بیست و چهارمین روز اعتصاب غذای دو زندانی کُرد

چهارشنبه 26 مرداد 1390

خبرگزاری هرانا: دو زندانی کُرد زندان بیجار علی رغم ضعف جسمانی به اعتصاب غذای خویش که از ۳ مرداد ماه آغاز کرده‌اند، ادامه می‌دهند.

بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حسن اختر سمند زندانی سیاسی کرد و فرشاد کمانگر زندانی عادی که روز دوشنبه ۳ مرداد ماه همراه دو زندانی دیگر از زندان مریوان به زندان بیجار تبعید شده‌اند همچنان در اعتصاب غذا بسر می‌برند.

به دلیل عدم حق تماس و ملاقات این زندانیان با خانواده و ۲۴ روز اعتصاب غذا، نگرانی نسبت به وضعیت سلامتی این دو زندانی شدت گرفته است.

----

بیش از پنجاه شهروند بهایی در زندان‌های ایران محبوس‌اند

چهارشنبه 26 مرداد 1390

خبرگزاری هرانا: در حالیکه مقامات جمهوری اسلامی ایران در مجامع بین المللی و مصاحبه‌های گوناگون مدعی هستند که هیچ فردی به دلیل اعتقادش زندانی نمی‌باشد طبق آمارهای رسمی بیش از ۵۰ شهروند بهایی در شهرهای مختلف ایران در بازداشت موقت یا در حال سپری کردن دوران محکومیت هستند و این در حالیست که معادل همین تعداد، بهاییانی در شهرهای مختلف ایران منتظر جلسه دادگاه یا حکم صادره از دادگاه بدوی یا تجدید نظر اند.

به گزارش هرانا، در شهرهایی منجمله تهران، کرج، اصفهان، شیراز، سمنان، مشهد، ارومیه، تبریز، پارس آباد، قائم شهر، بابل، ساری، کرمان، رفسنجان، سنندج، یاسوج و کرمانشاه بسیاری از شهروندان بهایی در شرایط بلاتکیف قرار دارند.

گفتنی است که تمامی این شهروندان به اتهاماتی نظیر تبلیغ علیه نظام از طریق تبلیغ آئین بهایی، اقدام علیه امنیت کشور از طریق شرکت در جلسات مذهبی بهائیان یا عضویت در تشکیلات بهایی، مدیریت جامعه بهایی در سطح شهری یا کشوری و یا دفاع از حقوق تضییع شده شهروندان بهایی در ایران، محکوم یا دستگیر شده‌اند.

اسامی شهروندان بهایی زندانی در زندانهای رسمی یا اداره اطلاعات عبارتست از:

زندان اوین (بند زنان)
۱-مهوش ثابت: محکومیت ۲۰ سال (عضو سابق شورا اداره کننده جامعه بهایی ایران)
۲-فریبا کمال آبادی: محکومیت ۲۰ سال (عضو سابق شورا اداره کننده جامعه بهای ایران)
۳-منیژه نصرالهی (منزویان): محکومیت ۳ سال و ۶ ماه (منتقل شده از زندان سمنان)
۴-صهبا رضوانی: محکومیت ۳ سال و یک ماه (منتقل شده از زندان سمنان)
۵-سوسن تبیانیان: محکومیت یک سال و نیم (منتقل شده از زندان سمنان)
۶-شعله طائف: محکومیت یک سال (منتقل شده از زندان سمنان)

زندان اوین (بند ۳۵۰)
۷- سما نورانی: محکومیت یک سال
۸-پیمان کشفی: محکومیت ۴ سال
۹-آرتین غضنفری: محکومیت یک سال

