مرگ اكبر محمدی

برگ تنفرانگيز ديگری از خشونت و بي اعتنايي به حقوق اوليه انساني

هرگاه حاكميت جمهوري اسلامي از واكنش عملي مردم  نسبت به عدالتي، سياستهاي غلط داخلي و خارجي، فقر و فساد، احساس خطر مي كند، براي ارعاب مردم و ايجاد جو وحشت، درجه اعمال خشونت را بالا مي برد. هرگاه احساس ضعف و بي ثباتي مي كند، بر خفقان مي افزايد. هرگاه ندانم كاريها و خرابكاريهايش به رسوايي در انظار و افكار عمومي مي انجامد، به شكستن قلم ها، خفه كردن معترضان و بگير و ببند مخالفانش مي پردازد. اكبر محمدي، كه تنها گناهش اعتراض به خشونت و بي حرمتي به دانشجو و دانشگاه بود، فداي اين سياست شد.

مرگ دلخراش و پرسش انگيز اكبر محمدي، كه  هفت سال از بهترين دوران جواني خود را در شرايط طاقت فرساي زندانهاي جمهوري اسلامي گذرانده بود، هشدار ديگري به آزاديخواهان، معترضان و مخالفان بود كه حاكميت، به دليل ناتوان بودن از پاسخگويي در برابر ملت و به دليل ضربه هاي سهمگيني كه با عملكردهاي نادرستش به منافع ملي وارد ساخته، و به دليل بي اعتبار شدن در برابر افكار عمومي جهان، از هيچ رفتار غيرانساني براي حفظ بقاي خود، بهر قيمت كه شده، رويگردان نيست.

جبهه ملي ايران

تهران- 10 امرداد 1385