انتقال 10 زندانی، زندان زاهدان به سلولها انفرادی جهت اجرای حکم اعدام

بنابه گزارشات رسیده به "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" 10 زندانی قرار است فردا صبح در زندان زاهدان به دار آویخته شوند.

روز جمعه 19 اسفند ماه 10 زندانی برای اجرای حکم اعدام به سلولهای انفرادی زندان زاهدان جهت اجرای حکم اعدام منتقل شدند. خانواده های 10 زندانی که 2 تن از آتها زن می باشند روز جمعه 19 اسفند ماه با عزیزان خود برای آخرین وداع در زندان زاهدان با آنها ملاقات کردند.به خانواده های زندانیان گفته شده است که قرار است فردا صبح حکم اعدام آنها به اجرا در آید.

اسامی تعدادی از زندانیان که قرار است فردا حکم ضد بشری اعدام در مورد آنها به اجراگذاشته  شود به قرار زیر می باشد:

1- حمید سیری حدودا 40 ساله اهل ورامین در تهران دستگیر شده است و از سال 1388 تاکنون در زندان بسر می برد

2- گل احمد حیدری 38 سال شهروند افغانستان متاهل و دارای 4 فرزند می باشد. او از سال 88 تاکنون در زندان زاهدان زندانی است.

3- غلام سارانی حدودا 39 ساله از شهروند افغانستان

دو زن زندانی که قرار است فردا صبح به دار آویخته شوند سن آنها بین 20 الی 35 سال می باشد.

گفته می شود که زندانیان فوق به دلیل داشتن مواد مخدر محکوم به اعدام شده اند

ولی فقیه علی خامنه ای پس از توقف چند روزه اعدام ها به منظور برگزاری نمایش انتخابات (انتصابات) خود و پس از تحریم گسترده نمایش انتصابات وی و بار دیگر گواهی دادن بر  عدم مشروعیت  رژیم ولی فقیه   توسط مردم ایران، برای ایجاد فضای رعب و وحشت در آستانۀ چهارشنبه سوری دوباره رو به اعدام های گروهی آورده است.اعدام ها با تایید و دستور صادق لاریجانی رئیس منصوب شده علی خامنه ای در قوۀ قضاییه و از جنایتکاران علیه بشریت صورت می گیرد و از طرفی دیگر برادر وی جواد لاریجانی بیشرمانه جنایت علیه بشریت و اعمال قرون وسطایی این رژیم را در مجامع حقوق بشری مورد توجیه قرار می دهد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، از سرگیری دوباره موج اعدام های گروهی در آستانۀ چهارشنبه سوری و به منظور ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد برای گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

19 اسفند 1390 برابر با 09 اکتبر 2011

----

به احکام ناعادلانه و سنگین اعتراض می کنیم!

بیانیه مشترک مادران پارک لاله ایران و همبستگی جهانی حامیان شان در اعتراض به احکام ناعادلانه و سنگین برای فعالین!

حاکمان جمهوری اسلامی پس از نمایش انتخاباتی شان که با عدم استقبال وسیع از سوی مردم مواجه شد، ناخشنودی خود از تحریم گسترده انتخابات توسط مردم را با افزایش فشارها و موج جدید دستگیری ها و حکم های سنگین و بلند مدت برای فعالین سیاسی و مدنی آغاز کرده اند.

در چند روز اخیر شاهد حکم سنگینی برای وکیل مدافع حقوق بشر، عبدالفتاح سلطانی بودیم. وی که توسط قاضی پیر عباسی به جرم تشکیل کانون مدافعان حقوق بشر و دفاع از زندانیان سیاسی و اتهام واهی "اقدام علیه امنیت ملی" و دریافت جایزه حقوق بشر در سال 2009 در شهر نورنبرگ که هر ساله توسط شهرداری نورنبرگ به یک فعال حقوق بشر اهدا می شود، محکوم به 18 سال زندان در تبعید در شهر برازجان همراه با 20 سال محرومیت از حرفه وکالت شده است؛ از 19 شهریور سال جاری دستگیر و از آن زمان در بند 209 زندان اوین زندانی است و مانند سایر زندانیان از ابتدایی ترین حقوق یک زندانی محروم است.

