ارسال به:
بالاترین ::
دنباله ::
تویتر ::
فیس بوک ::
دیگران
|
|
|||
|
اعتصاب غذای زندانی سیاسی افشین بایمانی در سلولهای انفرادی
بنابه گزارشات
رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" زندانی سیاسی
افشین بایمانی در اعتراض به رفتارهای غیر انسانی و انتقال به
سلولهای انفرادی بند 1 شکنجه گاه زندان گوهردشت کرج دست به
اعتصاب غذا نمود.
زندانی سیاسی
افشین بایمانی در
پی یورش پاسداربندها به سلولش و متعاقب آن انتقال وی به
سلولهای انفرادی بند 1 شکنجه گاه زندان گوهردشت در روز سه شنبه
4 مرداد ماه در اعتراض به رفتارهای وحشیانه وغیر انسانی اقدام
به اعتصاب غذا نمود. او اعلام نمود تا زمانیکه رفتارهای
وحشیانه مسئولین زندان ادامه دارد و به بند عمومی بازگردانده
نشده است به اعتصاب غذای خود ادامه خواهد داد.
سلولهای انفرادی
سالن 2 بند 1 زندان گوهردشت محل
شکنجۀ زندانیان سیاسی و عادی می باشد . زندانیان بی
دفاع در این بند تحت وحشیانه ترین شکنجه ها قرار می گیرند.
شیوۀ شکنجه هایی که علیه زندانیان در این بند بکار برده می شود
به قرار زیر می باشد ؛ابتدا به زندانی پابند ،دست بند و چشم
بند می زنند سپس
چند شکنجه گر حول او دایره می زنند ،پس
از آن او را از هر طرف آماج
ضربات باتونهای خود قرار می دهند. این ضربات برای مدت
طولانی ادامه می یابد و گاها شدت ضربات بحدی شدید است که منجر
به شکسته شدن باتون می گردد . ضربات باتون
در اکثر مواقع منجر به شکسته شدن دست ،پا ،دندانها،،سر
، دنده ها ، زخمی و کبودی شدن زندانی می گردد. شکنجه گران
همچنین شوکرهای برقی با ولتاژ زیاد
علیه زندانی بکار می برند که در موارد متعدد منجر به
سوختگی پوست زندانی می گردد. پاسداربندها شکنجه های جنسی مانند
،تجاوز و استعمال باتون را بکار می برند.آنها همچنین برای مدت
طولانی مانع خواب زندانی می شوند،ایجاد محدودیت برای استفاده
از سرویسهای بهداشتی و حمام،محدود کردن جیره غذایی زندانی تا
حد گرسنگی شدید و موارد متعدد دیگر می باشد.
زندانی سیاسی افشین بایمانی در سال 1379 همراه با همسر
باردارش و فرزندش دستگیر شد و ماها در سلولهای انفرادی بند 209
تحت شکنجه های وحشیانه جسمی و روحی بازجویان وزارت اطلاعات
قرار گرفت.او به حبس ابد محکوم شد و از آن زمان تاکنون همچنان
در زندان مخوف گوهردشت کرج زندانی است.برادرش زنده یاد مهدی
بایمانی در جریان دستگیری آنها با شلیک گلوله سپاه پاسداران
جان خود را فدای راه آزادی مردم ایران نمود.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،ایجاد محدودیتهای غیر
انسانی و فشارهای قرون وسطایی علیه زندانیان سیاسی و انتقال
آنها به سلولهای انفرادی برای تحت شکنجۀ جسمی و روحی قرار دادن
آنها را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر خواهان اعزام
گزارشگر ویژه حقوق بشر به ایران جهت بازدید از زندانها،مصاحبۀ
با زندانیان سیاسی و خانواده های آنها و تهیۀ گزارش از
جنایتهای رژیم ولی فقیه و ارائۀ آن به سازمان ملل جهت گرفتن
تصمیمات لازم می باشد.
