|
|
|||
رئیس سازمان زندانها تایید کرد: وضعیت بهداشتی زندانها نگران کننده است پنجشنبه ۳۰ تير ۱۳۹۰ رییس سازمان زندانهای کشور به مجلس آمد تا در گزارشی مبسوط به نمایندگان خبر دهد وضع زندانها مناسب نیست و خودشان میدانند که زندانها از وضع مناسب بهداشتی برخوردار نیستند و این امر حتی مسوولان را هم نگران کرده است.
آفتاب: رییس سازمان
زندانهای کشور به مجلس آمد تا در گزارشی مبسوط به
نمایندگان خبر دهد وضع زندانها مناسب نیست و خودشان
میدانند که زندانها از وضع مناسب بهداشتی برخوردار
نیستند و این امر حتی مسوولان را هم نگران کرده است.
به گزارش آفتاب به نقل از اعتماد، اسماعیلی، رییس سازمان زندانها در گزارشی که به کمیسیون اجتماعی داده، عنوان کرده که خودشان از وضع بهداشت در زندانها راضی نیستند و در پاسخ به سوال یکی از نمایندگان درباره شیوع برخی بیماریها در زندانها، موضوع را تلویحا تایید و اعلام کرده وقتی تعداد زندانیهای کشور سه برابر ظرفیت موجود است، نمیتوانند همهچیز را در کنترل داشته باشند. به گفته سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس وی در این دیدار، به صراحت عنوان کرده که در زندانها بشدت با کمبود پزشک مواجه هستند و اگر این روند ادامه یابد، احتمال رخدادهای ناگوار وجود دارد. جواد زمانی، سخنگوی کمیسیون اجتماعی همچنین عنوان کرده رییس سازمان زندانها از وضع کنونی و امکانات زندانها توضیحاتی را به اعضای کمیسیون ارایه کرده و گفته امکانات موجود در زندانها برای ۸۵ هزار نفر در نظر گرفته شده است اما اکنون ۲۳۵ هزار نفر زندانی را جا دادهاند که این موضوع مشکلزا شده است. نصرالله ترابی، نماینده شهرکرد هم به «اعتماد» میگوید در این جلسه نمایندگان عنوان کردند که اگر گزارشهای مستندی درباره بحرانی بودن وضع بهداشت در زندانها به دستشان برسد، راهی زندانهایی مانند اوین، رجاییشهر و حتی زندانهای شهرستانها میشوند تا از نزدیک به موضوع رسیدگی کنند. به گفته این نماینده، زندانیان، خانوادهها یا وکلایشان میتوانند این اطلاعات را در اختیار مجلس قرار دهند. به گفته ترابی در جلسه کمیسیون اجتماعی، رییس سازمان زندانها از نمایندهها خواسته به دلیل سختی کار پزشکان شاغل در زندانها به آنها اضافه حقوقهایی تعلق گیرد که در حال حاضر تنها منحصر به پزشکان مستقر در پزشکی قانونی است. همچنین ترابی تکرار چند باره سخنان رییس سازمان زندانها درباره کمبود زندانها را مهم میداند و تاکید میکند این برای چندمین بار است که رییس سازمان زندانها به صراحت میگوید امکانات کنونی گنجایش این میزان زندانی را ندارد و بهتر است وقتی نمیتوانیم زندانهای جدیدی بسازیم، تعداد زندانیها را با اقدامات پیشگیرانه کاهش دهیم. ببه گفته این نماینده، آیتالله شاهرودی در زمان مدیریتش در قوه قضاییه سیاست خود را کاهش زندانیها قرار داده بود و امیدوارند در زمان آقای لاریجانی هم این روند به فراموشی سپرده نشود. این نماینده میگوید درباره بهداشت زندانها و وضع جسمی زندانیها کمیسیونهای بهداشت و اجتماعی میتوانند در یک کار مشترک نظارتی را آغاز و برای بهبود شرایط، نیازهای لازم را در حد ممکن تامین کنند. ---- عبدالکریم لاهیجی: زندانیان در ایران همچنان شکنجه می شوند
روزیکشنبه،
26
ژوئن
روزجهانی شکنجه و پشتیبانی از قربانیان شکنجه است. اجلاس عمومی
سازمان ملل متحد در سال 1997 و در پنجاه سالگی تصویب منشور
حقوق بشر و چهارده سال پس از تصویب کنوانسیون منع شکنجه، این
روز را
نامگذاری
کرد.