وی که همچنین بارها تحت فشار قرار گرفته است تا علیه کانون مدافعان حفوف بشر و شیرین عبادی مصاحبه کند از جمله وکلایی است که همواره با صداقت تمام به حرفه خود یعنی وکالت، پای بند بوده و از موکلین اش دفاع کرده است، کاری که وظیفه شغلی و انسانی ایجاب می کرد. همچنین همسر وی خانم معصومه دهقان نیز بارها مورد آزار و اذیت و بازداشت قرار گرفته است. این فشارها نسبت به بسیاری دیگر از وکلا در ایران همواره اعمال است.

هم چنین حکم نرگس محمدی، نائب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر نیز در دادگاه تجدید نظر به مدت 6 سال تایید شد. وی که در دوران زندان به دلیل تحمل فشارهای شدید غیر انسانی دچار بیماری شده بود که پس از آزادی تا مدتها به مداوا می پرداخت.

هم زمان با این وقایع تجمع اعتراضی جمع زیادی از مادران و همسران و خواهران زندانیان سیاسی عرب در شوش از صبح روز سه شنبه 16 اسفند در مقابل ستاد خبری اداره اطلاعات شوش آغاز شده است. این خانواده ها نسبت به ادامه بازداشت غیر قانونی و عدم تفهیم اتهام و عدم دسترسی به وکیل و شکنجه زندانیان خود در سلول­های انفرادی اعتراض دارند. این خانواده ها که بارها توسط نیرو ی انتظامی با ضرب و شتم مواجه شده­اند، این بار برای در امان ماندن از حمله نیروهای سرکوبگر در حالی ­که عکس های زندانیان را در دست داشتند، قرآن به سر گذاشته اند.

امروز در شرایطی قرار گرفته ایم که از یک طرف دایره یک زندگی انسانی بر مردم ایران و بخصوص آزادی خواهان تنگ تر می شود و از طرف دیگر جنایت کاران مقام می گیرند و هیچ دادگاه عادله ای برای پاسخ گویی به مردم وجود ندارد.

در شرایطی که عبدالفتاح سلطانی وکیل حقوق بشری به 18 سال حکم زندان آن هم در منطقه برازجان محکوم می شود و هر روز شاهد قضاوت های به شدت غیر انسانی هستیم، قاضی مرتضوی که جنایت های بی شمارش بر هیچ کسی پوشیده نیست، پس از آشکار شدن یکی از جنایاتش در کهریزک، از مقام خود معزول می شود ولی نه تنها در هیچ دادگاهی محاکمه نمی شود، بلکه به ریاست ستاد مبارزه با مواد مخدر نایل می یابد و هم اکنون نیز قرار است به ریاست سازمان تأمین اجتماعی منصوب شود.

ما مادران پارک لاله و حامیان، ضمن حمایت از خواسته های به حق این خانواده ها، خواهان آزادی این دلیر زنان و مردان میهن مان هستیم و ضمن تاکید بر خواسته های دادخواهانه همیشگی خود؛ محاکمه و مجازات عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت­های صورت گرفته در حکومت جمهوری اسلامی، آزادی فوری و بی قید وشرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی و لغو مجازات اعدام؛ نقض آشکار حقوق بشر و حکم های نا عادلانه را به شدت محکوم می کنیم.

از مردم آزاده و شریف ایران و همچنین از همه مجامع حقوق بشری در سراسر دنیا، به ویژه کمیته حقوق بشر سازمان ملل، عفو بین الملل و شخص آقای احمد شهید می خواهیم که با جدیتی بیش از پیش به این احکام ناعادلانه اعتراض کنند.

مادران پارک لاله ایران
همبستگی جهانی حامیان مادران پارک لاله
http://www.mpliran.com/2012/03/blog-post_2747.html
18 اسفند 1390

----

برگزاری دادگاه کوروش زعیم

 

جلسه محاکمه مهندس کوروش زعیم، عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران چهارشنبه 17 اسفند در شعبه 12 دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی قمی برگزار گردید.