فعالین حقوق بشر
و دمکراسی در ایران
05 مرداد 1390 برابر با 27 ژولای
2011 ----
تحت فشار قرار دادن یک زن زندانی سیاسی برای گرفتن اعترافات
تلویزیونی
بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در
ایران" زندانی سیاسی صدیقه مرادی از زندانیان سیاسی دهۀ 60 در
بند 209 زندان اوین تحت شکنجه روحی و جسمی
بازجویان وزارت اطلاعات برای گرفتن اعترافات تلویزیونی قرار دارد.
زندانی سیاسی صدیقه مرادی 51 ساله متاهل و دارای یک فرزند می
باشد. او از زندانیان سیاسی دهۀ 60 می باشد.خانم مرادی در
جریان یورشهای مامورین وزارت اطلاعات در 11 اردیبهشت ماه
دستگیر و به سلولهای انفرادی بند 209 زندان اوین منتقل گردید و
از آن زمان تاکنون تحت شکنجۀ روحی و جسمی بازجویان وزارت
اطلاعات قرار دارد تا وی را وادار به شرکت
در یک اعترافات
تلویزیونی نمایند.بازجویان وزارت اطلاعات او را تهدید کرده اند
که در صورت عدم شرکت در اعترافات تلویزیونی وی را به احکام
سنگینی محکوم خواهند کرد.
زندان سیاسی صدیقه مرادی در اثر شکنجه های بازجویان وزارت
اطلاعات در بند 209 زندان اوین دچار خونریزی شدید معده شده است
و همچنین از ناحیه کمرشان دچار آسیب دیدگی شدید شده
اند. او در سلولهای انفرادی از نارحتی معده و کمر درد سخت در
عذاب می باشد. اما بازجویان وزارت اطلاعات درمان وی و تغییر در
شرایط او را منوط به اعترافات تلویزیونی نموده اند.
آخوندی با نام مستعار علوی از سربازجویان وزارت اطلاعات
مسئولیت بازجویی و شکنجه های روحی و جسمی وی را به عهده دارد .
این جنایتکار علیه بشریت عامل فشار برای وادار کردن وی به
مصاحبۀ تلویزیونی است. این جنایتکار علیه بشریت از دهۀ 60
تاکنون در شکنجه گاه های وزارت اطلاعات مشغول به شکنجه، قتل و
اعدام زندانیان سیاسی می باشد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، نسبت به خطری که جان
این زندانی سیاسی را تهدید می کند هشدار می دهد و از کمیسر
عالی حقوق بشر خواستار اعزام گزارشگر ویژه حقوق بشر
سازمان ملل متحد برای بازدید از این شکنجه گاه و مصاحبه
با زندانیان سیاسی محبوس در آن و تهیۀ گزارش از جنایت علیه
بشریت رژیم ولی فقیه و ارائۀ آن به سازمان ملل جهت گرفتن
تصمیمات لازم می باشد.
فعالین حقوق بشر
و دمکراسی در ایران
04 مرداد 1390 برابر با 26 ژولای
2011 ----
انتقال زندانی سیاسی افشین بایمانی به سلولهای انفرادی شکنجه
گاه زندان گوهردشت کرج
بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در
ایران" زندانی سیاسی افشین بایمانی به سلولهای انفرادی بند 1
شکنجه گاه زندان گوهردشت کرج منتقل گردید.
یکشنبه غروب 2 مرداد ماه
پاسداربندها به سلول زندانی سیاسی افشین بایمانی یورش
بردند و او را مورد اذیت و آزار قرار دادند و وسایل شخصی موجود
در سلولش را با خود بردند. در این یورش وحشیانه 6 نفر از
پاسداربندها شرکت داشتند. افسر نگهبان پاسدار دفتری فرمانده
یورش وحشیانه به سلول زندانی سیاسی افشین بایمانی بود.
متعاقبا روز دوشنبه 3 مرداد ماه زندانی سیاسی افشین بایمانی
به اطلاعات زندان گوهردشت برده شد و پس از ساعتها بازجویی
،اذیت و آزار و تهدید او را به سلولهای انفرادی بند 1 شکنجه
گاه زندان گوهردشت کرج منتقل کردند.