کنوانسیون “منع شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازات های بیرحمانه،
غیرانسانی و تحقیرآمیز“، سندی مهم در حمایت از حقوق افراد و
گامی بلند درجهت تعمیق و گسترش مواد منشور حقوق بشر سازمان ملل
متحد محسوب میشود. اما تاکنون حدود پنجاه کشور از جمله جمهوری
اسلامی ایران به آن نپیوسته اند.
روز جهانی منع شکنجه امسال در حالی برگزار می شود که به گزارش
سازمانها و نهادهای حقو ق بشری،زندانهای جمهوری اسلامی ایران
بویژه در دوسال اخیر به یکی ازکانونهای شکنجه تبدیل شده است.
سازمان عفو بین الملل مستقر در لندن در بیانیه خود در دوم
خردادماه، از ادامه شکنجه مخالفان سیاسی وعقیدتی در زندانها و
رفتار خشن با زندانیان ابراز نگرانی کرده است.
در گفتگویی با دکتر عبدالکریم لاهیجی حقوقدان و نایب رییس
فدراسیون بین المللی جامعه های دفاع از حقوق بشر مستقر در
پاریس، از او پرسیدیم کنوانسیون منع شکنجه چه تعریفی از شکنجه
داده است؟
عبدالکریم لاهیجی: نخست باید بگویم عنوان این کنوانسیون، فقط
«منع شکنجه» نیست، بلکه کنوانسیون منع شکنجه و هر نوع آزار
بدنی و رفتار اهانت آمیز و غیر انسانی است. یعنی این کنوانسیون
فقط شامل شکنجه به معنی کلاسیک کلمه نیست و هر نوع مجازات
ظالمانه و غیر انسانی و اهانت آمیز را شامل می شود.
ماده یک این کنوانسیون میگوید شکنجه هر نوع عملی است که بر ضد
تمامیت جسمی و روحی انسان صورت گیرد، اعم از این که برای گرفتن
اقرار یا اعتراف باشد یا به عنوان مجازات اعمال شود.
آقای لاهیجی چرا ایران به این کنوانسیون نپیوسته است؟
عبدالکریم لاهیجی: در مجلس ششم، قانون پیوستن ایران به این
کنوانسیون تصویب شد چون همان موقع هم بیشتر کشورهای عضو سازمان
ملل به این کنوانسیون ملحق شده بودند و ایران نمی خواست از
قافله عقب بیفتد، ولی شورای نگهبان قانون مصوب مجلس ششم را
مخالف موازین شرعی تشخیص داد. یعنی به خاطر همین عنوان و تعریف
از شکنجهای که در این کنوانسیون وجود دارد. چون اگر این قانون
تصویب میشد و ایران به آن می پیوست، برخلاف بخشی از قانون
مجازات اسلامی بود و آن را عملا غیر قانونی اعلام میکرد. با
این تعریفی که داده شده، آیا زندانهای انفرادی هم مصداق شکنجه
است؟
عبدالکریم لاهیجی: یک زمان است که زندانی را چند روز به خاطر
مشکلاتی که برای اطرافیانش ایجاد کرده به عنوان تنبیه انضباطی
در یک سلول انفرادی میاندازند، ولی اگر سلول انفرادی برای
مجازات مضاعف زندانی باشد تا او را تحت فشار بگذارند و از
ملاقات و تماس با زندانیان دیگر محروم کنند، این مصداق شکنجه
است. مثلا در ایران پس از محکومیت هم در مورد تعداد زیادی از
زندانیان سیاسی این کار انجام میشد برای این که روحیهشان را
در هم بشکنند، از جمله در مورد احمد زیدآبادی.
آیا این شکنجه محدود به زندانها و قوانینی است که برای
زندانیان اعمال میشود یا می توان گفت یک حکومت هم با رفتارهای
خود افراد جامعه را شکنجه می دهد؟
عبدالکریم لاهیجی: از لحظه ای که شخص دستگیر میشود، اگر
رفتار ظالمانه با او انجام شود، مصداق شکنجه است. در واقع از
لحظه ای که شخص از آزادی محروم میشود و در اختیار ماموران
دولت قرار میگیرد اعم از پلیس و ژاندارم و پاسدار و لباس
شخصی، هر عملی که شخص را آزار دهد یا اگر مورد ضرب و شتم قرار
گیرد و با او بدرفتای شود، شکنجه محسوب میشود.
به طور کلی هر عمل خلاف حیثیت و منزلت انسانی، عنوان بدرفتاری
پیدا میکند که در چهارچوب این کنوانسیون می گنجد.