در این پرونده که حاصل تجمیع پرونده های حاصل از 3 بازداشت این فعال ملی در سالهای 85،88 و 89 میباشد، وی متهم است بخ تبلیغ علیه نظام از طریق بیانیه ها، مقالات و مصاحبه های گوناگون و نیز اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور و عضویت در جبهه ملی ایران.

در جلسه محاکمه پس از قرائت کیفرخواست توسط نماینده دادستان ، کوروش زعیم به همراه وکیلش سید محمدعلی دادخواه به دفاع پرداخته و نهایتا جهت اخذ دفاع آخر دادخواه خواهان فرصت یک هفته ای جهت تقدیم لایحه گردید که مورد موافقت قاضی شعبه 12 قرار گرفت. رای پس از اخذ لایحه صادر خواهد شد.

----

مهندس محمد توسلی و مهندس محمد فرید طاهری به مرخصی آمدند

میزان: پیرو خبر قبلی اطلاعات تکمیلی حاکی از این است که مهندس محمد توسلی و مهندس محمدفرید طاهری پنج شنبه شب به مرخصی آمدند.

مرخصی ۳۶ ساعته این دو عضو نهضت آزادی ایران به خاطر شرکت در مراسم عروسی لیلا توسلی بوده است.

مهندس لیلا توسلی فرزند مهندس محمد توسلی به خاطر شهادت درباره کشته شدن یکی از معترضین روز عاشورا توسط خودروی نیروی انتظامی به دو سال زندان محکوم شده بود که دوره محکومیت او اخیرا پایان یافت.

فرزند دیگر مهندس توسلی، دکتر سارا توسلی و همسرش مهندس محمدفرید طاهری نیز به خاطر حضور در راهپیمایی روز عاشورا  به شش سال حبس تعلیقی و سه سال حبس قطعی محکوم شدند. مهندس طاهری هم اکنون مشغول سپری کردن دوران حبس خود در زندان اوین است.

همچنین مهندس محمد توسلی که ۱۲ آبان ماه سال ۱۳۹۰به خاطر امضای نامهٔ ۱۴۳ فعال سیاسی و اجتماعی بازداشت شده است و چهار ماه گذشته را در سلول‌های بند ۲۰۹ زندان اوین، به سر برده است.
بنابر اعلام مسئولان زندان اوین این دو عضو نهضت آزادی ایران می‌باید صبح روز شنبه خود را به دفتر زندان معرفی نمایند

----

گزارش همبستگی حامیان در نشست ژنو

 

دوشنبه پنجم مارس 2012

حکومت جمهوری اسلامی از بزرگترین ناقضان حقوق بشر در وضعیت زندانها و حبس فعالین مدنی و سیاسی
گزارش همبستگی جهانی حامیان مادران پارک لاله ایران
در نشست جانبی کنفرانس ژنو در بررسی وضیعت حقوق بشر در ایران

همبستگی جهانی حامیان مادران پارک لاله سپاسگزار است که این فرصت هر چند کوتاه به ایشان داده شده تا در این اجلاس به وظیفه خود عمل نموده، ضمن انعکاس صدای دادخواهی مادران پارک لاله ایران، به یکی از موارد مهم نقض حقوق بشر در ایران، حبس زندانیان سیاسی- عقیدتی و وضعیت زندانهای جمهوری اسلامی ، که رسیدگی به آن یکی از خواسته های بنیادین این کارزار میباشد مختصراً بپردازد.

مادران پارک لاله ایران به همراه گروه های حامی خود که پس از کشتار خیابانی خیزش مردمی جنبش سبز در جون 2009 با نام "مادران عزادار ایران" شکل گرفتند، نه تنها خواهان دادخواهی جنایت هایی هستند که توسط حکومت جمهوری اسلامی رخ داده است، بلکه آزادی تمامی زندانیان سیاسی -عقیدتی و لغو مجازات اعدام را نیز خواستارند و هم اکنون نیز چندتن از این مادران آزادی خواه و عدالت طلب، تنها به جرم پیگیری وضعیت فرزندان در بندشان یا همدردی با خانواده های داغدار مانند: پروین مخترع(1) و ژیلا کرم زاده مکوندی(2) به احکام ناعادلانه محکوم شده اند و در زندان به سر می برند.