در طی هفته های گذشته فشارهایی طاقت فرسایی علیه زندانیان
سیاسی زندان گوهردشت کرج در جریان است و علاوه بر محدودیتها و
فشارهای غیر انسانی در درون سالن تعدادی از زندانیان سیاسی را
برای تحت شکنجه های روحی و جسمی قرار دهند به سلولهای انفرادی
بند 209 زندان
اوین منتقل کردند و علیرغم گذشت چند هفته هنوز از وضعیت و
شرایط آنها هیچ خبری در دست نیست. زندانیان سیاسی که به بند
209 زندان اوین منتقل شده اند عبارتند از بهروز جاوید طهرانی،
فرزاد مددزاده،محمد علی منصوری و صالح کهندل می باشند.
سلولهای انفرادی سالن
2 بند 1 زندان گوهردشت محل
شکنجۀ زندانیان سیاسی و عادی می باشد. زندانیان بی دفاع
در این بند تحت وحشیانه ترین شکنجه ها قرار می گیرند. شیوۀ
شکنجه هایی که علیه زندانیان در این بند بکار برده می شود به
قرار زیر می باشد ؛ابتدا به زندانی پابند ،دست بند و چشم بند
می زنند سپس چند شکنجه
گر حول او دایره می زنند ،پس
از آن او را از هر طرف آماج
ضربات باتونهای خود قرار می دهند. این ضربات برای مدت
طولانی ادامه می یابد و گاها شدت ضربات بحدی شدید است که منجر
به شکسته شدن باتون می گردد . ضربات باتون
در اکثر مواقع منجر به شکسته شدن دست ،پا ،دندانها،،سر
، دنده ها ، زخمی و کبودی شدن زندانی می گردد. شکنجه گران
همچنین شوکرهای برقی با ولتاژ زیاد
علیه زندانی بکار می برند که در موارد متعدد منجر به
سوختگی پوست زندانی می گردد. پاسداربندها از شکنجه های جنسی
مانند ،تجاوز و استعمال باتون استفاده می کنند.آنها همچنین
برای مدت طولانی مانع خواب زندانی می شوند،ایجاد محدودیت برای
استفاده از سرویسهای بهداشتی و حمام،محدود کردن جیره غذایی
زندانی تا حد گرسنگی شدید و موارد متعدد دیگر می باشد.
زندانی سیاسی افشین بایمانی در سال 1379 همراه با همسر
باردارش و فرزندش دستگیر شد و ماها در سلولهای انفرادی بند 209
تحت شکنجه های وحشیانه جسمی و روحی بازجویان وزارت اطلاعات
قرار گرفت.او به حبس ابد محکوم شد و از آن زمان تاکنون همچنان
در زندان مخوف گوهردشت کرج زندانی است.برادرش زنده یاد مهدی
بایمانی در جریان دستگیری آنها با شلیک گلوله پاسداران جان خود
را فدای راه آزادی مردم ایران نمود.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،ایجاد محدودیتهای غیر
انسانی و فشارهای قرون وسطایی علیه زندانیان سیاسی و انتقال
آنها به سلولهای انفرادی برای تحت شکنجۀ جسمی و روحی قرار دادن
آنها را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر خواهان اعزام
گزارشگر ویژه حقوق بشر به ایران جهت بازدید از زندانها،مصاحبۀ
با زندانیان سیاسی و خانواده های آنها و تهیۀ گزارش از
جنایتهای رژیم ولی فقیه و ارائۀ آن به سازمان ملل جهت گرفتن
تصمیمات لازم می باشد.
