره  دستگیری و بازداشت خودسرانه خانم منصوره بهکیش، فعال حقوق بشر ایرانی و عضو «مادران عزادار»[1][1] که علیه اعدام زندانیان مبارزه می کند، و آزار و اذیت مداوم قضایی علیه دیگر حامیان «مادران عزادار» مطلع شده است.

بر پایه اطلاعات دریافتی، نیروهای امنیتی در ساعت 8 شب 22 خرداد 1390 خانم منصوره بهکیش را در خیابانی در تهران دستگیر و سپس او را به زندان اوین منتقل کردند و گویا او در زمان صدور این فراخوان هنوز در آن زندان در بازداشت به سر می برد. اطلاعات بیشتری در باره تفهیم اتهام به او در دست نیست.

خانم بهکیش در گذشته چندین بار به خاطر فعالیت های حقوق بشری خود، به ویژه در ارتباط با دفاع از زندانیان سیاسی، هدف بازداشت خودسرانه و بازجویی قرار داشته است

برنامه نظارت نگران سلامت جسمانی و روانی خانم بهکیش و خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط اوست، زیرا بازداشت او خودسرانه و گویا  به قصد مجازات او به خاطر فعالیت های حقوق بشری است.

به علاوه، اطلاعات دریافتی حاکی از این است که خانم لیلا سیف اللهی، خانم ژیلا کرم زاده مکوندی و آقای نادر احسنی، حامیان «مادران عزادار» که در 19 بهمن 1388 دستگیر و در اردیبهشت و اسفند 1389 در دادگاه بدوی تهران مورد محاکمه فوری قرار گرفته بودند، در تاریخ 20 فروردین 1390 از محکومیت خود مطلع شدند. آقای احسنی به اتهام «قصد ارتكاب جرايم عليه امنيت كشور» و «فعاليت تبليغي عليه نظام جمهوري اسلامي» به دوسال زندان محکوم شد. خانم سیف اللهی و خانم کرم زاده مکوندی به خاطر نقش خود در «ايجاد تشكل غيرقانوني در جهت اقدام عليه امنيت كشور تحت عنوان مادران عزادار» هر یک به چهار سال زندان محکوم شدند. هر سه نفر آزاد هستند و در انتظار نتیجه تجدید نظر به سر می برند.

برنامه نظارت با توجه به سرکوب عمومی جامعه مدنی ایران نگرانی عمیق خود را از دستگیری و بازداشت خودسرانه خانم بهکیش و محکومیت سه مدافع دیگر حقوق بشر و عضو «مادران عزادار» ابراز می نماید. برنامه نظارت از حکومت ایران می خواهد فورا و بی قید و شرط خانم بهکیش را آزاد کند و اتهام های خانم لیلا سیف اللهی، خانم ژیلا کرم زاده مکوندی و آقای نادر احسنی را لغو کند.

سرانجام، برنامه نظارت یادآوری می کند که در بهمن 1389، موجی از دستگیری ها، بازداشت ها و حکم های قضایی فعالان حقوق بشر و اعضای «کمپین یک میلیون امضا» را قربانی کرده است و دو تن از آنها، یعنی خانم مریم بهرمن و خانم محبوبه کرمی، که در 21 اردیبهشت 1390 دستگیر شدند، هنوز در بازداشت انفرادی به سر می برند.[2][2]

«برنامه نظارت» از دولتمردان ایرانی می خواهد فورا به اذیت و آزار مدافعان حقوق بشر در ایران پایان دهند و بی قید و شرط تمام آنهایی را که در بازداشت هستند آزاد نمایند.

----

تداوم بازداشت شهروندان بهایی مرتبط با دانشگاه مجازی

جمعه 27 خرداد 1390

شنبه, ۲۸ خرداد, ۱۳۹۰

با گذشت بیش از دو هفته از بازداشت سعید نعیمی، عضو شورای سیاستگذاری سازمان دانش آموختگان ایران(ادوار تحکیم وحدت) و کماکان بی خبری از وضعیت وی، خانواده این فعال سابق دانشجویی، از وضعیت سلامتی او به شدت ابراز نگرانی کردند.

ادوارنیوز: آخرین تماس تلفنی این عضو شورای سیاستگذاری سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت)، دو هفته پیش بود که به گفته همسر سعید نعیمی صدای او خیلی بی رمق و خسته بود که این باعث افزایش نگرانی های خانواده این عضو دربند سازمان ادوار تحکیم وحدت شد.