گرچه کمیته حقوق بشر سازمان ملل در ژنو در پایان اجلاس خود در7 نوامبر 2011 نقایص فاحشی را در کارنامه حقوق بشر حکومت جمهوری اسلامی ایران گزارش می کند، این واقعیت توسط آقای احمد شهید نیز مورد تأکید قرار می گیرد که "انکار نقض حقوق بشر توسط حکومت ایران، نشانه وخامت اوضاع است" چرا که حکومت جمهوری اسلامی مصوبات مجامع بین المللی حقوق بشری را کاغذ پاره می خواند و ریئس قوه قضاییه ایران امضای پیمان نامه جهانی حقوق بشر توسط ایران را اقدامی اشتباه قلمداد می کند .

علیرغم فشار های روز افزون به فعالان حقوق بشر در دست یابی به شواهد ، بنا به گزارش خبرگزاری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران درسالنامه آماری نقض حقوق بشر در ایران - ویژه سال
۲۰۱۱، جمعاً ۱۰۲۰ مورد شکنجه زندانیان، ۲۶۳ مورد عدم رسیدگی یا محرومیت از خدمات پزشکی زندانیان، ۹۳ مورد انتقال غیرقانونی زندانی به سلول انفرادی، ۹۲۷ اعمال محدودیت خارج از قانون بر زندانیان، ۱۸۹ مورد اقدام به اعتصاب غذای زندانیان، ۲۶۰ مورد انتقال اجباری یا تبعید زندانیان، ۲ مورد خودکشی زندانی، ۲۳۵۱۸۰ اعمال فشار و تهدید زندانیان، ۸۳ مورد قتل زندانیان، ۱۳۹ مورد بلاتکلیفی زندانیان، ۵ مورد مرگ زندانی بر اثر بیماری، ۱۶ مورد اجرای حکم شلاق و قصاص عضو، ۶۶ مورد عدم دسترسی به وکیل، ۵۳ مورد پرونده سازی بر علیه زندانیان، ۱۰۵۰ مورد نگهداری زندانی در محیط نامناسب و ۱۶۲ مورد گزارشات متفرقه گردآوری شده است.(3)

در حالی که جمعیت بزرگی از زندانیان سیاسی-عقیدتی زندانهای ایران را بسیاری از دگر اندیشان، وکلا ،دانشجویان، تلاشگران حقوق بشر و فعالان صنفی و مدنی تشکیل میدهند ، روزنامه نگاران در این میان به خصوص از شمار بالایی برخودارند.

کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران در گزارش سال
۲۰۱۱ خود ، جمهوری اسلامی ایران را "بزرگترین زندان روزنامه‌نگاران در جهان " نامیده‌ است. بنا به اظهار این کمیته جمهوری اسلامی هم‌چنان از «حبس انبوه» روزنامه‌نگاران برای خاموش کردن صدای معترضان و جلوگیری از پوشش دادن خبرهای انتقادی استفاده می‌کند . در این گزارش آمده است جمهوری اسلامی تا یکم دسامبر ۲۰۱۱ تعداد ۴۲ روزنامه‌نگار را در شرایطی غیربهداشتی و سلول‌های پرازدحام در زندان‌هایی چون رجایی‌شهر و اوین در حبس نگه داشته‌ است و حدود نیمی از آنان بخش هایی از مدت حبس خود را به منظور اعتراف گیری در سلول انفرادی به‌سر برده‌اند.(4)

اخیراً نیز در گیری های نیروهای امنیتی با مردم در مناطق عرب نشین اهواز، شوش و حمیدیه چندین قربانی و دهها بازداشتی به دنبال داشته است که هنوز بسیاری از خانواده های بازداشت شدگان خبر روشنی از وضعیت آنان ندارند.

