انتخابات و موضع اکثریت ملت ایران در برابر آن

بار دیگر حاکمیت جمهوری اسلامی با تمامی امکانات رسانه ای وابسته به خود که خرج همه شان از کیسه مردم تامین  می شود ، فارق از حضور رسانه های غیر خودی که همه را از دم درو کرده اند ، می کوشد تا بازار انتخابات را در حدی که بتواند در خارج بازتابی دایر بر حضور وسیع مردم داشته باشد، گرم بسازد . تلاش همه جانبه برای یک کاسه کردن انتخابات خبرگان و شوراهای شهر و روستا ، شگردی بود تا بیتفاوتی فراگیر جامعه را نسبت به انتخابات خبرگان ، بوسیله حضور بخشی از مردم برای شرکت در انتخابات شوراها پوشش دهند و بویژه در مناطق روستایی صندوق ها را تا حد ممکن انباشته بسازند . آنچه بیش از هر زمان در انتخابات خبرگان چشمگیر می باشد تضادهای شدید درون حاکمیت در میان خودی ترین خودیهایی هست که 27 سال است دست در دست هم تثبیت موقعیت انحصاری کرده اند . افزون بر درگیری همیشگی لیست روحانیت مبارز و حوزه با لیست روحانیون مبارز ، این بار جریان سوم در پی پیروزی در به کرسی نشاندن چهره ای ناشناخته ، به یاری حزب پادگانی ، بر آن است تا در خبرگان نیزصاحب نفوذ بگردد و در این راه شعار اصلی را متوجه حذف تیم رقیب ساخته است . تلاشهای پشت پرده صحنه گردانها برای سرپوش گزاردن بر شدت اختلافها در عمل به نتیجه ای نرسید و سرانجام شورای نگهبان 240 نفر از نامزدها را مردود شناخته و شماری از اعضای کنونی مجلس خبرگان را که به شرکت در امتحان مجدد اجتهاد تن در نداده اند به عنوان انصراف کنندگان تلقی کرد و کنار گذاشت ، به این ترتیب به جای حداقل دو نامزد برای هر حوزه به روی هم 172 نفر برای 86 حوزه انتخابیه می شود ، فقط 144 نفر پذیرفته شده را اعلام داشت تا چون گذشته در شماری از حوزه ها فقط یک نفر نامزد وجود داشته باشد و به ناچیز ترین میزان رای بستگان خود هم بتواند بدون رقیب وارد مجلس خبرگان بشود؟! پدیده ای که از آغاز مورد اعتراض بسیاری از خودی های حاکمیت بوده و هست و چنین انتخاباتی را فاقد وجاهت قانونی دانسته اند . نحوه عملکرد شورا نگهبان چنان موجی از اعتراض را در جناح های حاکمیت پدیدار ساخت که رئیس پیشین مجلس در نامه ای سر گشاده اعلام داشت (( چنین انتخاباتی نمی تواند ضامن جمهوریت و اسلامیت نظام سیاسی ایران باشد )) و بالاخره فغان برآورد که (( از آنچه بر تدبیر و عدالت و آزادی و قانون در مملکت می رود به خداوند پناه  می برم )) این همه در حالی است که روز به روز اکثریت عظیم ملت ایران بیش از هر زمان به ناکارآمدی خبرگان و محصول آن معترض بوده و معتقدند که این ساختار نه تنها با اصل حاکمیت ملی در تضاد می باشد که در عمل همبستگی و وحدت ملی را آسیب پذیر ساخته و این همه در شرایطی است که جریانهایی با حمایت های فرامرزی در صدد لطمه وارد ساختن بر یک پارچگی کشور می باشند و وجود ساختار ایدئولوژیک مذهبی حکومت فرصت مناسبی را برای آنها فراهم ساخته تا با توجه به نبودحقوق شهروندی یکسان برای همه باشندگان ایران ، بر مرکب پدیده ساخته و پرداخته