زندان اوین (موقت - در مرحله بازجویی)
۱۰-کیومرث بهین آئین: منتقل شده از زندان اصفهان
۱۱-شمیم بهین آئین: منتقل شده از زندان اصفهان
۱۲-سینا روانکرد: منتقل شده اززندان یاسوج
۱۳-پروانه بهامین: منتقل شده از زندان یاسوج (نامبرده ساکن روستا کتا می‌باشد)
۱۴-بهروز بهامین: منتقل شده از شیراز
۱۵-ملیحه روز به (روزخوش): منتقل شده از شهراوز لار در فارس
۱۶-بهنوش دادگر: منتقل شده اززندان اصفهان
۱۷-کامران مرتضایی: بازداشت شده در رابطه با دانشگاه مجازی بهایی
۱۸- وحید محمودی: بازداشت شده در رابطه با دانشگاه مجازی بهایی
۱۹- رامین زیبایی: بازداشت شده در رابطه با دانشگاه مجازی بهایی
۲۰- نوشین خادم: بازداشت شده در رابطه با دانشگاه مجازی بهایی
۲۱- محمود بادوام: بازداشت شده در رابطه با دانشگاه مجازی بهایی
۲۲- فرهاد صدقی: بازداشت شده در رابطه با دانشگاه مجازی بهایی
۲۳- ریاض سبحانی: احتمالا بازداشت شده در رابطه با دانشگاه مجازی بهایی

کرج (رجایی شهر)
۲۴-جمال الدین خانجانی: محکومیت ۲۰ سال (عضو سابق شورا اداره کننده جامعه بهایی ایران)
۲۵- عفیف نعیمی: محکومیت ۲۰ سال (عضو سابق شورا اداره کننده جامعه بهایی ایران)
۲۶-بهروز توکلی: محکومیت ۲۰ سال (عضوسابق شورا اداره کننده جامعه بهایی ایران)
۲۷- سعید رضایی: محکومیت ۲۰ سال (عضو سابق شورا اداره کننده جامعه بهایی ایران)
۲۸- وحید تیز فهم: محکومیت ۲۰ سال (عضو سابق شورا اداره کننده جامعه بهایی ایران)

مشهد
۲۹- سیما اشراقی: محکومیت ۵ سال
۳۰- رزیتا واثقی: محکومیت ۵ سال (باز بودن پرونده جدید)
۳۱- ناهید قدیری: محکومیت ۵ سال (باز بودن پرونده جدید)
۳۲- داور نبیل‌زاده: محکومیت ۵ سال
۳۳- جلایر وحدت: محکومیت ۵ سال
۳۴- کاویز نوزدهی: محکومیت ۲ سال
۳۵- سیما رجبیان: محکومیت ۲ سال
۳۶- نسرین قدیری: محکومیت ۲ سال
۳۷- هومن بخت آور: محکومیت ۲ سال
۳۸- دری امری: بازداشت در اداره اطلاعات مشهد
۳۹- فرهود اشتیاق: بازداشت در اداره اطلاعات مشهد (منتقل شده از زندان اصفهان)

سمنان
۴۰- بهفر خانجانی: محکومیت ۴ سال
۴۱- سیامک ایقانی: محکومیت ۳ سال
۴۲- علی احسانی: محکومیت ۲ سال

خاش
۴۳- مهران بندی: محکومیت ۳ سال و شش ماه (منتقل شده از زندان یزد)

ساری
۴۴- طره تقی‌زاده: محکومیت ۲۲ ماه
۴۵- سمیرا سمیعی: محکومیت شش ماه

آمل
۴۶- هوشنگ فنائیان: محکومیت ۴ سال

شیراز
۴۷-‌‌ رها ثابت: محکومیت ۴ سال

اصفهان
۴۸- وحید میثاقیان: بازداشت موقت توسط اداره اطلاعات
۴۹- شهناز طالعی: بازداشت موقت توسط اداره اطلاعات
۵۰- کیوان دهقانی: بازداشت موقت توسط اداره اطلاعات
۵۱- نوید پروینی: بازداشت موقت توسط اداره اطلاعات
۵۲- نگار سبحانیان: بازداشت موقت توسط اداره اطلاعات
۵۳- فرشید بدخش: بازداشت موقت توسط اداره اطلاعات

یاسوج
۵۴- علی بخش بذر افکن: محکومیت ۲ سال و شش ماه

----

امتناع از دادن دارو به مهندس طبرزدی در زندان

کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی: مقامات زندان رجایی شهر کرج از دادن دارو به مهندس حشمت الله طبرزدی دبیر کل زندانی جبهه دمکراتیک ایران خودداری ورزیده و از او خواسته اند از بیرون از زندان دارو تهیه کند.

