جمهوری اسلامی همچنان به سرکوب روزنامه‌نگاران و مهار اطلاع رسانی می پردازد

ما خواهان پايان دادن به آزار و اذيت خانواده‌های زندانيان و آزادی بی قيد و شرط همه روزنامه‌نگاران و شهروند وب‌نگاران زندانی هستيم.

در طی سه روز، سه روزنامه‌نگار در ايران بازداشت شده‌اند، ٢١ ابان ماه حسن فتحی روزنامه‌نگار و مستندساز پس از مصاحبه با شکبه تلويزيون بی بی سی فارسی بازداشت و به محل نامعلومی انتقال يافت. در تاريخ ٢٠ آبان، عادل آل‌يحيا، مجری و راياد آل‌مجد فيلمبردار شبکه تلويزيون ماهواره‌ای ال‌عدالت کويت در شهر ابادان بازداشت شده‌اند.

گزارش‌گران بدون مرز بازداشت سه حرفه‌کار رسانه‌ای و اعمال فشار بر روی روزنامه‌نگاران زندانی و خانواده‌هايشان را محکوم می‌کند. مقامات ايرانی همه‌ی روزنامه‌نگاران، چه روزنامه‌نگاران رسانه‌های داخلی و چه خبرنگاران رسانه‌های خارجی را دشمن قلمداد می‌کنند که بايد آنها را به وادار به سکوت کرد. ما خواهان پايان دادن به آزار و اذيت خانواده‌های زندانيان و آزادی بی قيد و شرط همه روزنامه‌نگاران و شهروند وب‌نگاران زندانی هستيم.

حسن فتحی چند ساعت پس از مصاحبه با تلويزيون بی بی سی فارسی از سوی ماموران امنيتی بازداشت شد. خبرگزاری رسمی فارس علت بازداشت وی را اتهام " تشويش اذهان عمومی و انتشار اکاذيب" اعلام کرده است. خبرگزاری نزديک به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، اين روزنامه‌نگار را " از همکاران بی بی سی " معرفی کرده " که در مصاحبه با بی بی سی ادعاهای دشمنان درباره ايران را تأييد" کرده است. حسن فتحی در مصاحبه با بی بی سی از " هراس و وحشت مردم " در پی حادثه انفجار در يکی از پادگان‌های سپاه پاسداران در حومه تهران صحبت کرده بود. اين حادثه که به گفته‌ی مسئولان رسمی "در پی جابجا کردن مهمات صورت گرفت و منجر به کشته شدن ١٧ نظامی و زخمی شدن ١٨ نفر ديگر" شد.

در قوانين ايران مصاحبه و همکاری با رسانه‌های خارجی برای روزنامه‌نگاران ممنوع نيست. در دی ماه ١٣٨٨ وزير سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی محمد صفار هرندی، فعاليت تلويزيون فارسی بی بی سی در ايران و همچنين همکاری روزنامه‌نگاران ايرانی با رسانه‌های خارجی را ممنوع اعلام کرد. ٢٩ مهرماه سال جاری اسماعيل احمدی ‌مقدم رئيس پليس تهران " همکاری با شبکه‌هایVOA و BBC را همکاری با سرويس‌های امنيتی دشمن" ناميد.

بنا بر گفته‌ی خبرگزاری فرانسه، مقامات کويت با تکذيب اظهارات العالم شبکه‌ی عرب زبان تلويزيون جمهوری اسلامی، اعلام کرده‌ا‌ند " همکاران شبکه ال‌عدالت برای تهيه برنامه‌ای اجتماعی و با ويزا وارد ايران شده‌اند." العالم به نقل از مقامات استان خوزستان علت بازداشت عبدل آل‌يحيا و راياد آل‌مجد را در شهر آبادان " فعاليت‌های جاسوسی و ورود غير قانونی" اعلام کرده بود. اين شبکه خصوصی متعلق به محمد حيدر يکی از شيعيان کويتی است که به هواداری از جهوری اسلامی معروف است.

از سوی ديگر تهديد عليه خانواده‌های روزنامه‌نگاران زندانی ادامه دارد. نزديکان روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران زندانی به شکل منظم قربانی بدرفتاری مسئولان قضايی و زندانبانان، از جمله توهين، حملات لفظی وحتا فيزيکی هستند. اين اقدامات عمدی ادامه‌ی فشار و شکنجه زندانيان در درون زندان‌هاست.

