هموطنان گرامی ! روزهائی فراموش نشدني و ماندگاری در روند تاریخ تحولات سیاسی – اجتماعی وجود دارند که بعنوان نشانه و مظهر هر مبارزه درحافظه تاريخ ثبت شده است. بزرگداشت و یادآوری چنين روزهايي، در واقع فراخواني است جهت ادامه مبارزه عليه نابرابري و نقض حقوق انسان در جوامع .هر سال با بزرگداشت این روزهاي جاوداني، آرزوها و اهداف مبارزه اعلام و تکرارميشود. هر سال به مردم و خصوصا به سیاستمداران جهان گوشزد ميشود که اين آمال و آرزوها زنده اند و تضادهاي موجود در جوامع انسانی حل نشده و تا استیفای حقوق از دست رفته انسان ها در سراسر گیتی ؛ مبارزه ادامه خواهد یافت.. هشتم مارس روز جهانی زن که امسال صدمین سال آن برگزار میشود يکی از اين روزهاي جاوداني و بياد ماندني مردم دنیااست. از آنجا که امسال مصادف است با صدمین سال روز جهانی زن ، بی مناسب نخواهد بود که سخنی کوتاه در مورد روند تاریخی این روز فراموش نشدنی گفته شود..." در هشتم مارس 1857، زنان کارگر كارخانجات نساجي در آمريکا جهت بهبود شرايط کار ، ساعات کار طولانی ، دستمزد اندک و محروميت از هر گونه امکانات رفاهي. بعلاوه كار و مسئوليت سنگين نگهداری فرزندان و کار در خانه به خيابان ها آمدند و عليه نابرابري ، افزايش دستمزد، کاهش ساعات کار و بهبود شرايط کار قيام كردند. اين مبارزه، نقطه عطفي در تاريخ مبارزه زنان کارگر در آمريكا بود كه بعد ها در سراسرجهان گسترش يافت. 8 مارس 1857، بازتاب مقاومت و مبارزه زنانی بود که با روند پرشتاب رشد صنعت و توليد به عرصه کار خارج ازخانه جلب می شدند. ايده انتخاب روزی از سال بعنوان « روز زن » نخستين بار در جريان مبارزه زنان نيويورك بود که با شعار « حق رای برای زنان » مطرح شد. اين شعار خصلتی فراگير داشت و جمع كثيري از زنان از اقشار و طبقات مختلف را در بر می گرفت. زنان در مضمون اين شعار، برسميت شناساندن هويت سياسي ـ اجتماعی خويش را جستجو می کردند. واقعيتی که در نظامهای مردسالار؛ قرن هاي متمادي ناديده گرفته می شد. صد ها زن شركت كننده در تظاهرات 23 فوريه 1909 پيشنهاد کردند : هر سال در روز يکشنبه آخر فوريه، تظاهراتي سراسری در آمريکا بمناسبت « روز زن » برگزار شود. يكسال بعد (1910) در دومين کنفرانس زنان سوسياليست، پيشنهاد کلارا زتکين ، هشتم ماه مارس به عنوان « روز بين المللی زن» مورد تائيد حاضرين قرار گرفت. روزی که بحد کافی شاخص مبارزات زنان بوده و نمونه الهام بخشی بر جای گذاشته بود... در دهه 1960، اوضاع سياسی – اجتماعی در سراسر دنيا، آبستن حوادث بود. در کشورهای آسيا ، آفريقا و خصوصا آمريکای جنوبي جنبشهای رهايی بخش آغاز شده بود. در کشورهای پيشرفته صنعتي نيز جنبشها و مبارزات مترقي و اعتراضي ( خصوصا جنبش هاي دانشجوئي ) شدت یافت. در بستر اين اوضاع ، جنبش رهايی زن نيز اوج و گسترشی چشمگير داشت. از اواخر دهه 1960، بخشهای بيشتري از زنان از خانه بيرون و سرگرم کار و تحصيل گشتند. در عين حال ، زنان همچنان در جامعه موقعيتی درجه دوم داشتند. اين تناقض، مسئله زن را حادتر تر کرد. از آنجا كه موضوعات و مسائل مبارزاتی جديدی به ميان آمد، زمينه گسترش جنبش رهايی زنان فراهم شد. سازمان ملل در سال 1975، هشتم مارس را بعنوان « روز جهانی زن » برسميت شناخت. .." . درجنبش زنان آمريکا و اروپا خواست های مهمی طرح شد که تقریبا در روند فعالیت سیاسی - اجتماعی زنان بی نظیر بود.