به گزارش کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی، مهندس حشمت الله طبرزدی که دچار عارضه قلبی شده، به درمان در بیرون از زندان نیاز دارد و باید هرچه سریعتر از زندان آزاد شود. با این حال مقامات زندان از مداوای او امتناع کرده و گفته اند که خانواده باید از بیرون دارو تهیه کند.

به گفته ی خانواده مهندس طبرزدی، او در آخرین ملاقات خود که روز گذشته پنج شنبه 27 مرداد و پشت شیشه انجام گرفته، بسیار لاغر و ضعیف دیده شده است.

هفته گذشته سازمان عفو بین الملل در لندن با انتشار بیانیه ای خواستار آزادی فوری مهندس طبرزدی از زندان برای درمان شده است.

سخنگوی شورای همبستگی برای دمکراسی و حقوق بشر و دبیر کل جبهه دمکراتیک ایران که در زندان رجائی شهر کرج و در بند ویژه امنیتی به سر می برد، در وضعیت نامناسبی قرار دارد و از درد قفسه سینه در رنج است. وضعیت بد غذا و نبود هواخوری نیز موجب شده است تا وضعیت او حادتر شود.

----

به آزار ۶ مدافع حقوق بشر پایان دهید!

----

وضعیت حاد جسمی زندانی سیاسی جعفر اقدامی و ممانعت از درمان وی توسط بازجویان وزارت اطلاعات

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" وضعیت حاد جسمی زندانی سیاسی جعفر اقدامی وممانعت از درمان وی توسط بازجویان وزارت اطلاعات.

زندانی سیاسی جعفر اقدامی که از 3 ماه پیش دچار بیماری حاد جسمی از ناحیۀ ستون فقرات شده است ،ناراحتی او به حدی شدت یافته است که  تنها  با کمک عصا قادر به راه رفتن می باشد.او بطور شبانه روزی از درد شدید از ناحیۀ پشت و پاها رنج می برد بخصوص در حالت درازکش در شب شدت درد به قدری زیاد است که قادر به خوابیدن  و نشستن بر روی زمین نیست.

از طرفی دیگر بیماری حاد و دردهای شدید تا حد زیادی بر روی میل غذایی وی اثر منفی گذاشته است و این مسئله باعث کاهش زیاد وزن وی تا حدود 8 کیلوگرم شده است.بازجویان وزارت اطلاعات از زمان مبتلا شدن او به این بیماری تا به حال  مانع درمان وی شده اند.زندانی سیاسی جعفر اقدامی می بایست در بیمارستانی در خارج از زندان مورد معاینه و درمان قرار گیرد.

گفته می شود یکی از دلایلی که زندانیان سیاسی به بیماریهای مختلف در زندان دچار می شوند وجود تعدادی دستگاههای پارازیت پخش کن در سالن زندانیان سیاسی است  که بطور شبانه روزی در حال پخش امواج پارازیت می باشد. بازجویان وزارت اطلاعات از چند ماه پیش اقدام به نصب چنین دستگاههایی در سالن زندانیان سیاسی نمودند که علت نصب چنین دستگاههایی نامشخص می باشد.از زمان نصب چنین دستگاه هایی در درون سالن زندانیان سیاسی باعث ایجاد عوارض متعددی جسمی و روحی مانند عصبی بودن،سردرد ،سرگیجه،حالت تهوع، بیحالی و افزایش بیماریهای مختلف شده است.