قوم گرایانه که مغایر با منافع ملی کشور است ، در منطقه ای که بشدت درگیر بحرانهای کم سابقه می باشد ، سوار و آزادانه جولان دهند بنابراین موضع ما در برابر خبرگان و حاصل کار آن از آغاز روشن بوده و با وجود همه فشارها و خطرها آنرا همسو با منافع ملی کشور ندانسته و نمیدانیم . اما درباره انتخابات شوراهای شهر و روستا ، در حالیکه به جهات روشن بر این باوریم که شکل گیری این شوراها با رای واقعی مردم ، نقشی بنیادین در حرکت جامعه بسوی ساختار دمکراسی و استقرار جامعه مدنی و کاسته شدن از دخالتهای گسترده دولت در اداره جامعه دارد و قادر خواهد بود تا میدان را برای ابراز وجود استعدادها و قبول مسئولیت از گروه پرشماری از مردم آماده بسازد وبه بسیاری از نارسایها پایان ببخشد ، ولی با شیوه ای که بویژه در دور دوم انتخابات شوراها به مورد اجرا گذارده شد ، در عمل شاهد بوده ایم که در عمده موارد شوراها جز وسیله و ابزاری در دست حاکمیت نبوده اند . حاکمیت بیاری هیئت های نظارت ساخته و پرداخته خود در عمل راه را بر حضور افراد کاردان ، صاحب تجربه و مستقل و نفوذ ناپذیر سد ساخته و بیاری ارگانهای فرمانبردار کوشش خواهد داشت تا شماری افراد گوش بفرمان را روانه شوراها بسازد. اخباری که طی چند روز گذشته انتشار یافته و اعتراضهایی که از سوی سازمانها و شخصیت های خودی مورد قبول حاکمیت در جناح اصلاح طلب ابراز گردیده ، حکایت از ردصلاحیتهای گسترده ای دارد که در مجموع چنین مینماید که جناح قبضه کننده قدرت بر آن است تا اکثریت نزدیک به اتفاق شوراها ودر نتیجه همه اهرمهای قدرت در سراسر کشور از روستا تا شهر را بطور همه جانبه در اختیار بگیرد و عرصه را بیش از پیش بر غیر خودی ها و حتی خودی ها که جزء اصولگراها نیستند تنگتر بسازد. همه آنچه که بدان اشاره گشت حاصل عملکردهای  انحصار طلبانه حاکمیتی است که از نخستین انتخاباتش تا به امروز هیچگاه به اصل گزینش آزاد از سوی ملت و جمهوری واقعی پارلمانی معتقد نبوده است . نتیجه آنکه امروز در عمل اکثریتت ملت ایران نسبت به این امر سرنوشت ساز یا بی تفاوت گشته اند و یا آنکه برای نشان دادن مخالفت خویش نسبت به عملکرد حاکمیت در بازداشتن مردم از حق اعمال حاکمیت ملی ، در یک اقدام اعتراضی مسالمت آمیز ، از حضور در هر گونه انتخاباتی خودداری میکنند . این گروه مصمم اند تا در انتخابهایی که افراد آن از سوی حاکمیت انتخاب و دست چین شده اند و گوش به فرمان عمل   میکنند شرکت نکنند. از این رو تا نظارت استصوابی در کار حذف شایستگان جامعه ادامه بیابد و از حضور آزاد اندیشان کاردان و اصلاح طلب ملی و مورد قبول مردم جلوگیری به عمل آید ، مردم از انتخابات دو درجه ای استقبال نخواهند کرد و تا چهره های واجد شرایط را در صحنه انتخابات نبینند از دادن رای به عوامل تایید شده حاکمیت درعمل خودداری خواهند کرد . پدیدهای که بیش ازپیش شکاف میان حاکمیت و اکثریت عظیم ملت را بیشتر و بیشتر خواهد ساخت و می تواند جامعه را به انفجار بکشاند .

جبهه ملی ایران

29/8/85