لازم به یادآوری ا ست بنا به خبری که روز گذشته چهارم مارچ منتشر شد ، عبدالفتاح سلطانی نیز به 18 سال زندان در تبعید و 20 سال محدومیت از وکالت محکوم شد. این وکیل سر شناس که در سال 2009 در شهر نورنبرگ جایزه حقوق بشر به او اعطا شده بود، تنها بدلیل" تشکیل کانون مدافعان حقوق بشر" و دفاع از زندانیان عقیدتی با اتهام واهی" اقدام علیه امنیت ملی" چنین حکمی را دریافت می کند.

گرچه بنا به شهادت ها و نوشته های هزاران زندانی، شکنجه در زندانهای ایران تاریخی طولانی و درد بار دارد(5)، در گزارش اخیر سازمان عفو بین الملل نیز که در فوریه 2011 تحت عنوان" افزایش فشار برزندانیان سیاسی-عقیدتی در ایران " انتشار یافته است، به برخی از شکنجه های رایج در زندانهای جمهوری اسلامی چنین اشاره شده است: کتک، شوک برقی، حبس در قفس های تنگ، آویزان کردن از پا ، تجاوز جنسی و یا تهدید به تجاوز زنان و مردان شامل بکار گیری اشیاء (مانند باتوم)، تهدید به مرگ و یا ایجاد تجربه مرگ با اعدامهای ساختگی، بازداشت اعضای خانواده زندانیان سیاسی و یا تهدید به باز داشت و شکنجه آنان،محروم کردن از نور، خواب، آب و غذا....

اعمال شکنجه برای گرفتن اعتراف نامه های ساختگی از زندانیان سیاسی- عقیدتی ، در بسیاری از دیگر نوشته ها و شهادت های زندانیان نیز آمده است از جمله ، خوراندن برگه اعتراف نامه به زندانی تا زمانی که عین خواسته های شکنجه گران را تأ مین کند (6) . همچنین کشیدن ناخن، سوزاندن با آتش سیگار، خوراندن داروهای روان گردان ، باز جویی های طولانی با بدن برهنه و تحقیر، فرو بردن سر در کاسه توالت....تنها نمونه هایی از این چنین اقدامات ضد انسانی است که به وفور و طی سالها در زندانهای حکومت جمهوری اسلامی تجربه شده است.

گرچه نمونه های بیشماری را میتوان از انواع فشار های جسمی و روانی وارد بر زندانیان سیاسی –عقیدتی نام برد اما شاید تنها یک نمونه بسیار ساده و ابتدایی از آن درک ما را از این درد روز مره، ملموس تر کند و آن اینکه به عنوان مثال به دختر 12 ساله نسرین ستوده وکیل زندانی که همراه برادر 4 ساله اش به ملاقات با مادر میروند اجازه دیدار نمیدهند با این بهانه که جحاب اسلامی اش که همان لباس مدرسه اش بوده ، مناسب نبوده است ! (7)

احمدباب فعال سیاسی کرد نیز که مدت 4 ماه و 20 روز در زندان های مریوان وسنندج تحت شکنجه ، و حدود 5 ماه زندانی انفرادی بوده است ، اشاره می کند به شلاق هایی که تا حد مرگ به کف پای او زده شده ، تجربه اعدام ، شکستن دنده هایش، محرومیت های طولانی از خواب و تهدید به تجاوز. وی اطلاع میدهد در پایان دوره انفرادی 33 کیلو وزن از دست داده و هنوز بعد از یک سال آثار شکنجه روی بدنش باقی است(8)

بنا به گزارش هرانا همچنین در هفته های اخیر چندین زندانی سیاسی در زندان ارومیه جهت انجام مصاحبه تلویزیونی و اعترافات دیکته شده تحت فشار و زندانهای انفرادی قرار گرفته اند (9)

اما شکنجه در زندانهای جمهوری اسلامی، تنها بخشی از این جنایات است ، حال آنکه آنچه شبانه روز در بسیاری از زندانهای ایران بر زندانیان عادی و سیاسی از زن و مرد تا پیر و نوجوان، می گذرد خود جریانی است به نهایت تآسف بار و بدور از شأ ن انسانی .