لازم به یاداوری است زندانی سیاسی جعفر اقدامی چندین بار به خاطر فعالیتهای آزادیخواهانه دستگیر شد او در سال 1379 با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و به مدت چندین سال در زندان بسر برد و برای مدتی آزاد گردید تا اینکه در سال 1388 هنگامی که قصد شرکت در مراسم بیست و یکمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی را داشت توسط بازجویان دستگیر و به سلولهای انفرادی بند 209 منتقل شد و چندین ماه در آنجا بسر برد.سپس با پرونده سازی آخوندی با نام مستعار علوی از مسئولین و سربازجویان وزارت اطلاعات و سعید شیخان به 10 سال زندان محکوم گردید.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،عدم درمان بیماریهای حاد زندانیان سیاسی و بکار گیری آن به عنوان ابزاری برای فشارهای غیر انسانی علیه آنها را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر خواستار اعزام گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد به ایران برای بازدید از زندانها ،ملاقات با زندانیان سیاسی و خانواده های آنها جهت تهیۀ گزارشی از جنایت علیه بشریت توسط رژیم ولی فقیه علی خامنه ای و ارائۀ آن به سازمان ملل می باشد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

28 مرداد 1390 برابر با 19 اوت 2011

----

گزارش کانون مدافعان حقوق کارگر از دادگاه فعالان کارگری و دانشجویی تبریز

کانون مدافعان حقوق کارگر: دادگاه فعالان کارگری و دانشجویی تبریز، روز پنج شنبه 27 مرداد 1390 در شعبه یک دادگاه انقلاب تبریز برگزار شد. شاهرخ زمانی، نیما پوریعقوب، ساسان واهبی وش، محمد جراحی و سید بیوک سیدلر، در تاریخ هفده تا بیستم خرداد 1390 بازداشت شده، حدود یک ماه را در سلول های انفرادی گذرانده و پس از آن و تا لحظه برگزاری دادگاه، در زندان تبریز، زندانی بوده اند.

در این دادگاه که در ساعت یازده تشکیل و در ساعت دوازده و نیم به اتمام رسید، کلیه متهمان و وکلای مدافع آقایان شاهرخ زمانی و نیما پوریعقوب، دفاعیات خود را ارائه دادند. لازم به ذکراست که آقایان ساسان واهبی وش، محمد جراحی و سید بیوک سیدلر، وکیل نداشتند. در این دادگاه، برای آزادی آقای سید بیوک سیدلر، قرار وثیقه ی سی میلیون تومانی صادر شد. اعضای خانواده آقای سیدلر، برای ارائه سند وثیقه، اقدام کردند، اما به علت تشریفات اداری، آزادی آقای سیدلر به شنبه موکول شد. به وکلا گفته شد که طی هفت تا ده روز آینده، حکم دادگاه اولیه، صادر خواهد شد.

در کیفرخواست دادستان، اتهامات آقای شاهرخ زمانی، عبارت است از:

1- مشارکت در تشکیل گروه غیرقانونی مخالف نظام به نام جنبش دموکراتیک کارگری به قصد بر هم زدن امنیت کشور از طریق اعتصاب کارگری و قیام مسلحانه

2- مشارکت در اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور با تشکیل جلسات و سازماندهی برنامه ها و اجرای برنامه ها برای فعالیت غیر قانونی

3- مشارکت در فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی به نفع گروه غیر قانونی جنبش دموکراتیک کارگری و گروه های غیر قانونی سازمان مجاهدین خلق و چریک های فدایی خلق از طریق چاپ و توزیع نشریه و ...

اتهامات بقیه متهمان نیز، کم و بیش مشابه اتهامات آقای زمانی بود.

تناقضات کیفرخواست آنچنان آشکار بود که حتا در لایحه ی دفاعیه ی وکلا، صرفا کلیه اتهامات رد شده بود، اشاره دیگری به اتهامات نشده بود و بیشتر روی اصل آزادی بیان تاکید شده بود. دادستان با ردیف کردن نام گروه ها و آوردن عباراتی مانند قیام مسلحانه، در حقیقت ناآگاهی خود را از فعالیت های اجتماعی، کارگری و دانشجویی به نمایش گذاشته بود. این کیفرخواست، بسیار ناشیانه تر و عقب مانده تر از کیفرخواست های دادگاه های نظامی شاه بود که در آن، هرگونه مخالفتی را به القاب و انساب نامربوط متصل می کردند. در این دادگاه، به رسم همه ی دادگاه های انقلاب، از اعتقادات و افکار متهمان سوال شد، که یک رویه خلاف قوانین موجود و مصداق بارز تفتیش عقاید است.