ژيلا بنی‌يعقوب و مهسا امرآبادی دو نمونه برای نشان دادن دشمنی آشکار مسئولان با زندانيان و روزنامه‌نگاران هستند. روزنامه‌نگار و همسر دو روزنامه‌نگار زندانی بهمن احمدی امويی و مسعود باستانی، به بهانه‌های مختلف، احضار و مورد اذيت و آزار مقامات وزارت اطلاعات و دادگاه‌های انقلاب اسلامی قرار می‌گيرند. يک‌بار برای "پرونده‌های‌ تازه تشکيل شده " بار ديگر برای " ارتباط با خانواده های زندانيان" و در آخر برای " فعاليت‌های مطبوعاتی". اين دو زن روزنامه‌نگار پيش از اين خود زندانی بوده‌اند و هر کدام به يک سال زندان محکوم و امکان بازداشت مجدد آنها وجود دارد.

----

روزی برای هرکس که به خاطر قلم زندانی است

15.11.2011

روز ۱۵ نوامبر از سوی انجمن جهانی قلم به عنوان روز "نویسندگان زندانی" نام گذاری شده است. به گزارش کمیته نویسندگان زندانی انجمن قلم، تنها در شش ماهه اول سال ۲۰۱۱ میلادی،  ۲۳ نویسنده تهدید به قتل شده‌اند، ۱۱ نویسنده مفقود شده‌اند، برای ۱۰۷ نویسنده حکم زندان صادر شده و۲۴ نویسنده نیز در سراسر جهان کشته شده‌اند. بر اساس این گزارش در همین زمان ۶۴۷ نویسنده ممنوع‌القلم شده‌اند.

«دیرک زاگر» مدیر انجمن قلم آلمان، در گفت و گو با شبکه دو تلویزیون آلمان (ZDF) درمورد وضعیت نویسندگان در ایران گفته: «در ایران نویسندگان و روزنامه‌نگاران همچنان در حال رویارویی با حکومت هستند و به زندانی مخوف در تهران فرستاده‌ می‌شوند که خوفناکی آن خارج از تصور است.»

وی همچنین شرح داده که زندان اوین به شکنجه‌هایش معروف است به خصوص درمورد زندانیان سیاسی و نویسندگان منتقد که به حبس‌های طولانی در این زندان محکوم می‌شوند.

فرج سرکوهی عضو انجمن قلم آلمان و مشاور این نهاد در حوزه ایران، به دویچه وله می‌گوید که انتخاب روز نویسندگان زندانی، بهانه‌ای است تا توجه افکار عمومی جهان نسبت به این افراد جلب شود. وی تاکید می‌کند که این تنها کاری نیست که انجمن قلم در این روز انجام می‌دهد: «بیش از ۱۱۲ شعبه‌ی انجمن قلم در سراسر دنیا، برنامه‌های گوناگونی در این روز برگزار می‌کنند، ازجمله کنفرانس‌های مطبوعاتی، داستان‌خوانی، شعرخوانی و ارائه گزارش در مورد وضعیت نویسندگان در کشورهایی که یا تحت تعقیب قرار می‌گیرند یا سانسور و زندانی می‌شوند، و البته به طور دقیق یعنی با ذکر اسامی، با ذکر موارد و غیره. این گزارش‌ها برای رسانه‌ها فرستاده می‌شوند و در برخی کشورها مثل آلمان در رسانه‌ها هم منتشر می‌شوند. هدف این روز اصولاً برانگیختن توجه افکارعمومی اروپایی یا آمریکایی به وضعیت نویسندگان زندانی است و انجمن قلم بین‌المللی "پن"، سعی می‌کند که در این روز توجه افکارعمومی را برانگیزد.»

بشنوید: گفت و گو بافرج سرکوهی

فرج سرکوهی ادامه می‌دهد که برانگیختن افکارعمومی به فشار بر دولت و حکومت منجر می‌شود: «پن سعی می‌کند که با تماس‌های گوناگون و به کار گرفتن اهرم‌های گوناگون، دولت‌های اروپایی را وادار کند که در مذاکرات ‌و معاملات‌شان با ایران مسئله‌ی حقوق بشر و آزادی بیان را که یکی از بندهای حقوق بشر است، در نظر گیرند.»