اینها اعمالی است که حتی در قانون ایران هم جرم است و اگر
مامور انتظامی موقع دستگیری شخص بر خلاف موازین قانونی رفتار
کند و شخص را مورد فحاشی و توهین و ضرب و شتم قرار دهد، این
عمل جرم است و میشود آن مامور را مورد تعقیب قانونی قرار داد.
آقای لاهیجی، شما به عنوان یک چهره شاخص مدافع حقوق بشر، آخرین
اطلاعاتی که در مورد شکنجه در زندانهای ایران در اختیار دارید
چیست؟
عبدالکریم لاهیجی: آخرین اطلاعات ما نشان میدهد که همچنان
افراد دستگیر شده مورد بدرفتاری و شکنجه قرار میگیرند. حتی
کسانی که در تظاهرات حمایت آمیز از جنبشهای مردمی تونس و مصر
دستگیر شده بودند، در پاسگاههای پلیس یا سپاه مورد ضرب و شتم
قرار گرفته بودند. زندانیانی که پس از آزادی از زندان از ایران
خارج شده اند، شهادت داده اند که بدترین انواع شکنجه در ایران
اعمال شده و هنوز هم میشود. این شکنجه فقط در مورد زندانیان
سیاسی نیست بلکه با همه زندانیان بدرفتاری میشود، از یک خانم
که به بهانه بدحجابی دستگیر شده گرفته تا کسانی که به خاطر
ارتکاب جرم دستگیر میشوند.
چون
ماموران انتظامی خودشان را حاکم مقدرات مردم میدانند و مصونیت
قضایی اینها نهادینه شده و هر کاری می کنند مورد تعقیب قرار
نمی گیرند.
چون در ایران دادگستری مستقل وجود ندارد و سیاست اصلی دولت هم
همواره در جهت ارعاب مردم بوده، حفره بین مردم و کسانی که علی
الاصول باید حافظ امنیت و آزادی مردم باشند، روز به روز عمیق
تر میشود.
با توجه به این که ایران کنوانسیون منع شکنجه و رفتار ظالمانه
را امضا نکرده است، اگر گزارشگر ویژه سازمان ملل بخواهد در این
مورد گزارشی تهیه کند به چه مواردی میتواند اشاره کند؟
عبدالکریم لاهیجی: ایران قبل از ظهور جمهوری اسلامی به میثاق
بین المللی حقوق مدنی- سیاسی پیوسته و در این میثاق هم شکنجه
ممنوع است.
بنابراین گزارشگر ویژه ایران به استناد این میثاق میتواند عمل
کند. آقای احمد شهید چه به ایران برود یا نرود، مکلف است
درباره این موضوع تحقیق کند.
ما
هم با دفتر او تماس گرفته و گفتیم که حاضر هستیم دراولین فرصت
تعدادی از قربانیان شکنجه و بدرفتاری که طی دو سال اخیر از
ایران بیرون آمده اند را معرفی کنیم و آقای احمدی شهید از
نزدیک شهادت آنها را بشنود. مسلم است دلایل کافی برای احراز
این که همچنان در ایران شکنجه اعمال میشود دراختیار آقای احمد
شهید گذاشته خواهد شد.
گزارش و گفتگو از شیرین فامیلی مصاحبه با یورو نیوز ---- فراز زهتاب، فعال دانشجویی دانشگاه تبریز بازداشت شد پنجشنبه 30 تیر 1390
خبرگزاری هرانا: "فراز زهتاب"، از
فعالین دانشجویی دانشگاه تبریز، که پیشتر از سوی دادگاه جزایی
استان آذربایجان شرقی به حبس محکوم شده بود، پس از احضار از
سوی مقامات قضایی، با مراجعه به زندان بازداشت شد. این فعال دانشجویی در اوایل سال ٨٨ توسط اداره اطلاعات تبریز دستگیر و پس از تحمل نزدیک سه ماه بازداشت موقت به قید وثیقه از زندان تبریز آزاد شده بود. گفتنی ست اتهام فراز زهتاب در جلسهٔ محاکمه اش که به صورت غیر علنی برگزار شد، "فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی" عنوان شد. لازم به یاد آوری ست که هم اکنون "نیما پوریعقوب" و "ساسان واهبی وش"، دو تن از فعالین دانشجویی چپ دانشگاه آزاد تبریز نیز در زندان مرکزی تبریز به سر می برند.
|
||||