برخورد خشن ماموران با فرزندان سید بیوک سیدلر، که خواهان احوالپرسی و صحبت با پدرشان بودند، صحنه ی بسیار زشت و نفرت انگیزی را به وجود آورد. متاسفانه برخوردهایی از این دست، هر روزه در زندان ها و بازداشت گاه ها مشاهده می شود.

بسیاری از معیارهای حقوقی و قانونی، در این دادگاه وجود نداشت. زندانیان که به مدت بیش از هفتاد روز (که یک ماه آن در سلول های انفرادی سپری شد) در بازداشت به سر برده بودند، تا ارجاع پرونده به دادگاه در هفته ی پیش، هیچ کدام از محتویات پرونده اطلاع نداشتند. در حالی که علنی یا غیرعلنی بودن  دادگاه اعلام نشده بود و طبق قانون، می بایست دادگاه علنی باشد، اما به هیچ کس اجازه ی ورود به دادگاه را ندادند. ماموران، زندانیان را با دستبند به دادگاه برده و در کنار آنان نشسته بودند.

دادگاه که به روشنی، یک دادگاه متهمان سیاسی بود و حتا اتهامات وارده هم، سیاسی بودن دادگاه را تایید می کرد، کوچکترین نشانه ای از یک دادگاه حقوقی را نداشت. نه هیات منصفه ای وجود داشت و نه هیچ یک از متهمان، اجازه یافته بودند که پرونده ی خود را قبل از دادگاه مطالعه کنند. سه تن از متهمان، امکان اختیار کردن وکیل را پیدا نکرده بودند. این موارد هم، از روال های غیر قانونی و مغایر با تمام استانداردهای حقوقی است که سالهاست اتفاق می افتند. تنها به وکلای دو تن از متهمان، و آن هم چند روز قبل از دادگاه، اجازه ی مطالعه ی پرونده داده شده بود. از این نظر هم، دادگاه های انقلاب امروز بسیار عقب مانده تر از دادگاه های نظامی شاه هستند. در دادگاه های نظامی شاه، به متهم اجازه ی پرونده خوانی، هم قبل از جلسه دادگاه و هم قبل ارائه آخرین دفاع، داده می شد.

علی رغم همه فشارها و نگهداری متهمان در شرایط سخت زندان، روحیه بالای متهمان، نشان می داد که آنان از فعالیت های خود که حق قانونی آنان بوده، دفاع کرده اند. آنان از آزادی های سیاسی و اجتماعی و حق تشکل کارگران و دانشجویان و سایر اقشار، دفاع کرده بودند که این گونه فعالیت ها، حق طبیعی همه افراد است.

حضور گسترده اعضای خانواده و دوستان و هم کلاسی های متهمان جلوی درب دادگاه، از ساعات اولیه صبح تا اتمام دادگاه و بازگرداندن آنها به زندان، چشمگیر بود. خانواده متهمان، طی هفتاد روزی که از بازداشت ها می گذشت، فشارهای گوناگونی تحمل کرده اند. مراجعه روزانه به دادگاه و زندان و دوندگی بین ادارات مختلف و نگرفتن جواب، قطع درآمد خانواده و مشکلات مالی، مدت ها بی خبری از وضعیت بازداشتی ها، استفاده ماموران از عکس های خصوصی خانوادگی که از کامپیوتر داخل خانه آنها برداشته بودند و شنیدن تهدید های مختلف، تنها بخشی از این فشارها بود. حضور کودک و پیر و جوان اعضای خانواده ها و دوستان و همکلاسی های بازداشتی ها در جلوی درب دادگاه، نشان دهنده بی نتیجه بودن این فشارها و عزم جدی آنها برای دفاع و حمایت از بازداشت شدگان بود.

----

خالی کردن سلولهای انفرادی بند 1 زندان گوهردشت کرج برای پنهان کردن واقعیتها

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران"تخلیۀ کلیۀ زندانیان از سلولهای انفرادی سالن 2 بند 1  شکنجه گاه زندان گوهردشت کرج بخاطر حضور 3 متهم به قتل دادشی در این بند و کتمان واقعیتهای این قتل.