ولی آیا تا کنون انجمن قلم موفق شده با وارد کردن این فشارها یک نویسنده زندانی را نجات دهد؟ فرج سرکوهی به مورد شخصی خودش اشاره می‌کند: «من محکوم به سه بار اعدام شده بودم و یکی از چیزهایی که بسیار در آزادی من تأثیر داشت، "پن" آلمان بود که آن موقع توانست با دولت آلمان تماس بگیرد و دولت آلمان را از طریق اهرم افکارعمومی وادار کند که به دولت ایران فشار آورد و در نهایت حکم اعدام من به یکسال حبس تبدیل شد. بخش مهمی از این موضوع، نتیجه‌ی فعالیت‌های "پن" آلمان بود.»

فرج سرکوهی تاکید می‌کند که این موارد اگر در ایران تنها یک بار بوده در مورد کشورهای دیگر بارها و بارها اتفاق افتاده است.

«شما تنها نیستید»

به غیر از نمونه‌هایی که تلاش‌ها و اطلاع‌ رسانی‌های انجمن قلم باعث آزادی یک نویسنده زندانی شده، مواردی هم بوده که این انجمن و نویسندگان مشهور عضو آن به زندانیان نامه نوشته‌اند و به این ترتیب، زندانی را متوجه کرده‌ان که او تنها نیست و دنیا او را فراموش نکرده است.

فرج سرکوهی می‌گوید: «مهم‌ترین هدف این است که به نویسندگان سراسر دنیا گفته شود که شما در برابر دیکتاتور‌ها تنها نیستید. چون وقتی کسی را زندانی می‌کنند، آن فرد خود را در برابر یک سیستم قدرتمند، تنها احساس می‌کند. "پن" سعی می‌کند که با ارتباط با آن زندانی، به او این حس را بدهد که شما تنها نیستید و فراموش نمی‌شوید و همکاران‌تان از شما حمایت می‌کنند.»

معیار انجمن قلم برای حمایت از یک نویسنده زندانی تنها یک چیز است. فرج سرکوهی می‌گوید: «کسی که تخیل یا تفکر خودش را در قالب‌های ادبی‌ـ هنری یا ادبی بیان کرده و به این دلیل زندانی شده یا تحت تعقیب قرار گرفته، ما از او حمایت می‌کنیم. حالا این که کیفیت اثرش خوب است یا نه، آن مسئله‌ای است که به نقد ادبی مربوط می‌شود و به "پن" مربوط نمی‌شود.»

فرج سرکوهی در توضیح این که نویسندگان یاد شده چگونه شناسایی می‌شوند می‌گوید: «شعب مختلف "پن" با همکاران‌ خود در سراسر دنیا تماس دارند. ما اطلاعات‌مان را اول از طریق همکاران‌ همان کشورها می‌گیریم. دوم این که انجمن قلم بین‌المللی و شعب‌اش یکی از نهادهای معتبر دنیاست و به همین دلیل ما با عفو بین‌الملل ارتباطات خیلی خوبی داریم، همچنین با گزارشگران بدون مرز و با همه‌ی نهادهای مدافع حقوق بشر ارتباطات گسترده‌ای داریم و بخشی از اطلاعات‌مان را از طریق آن‌ها می‌گیریم. علاوه بر این،  انجمن قلم بودجه‌ای دارد برای ترجمه‌ی آثار نویسندگان کشورهایی که از نظر اقتصادی ضعیف‌ترند و ادبیات‌شان زیاد مشهور نیست، مثل ایران، از طریق این ترجمه‌ها ما با آثارشان آشنا می‌شویم.»

۱۵ نوامبر روزی است برای تلنگر زدن به افکار عمومی و انتشار آمارهایی که نشان می‌دهند همچنان بخش‌هایی از دنیا مناطقی بسیار ناامن برای کسانی است که اهل اعتراض هستند و قلم‌شان تیز است.

نویسنده: میترا شجاعی

تحریریه: مهیندخت مصباح

از: دويچه وله

 

 
 

بازگشت به صفحه اول

ساير مطالب مربوط به همبستگی 

 

ارسال به: Balatarin بالاترین :: Donbaleh دنباله :: Twitthis تویتر :: Facebook فیس بوک :: Addthis to other دیگران