|
|
|||
همسر رئیس کانون صنفی معلمان مشهد: منتظر آزادی بودیم دوباره بازداشت شد آرش بهمنی دوشنبه ۱۰ مرداد ۱۳۹۰ همزمان با آغاز به کار رسمی احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوقبشر سازمان ملل درباره وضعیت حقوق بشر در ایران، تعدادی از فعالان سیاسی و دانشجویی، برای گذراندن احکام حبس خود به زندانها احضار شدهاند. در همین حال اخبار منتشر شده حکایت از آن دارد که فشار بر برخی از زندانیان سیاسی افزایش یافته و پروندههای جدیدی برای آنها گشوده شده است. ادامه بازداشت هاشم خواستار هاشم خواستار، معلم بازنشسته و از اعضای کانون صنفی معلمان ایران، با وجود آنکه دوران محکومیت خود را به طور تمام و کمال سپری کرده، اما هنوز از زندان آزاد نشده است. همسر وی، در این زمینه به "روز" میگوید: "در حالی که ما منتظر آزادی ایشان بودیم، متاسفانه ناگهان به ما خبر رسید که ایشان مجددا بازداشت شدهاند. ما بعد از تماس با دادگاه انقلاب متوجه شدیم که ایشان بازداشت شدهاند". هاشم خواستار، که رییس کانون صنفی معلمان مشهد است، شهریور سال 88 بازداشت شد و از آن زمان از حق مرخصی محروم مانده است. وی در دادگاه تجدیدنظر به دو سال حبس محکوم شده بود که مدت زمان این حبس، چهارم مرداد ماه سال جاری به پایان میرسید. همسر وی ادامه میدهد: "حکم ایشان چهارم مرداد ماه به اتمام میرسید. اما اکنون به دلیل انتشار نامههایی خطاب به رییس قوهقضاییه درباره وضعیت زندان وکیلآباد مشهد و چند نامه دیگر، بار دیگر مورد بازجویی قرار گرفتهاند". هاشم خواستار پیش از این نامهای خطاب به رییس قوه قضاییه منتشر کرده و در آن به تشریح وضعیت زندان وکیلآباد مشهد پرداخته بود. صدیقه مالکی، درباره وضعیت همسر خود در زندان میگوید: "ما در حال حاضر بسیار نگران وضعیت سلامتی ایشان هستیم. ایشان در زندان دچار بیماریهایی در دستگاه گوارش شدند. این مساله باعث شد تحت عمل جراحی قرار بگیرند، اما بلافاصله بعد از عمل جراحی، مجددا به زندان منتقل شدند و این مساله باعث شده سلامتی ایشان به شدت به خطر بیفتد". احمد قابل: 20 ماه یا 5 ماه؟ احمد قابل، از جمله نواندیشان دینی هم که محکومیت قبلی وی تمام شده بود دیروز براساس احضاریه جدیدی، برای اجرای حکم 20 ماه حبس تعزیری خود به زندان بازگشت. قابل به اتهام توهین به رهبری و تبلیغ علیه نظام به 20 ماه زندان، چهار میلیون جزای نقدی سه سال محرومیت از سخنرانی، مصاحبه، نوشتن و انتشار مطالب و سه سال هم تبعید به شهرستان فریمان و عدم خروج از این شهرستان محکوم شده بود. قابل نیز از جمله کسانی است که درباره وضعیت زندانیان و اعدامهای مکرر در زندان وکیلآباد مشهد اطلاع رسانی کرده است.آیا این مساله میتواند علت احضار وی به زندان برای اجرای حکم باشد؟ همسر وی در اینباره میگوید: "من واقعا نمیدانم دلیل این مساله چه بوده و چرا حاج آقا را مجددا احضار کردهاند. ظاهر امر این است که دلیل احضار اجرای حکم زندانی بوده که برایشان صادر شده است". وی ادامه میدهد: "حاج آقا تاکنون چندین بار زندان رفتهاند. چندین بار و به دلایل مختلف. 