شایان ذکر هست که مامورین امنیتی در هنگام بازداشت سعید نعیمی علی رغم اصرار همسر وی از همراه بردن داروهای وی خودداری کردند.

این در حالی است که وکیل سعید نعیمی نیز از عدم امکان دسترسی به وی و پروند او خبر داده است.

گفتنی است همسر سعید نعیمی در این مدت به دلیل فشارهای روانی و سابقه بیماری مدتی در بیمارستان بستری بود.

سعید نعیمی عضو شورای سیاستگذاری سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) که در تاریخ دوشنبه، ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۰ بازداشت شده بود، در تماس خود با خانواده‌اش که به شکل تلفنی انجام شد از انتقال خود به سلول انفرادی در زندان شهر تبریز خبر داده بود.

----

درخواست زندانی سیاسی زندان رجایی شهر برای ملاقات با گزارشگر ویژه حقوق بشر

کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی: همزمان با تعیین «احمد شهید» وزير امور خارجه پيشين مالديو به عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران، مصطفی اسکندری زندانی سیاسی بند ویژه امنیتی زندان رجایی شهر کرج (گوهردشت) خواستار ملاقات این مقام سازمان ملل با وی و دیگر زندانیان سیاسی گردید.

به گزارش کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی، مصطفی اسکندری دانشجوی رشته پزشکی و از بازداشت شدگان مراسم چهلم ندا آقا سلطان در بهشت زهرا می‌باشد که در هشتم مردادماه سال 88 به همراه همسرش، کبری زاغه دوست بازداشت و با اتهاماتی همچون «تشويش اذهان عمومی» و «مصاحبه با رسانه‌های بيگانه» به حکم سنگین 31 سال زندان محکوم گردید.

مصطفی اسکندری با تاکید بر فشارهای وارد آمده طی این مدت، و همچنین بازداشت طولانی مدت خانم زاغه دوست و نقش قاضی پیرعباسی و سایر بازجویان مربوطه در صدور حکم سنگین و غیرمعمول 31 سال حبس، خواستار پیگیرد تمامی مسئولان دست اندرکار صدور این حکم ناعادلانه گردید.

این زندانی سیاسی با تاکید بر ضرورت دیدار با نماینده شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواستار اقدام دادستان دیوان بین‌المللی دادگستری (دیوان لاهه) و نماینده شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای تعقیب و محاکمه تمامی مسئولان و مباشرین اذیت و آزار قضایی خود و همسرش طی دو سال گذشته شد.

مصطفی اسکندری که پس از بازداشت در هشتم مردادماه 88 بیش از 7 ماه را در سلول های انفرادی بندهای 209 و 240 زندان اوین سپری کرده بود، با انتقال به زندان رجایی شهر کرج و سپری کردن مدت ها انفرادی در سلول های انفرادی بند یک این زندان معروف به «سگدونی» هم اکنون در بند ویژه امنیتی این زندان به‌سر می‌برد. قاضی پیرعباسی، قاضی پرونده آقای اسکندری علاوه بر صدور حکم سنگین زندان برای این زندانی سیاسی با هدف فشار مضاعف بر وی، کبری زاغه دوست همسر آقای اسکندری را که وی نیز نزدیک به دو سال را در بازداشت بوده است با تهدید به صدور حکم سنگین زندان وادار به طلاق از این زندانی سیاسی می‌کند.

پیشتر در فروردین ماه سال جاری نیز جمعی از زندانیان سیاسی بند ویژه امنیتی زندان رجایی شهر کرج با انتشار نامه ای خطاب به بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد، خواستار اعزام نماینده ویژه این سازمان برای بازدید از شرایط ایران و تهیه گزارش کامل از وضعیت آزادی و حقوق بشر در ایران به ویژه وضعیت زندان‌ها و زندانیان سیاسی شده بودند.

خاطرنشان می گردد که شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد روز گذشته احمد شهید وزير امور خارجه پيشين مالديو را به عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران انتخاب کرد که پس از «رینالدو گالیندوپل» و «موریس کاپیتورن» که در دهه های 80 و 90 میلادی این سمت را عهده دار بودند به نظارت و تهیه گزارش از وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران خواهد پرداخت. انتظار می رود که وی پیش از ارائه نخستین گزارش خود از وضعیت حقوق بشر در ایران در مهرماه سال جاری، برای بررسی دقیق و از نزدیک میزان صحت گزارش های منتشره در مورد نقض حقوق بشر به ایران سفر کند.