بطور کلی تراکم جمعیت ، عدم رعایت اصل تفکیک مجرمین، نبود امنیت ، عدم دسترسی به خدمات درمانی ،ضایع کردن حق بهره گیری از وکلای مناسب، فقدان شدید ابتدایی ترین امکانات بهداشتی ار جمله دسترسی به توالت و حمام ، عدم وجود و یا قطع غیر قانونی امکانات ارتباطی، و محرومیت از حق ملاقات و تلفن ،فعالیت گسترده باند های مواد مخدر، سهل الوصول بودن این مواد، گسترش روز افزون اعتیاد، تجاوز های جنسی، و نیز خرید و فروش افراد برای سوء استفاده های جنسی که منجر به شیوع وحشتناک بیماریهای ایدز و هپاتیت در میان زندانیان شده است، همگی نه تنها حاکی از عدم رعایت موازین آیین نامه اجرایی سازمان زندانها ست بلکه زیر پا نهادن ابتدایی ترین حقوق انسانی به شمار میرود.

افشاگری های تنی چند از زند انیان سیاسی که بخشی از آنها به بیرون راه یافته است خبر ازعمق فجایعی دارد که درزندان های جمهوری اسلامی به وفور رخ می دهد؛ از جمله نامه های مهدی محمودیان از زندان رجایی شهر ، سید ضیاء نبوی اززندان کارون ، و یا نامه افشاگرانه9 زندانی سیاسی - عقیدتی زن در انتقال خود به زندان قرچک ورامین ما را با بخش کوچکی از وضعیت اسفبار درون این زندان ها آشنا می کند.

علی کانتوری فعال سیاسی- مدنی از دوران اقامت خود در زندان قزل حصار چنین گزارش میدهد که 10 تا 15 زندانی در فضایی به مساحت 6 متر مربع ، حتی این امکان را نداشته اند که هفته ای دوبار به مدت 3 دقیقه حمام کنند و همه زندانیتن از شپش در رنج بودند. همچنین رویا عراقی از تجربه خود در زندان اوین چنین می گوید که 4 نفر در سلولی تنگ حتی جای دراز کشیدن هم نداشته اند و بوی تعفن توالت در میان این اتاق ، بدون هیچ پنجره یا دریچه ای برای تهویه هوا شدیدآ آزاردهنده و تحقیر کننده بوده است. (10)

عدم دسترسی به خدمات درمانی نیز در زندانها تاکنون قربانیان بسیاری گرفته است. از جمله خانم فاطمه الوندی مادر مهدی محمودیان، فعال حقوق بشر وافشا گر شکنجه و تجاوز در زندان کهریزک طی نامه ای به رییس سازمان زندانها شکایت نموده است که علیرغم در خواست پزشک زندان خدمات درمانی لازم از فرزند او دریغ میشود و او که بخشی از ریه خود را در اثرشکنجه و ضرب وشتم شدید ازدست داده است در معرض خطر جدی سلامتی قرار دارد (11). لازم به ذکر است این مادر خود نیز به جرم پیگیری وضعیت فرزندش تحت فشار بوده وبارها مورد باز جویی قرار گرفته است.

بنا به اعتراف رییس سازمان زندانها در مارچ 2011، تنها در طی 18 ماه 55000 نفر به تعدادزندانیان اضافه شده است بی آنکه هیچ فضای جدیدی بنا شده باشد. در اواخر جون 2011 نیز یونس موسوی عضو کمیته قضایی مجلس خود تاءیید کرد که اضافه جمعیت در زندانها آنقدر جدی است که زندانیان روی پله ها می خوابند و بودجه زندانها آنقدر کم است که حتی غذا، پوشاک، و پتوی زندانیان را تامین نمی کند. 