از زمان دستگیری 3 نفر از متهمین به قتل روح الله دادشی و انتقال آنها به سلولها انفرادی سالن 2 بند1 شکنجه گاه زندان گوهردشت کرج تمامی زندانیان محبوس در این بند را تخلیه و به سلولهای انفرادی بند 5 منتقل کردند. این در حالی است که این سالن در طی سالهای گذشته مرکز اصلی شکنجۀ زندانیان سیاسی و عادی در زندان گوهردشت  می باشد و شکنجه های هولناکی علیه آنها بکار برده می شد و در طی چند سال اخیر هیچگاه سابقۀ تخلیۀ زندانیان از این شکنجه گاه  به این صورت روی نداده بود.

گفته می شود هدف از انتقال زندانیان به سلولهای انفرادی بند5 عدم برقراری ارتباط سایر زندانیان با این 3 زندانی و پی بردن به واقعیت ها می باشد. متهم اصلی به قتل روح الله دادشی که سن وی بین 16 الی 17 سال می باشد و دارای جسمی لاغر و نحیف است.

از طرفی دیگر حتی پاسداربندهایی که برای این 3 متهم زندانی غذا می برند حق داشتن هیگونه ارتباط  و یا صحبتی با آنها را ندارند. آنها بطور 24 ساعت توسط دوربینها مدار بسته تحت مراقبت می باشند.بنظر می آید پناهنکاری و عدم برگزاری دادگاه علنی حاکی ازکتمان واقعیتها می باشد.سیاسیت قوۀ قضاییۀ رژیم ولی فقیه علی خامنه ای در طی دوران حاکمیتش سعی در وارونه جلوه دادن واقعیتها و فریب افکار عمومی بوده است و در سالهای اخیر این مسئله بصورت عیان به اثبات رسید و برای مردم ایران و سازمانهای بین المللی حقوق بشری جای هیچگونه شک و شبه ای باقی نگذاشته است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

28 مرداد 1390 برابر با 19 اوت 2011

----

وضعیت بحرانی دو زندانی بیمار محبوس در بند ٣۵٠ اوین

پنجشنبه 27 مرداد 1390

خبرگزاری هرانا: وضعیت جسمی دو زندانی سیاسی محبوس در بند ۳۵۰ به نامهای پیمان کریمی و حسن فرجی بحرانی گزارش شده است.

بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، پیمان کریمی از بازداشت شدگان حوادث پس از انتخابات ٨٨ به دلیل نوسانات شدید و مکرر قند خون از ٢ ماه پیش تا اکنون در بهداری اوین بستری است. از زمان بستری شدن این زندانی سیاسی مبتلا به بیماری دیابت به دلیل شوک‌های متعددی که به وی وارد آمده چشم‌هایش دچار کم سویی شده است بنا به نظر پزشکان در صورت تداوم این روند وی در معرض نابینایی کامل قرار خواهد گرفت.

هم چنین حسن فرجی زندانی دیگر محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین که از بیماریهای فراوانی از جمله قلبی و دستگاه گوارش رنج می‌برد. به دلیل ابلاغ حکم جدید مبنی بر ۱۰ سال حبس تعزیری دچار حمله قلبی شده و به بیمارستان مدرس منتقل و مجددا به بند بازگردانده شد.

نامبرده به علت عوارض ناشی از سکته قلبی از قدرت تکلم پایینی برخوردار است وقادر به راه رفتن و انجام امور شخصی خود نیست.

با پیگری‌های همبندیان وی از مسؤلین زندان مشخص شد که به دلیل تشابه اسمی این زندانی سیاسی با فردی متهم به قاچاق اسلحه، حکم به اشتباه به ایشان ابلاغ شده است. و محکومیت جدیدی در انتظار ایشان نیست.

شایان ذکر است که پزشکی قانونی برای هر ٢ زندانی بیمار گواهی عدم تحمل کیفر صادر کرد، ولی دادستان تهران به خواست این مرجع قانونی به دلیل اعمال فشار نهادهای امنیتی تمکین نمی‌کند