فعالین حقوق بشر
و دمکراسی در ایران
04 مرداد 1390 برابر با 26 ژولای
2011 ---- خواهر هنرمند زندانی: رامین پرچمی از مرخصی محروم است فرشته قاضی چهارشنبه ۵ مرداد ۱۳۹۰ خواهر رامین پرچمی در مصاحبه با "روز" اعلام کرد این بازیگر سینما از حقوق بدیهی خود به عنوان یک زندانی، از جمله حق استفاده از مرخصی، محروم است. او تاکید کرد این هنرمند به هر دلیلی که زندان باشد و هر اتهامی که داشته باشد حق دارد همچون سایر زندانیان از مرخصی و ملاقات حضوری استفاده کند؛ حقوقی که تاکنون از وی دریغ شده است رامین پرچمی، بازیگر 38 ساله سینما و تلویزیون، روز 25 بهمن و در جریان تجمعات اعتراضی مردمی بازداشت شد. او اکنون در بند 350 اوین زندانی است و به یکسال حبس تعزیری محکوم شده. روز 25 بهمن، مردم ایران به دعوت میرحسین موسوی و مهدی کروبی برای حمایت از جنبش اعتراضی مردم تونس و مصر به خیابان ها آمدند اما این تظاهرات به درگیری با نیروهای حکومتی و کشته شدن دو جوان دانشجوو ضرب و شتم صدها تن از مردم منجر شد. پیش از این یکی از نزدیکان آقای پرچمی به "روز" گفته بود که "ماموران لباس شخصی، او رادر جریان راهپیمایی ۲۵ بهمن شناسایی کرده و به او تذکر داده بودند که محل تجمع را ترک کند اما بعد از مقاومت این هنرمند، او را بازداشت کردند و..." و اکنون لاله پرچمی، خواهر رامین پرچمی در مصاحبه با "روز" از آخرین وضعیت این هنرمند زندانی سخن گفته و خواهان برخورداری او از حقوق قانونی خود شده است. رامین پرچمی، دارای کارشناسی ارشد کارگردانی و بازیگری تئاتر است و مردم او را با فیلم ها "ضیافت، مهمان مامان، تلفن، خاکستری، اخراجی های2 " و همچنین سریال های تلویزیونی چون "در پناه تو، همسایه ها و زیر آسمان شهر" می شناسند. او مدتی سردبیر هفته نامه فرهنگی هنری نقش "آفرینان" بود و فیلم کوتاهی با عنوان "راه حل" را نیز کارگردانی کرده است. مصاحبه خواهر رامین پرچمی را در ذیل بخوانید. خانم پرچمی ممکن است از آخرین وضعیت رامین برای ما بگویید؟ همچنان در بند 350 زندان اوین است. تلفن های این بند هم که قطع است و هیچ گونه تماس تلفنی ندارد. هفته ای یکبار ملاقات کابینی داریم، من هر هفته رامین را می بینم و هر هفته شاهد بیشتر تحلیل رفتن او هستم. تاکنون نتوانسته ایم حضوری با رامین ملاقات کنیم. با مرخصی او موافقت نشده و درخواست های ما درگیر کاغذبازی های اداری شده. متاسفانه وضع روحی چندان خوبی هم ندارد و واقعا به مرخصی نیاز دارد. گفتید وضع روحی خوبی ندارد چرا؟ باعث اش مسائلی است که در زندان اتفاق می افتد؛ از درگذشت یکی از هم بندی هایشان گرفته تا اعدام ها و... تاثیر روحی بسیار بدی روی رامین گذاشته. همین پریروز پدر یکی از هم بندی هایشان را اعدام کردند؛ کلا وضعیت خوبی نیست. از طرفی ارتباط رامین با بیرون از زندان به دلیل قطع تلفن ها کاملا قطع است و تنها و من و خواهرم امکان ملاقات با او را داریم که آن هم کابینی است. بعد از مدتها اصرار و رفت و آمد یکبار فقط توانستیم مادر همسرش را برای ملاقات ببریم، اما او از همه چیز محروم است. چرا تاکنون با درخواست مرخصی او موافقت نکرده اند؟ آیا علت خاصی ذکر میکنند؟ ببینید رامین کار عجیب و غریبی نکرده، جاسوسی نکرده. فقط می گفت باید صدای مردم شنیده شود؛ صدای کسانی که اعتراض دارند باید شنیده شود. 25 بهمن به خیابان رفت و بازداشت شد. الان هم محکومیت اش را سپری میکند و مرخصی، از حقوق او به عنوان یک زندانی است. هیچ دلیلی مانع از این نمی شود که او از حقوق خود استفاده کند. رامین هر جرمی مرتکب شده باشد حق دارد از مرخصی استفاده کند اما متاسفانه درگیر کاغذبازی های اداری شده ایم. آخرین بار از من خواستند به رامین بگویم نامه بنویسد برای مرخصی، او نوشت اما تاکنون پاسخی نیامده. الان هم نمیدانم بیرون که بیاید چطور می تواند روحیه و زندگی اش را از سر بگیرد. اوایل روحیه اش خیلی عالی بود. می گفت بیرون بیایم باز هم سینما و بازیگری را از سر می گیرم و... اما متاسفانه الان روحیه اش خیلی داغون است و ما هم نگران ایم. ما اصولا شهروندان قانونمداری هستیم و هیچ وقت اهل قانون شکنی نبوده ایم. الان هم، چیز غیر قانونی نمی خواهیم فقط میخواهیم رامین از حقوق قانونی خود استفاده کند و بتواند برای مرخصی بیرون بیاید، به درخواست اش پاسخ داده شود. واقعا برای ما سئوال است که چرا رامین باید زندان باشد و از حقوق یک زندانی هم محروم بماند؟ چون باید بماند تا باعث عبرت دیگران شود؟ اینکه به مردم بگویند چنین بلایی سر چهره ها می اوریم تا مردم بترسند؟ این انصاف نیست. اگر برای ما حق اعتراض قائل نیستند لااقل از حقوق قانونی مان باید برخوردار باشیم. ما حتی اگر به قوانین هم اعتراض داریم اما قانون شکنی نمیکنیم و به قانون احترام می گذاریم و میخواهیم به حقوق قانونی ما هم احترام گذاشته شود. خانم پرچمی پیش از این برخی رسانه ها مدعی شده بودند که رامین به دلیل قاچاق مواد مخدر بازداشت شده. همان زمان یکی از نزدیکان شما در مصاحبه با "روز" گفت "کسی که معتاد باشد یا قاچاق مواد مخدر کرده باشد به "اقدام علیه امنیت ملی" و "اخلال در نظم عمومی" متهم نمی شود". خود شما درباره این ادعا چه می گویید؟ چنین چیزی صحت ندارد؛ من پرونده اش را در شعبه 13 دادسرا دیده ام اصلا چنین مسائلی در پرونده رامین هم نیست. اکنون نزدیک 6 ماه از بازداشت رامین می گذرد و در این 6 ماه با اینکه برادرتان هنرمند معروفی است اما چندان اطلاع رسانی درباره وضعیت او نشده. دلیل این عدم اطلاع رسانی چیست؟ ما نمیخواهیم مشکلات رامین بیشتر شود بخصوص اینکه او سیستم های حمایتی چندانی ندارد سعی کردیم در سکوت همراهی کنیم تا او هر چه زودتر از این وضعیت خلاص شود. گفتید برادرتان سیستم های حمایتی چندانی ندارد. ممکن است بیشتر توضیح دهید؟ پدر و مادر ما حدود سه سال پیش فوت کردند و حضور ندارند که از رامین حمایت کنند. همسر رامین هم در خارج از کشور است و برای ادامه تحصیل از ایران خارج شده البته بعد از تحصیل بازخواهد گشت. فقط می مانیم من و خواهرم که خانواده های ما کلا دور از این فضاها هستند و برای همین کسی نیست که از رامین حمایت کند و خب سیستم حمایتی چندانی ندارد. ولی در این مدت از سوی هنرمندان نیز حمایتی دیده نشده. آیا شما از معاونت سینمایی وزارت ارشاد یا هنرمندان خواستار پی گیری وضعیت برادرتان شده اید؟ رامین مدتی است که از گردونه سینما حذف شده؛ البته درست نیست من اسم ببرم اما خود من به برخی از بزرگان سینمایی زنگ زدم ولی هیچ کمکی نکردند. دوستان سینمایی خیلی کم لطفی کردند البته چند نفر از دوستان سینمایی رامین همچنان پی گیر هستند و سعی میکنند کمک کنند. از طریق وزارت ارشاد هم هیچ وقت پی گیری نکردیم و درخواستی نکردیم اما از خانه سینما خواستیم کمک کنند و آنها هم دارند پی گیری میکنند. از سوی دیگر خود من به رئیس قوه قضائیه نامه نوشتم اما هیچ جوابی نگرفتم. و در پایان اگر صحبت خاصی دارید بفرمایید. رامین هیچ وابستگی سیاسی به هیچ گروه و دسته و فرد خاصی نداشته و ندارد. او فقط و فقط می گفت که من رای دادم و میخواهم بدانم سرنوشت رای من چی شد؟ آزادی هایی که از من و امثال من گرفته می شود به چه دلیل است؟ رامین مثل دیگران و مثل سایر مردم خواستار آزادی و احترام بوده و هست. او حتی در بند 350 هم گله ها و شکایاتی دارد، میگوید: "اینجا آدم های مهم سیاسی هستند اما گاهی وقتی می بینم سر یک بیانیه ساده هم نمی توانیم به توافق برسیم می فهمم که هنوز خیلی راه داریم و خیلی باید تلاش کنیم. همه کسانی که اینجا در زندان هستند دنبال یک هدف بودیم و هستیم و همه آزادی میخواستیم و میخواهیم. ما را متاسفانه در سیستمی نگاه داشتند که حتی نمی توانیم با هم حرف بزنیم باید تمرین کنیم با هم دیالوگ را یاد بگیریم و با هم حرف بزنیم" و... از: روز ----
بازداشت و انتقال یکی از زندانیان سیاسی دهۀ 60 به بند 350
زندان اوین
بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در
ایران" محمد سعامی یکی از دستگیر شدگان اعتراضات گسترده مردم
ایران در سال 1388 مجددا دستگیر و به بند 350 زندان اوین منتقل
گردید.
زندانی سیاسی محمد سعامی 58 ساله و متاهل می باشد. او از
زندانیان سیاسی دهۀ 60 است که در جریان اعتراضات گسترده مردم
ایران در سال 1388 دستگیر و به سلولهای انفرادی بند 209 زندان
اوین منتقل شد و برای مدت طولانی در بازداشت مامورین وزارت
اطلاعات قرار داشت. آقای سعامی در طی مدت بازداشت در بند 209
تحت شکنجه های جسمی و روحی بازجویان وزارت اطلاعات قرار داشت.
آقای سعامی وقتی که در اثر شکنجه های بازجویان وزارت اطلاعات
وضعیت جسمی اش به وخامت گرایید با سپردن وثیقه سنگین از زندان
آزاد شد.ولی با پرونده سازی بازجویان وزارت اطلاعات علیه وی،
او را به دادگاه انقلاب احضار کردند و در دادگاه فرمایشی ولی
فقیه به 3 سال زندان محکوم شد. او هفتۀ گذشته دستکیر و به بند
350 زندان اوین منتقل گردید.
زندانی سیاسی محمد سعامی در اثر شکنجه های وحشیانه در دهۀ 60
دچار ناراحتی شدید مهره های کمر گردید و این ناراحتی در طی
سالهای گذشته شدت یافته است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،دستگیری و محکومیت سنگین
و غیر انسانی و غیر قانونی این زندانی سیاسی را محکوم می کند و
از کمیسر عالی حقوق بشر خواستار اعزام گزارشگر ویژه حقوق بشر
سازمان ملل برای بازدید از زندانها،مصاحبه با زندانیان سیاسی و
خانواده های آنها و تهیۀ گزارشی از جنایت علیه بشریت رژیم ولی
فقیه علی خامنه ای و ارائۀ آن به سازمان ملل جهت گرفتن تصمیمات
لازم می باشد.
فعالین حقوق بشرو دمکراسی در ایران 05 مرداد 1390 برابر با 27 ژولای 2011 . |
||||
ارسال به:
بالاترین ::
دنباله ::
تویتر ::
فیس بوک ::
دیگران