عدم رسیدگی به پایه ای ترین خواست های زندانیان سیاسی تا کنون بارها بسیاری از آنان را ناچار نموده به عنوان آخرین و تنها راه در مقابل دستگاههای قضایی و امنیتی متوسل به اعتصاب غذا شوند که البته متأسفانه رسیدگی به خواست های ابتدایی و کاملاً محدودشان هم بسیار به ندرت صورت میگیرد. از جمله محمد صدیق کبودوند فعال حقوق بشر کرد که مدت 4 سال است در زندان به سر میبرد ناچار بود با وجود آنکه خود تا کنون سه سکته ناقص مغزی و قلبی داشته است برای رسیدن به حق انسانی و ابتدایی خود در دیدار با فرزند جوانش که مبتلا به بیماری سرطان می باشد دست به اعتصاب غذا بزند. (19 فوریه 2012)

  دکتر مهدی خزعلی ، پزشک و فعال سیاسی نیز که به 14 سال حبس تعزیری در زندان براز جان و 10 سال تبعید در همان شهر و 90 ضربه شلاق محکوم شده است ، امروز 57 امین روز اعتصاب غذای خود را در زندان اوین سپری می کند .

  از طرف دیگر همه این بی عدالتی ها در حالی صورت می گیرد که سایه شوم اعدام برسر چندین تن از دگر اندیشان و فعالان سیاسی –مدنی و نیز بسیاری دیگر زندانیان عادی همچنان گسترده است و علیرغم اعتراض های جهانی هرلحظه زندگی آنان را به شدت تهدید می کند از جمله: سعید ملک پور، زانیار و لقمان مرادی، کشیش ندرخانی،عبدالرضا قنبری، محمد رضا پورشجری، وحید اصغری، شهروز وزیری،احمد رضا هاشم پور،مهدی علیزاده، و امیر میرزا حکمتی

  همبستگی جهانی حامیان مادران پارک لاله ضمن اینکه در کنار امر دادخواهی ، بر لغو احکام اعدام و آزادی بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی —عقیدتی به عنوان خواسته های اساسی خود پای می فشارند ، خواستار آنند که تا تحقق این امر، امنیت این زندانیان حفظ شده، تمامی حقوق انسانی ایشان و دیگر زندانیان عادی در ایام حبس ، مطابق موازین زندانها رعایت شود و استانداردهای لازم در امور زندانها به اجرا در آید.

در پایان ، مادران پارک لاله و حامیانشان یاد همه زندانیان سیاسی- عقیدتی زن را که در آستانه روز جهانی زن در راه دستیابی به آرمانهای انسانی و عدالت طلبانه خود ، در اسارت به سر می برند، گرامی میدارند و خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط آنان می باشند. 

___________________________________________________________________________
 1—مادر کوهیار گودرزی فعال حقوق بشرو روزنامه نگار زندانی که بدون برخورداری از وکیل در جریان دادگاه، به 23 ماه حبس تعزیری محکوم و در زندان کرمان به سرد می برد .
2- ژیلا کرم زاده مکوندی ، شاعر و از حامیان مادران عزادار (مادران پارک لاله)، به جرم همدردی و سرودن شعر برای مادران و جان باختگان به چهار سال حبس، دو سال تعزیزی و دو سال تعلیقی محکوم شده و در تاریخ ٦ دی ماه برای اجرای حکم ، بازداشت و روانه زندان شده است
3- سالنامهء آماری نقض حقوق بشر در ایران – ویژهء سال
۲۰۱۱   
4- کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران گزارش سال
۲۰۱۱
5 - شکنجه و خشونت جنسی علیه زندانیان سیاسی زن در جمهوری اسلامی —جنایت بی عقوبت / عدالت برای ایران
6- مهدیه محمدی گرگانی، همسر روزنامه نگار زندانی، احمد زید آبادی در مصاحبه با رادیو فردا – سپتامبر 2009
7- هرانا، خبر گزاری مجموعه فعا
لان حقوق بشر در ایران 23 فوریه 2011 
8- اکتبر 2011
Euronews 8-
9 - خبر گزاری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، 20 فوریه 2011
10- 8 اکتبر 2011
Euronew
11- نامه مادر مهدی محمودیان به رییس سازمان زندانها 29 فوریه 2011

http://www.mpliran.com/2012/03/blog-post_08.html

 

 
 

بازگشت به صفحه اول

ساير مطالب مربوط به همبستگی 

 

ارسال به: Balatarin بالاترین :: Donbaleh دنباله :: Twitthis تویتر :: Facebook فیس بوک :: Addthis to other دیگران