شروط دولت برای استادان دانشگاه: اعلام بیعت با رهبری و محکوم کردن فتنه
سبز
حمید تکاپو
جــرس: در راستای محدود سازی،کنترل،اخراج،پاکسازی و بازنشستگیِ اجباریِ
اساتید مستقل و دگراندیش دانشگاههای کشور، که با تعبیر "انقلاب فرهنگی
خزنده" از آن یاد شده، اخیرا نامه ای رسمی توسط رئیس انتصابی دانشگاه تربیت
مدرس به هیأت ممیزه آن دانشگاه تحمیل شده است که طبق آن، اساتیدی که قصد
ارتقا و تبدیل وضعیت دارند،باید قبلا نامه را امضا کنند که مفاد آن "اعلام
بیعت مجدد با رهبری، محکوم کردن فتنه سبز، تقاضای اشد مجازات برای سران
فتنه و اعلام برائت از ایشان" است.
منبع خبری جرس در این زمینه خاطرنشان می کند "در راستای تصفیه و پاکسازیِ
دانشگاههای کشور، کامران دانشجو، وزیرعلوم دولت محمود احمدی نژاد به صراحت
اعلام
کرده است من مأموریت دارم دانشگاه اسلامی تحویل دهم و ملاک من نیز
راهپیمائی نهم دی
۸۸
است که اساتیدی که در این راهپیمائی شرکت نکرده اند،
صلاحیت
تدریس در دانشگاه اسلامی را ندارد."
التزام عملی به ولایت فقیه
لازم
به ذکر است فرهاد دانشجو (ریاست انتصابی دانشگاه تربیت معلم)، که در
خروج
محسن کدیور از آن دانشگاه نقشی اساسی داشت، اینک با قطع حقوق و معلق
کردن
علیرضا بهشتی و قربان بهزادیان نژاد، دو تن از اساتید آن دانشگاه، از
حیث
ایجاد محدودیت های اکادمیک و اصطلاحا "اسلامی سازی دانشگاهها"، گوی
سبقت
را از دیگر روسای دانشگاهها ربوده است.
میرحسین موسوی نیز از اعضای هیأت علمی و عضو هیأت امنای دانشگاه تربیت مدرس
بود که چندی پیش ممنوع الورود و تدریس در آن دانشگاه شد.
در
همین
راستا و به گزارش همین خبرگزاری، اواسط بهمن ماه گذشته، کامران
دانشجو
وزیر علوم در نشست روسای دانشگاهها و پژوهشگاهها گفت: "برای
استخدام اعضای هیئت علمی و بورسیه کردن دانشجویان هیچ مشکلی نداریم؛ لکن
باید
افرادی انتخاب شوند که به نظام اسلامی اعتقاد و به ولایت فقیه التزام
عملی
داشته باشند." وی تاکید کرده بود "برای استخدام هیات علمی باید
افرادی
انتخاب شوند که به ولایت فقیه التزام عملی داشته باشند."
در
آخرین
روز کاریِ دی ماه گذشته نیز، محمدرضا رحیمی، معاون اول و سخنگوی
رئیس
دولت، در پنجمین نشست ستاد عالی اردوهای هجرت سه، خطاب به مقامات
وزارت
علوم گفته بود "وزارت علوم باید در انتخاب اساتید دقت بیشتری داشته
باشد و
از ورود اساتید غیرمتعهد بهدانشگاهها جلوگیری کند. (خبر آنلاین)
موج اخراج ها
فروردین ماه امسال و با اتمام تعطیلات، دو تن از اساتید دانشگاه علم و
صنعت
با حکم کتبی از دانشگاه اخراج شدند که یکی از آنها سیّدعلی اصغر
بهشتی
شیرازی (پسر عموی علیرضا بهشتی) ازاساتید باسابقه و مجرّب مخابرات
دانشگاه علم و صنعت و دیگری محمّد شهری از اساتید سابق دانشکده برق بود
.
در
دی ماه
گذشته نیز خبری روی خروجی رسانه ها قرار گرفت مبنی بر اینکه
۱۲
استاد
برجستۀ دانشگاه علامه طباطبائی (حمیدرضا برادران شرکا معاون سابق
محمد
خاتمی، علی صادق تهرانی، بهروز هادیزنوز، محمود ختایی، صادق
بختیاری، رضا عاصی، مهدی جهرمی، محمدمهدی بهكیش دبیركل سابق اتاق
بازرگانی بینالملل، خانم تركیان، محمد ستاریفر از مخالفان جدی دولت و
رئیس
سابق سازمان منحلشده مدیریت و برنامهریزی، مهدی جهرمی و كیانمهر)
مشمول
بازنشستگی اجباری و خروج از دانشگاه شده اند.
سیاسی بودند و مخل روند امتحانات
به
گزارش مهر، حجت الاسلام صدرالدین شریعتی رئیس انتصابی آن دانشگاه در
پاسخ
به پرسشی پیرامون بازنشستگی زودهنگام و ممنوعیت تدریس
۱۲
استاد صاحب
نام آن
دانشگاه مدعی شد "برخی استادان عملكرد سیاسی داشته و قصد اختلال در
امتحانات را داشتهاند و تمام اعضای این گروه در یك جریان خاص سیاسی حركت
می
كردند و به دنبال اختلال در امتحانات بودند."
همزمان
مرتضی
مردیها از چهره های سرشناس فلسفه سیاسی و استاد دانشگاه علامه
طباطبائی و صبا واصفی، استاد دانشگاه شهیدبهشتی نیز، از تدریس محروم و از
دانشگاه اخراج شدند. مردیها در سال
۸۶
با فشار ریاست دانشگاه علامه، از
دانشکده حقوق و علوم سیاسی به دانشکده ادبیات منتقل شده بود که هم اکنون
از
تدریس در این دانشکده نیز منع شده است.