40 روز و 4 ماه و زندان های مختلف. اگر قرار بر این باشد که زندانهای قبلی ایشان هم محسوب شود، ایشان قاعدتا نباید بیشتر از پنج ماه و نیم در زندان باشند". قابل پیش از این در مسیر عزیمت به شهر قم برای حضور در مراسم تشییع آیتالله منتظری بازداشت شده بود. همسر این نواندیش دینی میگوید: "امید ما این است که زندانهای قبلی ایشان هم محسوب شوند. اما اگر نشود، 20 ماه را باید در زندان بگذرانند". احضار فعالان دانشجویی به زندان در همین حال، روند احضار فعالان دانشجویی به زندان نیز شدت بیشتری گرفته است. حجت منتظری، فعال سابق دانشجویی که اسفند ماه سال ۸۸ در خانه اش در کرج توسط ماموران امنیتی دستگیر شده بود، برای گذراندن حکم نهایی دادگاه خود، صبح روز پنجشنبه، ششم مرداد به زندان اوین بازگشت. منتظری در دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه، به شش ماه حبس تعزیری و چهار سال حبس تعلیقی به جرم اقدام علیه امنیت ملی از طریق تبانی و شرکت در تجمعات محکوم شده بود. فواد شمس، از فعالان طیف چپ جنبش دانشجویی نیزامروز خود را به زندان معرفی خواهد کرد. وی آذرماه سال 88 بازداشت و پس از تحمل بیش از سه ماه زندان، با قرار وثیقه از زندان آزاد شده بود. همچنین علی کلایی، فعال حقوق بشر و وبلاگ نویس نیزبرای اجرای حکم هفت سال حبس تعزیری به زندان فراخوانده شده است. هنوز حکم دادگاه تجدید نظر به او و وکیل وی ابلاغ نشده اما وکیل اش اعلام کرده دادگاه وی را برای اجرای حکم ۷ سال زندان احضار کرده است. کلایی بهمنماه سال 88 بازداشت و پس از یک هفته با تودیع وثیقه ۵۰ میلیون تومانی آزاد شد. او اردیبهشت ماه سال گذشته نیز برای دومین بار بازداشت شد و قریب به دو ماه را در بند ۲۰۹ اوین گذراند. این فعال حقوق بشر به حکم قاضی پیرعباسی، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به هفت سال حبس تعزیری محکوم شده است. این در حالیست که شعبه ۱۰ دادگاه انقلاب تهران هم در همین ارتباط در آذرماه ۸۶ او را به یکسال حبس تعلیقی محکوم کرده بود. از: روز ---- یک هفته بی خبری از هاشم خواستار دوشنبه 10 مرداد 1390 خبرگزاری هرانا: از يكشنبه گذشته كه خواستار به صورت تلفني از سالن 102 اندرزگاه 5 زندان وكيل آباد با خانواده اش تلفني صحبت كرده بود تا كنون هيچ خبري از وي در دست نمي باشد و تنها مقامات قضايي به خانواده وي گفته اند كه وی به با زداشتگاه اطلاعات منتقل شده است.
خواستار در زندان وكيل آباد به بيماري گوارشي مبتلا شده که
در هفته های اخير تشديد شده است و اكنون اين بيخبري از وضعيت و
محل نگهداري وي ، باعث نگراني هاي شديد خانواده وي شده است.
---- روزشمار نقض حقوق شهروندان بهایی تیرماه ۹۰ دوشنبه 10 مرداد 1390 خبرگزاری هرانا: در تدوام سرکوب اقلیت مذهبی بهایی گزارشی ماهانه از سوی واحد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران منتشر میشود که گزارش زیر نقض حقوق بهائیان در تیر ماه سال جاری است. متن این گزارش به قرار زیر است: ۱
تیرماه: یک دانشجوی بهایی به نام «شیده آبادی» که در حال تحصیل
در رشته ادبیات زبان انگلیسی دانشگاه کرمان بود به دلیل اعتقاد
به آئین بهایی از دانشگاه مذکور اخراج شد.