موارد مهمي مانند « حق طلاق » ، « حق سقط جنين » ، « تامين شغلي » ، « منع آزار جنسي » ، « کاهش ساعات کار روزانه » و غيره... مورد نظر قرار گرفت. اين جنبش با کوشش بی نظیر موفق شد در برخی از اين زمينه ها پيشرفت حاصل کند. دستآوردهای این مبارزات در برخی از کشورها ( خصوصا در كشورهاي صنعتي ) رسميت يافت. لازم به یادآوری است که جنبش رهايی زنان هیچگاه از جنبش عمومي و اعتراضي در اروپا و آمريکا جدا نماند . شركت وسيع زنان در تظاهرات هشتم مارس 1969عليه جنگ ويتنام كه در دانشگاه برکلی آمریکا برگزار گرديد، خود نمونه بارزي از آگاهي سياسي ـ اجتماعي جنبش زنان سرچشمه مي گرفت. در روند انقلاب ايران، زنان در خط مقدم مبارزه عليه استبداد حرکتی چشمگير داشتند. بخش وسيعي از هموطنان زن فعالانه در روند دگرگونی شرکت كرده و بلافاصله بعد از برقراری نظام جمهوری اسلامي، دهها هزار زن، تظاهرات 8 مارس را عليه حجاب اجباری و تحقير و تبعيض جنسی بر پا کردند. این تظاهرات زنان نخستين مقاومت و اعتراض سازمان يافته در برابر حكومت جديد بود. اين حرکت، تائیدی بر نقش برجسته و غير قابل انکار زنان در صحنه سياسی ـ اجتماعي كشور ما بود. تظاهرات هشتم مارس (17 اسفند57) نقش مهمی در زدودن توهم نسبت به رژيم جديد در جامعه و جهان بازی کرد. هفدهم اسفند 1357« روز جهاني زن » به يک روز مبارزاتی بياد ماندنی در تاريخ جنبش زنان ايران نیز ثبت شده است. يک نمونه الهام بخش برای زنان فردا كه در تجربه انقلاب 57 مستقيما شرکت نداشتند و امروز در صفوف مقدم مبارزه علیه استبداد موجود ايستاده اند. حکومت اسلامي، بزرگداشت و برپائی هشتم مارس روز جهاني زن را غيرقانونی و ممنوع اعلام کرده است. گرچه برگزاری مراسم« روز جهانی زن» در کشور ما غير قانونی است، با اين وجود بخشي از زنان آزاديخواه و مبارز كشور ما هشتم مارس روز جهاني زن را برگزار مي كنند و برای رهائی و دستيابی به اهداف و خواسته هايشان می کوشند. اکنون در شرایطی به پیشواز هشتم مارس روز جهانی زن میرویم که کشورما ایران یکی از سختیرین و حساس ترین روز های سرنوشت خویش را پشت سر میگذارد. تحت استیلای حکومت وحشت و ترور اسلامی صد ها نفر از فرزندان ایران که برای استقرار آزادی و دموکراسی به پا خواسته اند و زندانی شده اند…آمار اعدام و دستگیری ها همچنان رو به افزایش است. با این همه ملت آزادیخواه و وطن پرست ایران آنی دست از مبارزه جهت فردائی آزاد و رها از حکومت استبدادی بر نداشته است. هموطنان ارجمند ! جبهه ملی ایران – آلمان مانند تمامی آزادیخواهان کشور در کنار ملت ایران بوده و با شرکت مستقیم در تظاهرات اعتراضی علیه حکومت اسلامی ، دین خود را به ملت بزرگ ایران جهت استیفای آزادی و استقرار دموکراسی در چارچوب سرزمینی ایران ادا خواهد کرد. ما از هموطنان گرامی می خواهیم در هر نقطه از جهان که ساکن هستند در روز سه شنبه هشتم مارس- روز جهانی زن صدای اعتراض ملت ایران علیه استبداد را با صدائی بلند و رسا به گوش جهانیان برساند. پاینده ایران زنده باد آزادی

سه شنبه هشتم مارس 2011 ( 17 اسفند9138)

کلن – آلمان روابط عمومی جبهه ملی ايران ـ آلمان