پدیدۀ بازنشستگیِ اجباری
خبرگزاری ایلنا همان زمان به نقل از یکی از اساتید آن دانشگاه خاطرنشان
ساخته
بود "بازنشستگی اساتید برای اولین بار در دانشگاه علامه اتفاق
نمیافتد، پیش از این هم اساتید مطرح حقوق آن دانشگاه چون علی آزمایش،
حسین
شریفی و محمدرضا ضیاییبیگدلی، با اینكه به سن بازنشستگی نرسیده
بودند،
بازنشسته اجباری شدند."
مقامات
دولت
احمدی نژاد سال
۸۷
نیز، رضا داوری اردکانی، ابراهیم باستانی پاریزی،
علی
شیخ الاسلامی، کریم مجتهدی، محمدرضا شفیعی کدکنی، محسن جهانگیری و
غلامحسین ابراهیمی دینانی را از دانشکده ادبیات و همچنین ایرج گلدوزیان،
امیرناصر کاتوزیان، محمود عرفانی اساتید برجسته قانون جزا، حقوق مدنی و
قانون
تجارت و ابوالقاسم گرجی استاد حقوق اسلامی، محمد آشوری استاد آیین
دادرسی
کیفری، جمشید ممتاز استاد حقوق بین الملل، همایون الهی، استاد
خاورمیانه و خلیج فارس، عزت الله عراقی استاد حقوق کار، حسن درودیان
استاد
حقوق مدنی، رضا رئیس طوسی استاد اقتصاد سیاسی نفت و احمد ساعی استاد
مسائل
جهان سوم و نجادعلی الماسی استاد حقوق بین الملل خصوصی از دانشکده
حقوق و
علوم سیاسی دانشگاه تهران را نیز، مشمول بازنشستگی اجباری کردند.
به
فهرست
اساتید اخراجی، نام محسن کدیور، سعید حجاریان، محمدتقی احمدی، هاشم
آقاجری، مسعود غفاری، حسین بشیریه، هادی سمتی، میرجلال الدین کزازی،
غلامعباس توسلی، محمد دهقانی و حاتم قادری را نیز از باید اضافه کرد.
موج
تصفیه،
اعلام بازنشستگی اجباری و اخراج اساتید کشور، از سی سال پیش - یعنی
انقلاب
فرهنگی تا کنون- بیسابقه بوده و طی پنج سال اخیر و خصوصا در یک سال
گذشته،
تعداد زیادی از اساتید و اعضای هیئت علمی دانشگاههای کشور مشمول
احکام
اخراج، بازنشستگی، تعلیق و تصفیه شده اند.
اسلامی سازی دانشگاهها
چندی
پیش نیز، داوود رنجبران، معاون فرهنگی نهاد نمایندگی رهبری در
دانشگاهها اعلام کرده بود که این نهاد، "اسلامی کردن دانشگاه ها را از
طریق
شورایِ اسلامی شدنِ دانشگاهها پیگیری خواهد کرد." رنجبران طی گفت
وگویی
با خبرگزاری ایسنا خاطرنشان کرده بود که شورای اسلامی شدن
دانشگاهها به شورای عالی انقلاب فرهنگی وابسته است و "بحث اسلامی شدن
دانشگاه ها به لحاظ زیربنایی و تنظیم مقررات و قوانین در دبیرخانه شورا در
حال
پیگیری است."
پیش
ازآن
سیدمهدی خاموشی، رئیس سازمان تبلیغات اسلامی، از شروع فعالیت "شورای
اسلامی شدن دانشگاهها برای طراحی کلان متون درسی دانشگاهی" خبر داده و
خاطر
نشان کرده بود: "حوزه علوم انسانی نباید برمبنای غرب و اندیشه تولیدی
غرب
پیش رود." (مهر)
بعد
از
انتقاداتِ سال گذشتۀ رهبر جمهوری اسلامی از وضعیت علوم انسانی در
دانشگاههای کشور و اظهارات وزیر علوم مبنی بر اینکه شرط تدریس برای
استادانی که در دانشگاه ها تدریس می کنند، باید "اعتقاد و التزام عملی به
ولایت
فقیه" باشد، موج کنترل و نظارت بر دانشگاههای سراسر کشور بیش از پیش
شدت
گرفته است.
گفتنی
است
کامران دانشجو چند روز پیش در دیدار با اعضای فراکسیون شاهد مجلس گفته
بود:
"ما قصد پالایش اساتید را نداریم مگر اینکه خودشان با انجام اموری
اصرار
بر رفتن داشته باشند." به گزارش ایلنا، وی در این زمینه تصریح کرد
"اصلاً
پالایش در دانشگاهها در برنامه های ما مطرح نیست مگر اینکه کسی با
تکرار
انجام اموری از قبیل تبلیغ علیه نظام و ترویج مسائل ضد دینی اصرار
بر
رفتن داشته باشد.
کمی عقب تر
پیشینه این موضوع شاید به سی سال پیش (بهار
۱۳۵۹)
یعنی انقلاب فرهنگی باز
گردد که با بگیر و ببند زیاد و تعطیلی اجباری دانشگاهها و
اخراج هزاران استاد و دانشجو آغاز شد و حدود سه سال
دانشگاهها را در محاق تعطیلی نگاه داشت و امروز با
گذشت سی سال و با توجه به نارضایتی مسئولان از وضعیت
موجود و موج جدید تصفیه دانشگاهها، به نظر میرسد طرحی
موسوم به "اسلامی کردن" آموزش عالی و دانشگاهها که
از اهداف انقلاب فرهنگی بود،پروژهای شکست خورده
باشد. |