---- همسر عبدالله مومنی: در دادستانی به من گفتند چرا شوهرت به رهبری نامه نوشته است دوشنبه, ۱۰ مرداد, ۱۳۹۰ عبدالله مؤمنی، فعال سابق دانشجویی و عضو ستاد مهدی کروبی در انتخابات ریاست جمهوری گذشته، که پس از انتخابات بازداشت و روانه زندان شده بود، بار دیگر به نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی متهم شده است. کلمه: مؤمنی که محکومیتش را در زندان اوین می گذراند، یازده ماه پس از انتشار نامه ای سرگشاده خطاب به رهبری در مورد بدرفتاری بازجویانش، از بند ۳۵۰ زندان اوین به دادسرای این زندان احضار و اتهامات جدید به او تفهیم شده است. این فعال سابق دانشجویی در نامهای که به رهبری نوشت، از “شکنجه شدید، اعترافات ساختگی و محاکمه نمایشی و فقدان کامل استقلال قضایی در محاکمه اش” سخن گفت و خواستار تشکیل کمیته حقیقت یاب پیرامون رخدادهای صورت گرفته شد. غلامحسین محسنی اژه ای، سخنگوی قوه قضائیه و وزیر پیشین اطلاعات ایران در همان زمان ضمن تکذیب بدرفتاری بازجوها، اعمال شکنجه در زندان و بازداشتگاهها را غیر ممکن دانست؛ اما مؤمنی با انتشار نامه ای از درون زندان با ارائه توضیحاتی به اژه ای نوشت که مخاطب نامهی وی رهبری بوده، نه وزیر اطلاعات وقت. اکنون فاطمه آدینه وند، همسر عبدالله مؤمنی در مصاحبه با خبرنگار کلمه می گوید: قبلا از ایشان خواسته بودند که بدون سر و صدا نامه را تکذیب کند. خود آقای افضلی در دادستانی هم به من گفت که چرا شوهرت نامه نوشته و چرا خودت مصاحبه کردی. حتی اعتراض کرد که چرا در مصاحبه ات گفتی که پسرت ناگهان از خواب پریده و گفته است که مرا نزنید! وی در باره ی نامه می گوید: «من از آقایون میخواهم فقط یک بار با دقت نامه را بخوانند و به محتوای آن فکر کنند.» عبدالله مومنی که سخنگوی سازمان دانش آموختگان (ادوار تحکیم وحدت) است، به تحمل چهار سال و ۱۱ ماه حبس محکوم شده و در حال حاضر در بند ۳۵۰ زندان اوین تهران زندانی است. مؤمنی ۳۰ خردادماه ۱۳۸۸ پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران در ساختمان ستاد شهروندان آزاد (حامیان مهدی کروبی، از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری) بازداشت شد. متن کامل گفتوگوی کلمه با همسر این فعال دانشجویی را با هم می خوانیم: در خبرها آمده که آقای مومنی دوباره احضار و تفهیم اتهام شدند، آیا واقعا نامه ی ایشان به رهبری دلیل اصلی این احضار دوباره بوده یا مشکلات دیگری وجود داشته است؟ مشخصا اعلام شده که این احضار و دادگاه به خاطر همان نامه ای است که ایشان به رهبری نوشتند و در ان شرح بازجویی ها و شکنجه هاشون رو داده بودند. چند روز پیش به دادگاه بردندش و گفتند که این برای نوشتن همان نامه است. موارد اتهامی ایشان دقیقا چه بوده است؟ من که به خاطر فرزندانم که مدرسه می روند به اینترنت دسترسی ندارم اما خود آقای مومنی به من گفت که تشویش اذهان عمومی و نشر اکاذیب رو تفهیم کردند. ظاهرا محتوای نامه آنها را ناراحت کرده است. انتشار اینکه در دوران بازجویی شکنجه شده و اینکه اصلا این مطالب به رهبری نوشته شده. دقیقا چه می گویند؟ میخواهند نامه تکذیب شود؟ قبلا از ایشان خواسته بودند که بدون سرو صدا نامه را تکذیب کند. خود آقای افضلی در دادستانی هم به من گفت که چرا شوهرت نامه نوشته و چرا خودت مصاحبه کردی. حتی اعتراض کرد که چرا در مصاحبه ات گفتی که پسرت ناگهان از خواب پریده و گفته منو نزنین… شما خودتان این موضوع جدید را پیگیری قضایی کردید؟ من قبلا هر ماه برای ملاقات های حضوری و مرخصی گرفتن به دادستانی و دادسرا و زندان میرفتم ولی هیچ وقت درست و حسابی جواب من رو ندادند و میگفتند چرا نامه نوشته شده و تو چرا مصاحبه میکنی. شما برای ملاقات حضوری و مرخصی باید به دادسرا بروید؟ بله و همیشه هم اذیت شده ایم. از خرداد ماه سال قبل تا عید که نوه ی من به دنیا آمد به ما ملاقات حضوری نداده بودند. عید هم دیگر را توانستیم ببینیم و دوباره تا الان دیگر هیچ خبری نبوده است. من در آن دوران هر ماه میرفتم برای ملاقت حضوری اما هیچ توجهی نشد. من حتی نامه نوشتم برای بیماری هایی که عبدالله به ان ها مبتلا شده اما هیچ وقت جوابی نیامد. درباره ی بیماری های ایشان توضیح می فرمایید؟ آقای مومنی تازگی ها ناراحتی پوستی گرفته و قلبش هم درد می کند که البته احتمالا عصبی هست. الان هم که دکتر اوین گفته پرده گوشش پاره شده و باید بیرون از زندان درمان شود اما توجه نمی کنند. این مشکلات رو قبل از زندان هم داشتند یا در این مدت دچارش شده اند؟ نه اصلا. ایشان سالم سالم بود قبل از زندان. گوش و قلبش هیچ مشکلی نداشت. تمام مشکلاتش برای دوره ی بازداشت موقتش هست. وقتی پزشک زندان گفته که باید خارج از آن محیط درمان شوند مسئولان چه دلیلی برای رد تقاضای شما می آورند؟ دلیلی نمی آورند. من برای شوهرم هر کاری حاضرم بکنم. من مرتب سر می زدم و پیگیر خواسته هامون بودم. اما تقریبا روزم کاملا هدر می رود و رفتنم هم بی خود و بی نتیجه بود. بعد از مدتی که دیدیم این رفت و امد ها بی فایده است من و اقای مومنی به این نتیجه رسیدیم که دیگر سراغشان نرویم. آخرین بار کی به مرخصی آمدند؟ عبدالله کلا یک بار ان هم اسفند ۸۸ به مرخصی آمد و یک ماه در کنار ما بود. فروردین ۸۹ هم دوباره به اوین بازگشت. از آن جایی که شما هم مثل باقی خانواده ی بزرگ زندانیان سیاسی صدای اعتراضتان هیچ کجا منعکس نمی شود و حتی یک نامه ی دردمندانه به رهبری چنین تبعاتی برایتان دارد، حرف و سخن خاصی با مقامات قضایی دارید که از اینجا به گوششان برسانید؟ من از آقایون میخواهم فقط یک بار با دقت نامه را بخوانند و به محتوای آن فکر کنند. البته ناگفته نماند که من پیگیر حقوق اولیه ی خود و زندانیانمان هم هستم. حق هر زندانی است که ملاقات داشته باشد و خانواده اش را ببیند. بچه های من بعد از عید نتوانستند پدراشان را حضوری ببینند و ملاقات های کابینی را هم به خاطر مدرسه نمیتوانند هر دفعه بیایند. از طرفی تلفن های بند های سیاسی هم قطع شده و این اجحاف رو به بچه های ما بیشتر می کنند. البته فقط بحث عبدالله نیست. همه مثل ما هستند و این جنس مشکلات را دارند. اصلا اینها حق ما و زندانیان است و حالا ما مجبوریم به صور مختلف از آنها حقمان را طلب کنیم. ---- بلاتکلیفی یک فعال مدنی کرد در سلولهای اداره اطلاعات مریوان يكشنبه 09 مرداد 1390 خبرگزاری هرانا: یک فعال مدنی کرد اهل مریوان که نزدیک به ۷۵ روز پیش توسط نیروهای امنیتی در مغازهاش در چهار راه «بایەوە» شهر مریوان بازداشت شده بود، همچنان در بازداشت نیروهای امنیتی بسر میبرد. بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، فرزاد حقشناس از اعضای انجمن زیست محیطی «چیا» مریوان که در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ماه در مغازهاش واقع در چهار راه «بایەوە» مریوان توسط ماموران اداره اطلاعات مریوان بازداشت شده بود، علی الرغم گذشت نزدیک به ۷۵ روز همچنان در سلولهای اداره اطلاعات مریوان نگهداری میشود. این فعال مدنی بعد از ۳۶ روز توانسته برای چندین دقیقه با مادرش در محل ستاد خبری اداره اطلاعات شهر مریوان ملاقات کند که در حین این چند دقیقه حال مادر وی نیز بهم میخورد. ۱۴ روز پیش نیر وی با خانوادهاش تماسی کوتاهی داشته و اعلام کرده همچنان در سلولهای انفرادی بسر میبرد. لازم به ذکر است روز دوشنبه ۳ مردادماه همچنین ایرج قادری، شریف باجور و بهروز داروند از اعضای هیئت مدیرهٔ انجمن زیست محیطی چیا بعد احضار به ستاد خبری این شهر توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدهاند و از سرنوشت آنان خبری در دست نیست. ---- یک زندانی در زندان مرکزی مشهد اعدام شد دوشنبه 10 مرداد 1390
خبرگزاری هرانا: بامداد روز گذشته،
نهم مردادماه، یک زندانی در زندان مرکزی مشهد به دار آویخته
شد. گفتنی ست ایران یکی از معدود کشورهایی است که کماکان در آن کسانی که در سن کمتر از ۱۸ سالگی مرتکب جرم شده باشند، اعدام میشوند. ---- اجرای حکم جعفر ابراهیمی، فعال صنفی معلمان دوشنبه 10 مرداد 1390 خبرگزاری هرانا: جعفر ابراهیمی ازندریانی، فعال مستقل صنفی معلمان جهت اجرای حکم شش ماه حبس تعزیری به زندان اوین منتقل شد. بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، این معلم دبیرستانهای شهریار در تاریخ ۲۰ خرداد ۸۸ از سوی ماموران امنیتی دستگیر و مدت ۵ ماه را در بند ۲۰۹ زندان اوین سپری کرده بود. وی سپس با تودیع وثیقه از زندان آزاد و از سوی دادگاه انقلاب به شش ماه حبس تعزیری محکوم شده بود. این دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته جامعهشناسی، صبح روز شنبه ۸ مرداد خود را جهت اجرای حکم به دادسرای مستقر در زندان معرفی نمود. ---- عدم اعطای مرخصی به نوید کامران، زندانی محبوس در بند ۳۵۰ دوشنبه 10 مرداد 1390
خبرگزاری هرانا: مسئولان از اعطای
مرخصی به نوید کامران، از زندانیان سیاسی محبوس در بند ۳۵۰
زندان اوین، سرباز میزنند. ----
به بهانه دهم مرداد، پنجاه و چهارمین زادروز آقای بروجردی در
پنجمین سال زندان و شکنجه
بمناسبت زادروز آقای بروجردی
هواداران وی
مطلبی در این مورد جهت انتشار در اختیار "فعالین حقوق
بشر و دمکراسی در ایران" قرار داده اند . آنها در بخشهایی از
این مطلب به مبارزات پیگیر و خستگی ناپذیر
او علیه رژیم ولی فقیه که توام با زندان و شکنجه
،محرمیت از درمان و مورد اذیت وآزار قرار دادن خانواده و
هودارانش توام بوده اشاره نموده اند
. متن مطلب به قرار زیر می باشد:
آقای سید حسین کاظمینی بروجردی در حالی پنجاه و چهارمین
بهار عمرش را آغاز می کند که از نظر جسمی و سلامتی در وضعیت
بحرانی قرار دارد. این روحانی
آزاد اندیش و مخالف ولایت فقیه 5 سال است که در زندان
به دور از خانواده و عزیزان، تحت انواع شکنجه های روحی و جسمی
قرار دارد.
رژیم ولایت فقیه از این روحانی سازش ناپذیر به شدت بیم
دارد و او را یکی از جدی ترین دشمنان خویش می داند چرا که او
ریشه اصلی استبداد را نشانه گرفته است و بیش از بیست سال است
که
این مبارز مردمی و
دگر اندیش،
هوشمندانه به مبارزه و تلاش برعلیه استبداد و استحمار ملت به
نام دین پرداخته و شجاعانه بر مواضعش اصرار ورزیده است، فلذا
به علت فعالیتهای مستقل و افشاگرانه
اش در برگزاری سخنرانی ها و نوشتن مقالات متعدد در اعتراض به
استفاده ابزاری از دین توسط روحانیون دولتی، هماره تحت پیگرد و
اذیت و آزار وزارت اطلاعات و دادگاه ویژه روحانیت قرار داشت.
در سالهای 1374 و 1379 به طورغیر قانونی بازداشت و تحت
شكنجه های طاقت فرسا قرار گرفت، ولي متاسفانه اخبار مربوطه به
علت بایکوت رسانه ای حاکم بر ايران، بازتاب خبری پیدا نکرد.
در سال 1385 نیز به جرم اعتراض آشکار به بی عدالتی ها،
تبعیض ها و همچنین مخالفت با سوء استفاده از دین برای مشروعیت
دادن به حکومت استبدادی ولایت فقیه، طی یک حمله وحشیانه و همه
جانبه از جانب حکومت به همراه بسیاری از یارانش بازداشت گردید.
ایشان بدون حق داشتن وکیل مستقل ، در یک دادگاه فرمایشی و
غیرعلنی محاکمه گردید و به یازده سال حبس محکوم شد. آقای
بروجردی در مدت 5 سال که از اسارتش می گذرد حتی یک ساعت مرخصی
نیز نداشته است. با وجود همه رنجها و سختی های وارده در طول
مدت بازداشت، ایشان از درون زندان به هر شیوه ممکن به افشاگری
علیه استبداد دینی در نقض آشكار و گسترده حقوق بشر در ایران و
سایر کشورها شجاعانه تلاش نموده
است.
اینک در حالی ولادت این مبارز آزادیخواه را
گرامی می داریم
که سلامتی و جوانی و زندگی پر بار اما پررنجش برای پيگيري
مطالبات به حق مردم تحت ستم ایران، در شرف نابودی کامل قرار
دارد و در این مبارزه نفسگیر با استبداد، والدینش به قتل
رسیده، خانواده اش فروپاشیده و اموالش مصادره گرديده اند. امید
است به زودی شاهد نابودی استبداد و رهایی ملت ایران از شر
استبداد نعلین باشیم.
هواداران آقای بروجردی 09 مرداد 1390
|
||||